Reja: Kirish. Asosiy qism

Boshqaruv pog’onasiga qarab menejerlar ham uch toifaga bo’linadi.

• Yuqori pog’onadagi meneierlar.  O’rta pog’onadagi menejerlar.

  
  

• Quyi pog’onadagi menejerlar.

  
  

Yuqori pog’onadagi menejerlar firma istikbolini belgilash uning kelajagi uchun ahamiyatli chora tadbirlami ishlab chikish bilan shugullanadi. Bir suz bilan aytganda firma andozasini ishlab chikadi vauni amalga oshiradi.

O’rta pog’onadagi menejerlar firma faoliyatining ayrim tomonlarini, chunonchi, ishlab chiqarish, tovarlami sotish, narx belgilash, moliya faoliyati yangi tovarlami o’zlashtirish texnologiyani qo’llash mehnatni tashkil etish kabilami boshqarish bilan shug’ullanadi.

Quyi pog’onadagi menejerlar quyi bo’g’inda, masalan, tsex bo’lim brigade doirasida ishni tashkil etish, kunlik, xaftalik, oylik ish topshiriqlarining bajarilishini boshqarib boradi.
To’g’ri, korxonani boshqarish mulk egasining vazifasi deyishimiz mumkin. Amino boshqarish uchun mulk egasi bo’lish shart enias. Shu xususdan orkestmi boshqaruvclii direjer imisiqa asboblarining egasi bo’linasa ham uz ishini qilaverishini eslash o’rinli. Boshqarish vazifasini korxona egasining o’zi yoki yollangan ammo mulkdor nomidan ish quruvchi menejer bajaradi. Iqtisodiy aloqalar niurakkablashgan sari menejer xizmatiga talab oshadi. o’z ishining ustasi farang bo’lgan maxsus ijtimoiy toifa menejerlar toifasi paydo bo’ladiki. lining alohida ijtimoiy maqomi bor. Ular g’oyatmurakkab. o’ta mas’uliyatli ish bilan shug’ullanishi, firmaning hayot-momotiga javobgar bo’lgani uchun yollanib ishlovchilar orasida eng katta xizmat haqi oladilar.

1.3. Rahbarga qo’yiladigan talablar

Rahbar bir qator talablarga javob berishi kerak. “Rahbarlik qilish” degan so’zga izohli lug’atlarda boshqarish, maslahat berish, kuzatish, yo’naltirish, ko’rsatma berish degan turli ma’lumotlar berilgan. Rahbarlik uslubidagi salbiy qusurlarai bartaraf etish degani- bu boshqarislining barcha unsurlariga e’tiborni kuchaytirish demakdir. Eng awalo rahbar yuqoridagi nuqsonlardan xoli bo’lishi va ish uslubini quyidagi ijobiy fazilatlar zamirida taslikil qilishi lozim:

• Rahbar o’z huquq va vakolatidan luniundavlat inanfaatlarini jainoa va xodiinlarning shaxsiy inanfaatlari bilan uyg’nn ohb borishda mohirona foydalanish zarur. Anmio davlat nienfaatlariga putur etkazmasdan. shaxsiy manfaatlar iiinum manfaatlarga bo’ysinishi lozim.

  
  

• Ishlab chiqarishni faqat jamoada obro’-e’tiborga ega bo’lgan rahbargina yaxshi boshqaraoladi. Ayni paytda shuni imutmaslik kerakki, obro’ faqat xizniat mavqei bilan emas, balki, awalo, bilirn, tajriba, ishga va xodimlarga munosabat bilan orttiriladi.

  
  

Rahbar vazrnin, har qanday vaziyatda hamo’zini tutabiladigan. odobli va xushinuomala bo’lislii zurur. O’z xatti- harakatini nazorat qila oladigan. kayfiyati va sezgilarini tiya biladigan. yurish turishida bo’ysinuvchilarga o’mak ko’rsatadigan bo’lishga majburdir. Buyruq hanmiaga ham yoqavennaydi. Shu sababli bo’yinuvchi xodimlarga beriladigan farmoyish faqat bevosita buyruq shaklida bo’hnasdan, balki topshiriq va vazifa, maslahat tarzida ham bo’lishi kerak. Bu o’rinda quyidagi ibratli ish uslubini bilisli foydadan xoli emas.