Yeter ki kur’an susmasin iÇİndekiler böLÜM 3 BÖLÜM 5

23. bölüm

Programları gereği iki gruba ayrılmış, ziyaretlere başlamışlardı. Mevlüde, Fatma, Sultan ve Hatice ilk olarak hasta olan Mevlüde’nin dayısının hasta olan hanımını ziyaret etmek için dayısının evine gelmişlerdi. Mevlüde’nin dayısı, mürid olduğundan güzel bir İslami hayatı vardı. Maddi olarak hali vakti yerinde idi. On bir çocuğundan altısı erkek, beşi kızdı. İki katlı evinin ikinci katında oturuyordu. Alt kata da büyük oğlunu yerleştirmişti. Misafirleri, Mevlüde’nin dayı kızı Halime karşıladı. Dayısının çocukları İslami hayatı yaşamaya çalıştıklarından, kızlar örtülüydüler. Hastanın yanına geçip, hal hatır sorup şifa dileklerinden sonra Fatma, ziyarete uygun olarak bir konu seçip kısa bir sohbete başladı.

-Dünya, imtihan dünyası olması hasebiyle çeşitli şekillerde imtihan oluruz. Bazen nimet, bazen bela, bazen musibetler ile karşılaşırız ve tepkilerimiz ölçülüp değerlendirilmek üzere kaydedilir. Başımıza gelen musibet ve belalar genelde iki sebepten dolayıdır. Birincisi, Allah mü’min kullarına ahirette ceza vermemek için onların işledikleri günahlara karşılık dünyada çeşitli şekillerle, isabet ettirdiği bazı bela ve musibetler vesilesiyle bu günahlarını affeder. Bu da mü’minin isyan etmeyip sabretmesine bağlıdır.

Kimisinin de derecesi yükselsin diye başına çeşitli şeyler gelir. Bu musibetlerin şekilleri farklıdır. Bunlardan biri de hastalıktır. Allah-u Teala bir süreliğine kulundan sağlığını alır. Mü’min kul bu duruma girdiğinde Allah’a tövbe ve istiğfar etmeli ve akabinde de Allah’tan şifa dileyerek başına gelene sabretmelidir. Ta ki Allah ona şifa versin. Hazretti Eyyub (as) hastalığında sabretmiş ve Allah’a olan bağlılığı artmış, azalmamıştır. Bu, mü’minler için güzel bir örnektir. İşlediğimiz günahların eğer cezasını ahirette çekersek çok daha büyük eziyetlerle karşılaşırız. Bunun yanında hastalıkta, Allah’a isyan etmemek, ona dua edip istiğfar etmek, günahlarımızı affettirir. Allah katında derecemizi arttırır.

Fatma’nın sohbetini ilgi ile dinliyordu hasta ve yakınları. Sohbet bittiğinde Mevlüde’nin hasta olan yengesi; “Sizin gelmeniz bizi ziyadesiyle sevindirdi. Bu güzel sohbetiniz için de Allah sizden razı olsun” diye dua etmişti.

Zehra, Zeynep hanım ve Sümeyye de cami komşularından bir eve gitmişlerdi. Evde ev sahibesi iki kızı ile beraber dört kız daha bulmuşlardı. Genç kızların tesettüre riayet etmedikleri ilk bakışta göze çarpıyordu. Ortalama yirmi yaşlarındaki bu genç kızlar, ziyaretten bir hayli etkilenmişlerdi. Zehra’nın ortama uygun olarak bir konu seçip konuşmaya başlaması ile kızların ziyaretçilere hayranlık ve ilgisi daha da artmıştı.

Zehra sohbetine devam ederek:

-Bizler Müslüman olduğumuz için İslami bir hayat yaşamalıyız. Bunda bizim için zorunluluk vardır. Üzerimize farz olan ibadetlerimizi yapmalı ve haramlardan da uzak durmalıyız. İslam’ı bir bütün olarak alıp onu o şekilde yaşamalıyız. Aksi halde Kur'an-ı Kerim’de “Kitabın bir kısmına inanıp bir kısmını inkar mı ediyorsunuz?” hitabı ile karşı karşıya kalırız. Bu da Allah muhafaza Yahudilerin bir özelliğidir. Her halde hiçbir Müslüman onlar gibi olmak istemez.

Zekat vermek zorunda olduğumuz gibi faiz de yememeliyiz. Dedikodu, koğuculuk, söz getirip götürmekten de sakınmamız gerekmektedir. Örtünmemiz gerektiği gibi, açılıp saçılmaktan da sakınmamız gerekmektedir. Ben namaz kılayım, ama örtünmeyeyim; zekat vereyim, ama oruç tutmayayım demek İslami olmayan yanlış bir düşüncedir. Onun için, İslam’ın tüm emir ve yasaklarını gücümüz yettiğinceye kadar yapmaya çalışalım.

Kızlardan biri dayanamadı;

-Ne yapabiliriz ki?.. Bizim elimizden bir şey gelmiyor. Camiye gelmek istesek bile ailelerimiz izin vermez. Bununla beraber, bugüne kadar biz de böyle gördük, böyle yaşıyoruz. Bunun dışında yapabileceğimiz pek bir şey de yok. Sizin kadar cesur değiliz. Sizin kadar kararlı da olamıyoruz.

Bir diğer genç kız arkadaşından cesaret alarak;

-Bakma, inan ki kardeş, zar zor namazlarımızı kılıyoruz, dedi.

Diğer birisi de:

-Aslında yaşamasak da yaşayanlara engel olmamalıyız. Hatta yapabilirsek onlara destek olmalıyız. Evet, bunu yapmalıyız, dedikten sonra.. kusura bakma sözünü kestik. Buyurun devam edin, çok güzel konuşuyorsun, seni dinliyoruz, diyerek Zehra’ya ricada bulundu. Zehra sohbetine kaldığı yerden devam etti.

-Biz, camilerde Kur'an-ı Kerim dersi veriyoruz. Bundan dolayı da üzerimize baskı uyguluyorlar. Camileri basıp bizi zorla dışarı çıkarıyorlar. Bu toplumun, sizlerin çocuklarıdır bunlar. Biz, onlara ders veriyoruz. Sizler suskun kalmamalısınız. Bizlere destek olmalısınız. Olmazsanız, üstüne de çocuklarınızı camiye göndermeme gibi bir vaziyet alırsanız, Allah bunu kesinlikle kabul etmez. Bu şekilde davrananları muhakkak sorumlu tutup onları hesaba çeker. Çünkü birileri Kur'an-ı Kerim’i aramızdan kaldırmak istiyor. Bakın imam hatipleri hemen hemen kapattılar. Kur'an-ı Kerim kurslarını kapattılar. Camilerde de dersleri yasaklıyorlar. Sırf Kur'an-ı Kerim’i kaldırmak… Yeni neslin Kur'an-ı Kerim’den uzak büyüyüp ondan bihaber olmasını sağlamak. Bunu yavaş yavaş yapıyorlar. Bakın başörtüsünü, önce üniversitelerde yasakladılar. Sonra da tüm resmi kurumlarda. Bununla da kalmayıp imam-hatiplerde de yasakladılar. Eğer yapabilirlerse günlük hayatta bile yasaklama yoluna gideceklerdir.

Genç kızlar ilgi ile dinliyorlardı Zehra’yı. Konuştukça açılıyordu Zehra. İlk gittikleri evde genç kızlar ile karşılaşmak sevindirmişti Zehra ve arkadaşlarını. Bunun için fırsatı kaçırmamış, sohbet edip hepsini camiye davet etmişti.

-Hazreti Resulullah (as) döneminde kadınlar aynen erkekler gibi camiye gidip namaz kılmışlardır. Hazreti Resulullah (as) imamlığında saf tutarak cemaat olmuşlardır deyince genç kızlardan biri şaşırmış bir vaziyette:

-Erkekler ile iç içe mi kılıyorlardı? Dedi.

-Hayır, en arkada saf tutup namaz kılmışlardır. Hazreti Resulullah (as)’ın onlara ayırdığı haftanın bir gününde toplanıp onun sohbetlerini dinleyerek ondan ders almışlardır. Tüm sorunlarını Hazreti Resulullah (as)’a götürüp ondan cevap istemişlerdir.

Cami, tüm Müslümanların ibadet yeridir. Sadece erkeklerin değil. İslami adaba göre hareket edildikten sonra bayanların da gitmesinde bir mahzur yoktur.

Kaç yıl öncesine kadar kız çocukları belli bir yaşa kadar erkek hocalardan ders alıyorlardı. Ama bugün bayanlar camilerde kız öğrencilere ders veriyorlar. Bunun kıymetini bilmemiz lazım.

Zehra sohbetin bitiminde evdekilerden iltifat görmüştü. Evdeki genç kızlar çok memnun olmuş, tekrar beklediklerini belirtmişlerdi.

Mevlude’nin dayısının evinden ayrılan Fatma ve diğerleri programlarındaki ikinci eve gelmişlerdi. Tesettürden söz açıldığı için Fatma bu konuda konuşmaya başlamıştı:

-Allahu Teala Kur'an-ı Kerim’de Nur Suresinde; “Mümin kadınlara söyle gözlerini haramdan sakınsınlar, iffetlerini korusunlar, kendiliğinden görünen kısmı müstesna ziynetlerini açmasınlar. Başörtülerini yakalarının üzerine koysunlar. Ziynetlerini kocaları veya babaları veya kocalarının babaları veya oğulları veya kocalarının oğulları veya kardeşleri veya erkek kardeşlerinin oğulları veya kız kardeşlerinin oğulları veya kadınları veya cariyeleri veya erkekliği kalmamış hizmetçileri yahut kadınların mahrem yerlerini henüz anlamayan çocuklardan başkasına göstermesinler. Gizledikleri ziynetlerinin bilinmesi için de ayaklarını yere vurmasınlar. Ey müminler, hepiniz Allah’a tövbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz” buyurmaktadır. Şehit bir alim bu ayet ile ilgili olarak şunları anlatır.

“Erkek ve kadının birbirine meyli ikisinin yaratılışında vardır. Bu insanoğlunun yeryüzünde çoğalması için zorunludur. Bu yaratılıştan gelen meyil daimi olup zaman zaman sükunete kavuşsa da yine geri döner. Onu devamlı tahrik etmek onun ihtirasını arttırır. İstediğini gerçekleştirmeyince de tahrik olmuş sinirler yorulur. Bu devamlı bir işkence haline gelir. Bakış; arzu uyandırır, hareket; tahrik eder, gülüş; teşvik eder, şakalaşma teşvik eder. Bu meyli ima eden konuşmadaki vurgu bu arzuyu kışkırtır. İşte burada Allah “Gözlerini haramdan sakınsınlar, iffetlerini korusunlar…” aç ve hırsızca bakışlarla veya gizliden gizliye tahrik eden ve erkeklerin içinde gizli fitneyi uyandıracak şekilde fütursuzca bakmasınlar, diyor.

Kadın için süs fıtratına uygun olarak helaldir. Her kadın güzel olma ve güzel görünmeye meraklıdır. Süs, asırdan asıra değişse de esası yaratılışta birdir. Güzel olma ve güzelliği tamamlayarak bunu erkeklerin gözleri önüne serme arzusu…

İslam bu fıtri arzunun karşısında değildir, ancak bunu düzene koyar. Buna tek erkek yönünde yön verir. Bu erkek de kadının hayat arkadaşıdır. Ancak bu erkek kendinden başka hiç kimsenin göremeyeceği, bu kadına ait yerleri görebilir. “Ceyb” elbisenin göğsündeki yırtmaçtır, “Ğamar” ise baş, gerdan ve göğüs örtüsüdür. Bununla kadın fitne yerlerini örter. Bunları aç gözlere maruz bırakmaz.

Cahiliyet devrinde kadın bugünkü modern cahiliyet devrinde olduğu gibi hiçbir şey ile örtülü olmayan göğsünü ileri doğru çıkararak erkekler arasında dolaşan bir fitne aracıydı. Belki saçlarının ucunu, boynunu ve kulak memelerini de açıkta bırakıyordu. Ne zaman ki Allah kadınlara baş örtülerini yakalarının üzerine salmalarını ve ziynetlerinin kendiliğinden görünen kısmı müstesna açmamalarını emretti. Bunun üzerine Müslüman bayanlar Hazreti Ayşe (r.anha)’nin anlattığı gibi harmaniyelerini yırtarak onunla örtünmüşlerdir.

Güzellikte önemli olan insanlık yönüdür. Bedeni açarak sağlanmaya çalışılan güzellik hayvani bir güzelliktir. Ve insan onu, arzulardan hayvanca duygulara kapılarak arzular. İslam fitneden emin ortamlarda tesettür şeklini hafifletiyor. Bu itibar ile beşer ve şehevi arzularla bakmaları muhtemel olmayan yakın kimseleri bu mahremiyetten istisna kılıyor. Bunlar; babalar, çocuklar, kayın pederler… ve mümin kadınlardır. Gayri Müslim kadınlara gelince bunlar olabilir ki kocalarına veya kardeşlerine yahut da kendi yakınlarına Müslüman kadınların güzelliklerini veya mahremiyetlerini anlatırlar. O nedenle Müslüman bayan, gayri müslüm bir bayanın yanında açılmaz. Nitekim Hazreti Resulullah (as) bir hadisinde; “Bir kadın başka bir kadına çıplak olarak yanaşmasın, çünkü onu kocasına anlatabilir. Böylece erkeğin onu görüyormuş gibi olmasına vasıta olur” diye buyurmaktadır. Bunun için bir mümine kesinlikle bir başka kadının özelliklerini ne kocasına ne de kardeşlerine anlatmamalıdır.

Bu açık ayete ve bu anlattıklarımıza rağmen birileri kalkıp da; “Hayır, örtünme farz değildir” derse biz de ona; “Sen bir fitnecisin, kalbi bozuk, toplumun fesada girmesini isteyen ve de Hazreti Resulullah (as)’a ve Kur'an-ı Kerim’e iftira etme cüretinde bulunacak kadar budala ve ahmaksın” deriz. Kesinlikle ama kesinlikle kadının tüm vücudunu örtecek ve aynı zamanda vücut hatlarını belli ettirmeyecek ve giyildiğinde yine dikkati çekmeyecek bir dış libasının olması lazım.

Hatice’nin teyzesinin evinde idiler. Fatma’nın örtü ile ilgili bu güzel sohbetini orda bulunan evin genç kızları ve bazı komşu kızları ve kadınları ilgi ile dinlemişlerdi. Sohbetten sonra orda bulunanlardan bir genç kız;

-Gerçekten bizler hakkı ile İslam’ı yaşamıyoruz. Şayet yaşıyor olsaydık elin gavuruna özenip açılıp saçılmazdık. Bizler İslam’dan uzaklaştırılmışız. Ben şu anda örtünmüyorum, ama bundan sonra inşallah örtüneceğim. İslam’ı da öğrenmeye çalışacağım. Sizin de sık sık bizi ziyaret etmenizi istiyorum. Bizim ev yapışıktaki evdir. En kısa sürede sizi misafir etmek istiyorum, dedi.

-Allah razı olsun. İnşallah geliriz. Eğer okuma yazmanız varsa gelişimizde okuyup bilgi sahibi olmanız için size kitap getirmek istiyoruz, dedi Hatice.

-Çok memnun olurum. Kitap okuma alışkanlığım yok. Hatta okulu bitirdikten sonra hiçbir kitabın ağzını açmış değilim. Ama İslam’ı öğrenmek için okuyacağım, diyerek memnuniyetini dile getirdi genç kız.

Fatma, Hatice ve diğerleri ziyaretlerini yaparlarken, Zehra ve arkadaşları da ilk gittikleri evden bir başka eve gitmişlerdi. Gittikleri evin hanımı ve iki kızı onları iyi karşılamıştı. Bir müddet karşılıklı konuşmalar olmuş, söz dönüp dolaşıp İslami Cemaat’e gelmişti. Evin hanımı İslami Cemaat hakkında yapılan menfi söylentiler ve camide verilen Kur'an-ı Kerim dersleri ile ilgili asılsız yalan ve dedikodulardan söz etmişti. Onun bu söylentilerine karşı Sultan Kur'an-ı Kerim’den Hucurat Suresinin 6. Ayetini; “Ey iman edenler! Eğer fasıkın biri size bir haber getirirse onun iç yüzünü araştırın. Yoksa bilmeden bir kavme sataşırsınız da sonra ettiğinize yanarsınız” okuyarak söze başlamıştı.

-Fasık açık günah işleyen, dedikodu yapıp insanların arasını bozan, insanlara iftira ederek onları lekeleyen.. kısacası fitne fesad çıkaran kimsedir. Bu tür kimselerin getirdikleri haberlere hemen inanmamamız gerektiğini belirtiyor Allah. Fasıkların getirdikleri haberlere şüphe ile bakmalı ve araştırma yapmalıyız. Eğer araştırma yapma imkanımız yoksa ona inanmamak, inanmaktan daha iyidir.

Sultan konuşuyor ve söylenenlerin ne denli yalan olduğunu ve söyleyenlerin bunu sadece lekelemek amacı ile söylediklerini güzel bir şekilde izah etmeye çalışıyordu. Evin hanımı ve kızları da dikkatle dinliyorlardı.

-Bu gün İslami bir mücadele içine girip İslam’ı yaşamak isteyen ve topluma da bu şuur ve bilinci kazandırmaya çalışan İslami Cemaat’e çeşitli şekillerde iftiralarda bulunuluyor. Bunları söyleyenleri, eğer hakkı ile araştırırsak göreceğiz ki, bu şahısların hayatlarında kesinlikle İslam’dan eser yoktur. Bunların tek amacı bu İslami çalışmayı baltalayıp yok etmektir. Çünkü, kalplerindeki düşmanlığı açık bir şekilde dile getirmiyorlar, getirmekten korkuyorlar. Bunun için de aslı olmayan uyduruk şeylerle lekelemeye çalışıyorlar. Hani derler ya “Çamur at, tutmazsa izi kalır.” Bunların yaptıkları da budur. Bu gün camilerde şu güzel ve temiz ruhlu çocuk ve gençleri, Kur'an-ı Kerim terbiyesinde büyütüp yetiştirmeye çalışmaktan başka hiçbir gayemiz yoktur.

Sultan, Zehra ve Zeynep hanım, bu konularda uzun uzadıya sohbet etmişlerdi. Yapılan menfi propagandaların sadece lekelemekten ibaret olduğunu, tarihin her döneminde din düşmanlarının bu yola başvurduklarını, hatta Hz. Peygamber (SAV)’in dahi çok çeşitli şekillerde iftiralarla karşılaştığını kendisine; “Deli, sihirbaz, şair...” gibi çok çirkin saldırılarda bulunulduğunu, bu tür söylentilerin İslami çalışmaları baltalamaktan başka bir amaç taşımadığını ve Müslümanların bunlara inanmaması gerektiğini, aksi halde oyuna gelineceği ve bu yüzden İslami bir çalışma içinde olan Müslümanlara düşman olunacağı, böylece yapılan günaha ortak olunacağını.. uzun uzun dile getirmişlerdi. Dinleyiciler, anlatılanlardan bir hayli etkilenmişlerdi. Gerçekten de her söylenene inanıldığında, Yüce Allah’ın da dediği gibi “…yoksa bilmeden bir kavme sataşırsınız da sonra ettiğinize yanarsınız.” Ayetinin dediği hale girilebildiğini dile getirerek “bundan sonra her söylenene inanmayacağız.” Diyerek sonuna kadar bu güzel Kur'an-ı Kerim çalışmasına destek olacaklarını belirtmişlerdi.

Kalkma zamanı geldiğinde, çocuklarını ve kendilerini de camiye davet etmişti Zehra. Kendileri de “Kapımız size her zaman açık. İstediğiniz zaman gelebilirsiniz” diyerek onları eve tekrar davet etmişlerdi.

Bu günkü ziyaretleri çok güzel geçmiş, bu güzel moral ile evlerine dönmüşlerdi.