433
yanğım o, insan düĢüncələrinin ən yığcam ifadəsi olan
Ģeirin dili ilə oxucularına çatdırır.
Firudin Zeynallı poeziyaya hələ keçən əsrin 90-
cı illərinin sonlarında gəlmiĢdir. O, öz qələmini “XXI
əsr” müstəqil ictimai-siyasi qəzetin redaktoru kimi,
sonralar AZTV-nin əməkdaĢı kimi sınamıĢdır. Firudin
müəllim ilk poeziya nümunələrini Respublika
qəzetlərində çap etdirərək öz imzasını oxuculara
tanıtmıĢdır. Əlbəttə Göyçə mahalında, AĢıq Ələsgər
torpağında dünyaya göz açan bir insan Ģeirə,
poeziyaya biganə qala bilməzdi. Məhz bu faktor onun
poeziyasının meydana gəlməsində mühüm rol
oynamıĢdır. Ġlk vaxtlar o, düĢmən tapdağı altında olan
doğma yurddan, torpaq həsrətindən, böyüyüb boya-
baĢa yetdiyi diyarın gözəlliyindən və ürəyində olan
nisgildən yazırdı. Onun o vaxt vətən həsrəti ilə
yazdığı Ģeirləri qızının ölümü münasibətilə yazdığı
Ģeirlərlə müqayisə etdikdə görürsən ki, hər iki faciə
Firudin müəllimi eyni dərəcədə ağrıtmıĢ, əzab vermiĢ,
yuxusuz gecələr bəxĢ etmiĢdir. Ana torpaq və övlad
itkisi ömrünün yetkin çağında olan bir insan üçün çox
ağır dərd olsa da, Firudin müəllim çox gözəl bilir ki,
insan tanrının ona verdiyi ömür payını yaĢayır və
buna görə də o, “tale yazısını pozmağa qadir deyiləm,
Allahın iĢlərini yazmağa qadir deyiləm-deyir. Sevimli
qızının faciəli ölümü onun dərdinin üstünə dərd
gətirdi. Onun fəryadı o qədər güclü oldu ki, qızı
Kəmalənin ölümü bir ailənin deyil, elin-obanın
dərdinə çevrildi. Özünün yazdığı kimi
434
Ətrafımı cin-Ģəyatin alsa da,
Ömrümə bir həftə, bir gün qalsa da.
Firudin nə qədər haray salsa da,
Kəmalə bir daha qayıtmayacaq.
Buna baxmayaraq o, yenə də fəryad qoparır,
ahu - naləsi necə deyərlər aləmi bürüyür.
Ədəbiyyatda anaya, ana məhəbbətinin böyüklüyünə,
müqəddəsliyinə həsr olunmuĢ müxtəlif səpgili əsərlər
yazılmıĢ, oxuculara təqdim olunmuĢdur. Firudin
müəllimin yazdığı bu Ģeirlər mən deyərdim ki, ata
məhəbbətinin təcəssümü, ata faciəsinin poetik
ifadəsidir. Onun Ģeirlərini oxuduqca övlada olan
məhəbbətin böyüklüyünü hiss edir, duyursan. O, bu
məhəbbətini daĢa torpağa yönəldir və deyir:
Əzizim qaĢı yaxĢı,
Kirpiyi, qaĢı yaxĢı.
Qızım yatan məzarın,
Torpağı, daĢı yaxĢı.
Bəli, Firudin müəllimə göz dağı olan balasının məzarı
elə o, balanın xatirinə onun üçün müqəddəsləĢir,
gözünə qızının məzarının “torpağı, daĢı yaxĢı”
görünür. Onun Ģeirlərində ata məhəbbətinin
müqəddəsliyi, ülviliyi aydın Ģəkildə sezilir. Bu Ģeirlər
oxucuya müəllifin necə ürək sahibi, necə ata olduğunu
435
göstərir. O əziz övladını vaxtsız itirəndən sonra dünya
gözlərinə tamam qara rəngdə görünür və bna görə də
yazır:
GülĢəni sar olubdu,
Yarpaqlar saralıbdı.
Balam əkdiyi güllər,
Bəs niyə qaralıbdı?!
Günlər bir-birini, aylar ayları, fəsillər fəsilləri əvəz
edir və Firudin müəllim baĢına gələn faciənin
həqiqiliyinə inanmır, ümid onu yaĢadır, fəqət dərd
inlədir:
Yaram qövr eyləyir, yaram irilir,
Ġlahi sirrini ilahi bilir.
Torpağa can gəlir, hər Ģey dirilir,
Tək sən dirilmirsən, ay nakam qızım.
Firudin müəllimin Ģeirlərini oxuduqca, üz verən
faciənin
dəhĢəti
adamı ağrıdır, göynədir və
düĢünürsən ki, bu ağırlığa, bu dəhĢətə dözmək hər
kiĢinin iĢi deyil. Firudin müəllim dözür, yaĢayır,
ümidin əlindən tutub nəvələri Orxanı, Nəcəfi yerbəyer
etməyi düĢünür. Allah səbr versin, Firudin müəllim!
Allah kömək olsun!
436
MƏNALI İNSAN ÖMRÜ
Mən bir neçə il idi ki, namizədlik dissertasiyası
müdafiə etmiĢdim və Fransaya elmi təcrübə keçməyə
hazırlaĢırdım. Həmin ərəfədə xəbər eĢitdik ki, bizim
Fizika fakültəsinin bir əlaçı tələbəsi SSRĠ Ali Soveti
Rəyasət heyətinin fərmanı ilə tələbə inĢaat dəstəsində
qazandığı nailiyyətlərə və təhsildəki uğurlarına görə
“ġərəf niĢanı” ordeni ilə təltif olunmuĢdur. Düzü, bu
Azərbaycan
tələbə-gəncliyinin
həyatında
böyük
hadisə idi. Belə ki, “ġərəf niĢanı” ordeni dövrünün ən
yüksək təltiflərindən olub, səhv etmirəmsə ilk dəfə idi
ki, azərbaycanlı tələbə ona layiq görülürdü. Həmin
tələbə 1955-ci ildə Masallı rayonunun Lürən kəndində
anadan olan ġirəli Ağali oğlu Əhədov idi.
Fakültəmizin əlaçı tələbəsi olan ġirəli Əhədov öz
biliyi, mədəniyyəti və ictimai fəliyyəti ilə institut
kollektivinin böyük hörmətini qazanmıĢdı. Onunla
görüĢüb, söhbətləĢdikdən sonra belə qərara
gəlmiĢdim ki, bu böyük enerjiyə və elmi axtarıĢlara
həvəsli gəncin gələcəyi iĢıqlı perspektivlər vəd edir.
Elə ikinci kursadan gənc ġirəlini tələbə elmi-
cəmiyyəti xətti ilə birgə iĢləməyə dəvət etdim. O
vaxtlar mən Azərbaycan EA Fizika və Kimya
institutları rəhbərliyinin dəstəyi ilə V.Ġ.Lenin adına
APĠ-nin (indiki ADPU) 2 saylı korpusunda rentgen
laboratoriyası yaratmıĢdım. Həmin laboratoriyada
Dostları ilə paylaş: |