Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 7/3, Summer 2012, p. 759-780, ankara-turkey



Yüklə 260,18 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/9
tarix25.05.2018
ölçüsü260,18 Kb.
#45814
1   2   3   4   5   6   7   8   9

Eski Kimyada Kibrît-i Ahmer Teriminin Klasik Türk Şiirine Yansımaları 

 

        771 

 

Turkish Studies 



International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 

Volume 7/3, Summer, 2012 

Burada “çeĢm-i cihân-bîn” ile kastedilen bütün bir kâinatı yoktan var eden ve ondaki her 

durumu sınırsız bir biçimde bilme ve görmeye muktedir olan Cenab-ı Hak olsa gerek. Allah‟ın yer 

yüzündeki  halifesi  ve  kâinatın  göz  bebeği  olan  insan  ise  kul  olma  bilinciyle  Cenab-ı  Hakk‟ın 

dergâhındaki bir toz zerresi ile bütün âlemleri gözleyen o ilahi göze sürme olabilme vasfını haiz bir 

varlık, yani eĢref-i mahlukattır. Kibrît-i ahmerin dönüĢtürücü rolü Hakk‟ın dergâhının tozu iledir. 

“Gubâr-ı  dergeh”  esasen  kulluk  bilincini  temsil  etmektedir  ve  cihanı  gözleyen  göze  sürme 

olabilmek ancak bu bilinç sayesinde mümkün olacaktır. 



Tevbe: 

Neccârzâde Rıza, 

Rûy-ı zerd-âlûde-i eĢk-i nedâmet dem-be-dem 

Gâh hâk-i zer gehî kibrît-i ahmer eyledüm 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

(Özdemir 1999, 343) 

beytiyle  piĢmanlıktan  dolayı  dökülen  gözyaĢlarının  bazen  kibrît-i  ahmer,  bazen  de  altın  toprak 

haline geldiğini söyler.  

Tövbe  insanın  günahlarını  giderir.  Bu  yönüyle  beyitte,  piĢmanlık  gözyaĢlarının  kibrît-i 

ahmer  gibi  etkili  bir  Ģekilde  günahları  gidereceği  düĢünülmüĢtür.  Buna  ilaveten,  tasavvufta  hâk, 

alçakgönüllülüğü  ifade  eder.  Ġkinci  mısrada  geçen  “hâk-i  zer”  ifadesi  ile  alçakgönüllülüğe  ve 

olgunlaĢmaya iĢaret edilir. 

ġair,  piĢmanlık  duyarak  bağıĢlanmayı  dileme  ve  günahlardan  arınma  gibi  dinî 

düĢünceleri, eski kimya dili ile anlatır. Beyitte ihsas edilen arınma ifadesi, daha sonra kimya bilimi 

için önemli bir kavram olacaktır (Crosland 2000, 9).  

Külâh-ı Mevlevî:

 

Mevlevî Ģairi Sâkıb Mustafa Dede, Mevlevî külahını vasfettiği kasidesinde kibrît-i ahmeri 



farklı bir imaja dönüĢtürür:   

Bî-nevâsın eylemez ser-geĢte-i tîh-i ümîd  

Mû-be-mû kibrît-i ahmerdür külâh-ı mevlevî   

 

 



 

 

 



 

 

 



 

(Arı 2003, 122) 

ġaire göre Mevlevî sikkesi, çaresiz kalan kimseyi ümit çölünde baĢı dönmüĢ, ĢaĢkın bir 

halde  bırakmaz.  Çünkü  sözü  edilen  sikkenin  her  bir  teli/kılı  çaresiz  kimsenin  imdadına  yetiĢen 

kibrît-i ahmerdir. Beyitte Ģairin olağanüstü vasıflar yüklediği Mevlevî külahı sembolü ile Mevlevî 

yolunun üstünlüğü de anlatılmaktadır. 



2. Cemiyet ve İnsan 

Sevgili: 

Klasik  Türk  Ģiir  dilinin  oluĢmasında  önemli  bir  yeri  olan  Ahmed-i  Dâ„î,  bir  gazelinde 

kibrît-i ahmer terimini kullanır: 

Ayağuñ basduğı toprak meger kibrît-i ahmerdür 

Verür hâsiyyet-i gûher dokınsa seng-i hârâya    

 

 



 

 

 



 

 

 



 

(Ömer bin Mezîd 1995, 39) 

Beyitte  sevgilinin  ayağı  ve  ayağını  bastığı  toprak  kibrît-i  ahmere  benzetilmiĢtir. 

Sevgilinin ayağı sert bir taĢa dokunsa ona cevher özelliği kazandırır. 




772                                                                              

Mehmet Korkut ÇEÇEN

 

Turkish Studies

 

International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 

Volume 7/3, Summer, 2012 

Gözyaşı: 

Kibrît-i  ahmerin  gözyaĢı  ile  ilgili  beyitlerde  kullanıldığı  olur.  ġiirlerinde  genellikle 

tasavvufi düĢünceyi dile getiren Kütahyalı Rahimî, 

 

Zer-i hâlis gibi günden güne zerd olmada çihren 



 

Rahîmî kanlu yaĢun var ise kibrit-i ahmerdür   

 

 

 



 

 

 



 

 

(Mermer 2004, 156) 



(Yüzün  saf  altın  gibi  günden  güne  sararmakta;    Ey  Rahimî,  kanlı  gözyaşın  olsa  olsa 

kibrît-i ahmerdir.) beytinde, üzüntüden dolayı kanlı yaĢlar döktüğünü ve bu kanlı yaĢlar sebebiyle 

yüzünün  sarardığını  anlatırken  sararmıĢ  yüzü  saf altına  benzetir. Kibrît-i  ahmer  gibi  dönüĢtürücü 

özellik taĢıyan kanlı gözyaĢı, yüzü sanki saf altına çevirmiĢtir. Beyitte, olgunlaĢmak için riyazete 

giren,  çile  çeken  ve  nefsini  terbiye  yolunda  mücadele  veren  sâlikin  bütün  gayretlerinin  değerli 

olduğuna iĢaret edilir. Çünkü o, sonunda olgunluğa eriĢerek mükemmelleĢecektir.  

Beyitte geçen “kanlı yaĢ” tamlamasındaki kan ile “kibrît-i ahmer” tamlamasındaki ahmer 

(kırmızı)  sözcükleri  arasında  kırmızılık  yönünden  münasebet  kurulmuĢ.  Ayrıca,  kibrît-i  ahmer 

vasıtası ile altın elde etme düĢüncesinden hareketle, kırmızı ve sarı rengi çağrıĢtıran unsurları bir 

arada buluyoruz. 

Tatlı Söz: 

Mâye-i ma‟cûn-ı güftâr-ı dehânuñdur Ģehâ 

Hokka-i pîrûze-i kibrît-i ahmerden garaz 

(Özdemir 1999, 458) 

(Kibrît-i ahmerin firuze hokkasından kastım ey şâh, senin ağzından dökülen tatlı sözlerin 

mayası olmasıdır.) Neccârzâde Rıza, bu beytiyle, sevgilinin tatlı sözünü kibrît-i ahmere teĢbih eder. 

Sevgilinin  ağzından  dökülen  sözler  âĢık  için  çok  etkileyici  ve  önemlidir;    âĢık  olanı  halden  hale 

koyar. Söz, etkileyicilik yönüyle kibrît-i ahmere teĢbih edilmiĢtir.  

Şairlik: 

XVI. yüzyılın Ģairler sultanı kabul edilen Bakî, bir beytinde kendi Ģiirinin saf altın kadar 

güzel ve kıymetli olduğunu ve bunu kibrît-i ahmer etkisine sahip kaleminin ortaya çıkardığını dile 

getirir:   

Zer-i hâlis gibi rengîn olup gitmekde eĢ„âruñ 

Elüñde hâme ey Bâkî meger kibrît-i ahmerdür  

 

 

 



 

(Bakî 1994, 131) 

Onun  Ģairlik  kalemi,  kibrît-i  ahmer  gibi  dönüĢtürücü  ve  mükemmelleĢtirici  özelliğe 

sahiptir. Bu yüzden Bakî‟nin kibrît-i ahmer özelliği taĢıyan kalemi, Ģiirini mükemmel, etkileyici ve 

ölümsüz hale getirir. Güzel bir fahriye örneği olan söz  konusu beyitte Ģair, çağrıĢım unsuru olan 

sözcükleri ustalıkla seçmiĢtir.  

Esasen kimyacının amacı değersiz metalleri altına dönüĢtürmekten ziyade filozof/felsefe 

taĢını  ve  ölümsüzlük  ilacını  aramaktadır.  Sözü  altına  çevirerek  ebedî  insan  kimliğine  kavuĢmayı 

isteyen  Bakî,  aynı  zamanda  mükemmel  ve  özgür  bir  Ģair  olduğunu  dile  getirir.  Nitekim,  sıradan 

madenler cahil (sürekli karmaĢa yaĢayan) ruhlarla bir tutulur, oysa altın tamamıyla özgür bir ruha 

özdeĢ sayılır (Eliade 2002b, 100). 



Yüklə 260,18 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə