inkişafının real faktlarına, həmçinin MDB ölkələrində iqtisadiyyatın transformasiyası
təcrübəsinə birbaşa zidd olmaqla, elmin predmetini birtərəfli təqdim edir. Bu isə
elmi məntiqə uyğun gəlmir.
Bu istiqamətin böhranı bir formalarda təzahür edir. Həmin formaların əksəriyyəti
onunla bağlıdır ki, nəzəriyyə xalis bazar iqtisadiyyatı sistemi çərçivəsinə yer-
ləşməyən mürəkkəb iqtisadi münasibətlər və hadisələr dünyasını əks etdirir. Buna
görə bir sıra sosial-iqtisadi prosesləri standart mikroiqtisadiyyat və makroiqtisadiyyat
kurslarında təsvir edilmiş yanaşmalara əsaslanaraq izah etmək prinsip etibarilə
mümkün deyil. Müvafiq olaraq, bu doktrinaya əsaslanan iqtisadi siyasətin reseptləri
hətta qərb ölkələri üçün də yaramır.
Birtərəfli yanaşmanın mahiyyəti ondan ibarətdir ki, istiqamətlərdən biri
bəşəriyyəti xilas etmək missiyasını öz üzərinə götürür və yeganə düzgün nəzəriyyə
olmaq hüququnu mənimsəyir. Aşkardır ki, iqtisadi siyasət, eyni zamanda iqtisadi
nəzəriyyənin bütün əsas istiqamətlərinin nəticələrinə, yəni bütövlükdə iqtisadi
nəzəriyyəyə söykənməlidir. Yalnız bu şərtlə iqtisadi nəzəriyyə cəmiyyətdə öz
funksiyasını - öz nəticələrində bütün faktların məcmusuna əsaslanan elm olmaq,
gerçəkliyi və praktik həyatın hadisələrini özünəməxsus formada reallığı canlandır-
maq funksiyasını reallaşdırır, cəmiyyət isə öz iqtisadi siyasəti üçün əsas əldə edir.
Bu, yalnız siyasi iqtisadın sayəsində mümkündür.
5. Müasir dövrün çağırışları və onların iqtisadi nəzəriyyədə əks olunması
Dünyada baş verən hadisələrin izahı sahəsində mövcud paradiqmaların mühüm
dəyişikliklərə uğraması, yeni və az öyrənilmiş hadisələrin və proseslərin yaranması
XXI əsrin əvvəli üçün səciyyəvi əlamətlər hesab edilə bilər. Bütün bunlar dərin elmi
araşdırmalar aparılmasını, iqtisadi nəzəriyyənin yenilənməsini və bununla əlaqədar,
müasir iqtisadi nəzəriyyənin yeni redaksiyada şərh olunmasını tələb edir.
XX əsrin ikinci yarısında və XXI əsrin başlanğıcında iqtisadiyyatın və cəmiyyətin
inkişafı başqa xarakter daşıyır. Dəyişikliklərin əsas istiqamətləri cəmiyyətin xüsusi
sferası kimi iqtisadiyyata birbaşa təsir göstərir və beləliklə, iqtisadi nəzəriyyənin
predmetinin dəqiqləşdirilməsi məsələsi, biliklər və innovasiyalar cəmiyyətində onun
taleyi məsələsi gündəmə gəlir. İnformasiya cəmiyyəti reallığa çevrilmiş və iqtisadi
fəaliyyət prosesində insanların münasibətlərinin dəyişməsi də daxil olmaqla yeni
iqtisadiyyatın postsənaye texnologiya əsaslarının üzə çıxmasına imkan vermişdir.
Yeni iqtisadiyyat intellektual resurslara, elm və informasiya tutumlu texnologiyalara
əsaslanır. Yüksək texnologiyaların dünya bazarında elm tutumlu məhsulların illik
dövriyyəsinin neft, qaz və neft məhsulları da daxil olmaqla xammal bazarı
dövriyyəsindən bir neçə dəfə artıq olması da bunu sübut edir.
Bəşəriyyətin inkişafının bu yeni mərhələsi artıq başlanmışdır və iqtisad elminin
və iqtisadi nəzəriyyənin (siyasi iqtisadi) qəti mövqe tutmasını tələb edir. İndi infor-
104
Ə.Babayev
XXI ƏSRİN ÇAĞIRIŞLARI VƏ MÜASİR İQTİSADİ NƏZƏRİYYƏNİN İNKİŞAF...
2(128)
/2016
masiya yalnız qərarlar qəbul olunmasına təsir göstərən amillərdən biri və ya iqtisadi
artım modellərində texniki tərəqqinin rolunu əks etdirən komponentlərdən biri deyil.
Məsələ daha dərindir. İnformasiya cəmiyyətində məhsuldar fəaliyyətin məzmunu
dəyişir. Məhsuldar fəaliyyət haqqında sənaye dövründə yaranmış təsəvvür - əmtəə
(maddi) istehsalı ilə bağlı olmayan hər bir fəaliyyətə qeyri-məhsuldar fəaliyyət kimi
baxılması həmişəlik keçmişdə qalmışdır.Bununla əlaqədar, bazar iqtisadiyyatında
məhsuldar və qeyri-məhsuldar əmək haqqında hələ XVIII əsrin sonunda Şotlandiya
alimi A.Smit (1723-1790) tərəfindən qoyulmuş sual XXI əsrin başlanğıcında yeni
cavablar tələb edir.
İnformasiya istehsal vasitələrinin tərkib hissəsi anlayışının özünü dəyişdirir. Sə-
naye dövründə əsas istehsal amillərinə əmək, torpaq və kapital aid idisə, bu gün on-
lara iqtisadi informasiya (yəni iqtisadi fəaliyyətin obyektləri və bu fəaliyyətə təsir
edən hadisələr haqqında, onların parametrləri, təsərrüfat həyatında qeyri-müəyyən-
liyi və zəruri biliklərin natamamlığını azaldan xüsusiyyətlər və vəziyyətlər haqqında
məlumatlar) da əlavə olunmuşdur. Texnologiyaları, insan kapitalını və iqtisadi pros-
eslərin idarə olunmasını əhatə edən vahid informasiya məkanında bu prosesin bütün
amilləri məcmu halda, onların formasından asılı olmayaraq, nemətlər yaradılması
vasitəsidir.
Müasir informasiya cəmiyyətində iqtisadiyyatın sosial strukturu da dəyişir. Belə
ki, XX əsrdə sahibkarlar, biznesmenlər, sənaye müəssisələrinin rəhbərləri
cəmiyyətdə əsas fiqurlar sayılırdısa, hal-hazırda yeni iqtisadiyyatın “yeni insanları”
sırasına alimlər, riyaziyyatçılar, iqtisadçılar və intellektual texnologiyanı yaradan
şəxslər daxildir. Belə cəmiyyətdə yaradıcı əmək iqtisadi dominanta çevrilir. Yaradıcı
əməyin məhsulu sənaye dövru üçün səciyyəvi olan maddi məhsul deyil, informasiya
məhsuludur. Nemətlərin həm fiziki, həm də iqtisadi forması dəyişir: onlar qeyri-
maddi və qeyri-əmtəə xarakteri kəsb edir, yəni informasiya məhsullarının yaradıl-
ması, bölgüsü və istifadəsi ilə bağlı ictimai münasibətlərin puldan istifadə edilməklə
əmtəə mübadiləsi ilə əlaqəsi yoxdur. İnkişafın məhdud amilləri sırasına torpaq, işçi
qüvvəsi və ya kapital deyil, informasiya aid edilir, bu səbəbdən iqtisadi və siyasi
hakimiyyət informasiya istehsalçılarının əllərində cəmləşir.
İqtisadi fəaliyyətin effektivliyi anlayışı dəyişir. Bu prosesi əmək-dəyər
nəzəriyyəsinə daxil etmək cəhdləri antinomiya ilə qarşılaşır: insan, bir tərəfdən, -
bütün nemətlərin yaradıcısıdır, digər tərəfdən, bu prosesin özündə dolayısı ilə iştirak
edərək onun yanında olur. Postsənaye informasiya inqilabı nemətlərin yaradılmasın-
dan ibarət vahid prosesdə fərdi, kollektiv və ictimai fəaliyyət növləri arasında yeni
nisbətlərin yeni metodologiya əsasında tədqiqini və araşdırılmasını tələb edir. İnfor-
masiya cəmiyyəti şəraitində fəaliyyətin kütləvi şəkildə fərdiləşməsi, “ev
təsərrüfatı”nın rolunun dəyişməsi insan fəaliyyətinin yeni struktur sintezinin təza-
hürləridir. Bütün bu hadisələri insanla maddi dünya arasında münasibətlərin pri-
matını nəzərdə tutan iqtisadi səmərəlilik baxımından qəbul edilmiş yanaşma
105
Ə.Babayev
XXI ƏSRİN ÇAĞIRIŞLARI VƏ MÜASİR İQTİSADİ NƏZƏRİYYƏNİN İNKİŞAF...
2(128)
/2016