Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
cavan qardaşı oğlunun minlərlə qəddar qoşunun üzərinə
getdiyini gördükdə ixtiyarsız halda ağlamağa başladı. Cənab
Qasim İmamın (ə) bu gərgin vəziyyətini görüb ona tərəf
qayıtdı. İmam Hüseyn (ə) onu
səh:65
1
-
[
1
. ]
Ə hzab sur ə si,. Ay ə 2 .
2
-
[
2
« . ]
Biharül- ə nvar», c. 45, s ə h. 43 .
bağrına basıb döyüşə getməsi üçün çox narahatçılıqla icazə
verdi.
Həzrət Qasim meydana daxil olub döyüşə başladı. Düşmən
qoşunundan bir neçə əsgəri öldürdükdən sonra başına dəyən
qılınc zərbəsi nəticəsində yerə yıxıldı və «ey əmi!» deyə
fəryad etməyə başladı. İmam Hüseyn (ə) qardaşı oğlunun
fəryad səsini eşidən kimi meydana girib qoşunun üstünə
cumdu. Və Qasimi başından yaralayan şəxsi öldürdü.
İmam Hüseyn (ə) haldan düşmüş Qasimi qucaqlayıb kövrəldi.
Onlar hər ikisi ağladılar. Sonra cənab Qasim İmamdan (ə)
yenidən meydana girməsi üçün icazə istədi. Lakin İmam (ə)
ona izn vermədi. Qasim döyüşmək üçün o qədər yalvarıb
ağladı ki, İmam (ə) məcbur qalıb öz sükutu ilə ona bu izni
verdi.
Qasim döyüş meydanına girdi. Kufə əsgərlərindən bir neçəsini
cəhənnəmə vasil etdikdən sonra aldığı zərbələr nəticəsində
şəhadətə yetişdi.
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
İmamın (ə) bütün yaxınları şəhid olsalar da, onun son güvənci
olan Həzrət Əbülfəzl Abbas yaşayır, İmamı (ə) və xeymələri
qoruyurdu. Lakin artıq bütün cavanların şəhadətindən sonra
Həzrət Abbas dözə bilməyib qardaşının hüzuruna gəlib dedi:
«İzn ver mən də şəhid olum»!
İmam (ə) əziz qardaşından bu sözləri eşitdikdə ağlamağa
başladı. Sonra buyurdu: «Qardaşım, sən mənim
ələmdarımsan, əgər sən olmasan mən də olmayacağam.
Amma əgər Tanrı hüzuruna getməyə tələsirsənsə, onda
dodaqları qurumuş bu uşaqlar üçün bir az su gətir».
Həzrət Abbas düşmənə tərəf hərəkət edib onlara nəsihət
etməyə başladı. Lakin ürəkləri daşdan bərk olan qoşuna bu
nəsihətin heç bir təsiri olmadı. Həzrət Abbas xeymələrə tərəf
qayıtdı. Uşaqların susuzluqdan ağladıqlarını, sərinləmək
məqsədi ilə boş su qablarını
səh:66
qarınlarına yapışdırdıqlarını görüb iztirabla buyurdu:
«Gözümün işıqları, indi sizin üçün su gətirməyə gedirəm».
Həzrət su tuluğunu götürüb atına mindi və Fərat çayına tərəf
yollandı. Bunu görən qoşun onun su gətirməsinə mane olmaq
üçün qarşısını almağa çalışdılar. Lakin Həzrət Abbas özünü
suya çatdırdı. Susuzluğun şiddətindən ovcunu su ilə doldurub
içmək istədikdə İmam Hüseynin (ə) və xeymələrdəki
uşaqların susuzluğu yadına düşdü. Ovcundakı suyu boşaldıb
tuluğu su ilə doldurduqdan sonra onu sağ çiyninə atdı. Sonra
sudan çıxıb xeymələrə tərəf hərəkət etmək istədi. Lakin
Həzrəti hər tərəfdən mühasirəyə aldılar. Onunla düşmən
qoşununun arasında çox gərgin döyüş baş verdi. Həzrət Abbas
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
çalışırdı ki, onları kənarlaşdırıb su meşkini xeymələrə
çatdırsın. Elə o anda məlun Nofəl ibn Əzrəq arxadan hücum
edib onun sağ qolunu bədənindən ayırdı. Həzrət Əbulfəzl
özünü itirmədən su tuluğunu sol çiyninə atdı. Elə o əli ilə də
düşmən qoşunu ilə mübarizəyə davam etdi. Bu dəfə məlun
Həkim ibn Tufeyl xurma ağacının arxasından çıxıb Həzrətin
sol əlini kəsdi. Həzrət çox zəhmətlə su tuluğunu dişinə alıb
susuz uşaqlara çatdırmaq istəsə də atılan oxlar nəticəsində su
tuluğu paralandı. İkinci ox onun mübarək sinəsinə batdı.
Həzrət Abbas atından yerə yıxılıb «qardaşım Hüseyn!»
deyərək fəryad etdi.
İmam Hüseyn (ə) özünü tez cənab Abbasa çatdırdı. Onu əlləri
bədənindən ayrı və bədəninə dəymiş oxlar nəticəsində qana
bulaşmış vəziyyətdə görüb buyurdu: «Artıq mənim belim
qırıldı, çarəsiz qaldım».
Sonra İmam (ə) xeymələrə tərəf qayıtdı. İmamın (ə) qızı
Səkinə atasına tərəf qaçıb soruşdu: «Ata can, əmim Abbasdan
bir xəbər varmı? Axı o bizim üçün su gətirməyə gedibdir
)1(
»...
səh:67
1
-
[
1
« . ]
Ali Muh ə mm ə d mat ə mind ə », s ə h. 303-309 .
Xatırladaq ki, Aşura günü Həzrət Abbasın şəhadətindən öncə
İmam Əlinin (ə) və onun qardaşı Cəfər və Əqilin oğulları
qəhrəmancasına şəhid olmuşdular.
6
-
Düşmənin südəmər körpəni oxlaması
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
İmam Hüseyn (ə) bütün əzizlərinin məzlumcasına
şəhadətindən sonra öz növbəsinin çatdığını gördü. Xeymələrə
yaxınlaşıb bacısı Zeynəbə buyurdu: «Körpə balamı (Əli
Əsğəri) gətir, onunla vidalaşım.» Uşağı İmama (ə) gətirdilər.
İmam (ə) onu qucağına alıb öpmək istədikdə məlunlardan biri
Hərmələ ibn Kahil məsum körpənin boğazını oxladı. Bu ürək
ağrıdıcı vəziyyəti görən İmam Hüseyn (ə) uşağı bacısına verib
öz əllərini körpənin boğazından axan qanın altına tutdu.
Ovcunu boğazı kəsilmiş uşağın qanı ilə doldurub qanı göyə
səpdi və buyurdu: «İlahi, özün bizimlə bu qövmün arasında
hökm et
)1(
»!
Bə`zi tarixçilər isə belə yazır:
«İmam Hüseyn (ə) son anlarda belə vicdanını itirmiş zalım
qövmü dinə-imana dəvət edirdi ki, bu an Əli Əsğərin
susuzluğun şiddətindən çığırtısını eşitdi. İmam (ə) uşağı ona
gətirmələrini istədi. Uşağı qucağına alıb buyurdu: «Ey
camaat, əgər mənə rəhm etmirsinizsə, heç olmasa bu körpəyə
yazığınız gəlsin»!
Elə bu vaxt məlun Hərmələ uşağın boğazını oxladı
)2(
».
Düşmənin bu qəddar hərəkəti bir daha İmam Hüseynin (ə) nə
qədər məzlum olmasını və Yezidçilərin necə də, vicdansız
olduğunu sübuta yetirdi. Çünki, əgər düşmən təkcə İmam
Hüseyn (ə) və onun əsgərlərini şəhid etsəydi, sonralar təbliğat
nəticəsində öz günahlarının bir qismini təmizə çıxarda
bilərdilər. Lakin onların körpə uşağa belə
səh:68
Dostları ilə paylaş: |