26
cuduna, incə hərəkətlərinə göz qoyur, gözlərinin kədəri barədə
düşünürdüm. Bəzən mənimlə ayrıca məşğul olur, söylədiklərinin
mənasını hərəkətlərlə başa salır, sözlərin düzgün tələffüzünə
diqqət yetirirdi. Onun sayəsində firəng əlifbasını öyrənmişdim,
üstəlik, arzuladığım o kitabı əlimə götürüb vərəqlərini çevir-
mişdim.
23. O günün ərəfəsində evdə qonaq olacağının, həm də bir
müddət qalacağının əlamətlərini görülən hazırlıqdan duydum.
Davidin otağında dəyişiklik eləyib bir çarpayı yerləşdirdilər,
məni cürbəcür şeylər sifarişlər vermək üçün göndərdilər. Axı-
rıncı tapşırıqlarını yerinə yetirib qayıdanda Görgü ağanın evinə
qalxan yoxuşda – evimizin xarabalığının bərabərində qazalaqla
rastlaşdım. Çərkəz paltarındakı kişinin yanında qəribə geyimli
bir adam əyləşmişdi, başında tərsinə çevrilmiş, amma kənarları
enli mis qazana oxşayan papaq vardı, üzü tüksüz idi, göy gözləri
parıldayır, papağının altından sarışın saçları görünürdü. Nədənsə
addımlarımı yavaşıtdım. Qazalaq Görgü ağanın qapısına çatanda
həmin adam çevik hərəkətlə yerə atıldı, bu vaxt məni görüb
gülümsədi, firəngcə «Müsyö Qriqolun evi budurmu?» – soruş-
du, görünür, Qriqol ağanın adını çəkməyimdən kimi axtardığını
anlayacağımı düşünmüşdü. Mən də gələnin gözlədiyimiz qonaq
olduğunu duyub, «Bəli, müsyö, – dedim, – düz gəlmisiniz». O,
firəngcə cavabımı eşidib duruxdu, nəsə demək istədi, amma
demədi, əllərini uşaqsayağı qaldırıb «Kolett» Kolett!» qışqıra-qış-
qıra (sonra öyrəndim ki, madam Qrenyönün adı Nikoletta imiş) evə
doğru getdi. Səsə əvvəlcə Dariya xala, ardınca madam Qrenyö
çıxdı. Madam Qrenyö elə pilləkəndəcə ucadan «Ah, əzizim Jo-
zef, axır ki, gəlib çıxdın!» səsləndi, qaçıb özünü qonağın qolları
arasına atdı. Sonra pilləkəndə Rusudan xanım, ardınca Davidlə
Ketino göründülər, hamı dayanıb onların görüşünə tamaşa elədi.
Madam Qrenyönün gözləri yaşarmışdı, «Ah, Jozef, – deyir-
di, – haralarda itib-batmısan, on ildi, hey yollara baxıram ki,
gələcəksən». Sonra qonaq papağını çıxardı, Rusudan xanıma,
Davidə, Ketinoya, Dariyaya bir-bir baş əydi, dəvəti qəbul eləyib
evin üst qatına çıxdı. Mən də qazalaq yiyəsinin köməyilə onun
iri sandığını evə apardım.
24. Olub-keçənin məğzini Dariya xaladan öyrəndim. Bu Jozef
27
deyilən qonaq madam Qrenyönün qardaşıymış, bir növ səyyah
kimi bir şeymiş. Qrenyölər Tiflisə on il qabaq gəliblərmiş, Ma-
dam Qrenyö Görgü ağanın evində uşaqların mürəbbiyəsi kimi
qalandan sonra qardaşı səfərinə davam eləyib, indi Davidin oxu-
maq üçün Firəngistana getmək məsələsi var, deyəsən, Görgü
ağa artıq razılığını verib, mürəbbiyə də qardaşını bura ona görə
çağırıb. Əlbəttə, Dariya xalanın dediklərində madam Qrenyö-
nün gözlərindəki kədərlə bağlı bir şey yox idi, amma başlıca
mətləb aydın olmuşdu. Dərhal Şamaxıya, Bərdəyə, Ərdəbilə, ya-
xud Təbrizə mədrəsədə oxumağa getmək istəyim içimdə yeni
qüvvəylə baş qaldırdı, amma hiss elədim ki, o duyğuya hələ anışdı-
ra bilmədiyim nəsə qarışır, istəyimin yönü dəyişir. Axşam Görgü ağa
qulluqdan qayıdandan sonra qonaq otağında ziyafət süfrəsində
əyləşmişdilər, ağa məni də çağırtdırdı, həyəcandan əsə-əsə Da-
vidin yanında əyləşməli oldum. Daha çox qonaq danışırdı, gör-
düyü yerlərdən, gəmilərlə, atlarla, arabalarla getdiyi yollardan,
gəzdiyi çoxlu şəhərlərdən elə vəcdlə söz açırdı, hamı qulaq
asmalı olurdu. Davidlə Ketino onun danışdıqlarını gürcücəyə
çevirirdilər, mən tam anlamasam da müsyö Jozefin haralardan,
nələrdən söz açdığını başa düşürdüm. Axırda qonaq gəminin
Batum limanından iki həftə sonra çıxacağını, bu barədə elə bu
səhər Tiflisə girəndə xəbər tutduğunu, Kolettlə Davidin yola
hazırlaşmalı olduğunu söylədi. Həmin məqamda Davidə paxıllıq
yox, həsəd hissilə baxdım: gedib dünyanı görəcək, Firəngistanda
oxuyacaq, böyük adam olacaqdı. Bəs mən, heç olmasa, Şamaxıya
gedib çıxa biləcəkdimmi? Şübhəsiz, həmin gecə gözümə yuxu
getmədi.
25. Dariya xala halımdan xəbər tutmuşdu, səhər dedi, Da-
vidin Firəngistanda oxumağının mənasını başa düşmür; tutaq
ki, firəngcə oxudu, deyirdi, Tiflisdə oxuduğu nə işə yarayacaq,
yox, əgər oxuyub Firəngistanda qalacaqsa, bunun Görgü ağaya
nə faydası var? Əlbəttə, bütün bunlar mənə də aydın deyil-
di, amma o məqamda fayda-filan fikirləşəsi halda da deyildim,
başlıcası içində olduğum aləmin hüdudlarından qırağa çıxmaq,
görmədiyim yerləri görmək, tanımadığım adamları tanımaq, qa-
nımdakı çarvadar ehtirasını təmin eləməkdi. Görünür, bu müsyö
Jozef Qrenyö gəlib çıxmasaydı, David Firəngistana getməsəydi
28
də, mən qulaqlarımı yolların çağırışına qapamayacaqdım. Bu halım-
da heç Züleyxanı da düşünə bilmirdim: yaxşı ki, hələ söz ve-
rib, söz almamışdım, ancaq gözlərimiz danışmışdı, Şamaxıya,
Bərdəyə, Ərdəbilə, yaxud Təbrizə getsəydim, Züleyxanın məni
gözləyib-gözləməyəcəyini bilmirdim. Əgər Tiflisdə qalıb yaşamalı
olsaydım, yəqin, qismətimə baqqallıq, mirzəlik, uzaqbaşı, Gör-
gü ağanın qulluq elədiyi zərbxanada babat bir iş düşə bilərdi.
Amma bu cür oturaq işlərin mənlik olmadığına əmindim, mütləq
yolların ağrı-acısını duymalıydım. O gecə də yuxumda qəribə yo-
layrıcı gördüm: var gücümlə həmin yolayrıcına doğru qaçırdım,
amma tanımadığım adamlar qollarımdan dartıb məni ora çatma-
ğa qoymurdular, mən də çırpınırdım, qollarımdan yapışanları
itələyirdim, onlardan birinin də Züleyxa olduğunu görürdüm;
Züleyxa qəfildən göyərçin olub havaya qalxır, məndən uzaq-
laşırdı. Dik atılıb yatağımda oturanda Dariya xalanın pərdəni
aralayıb mənə baxdığını gördüm. Bir söz demədi, başını bulayıb
köksünü ötürdü, sonra dilləndi: «Səni də yol çəkir, oğul…»
26. Görünür, müsyö Jozef ona firəngcə cavab verən, ziyafət
vaxtı dinməzcə qulaq asan oğlanı, yəni məni qəfildən xatırlayıb
bacısından sorğu-sual eləmişdi, səhəri gün günorta yeməyindən
sonra yanına çağırdı, mehriban görkəmlə dedi, hə, dostum, bəlkə
mənə şəhəri gəzdirəsən, görüm bu on ildə nə dəyişib, istəyini
anlayıb-anlamağımı bilmək üçün zənlə üzümə baxdı. Dedim,
mənimçün də çox xoş olar, müsyö, nə vaxt istəsəniz, qulluğu-
nuzda hazıram. Müsyö Jozef firəngcə dediyimdə, deyəsən, bir
səhv tutdu, amma heyrətini üz-gözündən oxudum. Durub papa-
ğını başına qoydu, əsasını götürdü, aşağı enib Meydana doğru
getdik. Qonaq əsasını fırlaya-fırlaya ətrafına maraqla baxır, ara-
dabir nəsə, məsələn, camaatın ilin bu vaxtınacan meyvəni necə
saxladıqlarını soruşurdu. Ayaq saxlayıb Şah Abbas məscidinin
minarəsinə uzun-uzadı baxdı, xeyli təriflədi, bəzi sözləri anlama-
sam da başa düşdüm ki, tikilişin gözəlliyinə heyranlığını bildi-
rir. Məscidin yanından ötüb Hallavar körpüsünə çıxdıq, müsyö
Jozef Metex qalasının əzəmətinə tərif yağdırdı, sonra Narınqala
səmtinə çıxıb, ordan aşağı baxdıq. Müsyö Jozef deyirdi, çox
yerlər gəzib, amma təbiətinə görə İstanbuldan, bir də Tiflisdən
gözəl yer görməyib. Sonra Parisdən danışdı, dedi, şəhərdən belə
Dostları ilə paylaş: |