Rozdział H

Z uwagi na intelektualne atrybuty przeciw-materii, duplikat przeciw-materialny każdego obiektu charakteryzował się będzie fizykalną formą oraz intelektualną zawartością. Wzajemna relacja pomiędzy jego formą i zawartością ma się do siebie jak budowa mózgu ludzkiego oraz jego intelektualna zawartość (wiedza), lub też jak struktura obwodów logicznych (elektroniki) w komputerze oraz zawarte w tych obwodach programy i dane (software). Aby w dalszych rozważaniach wyraźnie odróżnić pomiędzy tymi dwoma odmiennymi cechami przeciw materii, w następnych częściach tego rozdziału do intelektualnej zawartości duplikatów przeciw-materialnych referowali będziemy jako do "rejestrów".

Po wprowadzeniu pojęcia rejestrów odnotować powinniśmy, że zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji każdy obiekt materialny składa się aż z trzech części, t.j.: ze swojej formy fizycznej, ze swego duplikatu przeciw-materialnego który jest wierną kopią jego formy fizycznej, oraz ze swego rejestru który jest intelektualną zawartością (historią, pamięcią i wiedzą) danego obiektu zakumulowaną w jego przeciw-materialnym duplikacie.

Fizykalna forma każdego duplikatu przeciw-materialnego bezpośrednio wynika z jego natury oraz sposobu powstawania. Dokładnie kopiuje ona strukturę fizyczną obiektu materialnego którego dany duplikat jest odpowiednikiem, wykazując też wszelkie atrybuty fizykalne tego obiektu (t.j. dokładnie naśladując jego kształt, skład, budowę, itp.). Jest ona więc precyzyjnym powtórzeniem do najdrobniejszych szczegółów formy zewnętrznej oraz struktury wewnętrznej obiektu jaki ten duplikat sobą odzwierciedla.

Intelektualna zawartość (rejestr) duplikatu przeciw-materialnego obejmuje takie jego cechy jak przykładowo jego zdolność do gromadzenia, przechowywania i przetwarzania informacji, a także takie wielkości jak przechowywane w tym duplikacie dane i programy.

W tym miejscu możliwe jest więc już pełne wyjaśnienie nazwy "rejestr" wprowadzonej tu do użycia. Rejestr jest to rodzaj modelu informatycznego (softwarowego) danego obiektu materialnego, kompletowany, przechowywany i realizowany przez duplikat przeciw-materialny tego obiektu istniejący w przeciw-świecie. Rejestr składa się z dwóch podstawowych elementów, t.j. programów i danych. Jego programy to sekwencje poleceń jakie realizowane są przez intelektualne atrybuty przeciw-materii (jak to wykazano w podrozdziale H3, przeciw-materia jest "substancją myślącą" w stanie naturalnym zdolną do przetwarzania informacji i dokonywania działań logicznych). Jego dane zaś to informacje zgromadzone przez niego od początku istnienia danego obiektu. Przeciw-materia gromadzi bowiem i zapamiętuje wszelkie dane dotyczące zdarzeń jakim dany obiekt został poddany ("pamięta" więc szczegółową historię tego obiektu). Ponadto opisuje ona stan obecny tego obiektu oraz generalny kierunek w jakim w przyszłości przyjmą zdarzenia którym obiekt ten będzie poddany (np. patrz "karma" z podrozdziału H8.2.2.1).

Istotnym atrybutem rejestrów jest to, że z uwagi na swoje ulokowanie w duplikatach przeciw-materialnych istnieją one tylko dla obiektów materialnych (t.j. nie mogą one być stworzone dla idei lub abstrakcji, aczkolwiek wewnątrz takich rejestrów dowolne idee lub abstrakty mogą zostać zapisane lub rozwinięte).

Wśród różnych własności rejestrów z naszych przeciw-materialnych duplikatów, jedna wymaga naszej szczególnej uwagi. Jest nią aspekt niezniszczalności. Odmiennie niż to jest z obiektami fizycznymi, rejestry z duplikatów przeciw-materialnych w przeciw-świecie nie mogą zostać zniszczone przez żadną akcję dokonywaną w naszym świecie. Stąd obiekty jakie fizycznie przestały już istnieć, ciągle będą posiadały swoje rejestry zawarte gdzieś w przeciw-świecie. Religie opisują takie rejestry już nieistniejących osób pod nazwą "dusze". Zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji takie niezniszczalne rejestry (dusze) posiadają nie tylko ludzie ale także wszelkie inne obiekty, włączając w to zwierzęta, rośliny, oraz przedmioty jakie obecnie nazywamy "martwe". Tymczasem większość nowoczesnych religii, włączajac w to Chrześcijaństwo, twierdzi że dusze posiadają jedynie ludzie. Tylko niektóre bardzo stare religie pierwotne, np. przedchrześcijańskie wierzenia Maorysów i starożytnych Słowian, a także wierzenia Indian amerykańskich, uznawały istnienie dusz nie tylko u ludzi ale także u zwierząt i obiektów martwych. Z nowszych religii, autor jest świadom istnienia podobnego wierzenia w Buddyźmie. Przykładowo w ostatnich dniach 1997 roku w Hong Kongu dokonane zostało masowe wybicie całego drobiu (ponad milion ptaków) ponieważ przenosił on wirus morderczej grypy atakującej ludzi. Zgodnie z artykułem [1H4] "Chicken cull continues, monks pray for souls", opublikowanym w malezyjskim dzienniku Sun (Sun Media Group Bhd, Lot 6, Jalan 51/217, Section 51, 46050 Petaling Jaya, Selangor, Malaysia), wydanie z czwartku 1 stycznia 1998 roku, strona 42, mnisi buddyjscy zorganizowali tam 7-dniowe masowe modły za dusze tego drobiu aby ułatwić ich powrót do życia w reinkarnacyjnym cyklu.

Jeśli więc podsumować co Koncept Dipolarnej Grawitacji stwierdza na temat generalnej struktury ludzi (a także struktury innych obiektów materialnych), to składają się na nią aż trzy oddzielne komponenty, t.j.: (1) ciała fizyczne zawarte w naszym świecie, (2) duplikaty przeciw-materialne zawarte w przeciw-świecie (pełniące rolę komputera z wbudowanym organem sumienia), oraz (3) rejestry (t.j. dane i programy stanowiące siedlisko czyjejś świadomości, pamięci długoterminowej, karmy, itp.) formowane, gromadzone i przechowywane przez intelektualne atrybuty duplikatów przeciw-materialnych. Warto tu dodać, że idea istnienia tych trzech komponentów znana jest już od bardzo dawna, tyle tylko że dopiero Koncept Dipolarnej Grawitacji opisał ją w naukowo sformalizowanej notacji. I tak ciało fizyczne jest dokładnie tym samym jakie leczy, bada i opisuje nasza medycyna. Duplikaty przeciw-materialne są już znane naszej akupunkturze pod nazwą "ciała energetycznego", okultyzm opisuje je jako "ciało eteryczne", filozofie wschodnie jako "ciało subtelne", zaś religie referują do niego pod różnymi nazwami, np. "ducha" (po angielsku "spiryt") - nie mylić go jednak z "duszą", czy "anioła stróża" (zwanego tak zapewne z uwagi na obecność w tym duplikacie organu nadzorującego nasze działania zwanego sumieniem jaki reaguje na wszystkie dotyczące nas sytuacje życiowe - patrz punkt C w podrozdziale H8.2.1). W końcu rejestry mają swego odpowiednika w religijnym koncepcie "duszy" (po angielsku "soul"). Dodatkowym jednak osiągnięciem wprowadzonym przez Koncept Dipolarnej Grawitacji do tej dawnej wiedzy jest iż wskazuje on sposoby na dokładniejsze opisanie i rozróżnienie atrybutów wszystkich tych komponentów (szczególnie tych umiejscowionych w przeciw-świecie stąd uchylających się naszej bezpośredniej obserwacji). Przykładowo w niektórych religiach (np. chińskim "taoiźmie") wyróżniane są dwa rodzaje duszy (t.j. odpowiedniki dla rejestrów/duszy oraz odpowiedniki dla duplikatów przeciw-materialnych/ducha). Również kościół chrześcijański w Anglii, który dosyć dawno bo już za króla Henryka VIII oddzielił się od Rzymu, wyraźnie odróżnia pomiędzy tzw. "soul" (czyli "duszą") i tzw. "spirit" (czyli "duchem"). Religie te zwykle jednak są dosyć nieprecyzyjne i gubią się w opisaniu różnic pomiędzy nimi. Tymczasem Koncept Dipolarnej Grawitacji dostarcza klucza do stopniowego rozpracowania ich atrybutów i różnic. Przykładowo zgodnie z nim duplikaty przeciw-materialne stanowią odpowiednik komputera, są więc one zdolne do powodowania telekinezy, a stąd też i do manifestowania się w naszym świecie (np. zobaczenie "ducha" reprezentowałoby takie ich zamanifestowanie się). Niemniej gdy pozbawione są swoich rejestrów nie potrafią dokonywać żadnych inteligentnych działań, np. porozumieć się logicznie lub przekazać jakąś informację. Z kolei rejestry są to odpowiedniki programów i danych (t.j. religijnej "duszy"), stąd posiadają one wymaganą inteligencję i pamięć aczkolwiek bez uprzedniego zajęcia jakiegoś komputera wykonawczego (t.j. nawiedzenia/opętania jakiegoś przeciw-ciała) nie są w stanie zamanifestować się w naszym świecie. Z analiz wynika też że to rejestry a nie duplikaty przeciw-materialne muszą być nośnikiem świadomości i inteligencji a stąd również i przedmiotem odtwarzalnej reinkarnacji.

Istnienie aż dwóch odmiennych ciał ludzkich nałożonych jedno na drugie, t.j. ciała fizycznego - wykonanego z materii, oraz ciała subtelnego - wykonanego z przeciw-materii, otwiera możliwość istnienia różnorodnych wysoko-wyspecjalizowanych organów zawartych nie tylko w ciele fizycznym ale także w naszym ciele przeciw-materialnym. Doskonałym przykładem takiego przeciw-materialnego organu, którego istnienia dotychczasowa nauka i medycyna nie uznawała (aczkolwiek który uznawany jest przez wiedzę ludową i niektóre religie), jest tzw. "sumienie" opisane w punkcie C podrozdziału H8.2.1. Sumienie najprawdopodobniej jest bardzo złożonym organem intelektualnym typu hard-wired (t.j. zaprogramowany na stałe) komputer, który analizuje i ocenia treść każdej naszej myśli, nastawienia, i intencji, informuje naszą świadomość o implikacjach moralnych wszystkiego co czynimy, a co najważniejsze który posiada bezpośrednie połączenie z wszechświatowym intelektem (Bogiem).

Analiza przytoczonego powyżej opisu obiektów materialnych, ich przeciw-materialnych duplikatów, oraz rejestrów, ujawnia iż w budowie i działaniu są one niezwykle zbieżne z działaniem urządzeń już obecnie budowanych przez ludzi i znanych nam pod popularną nazwą "maszyny sterowane komputerowo" w czasie rzeczywistym (tzw. real-time controlled machines). Stąd też w wielu dalszych podrozdziałach tego rozdziału (np. patrz podrozdział H10), a także w innych rozdziałach referujących do wybranych części Konceptu Dipolarnej Grawitacji (np. patrz podrozdział M1) analogia maszyny sterowanej komputerowo używana będzie dla wyjaśnienia wielu złożonych aspektów współdziałania naszego świata z przeciw-światem. Najistotniejsze zastosowanie praktyczne owej analogii wynika bowiem z faktu, że wszystkie prawa i zasady odnoszące się do niej są podzbiorami bardziej generalnych praw i zasad rządzących wszechświatem jakie muszą być także spełniane w odniesieniu do naszego świata i przeciw świata.

Dla lepszego uświadomienia sobie powyższej analogii oraz dla pogłębiebnia dotychczasowego zrozumienia idei duplikatów przeciw-materialnych i ich rejestrów, porównajmy tutaj podobieństwa pomiędzy budową naszego wszechświata i konfiguracją typowej maszyny sterowanej komputerowo. Na podstawie dotychczasowych rozważań łatwo można wydedukować, że obiekty materialne z naszego świata są odpowiednikami urządzeń mechanicznych podlegających sterowaniu w takiej maszynie, duplikaty przeciw-materialne zawarte w przeciw-świecie są odpowiednikami obwodów logicznych (elektroniki) jej komputera sterującego, podczas gdy rejestry muszą być odpowiednikiem dla współczesnych modeli numerycznych (t.j. programów sterujących i ich danych) realizujących w takiej właśnie maszynie procesy zachodzące w czasie rzeczywistym.

Działanie wszechświata jest także analogiczne do działania takiej maszyny. Jego wybrane aspekty zostaną omówione w innych częściach tej monografii (np. patrz podrozdziały H10 i M1) kiedy odpowiednie problemy działania wszechświata wymagać będą bliższego wyjaśnienia.

Istnieje już spora ilość obserwacji i dowodów jakie potwierdzają poprawność wniosków autora sugerujących że każdy obiekt materialny posiada w przeciw-świecie swój duplikat przeciw-materialny (oraz rejestr). Poniżej przytoczono niektóre ich przykłady.

#1H4. Istnienie pozafizycznych ciał. Wniosek wynikający z Konceptu Dipolarnej Grawitacji, że "każdy obiekt materialny w przeciw-świecie posiada swój duplikat przeciw-materialny (i rejestr)" dostarcza jedynie nowego, naukowo podbudowanego uzasadnienia dla bardzo starego stwierdzenia jakie od wieków było postulowane przez różne źródła. W religiach duplikat ten nazywany jest "duchem". Osoby obdarzone zdolnościami psychicznymi nazywają je "ciało eteryczne". Akupunktura referuje do niego jako do "ciała energetycznego". Jego dynamicznie obiegającą (t.j. przepompowywaną przez przeciw-ciało) składową wiele osób nazywa "aurą", itp. Wzajemna zbieżność przeciw-materialnego duplikatu wynikającego z Konceptu Dipolarnej Grawitacji oraz "ciała eterycznego" wykorzystywanego w uzdrawianiu, jest najlepiej ujawniona w książce [2H4] pióra David'a St. Clair, "Psychic Healers" (Bantam Books, New York, 1979, ISBN 0 553 02056 0). Na stronie 244 tej książki, słynny uzdrowiciel amerykański nazywany Reverend William Brown, wyjaśnia zasadę swojego uzdrawiania. Oto cytowanie fragmentu jego wyjaśnień:

"Ciało eteryczne jest dokładnym duplikatem ciała z krwi i kości, z każdym muskułem, kością, organem, i nerwem zreprodukowanym do najdrobniejszego szczegółu. Zasadą jest, że to ciało, będąc bardziej fundamentalnym niż ciało fizyczne, może zostać zmienione bardziej gwałtownie i bezkrwawo. Z kolei każdy stan skorygowany na ciele eterycznym jest przenoszony na ciało fizyczne, przywracając w ten sposób ciało fizyczne z powrotem do zdrowia." (W oryginale angielskojęzycznym: "The etheric body is an exact copy of the flesh and blood body with every muscle, bone, organ, and nerve reproduced but in a finer density. The principle is that this body, being more basic than the physical, can be adjusted more rapidly and bloodlessly. Each condition corrected in the etheric body is reflected back into the physical body, thus adjusting the physical back to health".)

Powyższe wyjaśnienie Reverenda Brown'a pokrywa się dokładnie z definicją efektu telekinetycznego i opisami jego działania zaprezentowanymi w podrozdziale J2.2.

#2H4. Spadek wagi w momencie śmierci. W 1906 roku, Dr. Duncan McDougall z Massachusetts General Hospital dokonywał precyzyjnych pomiarów wagi ludzi tuż przed i zaraz po śmierci. Pomiary te ujawniły, że ciało ludzkie w chwili śmierci traci od około 7 do 28 gramów wagi. Powyższa utrata wagi może zostać objaśniona jako zmiany grawitacyjne w składniku ludzkich duplikatów przeciw-materialnych. Ponieważ składniki takie byłyby przywiązane do ciał fizycznych za pośrednictwem sił grawitacyjnych, zaistnienie w nich jakichkolwiek zmian musiałoby wywoływać jakieś zjawiska jakie w naszym świecie mogłyby być wykrywalne jako zmiana masy/wagi. (Patrz też #1H11.)

Na istnienie ścisłego związku pomiędzy duszą ludzką i siłami grawitacyjnymi wskazuje też znana obserwacja ludzi mieszkających nad morzem, że naturalna śmierć (np. u starszych osób) zawsze następuje w czasie odpływu morza z danego obszaru.

#3H4. Widzenie pozafizyczne. Jeśli, zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji, każdy obiekt materialny posiada w przeciw-świecie swój duplikat przeciw-materialny, wtedy osoby znajdujące się w stanach w których ich zmysły przełączone zostały na odbiór z duplikatów przeciw-materialnych, powinny doskonale "widzieć" swe otoczenie nawet gdy ich oczy fizyczne pozostają zamknięte. Zgodnie z informacjami z podrozdziałów H7 i J2.3 stany w których następuje takie przełączenie zmysłów na duplikaty to np. hipnoza, sen, euforia, itp. Faktycznie też, niektóre eksperymenty przeprowadzane z ludźmi znajdującymi się w owych stanach, a także popularna wiedza na ten temat (np. o osobach chodzących po dachach lub okolicy swych domów podczas głębokiego snu) wykazują, że osoby takie rzeczywiście doskonale widzą swoje otoczenie i wszelkie znajdujące się w nim przeszkody, pomimo że ich oczy pozostają cały czas zamknięte.

#4H4. Fotografie Kirlian'owskie. Jak to już wspominano uprzednio, przeciw-materialne duplikaty obiektów fizycznych są faktycznie rejestrowalne na kliszy fotograficznej. Technika jaka pozwala na ich rejestrowanie nazywana jest fotografią Kirlian'owską.

#5H4. Wiry na wodzie. Zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji wszelkie ciała kosmiczne, włączając w to naszą Ziemię, poruszają się w swoich ruchach astronomicznych przez ocean przeciw-materii. W przeciwieństwie jednak do statków poruszających się po oceanie wodnym, przeciw-materia nie opływa naokoło obiektów jakie w niej są zanurzone, a przepływa bez przeszkód przez ich objętość bowiem dla niej nie istnieje zjawisko tarcia ani żadne bariery czy granice. W oceanie przeciw-materii występują jednak własne prądy i ruchy jakie niekoniecznie muszą zgadzać się z ruchami ciał niebieskich jakie go przenikają. Przykładowo, jak to wynika z rozważań przedstawionych w punktach #2H9.1 do #4H9.1 niniejszego rozdziału, ruch obiegowy Ziemi wokół orbity okołosłonecznej z jakichś powodów jest zgodny z takim samym ruchem obiegowym otaczającego Ziemię oceanu przeciw-materii. Jednak przeciw-materia w jakiej Ziemia jest zanurzona nie dokonuje ruchu wirowego związanego z pojawianiem się na Ziemi dnia i nocy. Stąd na powierzchni Ziemi ciągle daje się zaobserwować: (1) względny ruch przeciw-materii powodowany wirowaniem Ziemi, a także (2) względny ruch przeciw-materii powodowany jej przepompowywaniem wzdłuż linii sił ziemskiego i słonecznego pola magnetrycznego. Jeśli więc każda substancja i obiekt posiadają swój przeciw-materialy duplikat, wtedy duplikaty owe powinny niekiedy demonstrować tendencje do zachowywania się w sposób odzwierciedlający relatywne poruszanie się owego oceanu otaczającej nas przeciw-materii względem powierzchni Ziemi. Przykładem takiej demonstracji mogą być wiry wodne jakie zapoczątkowane zostają wyłącznie pod wpływem pola grawitacyjnego, t.j. nie zostają zapoczątkowane np. przez wymuszone początkowe zawirowanie wody powiedzmy naszą ręką. Jeśli przykładowo spuszcza się wodę z pełnej wanny na Północnej Półkuli ziemskiej, wtedy jeśli nie wymusi się przy tym jej obrotu w sposób sztuczny, samoistnie woda ta wpadnie w wir obracający się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Kierunek jej obiegu naśladuje więc pozorne ruchy słońca na północnym nieboskłonie. To zaś oznacza, że inicjujący impuls nadający tej wodzie kierunek jej ruchu wirowego nadszedł od jej duplikatów przeciw-materialnych. Duplikaty te wykazały tendencję do nieruchomego postoju w stosunku do Ziemi rotującej o owym nieruchomym oceanie przeciw-materii, swym postojem inicjując również cząsteczki wody do obrotu w kierunku imitującym pozorny ruch nieruchomego oceanu przeciw-materii. Jeśli jednak wodę z pełnej wanny spuszcza się na Południowej Półkuli ziemskiej, wtedy bez zapoczątkowania jej obrotu przez np. sztuczne wymuszenie kierunku jej początkowego obrotu, samoistnie woda ta wpadnie w wir obracający się przeciwstawnie do ruchu wskazówek zegara. Jej kierunek obiegu na Południowej Półkuli naśladuje więc pozorne ruchy słońca z południowego nieboskłonu. To zaś oznacza, że inicjujący impuls nadający tej wodzie kierunek jej ruchu ponownie przyszedł od jej duplikatów przeciw-materialnych, które wykazały tendencję do nieruchomego stania w stosunku do Ziemi rotującej w owym nieruchomym oceanie przeciw-materii. Autor osobiście przeprowadzał to doświadczenie aż wiele razy, i za każdym razem się przekonywał, że woda spuszczana np. w Polsce sama wpada w wir zgodny z ruchem wskazówek zegara, natomiast woda spuszczana np. w Nowej Zelandii sama wpada w wir przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara. Pomimo poszukiwań, jak dotychczas autor nie spotkał jakiegokolwiek zadowalającego wyjaśnienia dla tego zjawiska w podręcznikach akademickich. Jego zdaniem powodem braku wyjaśnienia jest, że kierunek ruchu cząsteczek materialnych w samoistnie powstałych wirach stanowi dowód na istnienie duplikatów przeciw-materialnych w każdym obiekcie i substancji. Stąd jako takie, wyjaśnienie to mogło zostać postulowane dopiero po opracowaniu Konceptu Dipolarnej Grawitacji.

Oczywiście woda jest tylko jednym z przykładów wirów jakie odwzorowują kierunek pozornego ruchu nieruchomej przeciw-materii. Wszystkie inne wiry również będą wypełniały to samo prawo. Z tego powodu tornada zależnie od półkuli będą obracały się w przeciwstawnych kierunkach, spiralny kurz zawsze osiadał będzie według podobnie uzależnionych kierunków, galaktyki spiralne rozkładem swych ramion będą wykazywały kierunek swego ruchu względem nieruchomej przeciw-materii, nie wspominając już o tym że cała Ziemska atmosfera wcale nie będzie chciała wirować wraz z Ziemią tak jak to warunki jej wirowania w absolutnej próżni zdawałyby się nakazywać, a będzie wykazywała tendencję do zachowywania się dokładnie tak jak zachowuje się ocean przeciw-materii w jakiej nasza planeta i jej atmosfera pozostają cały czas zanurzone, itp.

H5. Model mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego
Podsumowywując co już zostało ustalone poprzednio, zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji każdy obiekt materialny posiada w przeciw świecie swój "rejestr" jaki wypełnia funkcje intelektualne (w tym także funkcje pamięciowe), t.j. zapamiętuje on zdarzenia i losy danego obiektu, formuje, przechowuje i realizuje programy sterujące. Naturalną konsekwencją tego stanu rzeczy jest, że w procesie ewolucji niektóre bardziej zaawansowane formy życia (np. ludzie czy zwierzęta) musiały definitywnie wyrobić w sobie organy jakie łączą razem ich dwie intelektualne części z obu światów umożliwiając w ten sposób wzajemne komunikowanie się tych części z sobą. Mózg najprawdopodobniej jest właśnie organem jaki zapewnia taką łączność.

Jak wiemy, naukowcy od dawna starają się wyjaśnić zasadę na jakiej nasz mózg działa. Aby w jakiś sposób zilustrować tą zasadę, aby wprowadzić prosty mechanizm który ujawnia budowę i działanie tego skomplikowanego organu, a także aby wyjaśnić zasadnicze funkcje naszego mózgu, nauka ziemska wprowadzała teoretyczne koncepty działania tego organu, jakie znane są pod nazwą "modelu mózgu". Stąd pod nazwą "model mózgu" rozumieć należy rodzaj ilustracyjnej analogii, jaka stara się wyjaśnić jak mózg jest zbudowany, na jakiej zasadzie działa, skąd biorą się jego podstawowe cechy takie jak pamięć krótkoterminowa, pamięć długoterminowa, zapominanie, itp.

Nadanie mózgowi dodatkowej funkcji organu zapewniającego komunikowanie się z przeciw-światem, całkowicie rewolucjonizuje nasze obecne zrozumienie jego budowy i działania. Ponadto komunikowanie to przenosi do przeciw-świata umiejscowienie, pochodzenie, i źródło, wielu istotnych atrybutów dotychczas przypisywanych fizycznemu mózgowi, takich jak np. świadomość, inteligencja, pamięć, szybkość myślenia, instynkt, itp. Z tego też powodu prowadzi ono do ukształtowania zupełnie nowego "modelu mózgu", który po raz pierwszy wprowadzony został do użytkowania właśnie przez Koncept Dipolarnej Grawitacji, i który nazwany został "modelem mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego".

"Model mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego" jest już trzecim z kolei teoretycznym modelem tego organu wprowadzonym dotychczas do użytkowania. Wymieńmy więc teraz wszystkie trzy opracowane dotychczas modele mózgu, przypominając w skrócie ich działanie, podstawowe cechy, oraz poziom zgodności z ustaleniami empirycznymi.

1. Model mózgu jako "zbioru szarych komórek". Był to pierwszy i najstarszy z dotychczas wprowadzonych modeli tego organu. Zakładał on że mózg działa jak rodzaj ogromnego regału zapełnionego komórkami/szufladkami w których różne dane zostają wprowadzone i następnie przechowane (zapamiętane) w podobny sposób jak nasze dokumenty zostają przechowywane w zamkniętych pudełkach, lub jak dane przechowywane są w pamięci komputerowej.

Niestety, na niekorzyść poprawności tego modelu świadczą różne odkrycia empiryczne. Przykładowo, w wielu przypadkach zostało odnotowywane że pamięć pozostaje nieuszkodzona nawet jeśli fragmenty mózgu zostały hirurgicznie usunięte (patrz artykuł [1H5] "Intersections of Holography, Psi, Acupuncture, And Related Issues" pióra D. J. Benor, American Journal of Acupuncture, Vol. 11, No. 2, April June 1983, strony 105 118). To zaś okazało się przeciwstawne do poprzedniego zrozumienia mózgu jako "zbioru szarych komórek". Stąd długoterminowa pamięć ludzi musiała być wyjaśniona w jakiś inny sposób. Medycyna ostatnich lat opracowała więc drugie wyjaśnienie dla procesu zapamiętywania, bazujące na tzw. "holograficznym modelu mózgu" (po angielsku "holographic model of our brain").

2. "Holograficzny model mózgu". Model ten jest drugim modelem działania mózgu ludzkiego wprowadzonym przez naszą naukę. Zakłada on, że zapamiętywana informacja rozprowadzana jest pomiędzy wszystkie komórki mózgu w sposób podobny jak to następuje w obrazie holograficznym, tak że każda komórka zawiera kompletną informację o wszystkim. Dlatego też niezależnie która część mózgu zostaje usunięta, w innych jego częściach ta sama informacja ciągle zostaje zachowana.