Rozdział H

(c) Zwierzęta przewidujące powrót swoich panów. Zostało to wielokrotnie zaobserwowane że zwierzęta domowe potrafią przewidzieć powrót swojego pana/pani i w wielu przypadkach na kilka minut przed jego przybyciem wiedzą nawet w której bramie się on/ona pojawi czekając tam na powitanie. Podobna wiedza wykazywana jest przez małe dzieci które na wiele godzin wcześniej wiedzą o niespodziewanej wizycie swojego ulubionego krewnego i niekiedy nawet potrafią przewidzieć jakie smakołyki on/ona im przyniesie.

(d) Wędrowne (migracyjne) i nawigacyjne instynkty zwierząt. Jedyne zadowalające wyjaśnienie dla niektórych instynktów migracyjnych i nawigacyjnych u ptaków, ryb i niektórych ssaków wymaga włączenia do niego ESP. Przykładowo ptaki oceaniczne nie posiadają żadnych punktów orientacyjnych a mimo to zawsze bezbłędnie powracają do swoich gniazd. Istnieją znane przypadki kotów i psów powracających do domu po wywiezieniu ich na dystance setek kilometrów w bezokiennych skrzynkach. Niektóre psy zyskały nawet sławę poprzez znalezienie swoich właścicieli po tym jak ci zmienili miasto a nawet kraj zamieszkania, zaś dany pies ciągle odnalazł ich bezbłędnie chociaż nigdy przedtem nie widział ich nowego miejsca pobytu.

(e) Synchronizacja ruchów u ptaków i ryb. Możliwe jest zaobserwowanie chmar ptaków i ławic ryb jak manewrują one równocześnie. Nie istnieje znane fizyczne zjawisko jakie umożliwiałoby im takie doskonałe manewrowanie jakby przemieszczał się nie cały zbiór oddzielnych stworzeń a tylko jeden osobnik. Podobny efekt może zostać również zaobserwowany kiedy dwoje ludzi na rowerach lub dwóch kierowców samochodowych niespodziewanie konfrontują się z sobą na kolizyjnych kursach. Wtedy w jakiś ponadzmysłowy sposób ich umysły synchronizują (sprzęgają) się nawzajem, powodując że każdy z nich dokładnie powtarza wszystkie ruchy drugiego, aż oboje zderzą się w jakimś punkcie pośrednim (dokładniejszy opis tego sprzężenia zawarty jest w podrozdziale II4).

(f) Synchronizacja u owadów. Niezwykły przykład synchronizacji wykazuje rodzaj malezyjskiego miniaturowego chrabąszczyka należącego do rodziny Lampyridae (Pteroptyx tener species) nazywanego po angielsku "firefly" (co można tłumaczyć jako "ognista mucha" lub "ognisty lotnik") zaś po malajsku "kelip-kelip" (co można tłumaczyć jako "błysk-błysk"). Stanowi on tropikalny odpowiednik dla naszego robaczka świętojańskiego. Porusza się szybko w powietrzu świecąc intensywnie w pulsujący sposób (z częstotliwością około 3 błysków na sekundę). Pulsowania światła u wszystkich owadów są zsynchronizowane z sobą. Przy ujściu rzeki Kuala Selangor, w obszarach objętych przypływami morza (t.j. na tzw. 'mangrove swamps') w 1994 roku wkrótce po zachodzie słońca dosłownie całe drzewa otaczane były chmurami/rojami tych owadów które rozświecały je pulsująco noc po nocy przez cały rok. Drzewa jakie każdej kolejnej nocy wybierają one w celu formowania tych rojów muszą spełniać wiele warunków, stąd rozmieszczone są one w dosyć sporych odległościach od siebie (lokalni rybacy znani są nawet z używania tych świecących drzew o zróżnicowanych kształtach jako nocnych punktów nawigacyjnych). Rytmicznie pulsujące błyski światła tych rojących się owadów rozświetlają wybrane drzewa oraz ich otoczenie jak lampki na choince. W 1994 roku autor miał przyjemność płynąć w nocy cichą łodzią wiosłową wzdłuż tej rzeki i stąd obserwować niezwykłe ogniste pokazy owych owadów. Ku swojemu nieopisanemu podziwowi miał on przyjemność osobistego odnotowania jak precyzyjnie wszystkie one synchronizują pulsowania swojego światła, nawet jeśli nie są w stanie nawzajem się zobaczyć z uwagi na istnienie gęstego zadrzewienia które przesłania jedną grupę owadów od innej. Wszystkie drzewa wybrane przez te owady błyskają rytmicznie zsynchronizowanym światłem, wyglądając jak pulsujące żarówki w kształcie drzew podłączone do wspólnego urządzenia sterującego. Po doświadczeniu tej niezwykłej synchronizacji, autor zaczął poszukiwać w istniejącej literaturze opisu zasady na jakiej się ona odbywa - aby sprawdzić czy obecna nauka może ją wyjaśnić bez użycia ESP. Z korzyścią dla omawianego tu modelu mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego doczytał się on, że naukowcy otwarcie przyznają iż obecnie ciągle nie są w stanie wyjaśnić ani metody tej niezwykłej synchronizacji błysków u "firefly", ani też jej powodu. (Po więcej danych o malezyjskich "firefly" można zwracać się do: Mohd Jalaludin Bin Mohd Isa, Kelip-kelip, Kampong Kuantan, 45600 Batang Berjuntai, Selangor Darul Ehsan, Malaysia.)

#5H5. Przegląd własnego życia następujący podczas śmierci klinicznej (NDE - Near Death Experiences). Zostało to już wielokrotnie udokumentowane, że umierająca osoba przeżywa ponownie najważniejsze wydarzenia ze swojego życia. Mr Mike Irving (120 Terrace St., Invercargill, New Zealand)   jeden z wielu osób znanych osobiście autorowi którzy doświadczyli tego zjawiska, opisuje je jak następuje: "To nie było tylko przeglądnięciem trójwymiarowego filmu z mojego życia. Było to tak wierne jak w rzeczywistości. Ja byłem tam ponownie i odczuwałem, myślałem i widziałem wszystko jeszcze raz. Jedyną różnicą było że obserwowałem siebie jako postronny widz i że nie mogłem już zmienić niczego w tym przeglądzie."

Przegląd własnego życia dyskutowany tutaj posiada jeden element, potwierdzony przez wielu uczestników, jaki eliminuje możliwość że obrazy te pochodzą z umierającego mózgu, t.j. ich natura jest holograficzna. Gdyby obrazy te były jedynie rodzajem przeglądu zawartości pamięci biologicznej (t.j. pamięci umiejscowionej w mózgu umierającego), wtedy musiałyby one pokazywać przebieg wypadków dokładnie w postaci w jakiej widziane one były oczami umierającej osoby w chwili gdy się one przytrafiały. Tymczasem tak wcale nie następuje w rzeczywistości. Przegląd zawiera bowiem także obrazy danej osoby które pokazywane są jakby zostały sfilmowane przez postronnego dokumentatora starającego się uchwycić wszystkie najważniejsze szczegóły. Stąd podczas owego przeglądu widoczne są szczegóły jakie nie mogły zostać zaobserwowane podczas rzeczywistych wydarzeń, ponieważ były one niekorzystnie położone w stosunku do danej osoby (np. czasami pokazywane są sceny jakie zdarzyły się pozostając ukryte poza obiektami fizycznymi czy nawet ścianami i stąd w rzeczywistym życiu w żaden sposób nie mogłyby one zostać zaobserwowane przez daną osobę). Owa charakterystyka wykazuje że dyskutowany tu przegląd życia nie może pochodzić z mózgu danej osoby, lecz jest odczytywany przez ten mózg z banku informacji przechowywanej w przeciw-świecie.

Więcej informacji o tym zjawisku można znaleźć w książce [4H5] pióra R.A. Moody, "Life After Life" (t.j. "Życie po życiu"), Stackpole Books, 1976, ISBN 0 8117 0946 9, strony 61 do 69.

Niezwykle interesującymi są raporty niektórych UFO abductees, że na pokładach UFO podobny przegląd czyjegoś życia wyzwalany zostaje na każde życzenie uprowadzających za pomocą specjalnego urządzenia technicznego (t.j. TRI trzeciej generacji - patrz punkt 2 w podrozdziale N3.3) i to przy pełnej świadomości danego uprowadzonego.

#6H5. Podwójne i wielokrotne osobowości. W artykule [5H5] "Multiple Mix ups", opublikowanym w OMNI, Vol. 8, No. 2, November 1985, strona 94, dyskutowane są doświadczenia osób które przechodzą przez okresową zmianę osobowości. Z przedstawionych tam danych wynika, że to samo ciało może być zajmowane po kolei przez dwie lub nawet więcej całkowicie odmiennych osób. Różnice w tych osobach mogą być tak znaczne, zaś ich przełączanie się tak pełne, że zmieniają one nie tylko psychologiczny, ale także i biologiczny stan danego ciała. Dla przykładu odmienne osobowości (tego samego ciała fizycznego) mogą wymagać przeciwstawnych typów okularów lub być uczulonymi na odmienne pożywienie i lekarstwa. Istnienie tego zjawiska dostarcza dodatkowego materiału dowodowego potwierdzającego działanie naszego mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego. Wynika to z konieczności, że jakiekolwiek zgodne z obserwacjami empirycznymi wyjaśnienie dla wielokrotnych osobowości musi przyznawać fakt chwilowego przyłączenia czyjegoś mózgu fizycznego do rejestru innej osoby - połączone z równoczesnym przejęciem kontroli nad danym ciałem przez ten rejestr (t.j. przez świadomość odmiennej osoby).

#7H5. Reinkarnacja. Rosnąca liczba faktów potwierdza, że szczegóły naszego poprzedniego życia mogą zostać przypomniane. Niektóre dzieci podczas normalnych działań, a także wielu dorosłych podczas regresji hipnotycznej lub snów, są w stanie przypomnieć sobie szczegóły swego poprzedniego życia. Szczegóły te są bardzo żywe i ewentualne badania historyczne lub sprawdzenia na miejscu zdarzeń zawsze zdają się potwierdzać ich prawdziwość. Na dodatek do tego jeszcze inne dowody, takie jak nagłe pojawianie się zdolności nie wyuczonych w obecnym życiu czy istnienie znaków wrodzonych jakie odpowiadają zranieniom z poprzedniego życia, także potwierdzają rzeczywisty charakter tych doświadczeń. Największą zagadką wszelkich wspomnień reinkarnacyjnych jest gdzie właściwie pamiętana informacja o poprzednim życiu zostaje przechowana. Wszakże poprzednie ciało fizyczne (a więc także mózg i jego pamięć) są już nieżywe. Koncept Dipolarnej Grawitacji dostarcza ku temu odpowiedzi: w rejestrach z przeciw-świata. Stąd owe przypomnienia z poprzedniego życia są po prostu wglądnięciami do owych rejestrów. Liczne zweryfikowane przez badania przypadki przypominania sobie poprzedniego życia udokumentowane są w książce [6H5] pióra Joe Fisher, "The Case for Reincarnation", Granada Publishing Ltd., London 1984, ISBN 0 246 12650 7.

Koncept Dipolarnej Grawitacji nie tylko że akceptuje istnienie reinkarnacji, ale także podnosi ją do rangi podstawowych zjawisk duchowych które umożliwiają wyjaśnienie wielu mechanizmów decydujących o naszym wzroście, udoskonalaniu, osobowości, pamięci, podświadomej wiedzy, wyglądzie, itp. Przykładowo tak tajemnicze zjawisko jak ewolucja zainteresowań osobistych w miarę postępu naszego życia może być wyjaśniona jako zmieniający się z czasem dostęp do różnych warstw reinkarnacyjnych w naszej pamięci długoterminowej (czyli jako reinkarnacyjny odpowiednik dla ewolucyjnej zasady że "fitogeneza jest powtórzeniem filogenezy"). W dzieciństwie więc interesujemy się powiedzmy walkami, bowiem w jednej ze swoich pierwszych reinkarnacji byliśmy wojownikiem, w szkole średniej pasjonują nas wiersze, bowiem podczas którejś z naszych późniejszych reinkarnacji byliśmy poetą, potem interesuje nas muzyka bowiem w następnej reinkarnacji byliśmy muzykiem, itp.

#8H5. Rozwiązywanie problemów podczas snu. Jedną z dobrze znanych metod znajdowania rozwiązania dla nurtujących nas problemów jest uzyskiwanie go w czasie snu. Jeśli tuż przed zaśnięciem dokładnie określone zostanie co stanowi nasz problem oraz jakiego rodzaju rozwiązania wyglądamy, wtedy kiedy obudzimy się następnego ranka zwykle możemy zauważyć, że znamy rozwiązanie tego problemu. Jako że wiedza o danym problemie musi zostać skądś odczytana, powyższe zjawisko dodatkowo potwierdza model naszego mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego.

#9H5. Przesądy. Zgodnie z Prawem Najkorzystniejszego Obrotu Zdarzeń (patrz punkt #7 w podrozdziale H8.2.2) jeśli sobie tego podświadomie życzymy wtedy nadejście każdego zdarzenia istotnego dla naszego życia będzie nam zapowiadane z optymalnym wyprzedzeniem czasowym. Zapowiedź ta zawsze przyjdzie za pośrednictwem zaakceptowanego przez nas kanału - najczęściej w postaci wyznawanego przez nas przesądu. Stąd jest doskonale wiadomym, że dla niektórych osób przesądy stanowią niezawodne źródło informacji o zdarzeniach jakie dopiero mają zajść w przyszłości. Jako że każda indywidualna osoba ustala swoje własne sygnały ostrzegające o nadchodzących zdarzeniach, stąd aby przesądy się sprawdzały konieczną jest jakaś forma komunikacji następującej pomiędzy mózgiem danej przesądnej osoby oraz przeciw-światem. Zasada owej komunikacji jest identyczna do tej zastosowanej w nieświadomym ESP, tylko że otrzymywanie odpowiedzi opiera się na obserwowaniu przypadkowych "zbiegów okoliczności" zamiast ruchów wahadełka czy różdżki radiestezyjnej. Stąd też twierdzenia licznych osób że ich przesądy sprawdzają się dla nich samych jest dalszym potwierdzeniem dla poprawności omawianego tu modelu mózgu.

Wyjaśnienie dla działania przesądów wywodzące się z Konceptu Dipolarnej Grawitacji ujawnia także dlaczego działają one dla jednych ludzi (tych którzy w nie wierzą, a ściślej którzy zaprogramowali swoją podświadomość na otrzymywanie informacji określonego rodzaju) podczas gdy nie sprawdzają się dla innych osób (tych którzy nie wierzą w ich efektywność i nie interesują ich informacje przekazywane za ich pośrednictwem). Przyczyna leży w jasnym i jednoznacznym zdefiniowaniu interpretacji otrzymywanych sygnałów. Oddani wyznawcy przesądów posiadają jeden system jasno zdefiniowanych sygnałów jakie zawsze interpretują oni w ten sam sposób. Stąd sygnały te wystąpią jedynie gdy konfiguracja przyszłości odpowiada ich znaczeniu, zaś ich interpretacja będzie odczytana poprawnie przez daną osobę. Natomiast sceptycy nie posiadają własnych sygnałów, a jedynie niekiedy w podniosłych momentach życia, lub gdy chcą coś udowodnić, chwilowo adoptują sygnały innych osób. Oczywiście, wobec braku własnego protokołu komunikowania się z przeciw-światem, takie chwilowo zaadoptowane cudze interpretacje nie mogą działać dla danej osoby.

#10H5. Osoby z pomniejszonym mózgiem. Dzisiejsza medycyna zna przypadki osób które wykazują pełne możliwości intelektualne, ale jednocześnie posiadają poniżej-wymiarowy mózg. Cały szereg takich przypadków udokumentowany jest w książce [7H5] pióra Dr. Benito F. Reyes, "Scientific evidence of the existence of the soul" (Theosophical Pub. House, Wheaton, Ill. 1970, ISBN 835601927). W niektórych przypadkach rozmiar mózgu takich osób nie przekracza wielkości jądra orzecha włoskiego. Istnienie takich ludzi dostarcza dalszych dowodów, że intelektualne możliwości danej osoby nie zależą od ilości "szarych komórek" (a więc także wielkości) danego mózgu. To z kolei udowadnia że inteligencja musi pochodzić ze źródła innego niż mózg (t.j. z przeciw-materialnego duplikatu danej osoby) i że mózg jest jedynie urządzeniem (terminalem) jaki łączy ludzi z ich źródłem inteligencji.

H6. ESP - klucz do natychmiastowych korzyści z przeciw świata
Nazwa ESP (od angielskiego "Extra Sensory Perception") została przyporządkowana do zbioru różnych metod wykrywania obiektów lub pozyskiwania o nich informacji, realizowanych bez użycia zmysłów fizycznych. Przykładami ESP są: wahadlarstwo (t.j. rozwiązywanie różnorodnych problemów poprzez wykorzystywanie zdolności przeciw-świata do logicznego myślenia), przewidywanie przyszłości, radiestezja (t.j. odbieranie i rozpoznawanie promieniowania telepatycznego wysyłanego w sposób ciągły przez wszystkie obiekty i substancje - patrz podrozdział H13), różdżkarstwo (t.j. wykrywanie wybranego rodzaju promieniowania telepatycznego, np. pochodzącego z podziemnych żył wodnych lub złóż minerałów, za pomocą różdżek radiestezyjnych), uzdrowicielstwo (t.j. poza-fizyczne diagnozowanie i leczenie chorób), telepatia (t.j. porozumiewanie się za pośrednictwem telepatycznej fali nośnej), itp. Ponieważ jak dotychczas nie znane było naukowe wyjaśnienie odnośnie źródła tej informacji oraz sposobu jej transmitowania, jej istnienie akceptowane było z rodzajem zażenowania. Na przekór więc efektywności ESP która w wielu przypadkach przekracza możliwości dzisiejszej nauki, wielu naukowców otwarcie kwalifikowało je jako "naukową herezję".

Koncept Dipolarnej Grawitacji ujawnia, że powinno się wyraźnie odróżniać dwie kategorie działań, obie z których obecnie kwalifikowane są jako ESP chociaż zgodnie z rozważaniami przytoczonymi w podrozdziałach H5 i H13 opierają się one na zupełnie odmiennych zjawiskach. Pierwsza z tych dwóch kategorii, nazwijmy ją "analityczne ESP" sprowadza się do wykorzystywania 'intelektualnych' zdolności przeciw-materii, szczególnie zaś jej zdolności do myślenia w stanie naturalnym. Jest ona wykorzystywana do rozwiązywania różnorodnych problemów zwykle przekraczających wiedzę i możliwości intelektualne danego użytkownika ESP. Wyłącznie ta kategoria analitycznego ESP będzie omawiana w niniejszym podrozdziale. Na wykazie ze wstępnego paragrafu tego podrozdziału jej przykładami są wahadlarstwo i uzdrowicielstwo (szczególnie zaś poza-zmysłowa diagnostyka chorób). Druga z tych dwóch kategorii, nazwijmy ją "telepatyczne ESP" (lub "radiestezja"), polega na wykorzystaniu 'fizykalnych' zachowań przeciw-materii, w szczególności zaś na odbieraniu fal telepatycznych rozprzestrzeniających się w przeciw-świecie a emitowanych w sposób ciągły przez wszystkie obiekty i substancje, oraz następnym odczytywaniu fizykalnych informacji wyrażonych tymi falami. Kategoria ta więc nie wykorzystuje zdolności przeciw-świata do myślenia, jako taka będzie więc skrótowo omówiona w podrozdziale H13 i punkcie 13 podrozdziału H16. Jej przykładami na wykazie z poprzedniego paragrafu są radiestezja i telepatia.

Model mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego opisany w podrozdziale H5 dostarcza doskonałego naukowego wyjaśnienia dla analitycznego ESP. Zgodnie z nim analityczne ESP jest wynikiem pozyskania dostępu do informacji zawartej w "rejestrach" z przeciw-świata. Mechanizm działania tej kategorii ESP jest wyjaśnialny poprzez użycie analogii przeciw-świata do ogromnego programu komputerowego (patrz podrozdział H4). W programie tym zawarte są rejestry (czyli zbiory informacji zapisane w przeciw-materialnych duplikatach wszystklich obiektów) omówione już wcześniej. Rejestry te możnaby przyrównać do dzisiejszych baz danych. Mózg ludzki jest rodzajem urządzenia czytającego jakie uruchamia odpowiednie "programy przeszukujące" (operujące w "uniwersalnym języku myśli" - DMLT) które przeglądają zawartość owych baz danych. Nasze całe ciało jest z kolei urządzeniem piszącym jakie przechwytuje odpowiedzi tych programów. W analogii tej także otrzymana informacja przyjmuje dokładną formę wyniku programu komputerowego. Nie może więc ona być bezpośrednio konceptem lub wyjaśnieniem, jednakże jest ona odpowiedzią typu TAK/NIE, liczbą (odpowiedzią ilościową), kształtem, kolorem, czy kierunkiem (z tych zaś możliwe jest potem zesyntezowanie konceptu lub wyjaśnienia).

Powyższe wyjaśnienie dla analitycznego ESP wywodzące się z modelu naszego mózgu jako urządzenia nadawczo-odbiorczego umożliwia też lepsze zrozumienie wielu dotychczas niewyjaśnionych faktów nagromadzonych empirycznie o tym sposobie pozyskiwania informacji. Dla przykładu wyjaśnia ono dlaczego zapytanie ESP może odnosić się jedynie do obiektów materialnych, nie zaś do abstraktów. (Jest tak ponieważ jedynie obiekty materialne posiadają swoje przeciw-materialne duplikaty w przeciw-świecie.) Powszechnie też wiadomo, że przykładowo aby dowiedzieć się czegoś o innej osobie, dany praktykujący ESP musi posiadać jakiś obiekt materialny należący do tej osoby. (Jest tak ponieważ, zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji, aby odczytać coś z rejestru którego adres pozostaje dla nas nieznanym, najpierw konieczne jest znalezienie połączenia (adresu) do tego rejestru poprzez odczytanie danych z przeciw-materialnego duplikatu innego obiektu jaki posiada łączność z danym obiektem - t.j. z obiektem którego rejestr docelowo staramy się przeglądnąć.)

Generalnie rzecz biorąc w użyciu obecnie znajdują się dwa rodzaje analitycznego ESP jakie możnaby nazwać "świadome" i "bezwiedne". Różnią się one od siebie, ponieważ pierwszy z nich używa, drugi zaś eliminuje mózg podczas odczytywania odpowiedzi. W świadomym ESP wszystkie odpowiedzi na zadane pytania przechwytywane są bezpośrednio przez mózg, który przetwarza je i formułuje w postać zrozumiałą. Aby tak się stało, umysł danej zapytującej osoby musi wprowadzony zostać w specjalny stan nadający mu zdolność do bezpośredniego komunikowania się z przeciw światem. Stan ten pojawia się głównie podczas hipnozy, snów, uniesień, itp. Jednakże niektóre szczególnie pobudzone osoby, zwane "mediami" lub "psychikami", zdolne są do osiągania tego stanu kiedykolwiek to okaże się konieczne. Prawdopodobnie w przyszłości odpowiednie techniki treningowe zostaną wypracowane jakie każdemu umożliwią opanowanie tych zdolności. Jednakże do tamtego czasu, świadome ESP zamknięte będzie dla zwykłych śmiertelników. Przykładami tego typu ESP są: jasnowidzenie, przewidywanie przyszłości, wymiana informacji z użyciem biologicznej telepatii.

W drugim, nieświadomym ESP, odpowiedzi na zadane pytania przechwytywane są przez mięśnie lub organy wewnętrzne (np. szyszynkę) danej osoby. Stąd na zewnątrz ujawniają się one jako nieświadome ruchy mięśni tej osoby, zmian we własnościach elektro-magnetycznych jej ciała (np. jej oporności elektrycznej), czy sygnałów wysyłanych przez jej organy wewnętrzne (np. wysyłanego przez szyszynkę telekinetycznego impulsu uginającego różdżkę radiestezyjną). Ponieważ efekty te nie są przechwytywane w sposób świadomy, stąd nazywane one są tu "nieświadome". Przykłady ESP wykorzystujących te sygnały to: różdżkarstwo, użycie wahadełka radiestezyjnego, oraz zastosowanie maszyn do wykrywania kłamstw (encefalografów). Nieświadome ESP może zostać rozwinięte stosunkowo łatwo przez praktycznie każdą osobę. Przykład techniki treningowej w tym zakresie przytoczony został w podrozdziale H6.1. Ponadto, takie ESP dostarcza wyższych jakościowo odpowiedzi od techniki świadomego ESP i może zostać stosowane praktycznie dla każdego zastosowania, włączając w to takie działania techniczne jak diagnoza i naprawa samochodów, projektowanie nowych urządzeń, weryfikowanie nowych idei, itp. Z tego też względu przykłady dyskutowane w pozostałych częściach tego rozdziału głównie odnoszą się do nieświadomego ESP. Niemniej wszelkie dedukcje i modele teoretyczne (szczególnie zaś DBD) zaprezentowane tutaj odnoszą się do obu typów ESP.

Możliwości analitycznego ESP zdają się być nielimitowane, aczkolwiek jak dotychczas pozostają one prawie że niewykorzystywane. Ich opanowanie jest jakby daniem każdemu nieodpłatnego i bezpośredniego dostępu do najpotężniejszej bazy danych w całym wszechświecie. Doskonale poprawna informacja o każdej formie materii, t.j. o każdym obiekcie, organiźmie, czy osobie, jakie kiedykolwiek istniały, istnieją, lub będą istnieć w całym wszechświecie, znajduje się w zasięgu możliwości prawie każdego. Trudno nawet wyobrazić sobie jak dynamiczne przyspieszenie naszego rozwoju mogłoby nastąpić, gdybyśmy opanowali technikę właściwego, całkowitego i bezbłędnego użycia ESP. Dla przykładu skompletowanie nowych wynalazków takich jak komora oscylacyjna czy magnokraft mogłoby wymagać jedynie czasu wymaganego dla ich zbudowania i przetestowania. Gdybyśmy potrafili odpowiednio wykorzystać pełny potencjał ESP, wtedy prawie wszystkie obecne eksperymenty i procedury rozwojowe nie byłyby już potrzebne.

Niestety, na przekór przytłaczającej poprawności ESP, oraz na przekór faktowi że przeważająca większość wody i naturalnych zasobów surowcowych znajdowana zostaje właśnie za pomocą ESP, jak narazie zawsze zawodzą wszelkie formalne próby dowiedzenia tej poprawności. Powodem tego zawodzenia jest przy tym nie samo ESP, a interesy okupujących Ziemię UFOnautów. Jak to bowiem zostało wyjaśnione w podrozdziale V5.1.1, ESP jest jedną z tych niestety licznych kierunków naszego rozwoju, w wyhamowaniu i zamknięciu których okupujący nas UFOnauci są niezwykle żywo zainteresowani. Kiedykowiek więc podejmowane są na Ziemi próby formalnego wykazania poprawności ESP, okupujący nas UFOnauci wysyłają na owe próby swoich niewidzialnych sabotażystów i przeszkadzaczy, którzy dopilnowują aby próby te się nie udały, i stąd aby społeczeństwo utrzymywane było w głębokim przekonaniu że ESP wcale nie działa poprawnie.

W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z Konceptem Dipolarnej Grawitacji każda osoba posiada swój duplikat istniejący w przeciw-świecie. Stąd, teoretycznie rzecz biorąc, każdy z nas wypełnia wszelkie wymagania aby z powodzeniem rozwinąć w sobie i wykorzystywać nieświadome ESP. Jedyny problem jest, że jak narazie - z braku naukowej wiedzy o tym zjawisku, ESP stanowiło domenę eksplorowaną głównie przez mistyków i osoby lubujące się w niezwykłościach. Stąd też wszystkie formy jego użycia obrosły niepotrzebną tajemniczością, rytuałami, oraz sprzecznymi z sobą informacjami. Zanim więc rozpracowane zostaną obiektywne i niezawodne techniki ich powszechnego użycia, koniecznym będzie uprzednie włożenie do tego zagadnienia wielu godzin naukowych badań i obiektywnych sprawdzeń.