50
5. Desant rotası mayın 4-də Yevlaxda qalır.
6. Azərbaycan diviziyasının Qafqaz eskadronu aprelin 29-da Yevlaxdan
Bakıya;
7. Azərbaycan polkunun rotası mayın 1-də Vartaşendən Nic-Savalan-
Ləkiyə;
8. Azərbaycan polkunun rotaları aprelin 29-da Dəllər və Tizadan Gəncəyə
qayıdırlar.
Göründüyü kimi, Sovet hökuməti üsyanı yatırmaq üçün həddən artıq hərbi
qüvvə səfərbər etmişdir.
Üsyançılara qarşı yeridilən hərbi hissələrə Şəki şəhərində, Baş Göynük,
Aşağı Göynük, Zəyzid, Bideyiz, Tala Katex, Güllük, Varxiyan, Qabaqcöl və digər
kəndlərdə inadlı müqavimət göstərildi.
Üsyan hərəkatının iştirakçısı Muradağanın xatirəsi: «...Fəqət hər halda bizi
təskin edəcək zəngin xatirələr vardı. Gəlin bir an xatirəyə dalağın. Təbii 1930-32-ci
illərdə bütün Qafqazımızın ruslara qarşı üsyan etdiyini xatırlayırsınız. Mən o
zaman Böyük Qafqaz dağlarının cənub ətəklərinə sığınmışdım. Şəki şəhərində
üsyan baş verincə, silahlı arkadaşlarımla bərabər köməyə getdim. Bütün şəhərləri
və ətrafdakı kəndləri əlimizə keçirdik. Kommunist soydaşlarımızı tutub, siyasi
məhbusları azad etdik. Türk şəhəri rahat nəfəs almağa başladı.
Fəqət, təəssüf bu milli bayramımız yalnız 3 gün davam etdi. Üç gün sonra,
dövlətin nizami ordusu tanklar və toplarla hücuma keçdi. Qorxunc polis dövlətinə
qarşı biz bir partizan olaraq nə edə bilərdik? Məğbul olduq, amma güclü bir orduya
qarşı şərəfli bir müqavimət göstərdik.
Düşmən ağır vuruşdan sonra qalib gəldi və xalqımızdan intiqam almağa
başladı. Bir çox kəndlərimiz yerlə yeksan edildi. Şəhərimizin böyük bir qismi top
mərmiləri alında viran oldu. Yüzlərlə mübarizimizi qılıncdan keçirdilər. Yaxalanan
soydaşlarımızı isə şəhərin böyük meydanına toplayıb xalqın gözü qarşısında və
xalqa ibrət dərsi olsun deyə bir-bir güllələdilər...»
43
Şəki şəhərinə daxil olan hərbi qüvvələr, el arasında «gimcə» adlanan
qəbiristanlığın yaxınlığında müqavimətlə üzləşdilər. İndiki «Sülh» (Güyümlər)
meydanı ərazisində isə M.C.Bağırovun olduğu zirehli avtomobil güclü atəş altına
düşür və sürücü öldürülür. Onu özünü isə hadisə yerinə yaxın evlərdən birinin
sahibi Sitarə qarı gizlədərək labüd ölümün pəncəsindən xilas edir.
Üsyan yatırıldıqdan sonra M.C.Bağırov iki saylı ipək fabrikinin klubunda
iclas çağırır. Həmin iclasda şəxsən iştirak edən Abdurəhman Abdullayev
gördüklərini belə qələmə almışdır: «O camaatı təqsirləndirərək - «qeyrətiniz
olsaydı banditləri şəhərə girməyə qoymazdınız» dedi. Bu zaman qazançı Mustafa
replika verdi: «Sənin əlində top, tüfəng, əsgər, zirehli maşın olduğu halda, qaçıb
43
Rana. Onlar türklərdi. Bakı, Azərnəşr, 1993, s. 26
51
qoca arvadın tumanı altında gizləndin, biz silahsız adamlar nə edə bilərdik».
Bağırov əsəbi vəziyyətdə Mustafa kişinin papağını başından götürüb yerə çırparaq
dedi: - «belə papağın içində olan başda bundan artıq ağıl olmaz və belə pədərəvayı
danışmaz”.
44
Üsyançıların qüvvələri ilə hökumət qoşunları arasında istər hərbi texnika,
istərsə də canlı qüvvə baxımından güc nisbəti müqayisə edilməz dərəcədə fərq
olduğundan üsyançıların Şəkini uzun müddət əllərində saxlamasını mümkünsüz
edirdi. Bu səbəbdən üsyançılar şəhəri tərk etdilər. Lakin onlar ətraf kəndlərdə və
dağ yamaclarında mövqe tutaraq mübarizəni partizan müharibəsi formasında
davam etdirdilər. Hətta bir sıra yaşayış məntəqələri yenidən onların nəzarəti altında
keçmişdi. Ümumiyyətlə az çox diqqət çəkən silahlı toqquşmalar may ayının 12-nə
kimi davam etdi. Şəki üsyançılarının üzərinə yeriyən bolşevik istibdadının
əməllərini tənzimləyən yeganə prinsip məqsədin vasitəyə bəraət qazandıracağına
mütləq inamdan ibarət idi. Bəli, vasitə nə qədər iyrənc olsa da məqsədə çatmağa
xidmət edirsə, bolşevik rejimi üçün məqbul hesab edilirdi.
«Toda moda» - «hər vasitə ilə» - orta əsrlərin ən qaranlıq dövrlərində
yezuitlər ordeninin devizi olan bu latın sözləri XX əsrdə bolşevik rejiminin də
fəaliyyətini müəyyən edən başlıca prinsipə çevrilmişdi.
Uzun müddət tamamilə məxfidir kilidi altında saxlanılan bir arxiv sənədi
yuxarıda deyilənləri təsdiq edir. Bu sənəd 1930-ci il aprel ayının 19-da saat 19
radələrində Beriyanın teleqraf vasitəsi ilə Tiflisdən Bakıya Bağırov, Neverov və
R.Axundova göndərdiyi göstərişlərdir. Orada deyilir: «Zaqatala-Nuxa dairəsində
başlamış üsyan hərəkatını qətiyyətlə yatırmaq üçün direktiv orqanlarının qərarı ilə
fəaliyyət göstərən hərbi hissələrin köməyinə Kaxetiyadan Tuxarelinin sərəncamına
64-cü Qafqaz polku göndərilir.
Neverovun məlumatı ilə əlaqədar Tovuz, Şamxor rayonlarındakı vəziyyəti
nəzərə alaraq Gəncədən Az.polk məktəbi ora göndərilir. Sizdən isə bu rayonlarda
çekist işini maksimum yüksək səviyyədə qurmaq və silahlı hərəkata son qoymaq
üçün bütün tədbirləri görmək tələb olunur.
Həmin yaşayış məntəqələrinə etibarlı rəhbərlər təyin edilməlidir. Əhalini
tərksilah etmək üçün 24-cü polkun hissələrindən və zirehli maşınlarından istifadə
olunmalıdır. Ayrı-ayrı hallarda girov götürmək praktikasından istifadə edin. Azad
olunmuş rayonlarda həqiqi, operativ çekist fəaliyyətini qaydaya salın. Hər bir
rayona rəhbər kimi məsuliyyətli çekist təyin edin. Aşağı Sovet orqanlarında
təmizləmə aparın və belə rayonlarda işləmək üçün kifayət qədər partiyaçı türkləri
səfərbərliyə alın.
...Yerlərdə üsyançılar, silah gizlədənlər, üsyana çağıran təbliğatçılar,
banditlərlə əlaqəli olan partiya işçiləri, həmçinin çaşqınlıq, qorxaqlıq göstərərək öz
44
«Kommunist» qəzeti, 15 avqust 1989, № 188