Maddə 13
1. Uşaq öz fikrini azad ifadə etmək hüququna malikdir; bu hüquqa hər cür informasiya və
ideyaları sərhədlərdən asılı olmayaraq, şifahi, yazılı və ya çap edilmiş formada, incəsənət əsərləri
formasında, yaxud uşağın seçdiyi hər hansı digər vasitələrin köməyilə axtarmaq, almaq və
vermək azadlığı daxildir.
2. Bu hüququn həyata keçirilməsinə bəzi məhdudiyyətlər qoyula bilər, lakin həmin
məhdudiyyətlər qanunda nəzərdə tutulmalı və aşağıdakı məqsədlər üçün zəruri olmalıdır:
a) digər şəxslərin hüquqlarına və nüfuzuna hörmət üçün; və ya
b) dövlət təhlükəsizliyinin və ya ictimai asayişin (ordre public), yaxud əhalinin
sağlamlığının və ya mənəviyyatının mühafizəsi üçün.
Maddə 14
1. İştirakçı dövlətlər uşağın düşüncə, vicdan və din azadlığına hörmət edirlər.
2. İştirakçı dövlətlər valideynlərin və müvafiq hallarda qanuni qəyyumların uşağın inkişaf
etməkdə olan qabiliyyəti ilə uzlaşan metodlarla onun hüquqlarının həyata keçirilməsində uşağa
yol göstərmək, təliamtlandırmaq hüquqlarına və vəzifələrinə hörmət bəsləyirlər.
3. Öz dininə və ya inamına etiqad etmək azadlığına yalnız elə məhdudiyyətlər qoyula
bilər ki, bu məhdudiyyətlər qanunla müəyyən edilmiş olsun və dövlət təhlükəsizliyinin, ictimai
asayışın, əhalinin mənəviyyatının və ya sağlamlığının mühafizəsi, yaxud digər şəxslərin əsas
hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi üçün zəruri olsun.
Maddə 15
1. İştirakçı dövlətlər uşağın birliklərə üzv olmaq azadlığını və dinc yığıncaqlarda iştirak
etmək azadlığını tanıyırlar.
2. Həmin hüququn həyata keçirilməsində hər hansı məhdudiyyətlər tətbiq edilə bilməz,
burada elə məhdudiyyətlər istisna təşkil edir ki, onlar qanuna müvafiq sürətdə tətbiq olunur və
demokratik cəmiyyətdə dövlət təhlükəsizliyi və ya ictimai təhlükəsizlik, ictimai asayış
baxımından, əhalinin sağlamlığının və ya mənəviyyatının mühafizəsi, yaxud digər şəxslərin
hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi üçün zəruridir.
Maddə 16
1. Uşağın şəxsi həyat, ailə həyatı, mənzilinin toxunulmazlığı və ya yazışma sirri
hüququnu həyata keçirməsinə özbaşınalıqla və ya qanunsuz sürətdə müdaxilə edilə, yaxud onun
şərəf və nüfuzuna qanunsuz qəsd edilə bilməz.
2. Uşaq belə müdaxilə və ya qəsdə qarşı qanunla müdafiə olunmaq hüququna malikdir.
Maddə 17
İştirakçı dövlətlər kütləvi informasiya vasitələrinin mühüm rol oynadığını qəbul edir və
uşağın müxtəlif milli və ya beynəlxalq mənbələrdən informasiya və materiallar, xüsusən uşağın
sosial, mənəvi və əxlaqi rifahına, habelə sağlam fiziki və əqli inkişafına köməyə yönəldilmiş
informasiya və materiallar ala bilməsini təmin edirlər. Bu məqsədlə iştirakçı dövlətlər:
a) kütləvi informasiya vasitələrini uşaq üçün sosial və mədəni baxımdan faydalı olan və
29-cu maddənin ruhuna uyğun gələn informasiya və materialları yaymağa həvəsləndirirlər;
b) müxtəlif mədəni, milli və beynəlxalq mənbələrdən alınan belə informasiya və
materialların hazırlanması, mübadiləsi və yayılması sahəsində beynəlxalq əməkdaşlığı təşviq
edirlər;
c) uşaq ədəbiyyatının buraxılmasını və yayılmasını təşviq edirlər;
d) kütləvi informasiya vasitələrini azlıq təşkil edən etnik qrupa və ya aborigen qrupa
mənsub olan uşağın dil ilə bağlı ehtiyaclarına xüsusi diqqət yetirməyə həvəsləndirirlər;
e) 13-cü və 18-ci maddələrin müddəalarını nəzərə alaraq, uşağın onun rifahına zərər
gətirən informasiya və materiallardan qorunmasına dair müvafiq təlimatların hazırlanmasını
təşviq edirlər.
Maddə 18
1. İştirakçı dövlətlər uşağın tərbiyəsi və inkişafı üçün hər iki valideynin birlikdə və eyni
dərəcədə məsuliyyət daşıdığına dair prinsipin tanınmasını təmin etməkdən ötrü mümkün olan
bütün səyləri göstərirlər. Uşağın tərbiyəsi və inkişafı üçün əsas məsuliyyəti valideynlər və ya
müvafiq hallarda qanuni qəyyumlar daşıyırlar. Uşağın maraqlarının ən yaxşı şəkildə təmini
onların əsas qayğı obyektidir.
2. Bu Konvensiyada təsbit olunmuş hüquqların həyata keçirilməsinə təminat verilməsi və
şərait yaradılması məqsədilə iştirakçı dövlətlər valideynlərə və qanuni qəyyumlara uşaqların
tərbiyəsi ilə bağlı öz vəzifələrini yerinə yetirməkdə lazımi kömək göstərir və uşaq tərbiyə
müəssisələrinin, obyektlərinin və xidmətlərinin inkişafını təmin edirlər.
3. İştirakçı dövlətlər bütün lazımi tədbirləri görürlər ki, valideynləri işləyən uşaqların
onlara baxmaq üçün nəzərdə tutulmuş xidmətlərdən və imkanlardan istifadə etmək hüququna
malik olması təmin edilsin.
Maddə 19
1. İştirakçı dövlətlər uşağı valideynlər, qanuni qəyyumlar və ya uşağa qayğı göstərən hər
hansı digər şəxs tərəfindən edilən fiziki, yaxud psixoloji zorakılığın, təhqirin və ya pis rəftarın,
etinasızlığın və ya istismarın, o cümlədən də cinsi istismarın hər cür formalarından qorumaq
məqsədilə bütün lazımi qanunvericilik, inzibati, sosial və maarifçilik tədbirlərini görürlər.
2. Lazım gələrsə, bu cür müdafiə tədbirlərinə uşağa və onun qayğısına qalan şəxslərə
zəruri kömək göstərilməsi məqsədilə sosial proqramlar hazırlamaq üçün, habelə uşaqla yuxarıda
sadalanmış kobud rəftar hallarının qarşısının alınmasının və aşkara çıxarılmasının digər
formalarını həyata keçirmək üçün, bu hallar barədə məlumat vermək, lazımi orqana göndərmək,
onun təhqiqatını aparmaq, uşağı müalicə etmək və sonrakı tədbirləri görmək, habelə, lazım
gəldikdə, məhkəmə prosesinə başlamaq üçün görülən səmərəli tədbirlər də aid edilməlidir.
Maddə 20
1. Öz ailə mühitindən müvəqqəti və ya daimi məhrum olan, yaxud özünün ən yaxşı
mənafeyi naminə belə mühitdə qala bilməyən uşaq dövlət tərəfindən xüsusi müdafiə edilmək və
ona yardım göstərilmək hüququna malikdir.
2. İştirakçı dövlətlər öz milli qanunlarına uyğun olaraq belə uşağa alternativ qayğını
təmin edirlər.
3. Belə alternativ qayğı, inter alia, uşağın şəriətə görə «kəfalət»ə, yəni tərbiyəyə
verilməsindən, habelə övladlığa götürülməsindən, lazım gəldikdə isə, uşaqlara baxan müvafiq
müəssisələrə qoyulmasından ibarət ola bilər. Uşağın hansı alternativ qayğı üsulu ilə təmin