Türkiye’de Çocuk İstismarı Raporu -2

28 

 

Tasarı,  cinsel  suç  mağdurlarının  beden  muayenesi  ile  vücuttan örnek alınması  işlemlerinin, 

adli  tıp  uzmanı  veya  yokluğu  halinde  uzman  hekim  tarafından  bu  merkezlerde  yapılacağı 

düzenlemesini içermektedir. 

 

Tasarı, TCK’nın 102/2, 103, 104/2

-3, 188, 190, 226/1-a-b-3 ve 227. maddel

erinde  sıralanan 

cinsel suçlar ile ilgili olarak haklarında kesinleşmiş mahkumiyet kararı bulunanların; kamu veya 

özel sektöre ait çocuk hizmet birimleri, adli görüşme odaları, okul, okul servisi, okul kantini, 

yurt,  kreş,  gündüz  bakımevi,  çocuk  kulübü,  çocuk  parkı,  oyun  bahçesi,  oyun  salonu  gibi 

çocukların  yoğun  olarak  bulunduğu  iş  kollarında  çalıştırılamayacağı  ve  bu  yerleri 

işletemeyeceği düzenlemesini getirmektedir.

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                             

1

  i - Sexual Offences Act 2003, Article 5-6 https://www.legislation.gov.uk/ukpga/2003/42/section/5 (Son Erişim 

Tarihi: 14.04.2018) 

  ii - Feridun Y, Gottfried P. Alman Ceza Kanunu, 2015. 

  iii -Criminal Code of the French Republic  Article 227-25, 26.  http://www.legislationline.org/documents/ 

section/criminal-codes/country/30 (Son Erişim Tarihi: 14.04.2018) 

  iv - U.S. Code Chapter 109A, Article 2241-2245. https://www.law.cornell.edu/uscode/text/18/2241  (Son 

Erişim Tarihi: 14.04.2018) 

  v -İMDAT, Çocuk İstismarına Yönelik Rapor, 2016.  

  vi - http://www.journalagent.com/adlitip/pdfs/ADLITIP_25_1_11_24.pdf (Son Erişim Tarihi: 14.04.2018) 

  vii - Küçük, T.S. “Bir Ceza Hukuku Yaptırımı Olarak Zorunlu Kastrasyonun Anayasa Hukuku Açısından 

İncelenmesi”. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XIX, Y. 2015, Sayı 4 , sayfa 306.  

  viii - Yenidünya, C. Yaşar, Y. “Kastrasyon Cinsel Suç Faillerine Uygulanabilecek Uygun Bir Yaptırım Mıdır?”, 

Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 14, Temmuz 2013, sayfa 360.  

  ix - Temel, E.  “Hadımlaştırma Operasyonlarından Dolayı Alman Hukukunda Sorumluluk”,  III. Sağlık Hukuku 

Kurultayı (7–8 Mayıs 2010), Ankara Barosu Yayını, Ankara, 2010, sayfa 121. 

---

29 

 

ÇOCUK HAKLARI FARKINDALIK ARAŞTIRMASI

  

Şiddetle ilgili literatürde kabul gören en yaygın yaklaşım 

ekolojik model

dir. Bu modele göre 

şiddet aile, yakın çevre, toplum ve kültür ile ilgilidir ve merkezden başlayarak çevreye doğru 

yayılan çemberlerle resmedilir. 

(Grafik 1) 

 

                            

 

Grafik 1 

 

Bu model aynı şekilde çocuk haklarının topluma öğretilmesi için de bir model teşkil edebilir. 

Eğer  çocuk  hakları,  çocuğa,  erken  yaşlardan  itibaren  benimsetilmeye  başlanırsa,  aile,  okul 

çalışanları, öğretmenler ve idari kadro bilincinde olursa, çocuğun yakın çevresinin ve toplumun 

farkındalığı yüksek olursa bir kültür olarak yerleşebilir ve kalıcı olabilir

. 

Şüphesiz  ki  toplumları  değiştirme  ve  geliştirmede  kılavuzluk  rollerinden  birini  de  çocuklar 

üstlenir. Toplumun niteliğini belirlemede etkin bir rol oynayan çocukların aktif katılımı ve tüm 

temel gereksinimlerinin yanı sıra psikolojik ve sosyolojik ihtiyaçlarının da karşılanması gerekir. 

Bu gereklilikten hareketle, çocukların sözü edilen gereksinimlerinin karşılanmasını ve onları

n 

korunmasını sağlayan hakları bulunur. Bunun vücut bulduğu sözleşme de “Birleşmiş Milletler 

Çocuk Hakları Söz

l

eşmesi”dir. Bu sözleşmeye göre; daha erken yaşta reşit olma durumu hariç 

18 yaşına kadar her insan çocuktur. 

 

Çocuğun,  biyo

-psiko-sosyal  bir  varl

ık  olarak  çıkar  ve  gereksinimlerinin  korunması  ve 

sağlanması  ancak  bu  konuda  karar  alabilen  ve  sorumluluk  üstlenen  yetişkinler  tarafından 

gerçekleştirilebilir.  Dolayısıyla  yetişkinlerin  çocuk  hakları  konusunda  bilgi  ve  farkındalık  bu 

noktada önem kazanmaktadır.

 

İMDAT  ve  ASUMA  işbirliğinde  2017

-

2018    döneminde  yürütülmekte  olan  “Çocuk  Hakları 

Farkındalık  Çalışması”  devam  etmektedir.  Çalışmanın  amacı  18  yaş  üstü  bireylerin  çocuk 

hakları ile ilgili bilgi ve görüşlerinin ölçülmesidir.  Çalışma kapsamında ilk aşamada İzmir’de 

700 kişiye

 

ulaşılmıştır.

 

 

Kültür

Toplım

Yakın Çevre

Aile

Birey

---

30 

 

Çalışmamıza  katılanların %69’u Kadın, %30’u Erkek olduğunu  ifade ederken  %1’i  ise  diğer 

seçeneğini işaretlemiştir. (

Grafik 2) 

 

Grafik 2 

 

Katılımcıların yaş aralığı

 

18 ile 65 yaş arasındadır. Katılımcıların %27 si 35

-

44 yaş aralığındaki 

bireylerden, %17 ise 25-

34 yaş aralığındadır. 

 

Yapılan çalışmanın sonuçlarına göre, BM Çocuk Hakları Sözleşmesi’nden (BM ÇHS) 

haberdar 

olma 

oranı  %67’dir.  (Grafik  3)  Katılımcıların  yaklaşık  3’te  1’i  çocuk  hakları  sözleşmesinden 

haberdar  değildir.  2/3’ü  ise  haberdardır.    Ancak  tablo  bu  sözleşmenin  içeriğini  bilmek

 

noktasında değişmektedir. Haberdar olma %67 iken BM Çocuk Hakları Sözleşmesi’nin içeriğini 

bilme oranı %47’dir. Katılımcıların %47’si ise içerik hakkında herhangi bir bilgileri olmadığını 

belirtmişlerdir.  (Grafik  4)  Halihazırda  BM  Çocuk  Hakları  Sözleşmesi’ni  haberdar  oranı 

düşükken içerik konusunda tablo daha da kötüleşmiştir.

 

 

    

 

  

 

 

Grafik 3 

 

 

 

 

Grafik 4 

 

69,00%

30,00%

1,00%

Cinsiyet

Kadın

Erkek

Diğer

67,00%

28,00%

5,00%

BM ÇHS'den Haberdar Olma

Evet

Hayır

Diğer

47%

47%

6%

BM ÇHS'nin İçeriğini Bilme

Evet

Hayır

Diğer

---