Sona xəyal
Sona Xəyal
Yüklə 1,05 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 25 oktyabr, 1996
- 9 may, 1996
- 12 dekabr, 1998
- 14 avqust, 1998
16 Sona Xəyal
Mailin ruzisi dünyayə gələn dəm yazılıb. Özü aşiq doğulub, taleyinə qəm yazılıb.
Kimi Məcnunə dönübdür, kiminə kəm yazılıb.
Aşiqin göz yaşını üzdə səhər gün qurudar, Gecələr gül-çiçəyin üstünə şəbnəm yazılıb.
Eşqə dair olan işlərsə bir aləm yazılıb.
Hamının qəlbini hicranə düşəndə qəm alar, Sonanın könlü binadan qəmə həmdəm yazılıb.
İncimə keçsə əgər sonra həyatın Sonasız, Demə ki, olmayacaq zərrə nicatın Sonasız.
O qədər doğmaların var ki, tutar dövrü bərin, Qoymaz onlar qapana bir pəsəratın Sonasız.
Keçdi onsuz da toyun, həm də büsatın Sonasız.
Keçməsin həddi qəmin, Tanrı ola qoy köməyin, Dəyişər dövrə görə zövqü nişatın Sonasız.
Nə böyük işdi keçə ruzi-vəfatın Sonasız.
Bu dünyadə, könül, gül tək nə qədri gör solanlar var, Saçın, nakam ölənlərçün məzar üstə yolanlar var.
17 Nəzirələr, təzminlər, ithaflar
Çəkib əl nazü ne’mətdən, geyib paltar həqiqətdən, Uzaqlaşmış cəhalətdən, səda, dəhrə, salanlar var.
Aşıb daği, keçid düzdən, həqiqi yol tapıb izdən, Tutub mə’nanı hər sözdən, belə arif olanlar var.
Bilir arif yolu üstə necə döngə-dalanlar var.
Bu dünyanı alıb sarlar, alınmır sayə tərlanlar, Verir fərman yenə xarlar, gülüstanə dolanlar var.
Necə tapsın bəs hürriyyət ki, hər yerdə talanlar var.
Sona şad olmayır bir dəm, fəqət qəmdir ona həmdəm, Sizə gər söylədi çox qəm, ürəkdə həm qalanlar var. 9 may, 1996
İndi mənə bu ellər divanə desə, xoşdur, Bu dağladığın qəlbə viranə desə, xoşdur.
Onlar bu təmənnayə əfsanə desə, xoşdur?
Vəslin mənə dərd vermiş, hicrin nə verər bunca? Kim görsə, belə qəlbə qəmxanə desə, xoşdur.
İndi bizə dost-düşmən biganə desə, xoşdur.
İndi dəxi eşq içrə Məcnun olacaq kəs yox, Ellər mənə Leyla tək cananə desə, xoşdur.
Kimsə götürüb ondan, mərdanə desə, xoşdur.
Baxsa Sona diqqətlə öz yazdığı əşarə, Ustadı yazan şerə dürdanə desə, xoşdur. 1995 18 Sona Xəyal
Edib Mahir könül mülkün qəmə bir xanə, qəmxanə, İlahi eşqlən yazmış qəzəl dürdanə-dürdanə.
Yazıb həqdən, nübüvvətdən, imamətdən, çün əlbəttə, Danışmaz boş yerə mahir olan əfsanə-əfsanə.
Deyil mahirlik, ustadlıq yazılsın gündə bir dəftər, Əsl şair yazar hərdən qəzəl bir danə - bir danə.
Əsl aşiq görər yarın yanar bir şəm’ mislində Ki, baxsa halinə bilsin nədir pərvanə, pərvanə.
Düşər çöllü biyabanə, gəzər mə’şuq sorağında, Yaxıb atəşlərə könlün yanar mərdanə, mərdanə.
Dözər hər cövrə ki, bir gün içə vəslin şərabindən, Qəbul etməz nə mey versən ona peymanə-peymanə.
Sona, bir gün bilər aləm, atıb dünya qəmin Mahir “Səadət intizarında” gəzir meyxanə-meyxanə.
19 Nəzirələr, təzminlər, ithaflar
TƏZMİNLƏR Təzmin-qəzəllər XƏLİLİDƏN “Mən ki, dərvişəm, gədayəm, padişahi-aləməm, Ruhi-birəngəm, əgərçi rəngə gəldim, adəməm!”
Dörd ünsürdən məni çün Xaliqim vermiş qərar, Təndə torpaq, canda od, başda həva, gözdə nəməm.
Hansı fərdə, hansı elmə gər baxıb dərk eyləsən, Yaxşı, pis, alçaq, ya ali – hamısından əqdəməm.
Hər görən hüsnüm, məni bir cür tərənnüm eylədi, Gahi nadanəm, gah aqil, gahi huşyar, gah dəməm.
“Faili-muxtar” – deyə Qur’an mənə tərif verib, Amma ki, əhli-bəşərdə əksərən əqli-kəməm.
Baxma ki, vermiş bizə tə’lim peyəmbərlər, Sona, Mən qiyamət qorxusundan bir ömür əhli-qəməm.
Yüklə 1,05 Mb. Dostları ilə paylaş:
|