58
Q LO B A LLA ŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İFL İK
əhatə edir.' Yəni burada mədəniyyət dedikdə bütövlükdə
cəmiyyət nəzərdə tutulur.
Sonradan mədəni və sosial antropologiya üzrə
mütəxəssislər arasında gedən uzun mübahisələr gedişində
“cəmiyyət” anlayışının məzmunu müəyyənləşdirildi.
“Cəmiyyət” dedikdə aralarında müəyyən müna
sibətlər sisteminin olduğu insanların birgə həyat və
fəaliyyəti, “mədəniyyət” dedikdə isə həm maddi, həm də
mədəni
fəaliyyət formaları,
yaşam
tərzinin
başa
düşülməsi fikri qəbul olundu. Göründüyü kimi bu iki
aspekt arasında dəqiq sərhədin qeyri-müəyyən olması
şəraitində, mədəni və sosial antropologiya arasındakı
fərqlərin də şərtiliyi, nisbiliyi məlum oldu. Adətən etnik
problematika və qrupları tədqiq edən amerika tədqi
qatçıları öz əsərlərini “mədəni antropologiyaya”, brita
niyalı alimlər isə “sosial antropologiyaya” aid edirlər.
Bir məsələni qeyd etmək vacibdir ki, hər iki
istiqamətdə gedən araşdırmalarda, “mədəniyyət” ayrı-ayn
etnik qrup və cəmiyyətlərin, primitiv səviyyədə yaşa
dıqları hesab edilən insanların “ekzotik” üslub və yaşam
tərzlərinin ifadəsi kimi məzmun daşıyır. Yəqin ki, bu
xalqlar onların mədəniyyətinə belə “xüsusi” münasibətin
olduğuna təəccüb edər, dünya mədəniyyətinin mozaik
naxışlarından biri kimi deyil, qeyri-adi, “primitiv”
səviyyənin daşıyıcıları kimi qəbul edildiklərinə etiraz
edərdilər.
Mədəni və sosial antropologiyanın belə yanaşma
metodu hələ də özündə “hökmran, meyar mədəniyyət”in
izlərini daşıyan avrosentrizmdən ola bilsin ki, tamamilə
qurtula bilməmişdir.
Mədəniyyətin etnik, milli' və bəşəri səviyyələrinin
formalaşmasında
mədəni
xüsusiyyət
və
amillərin
oxşarlığı çox mühüm rol oynayır. Bu səviyyələrin
fərqləndirilməsi “mədəni müxtəliflik” anlayışı məzmunu
1 Краткий словарь культурологических понятий и терминов. М,
2000
.
Fəsil I. Qloballaşma. Mədəniyyət fenomeni qloballaşma kontekstində 59
başa düşməyə kömək edir.
Etnik mədəniyyət müstəvisi məlum olduğu kimi
etnosun formalaşmasında yalnız mədəni deyil, coğrafi
(təbii mühit), sosial (sosial strukturların bənzərliyi),
biososial (antropoloji tip kimi) və təsərrüfat faktorlarının
da rolu böyükdür. Təbii mühit və başqa amillərin təsiri ilə
insanların fəal münasibəti nəticəsində bəzi dil, adət,
ənənə, məişət və psixoloji cəhətlərin ümumiliyi for
malaşa bilir. Lakin istənilən insan birliyi, etnik özünü
dərketmə şüuru, bu etnosa mənsubluq hissi formalaşdıra
bilmirsə onda bu birliyin parametrləri, mahiyyəti qeyri-
müəyyən və dumanlı qalır.
“Etnik qrup” və ya “etnos” sözləri bəzi konseptual
anlaşılmazlığı özündə əks etdirsə də müasir elmdə
“Özünün, məxsusi, özəl tarixinin kollektiv, (ictimai şüur
səviyyəsində) anlamı, dərki nəticəsində, dil, din, irq və
milli identikliyə malik sosial qrupdur. Etnos bir neçə
kollektiv identiklik formalarının daşıyıcısıdır. Bunlar
mədəni, dini, milli identiklik formalarıdır. Etnik spesifika
və əlamətlər anlayışı mövcuddur.”1
Buraya əsasən dil, mədəni adət, ənənə, norma və
qaydalar, din, ərazi, tarix kimi amillər də daxildir.
Son illər mədəni özəllik və müxtəlifliyin etnik
spesifika və əlamət kimi həlledici, mühüm amil olması,
ümumi mədəni dəyərlərin əhəmiyyəti birmənalı şəkildə
elmi ictimaiyyətin daha çox rəğbət bəslədiyi mövqedir.
Elmi ədəbiyyatda “etnos” və “irq” anlayışlarının
mənasına dair mübahisələr mövcud olmuşdur. Bəzi
müəlliflərə görə bu əlamətləri irq də daşıya bilər.
Məsələn: İngiltərə mədəni antropologiya məktəbi “etnik
azlıq” və “milli azlıq” anlayışlarının sərhədini müəyyən
ləşdirməyə çətinlik çəkir.1
2
Hər halda “etnik qrup” və “irqi qrup” anlayışları
1 Бах.: Большой толковый социологический словарь. В 2-х т.
Том 2. Перевод с англиской. 2000, с.495,498.
2 Yenə orada, s.494.
60
Q LO B A LLA ŞM A VƏ M Ə D Ə N İ M Ü X T Ə L İFL İK
sinonim anlayışlar deyildir.. “İrq” - elmi aləmdə özünün
daşıdığı siyasi-ideoloji məna və yükə görə bir qədər
nüfuzdan düşmüş bir anlayışdır. Əvvəllər bir-birindən
bioloji əlamətlərinə görə fərqlənən, dəyişməz hesab
olunan insan qruplarına münasibətdə istifadə olunurdu.
Təxminən XVI əsrdən bu tennin elmi dövriyyəyə
gətirilmişdir.
Lakin son yüz ildə dediyimiz kimi, onun əhəmiyyəti
“təbii və mədəni müxtəlifliyin” mahiyyətinə yanaşmanın
dəyişdiyi üçün, milli-irqi müstəsnalıq ideologiyasını
doğrultduğuna görə şübhə altına alınmışdır.
Hətta bəzən tədqiqatçılar terminin daşıdığı tarixi,
bioloji, siyasi çalarlardan ehtiyat etdikləri üçün onu dırnaq
arasına alaraq göstərirlər. Bütün hallarda irq sözünə
nisbətən etnos və etnik qrup anlayışlarından danışmağm
daha məqsədəuyğun olması fikri qəbul edilmişdir. Lakin
anlayışın nüfuzdan düşməsinə, yaxud ona biganəlikdən
danışmaq qeyri-ciddi və hələlik vaxtından tez deyilmiş
fikir olardı. Çünki onun ictimai şüur, dil və ideologiyada
güclü təsiri hazırda da hiss olunmaqdadır. Başqa irqə
müxtəlif mədəniyyətə mənsub olan xalqların “təmiz
lənməsi”, irqi müstəsnalığa malik olduğunu düşünən
insanlar qaldıqca (bədnam qonşularımız kimi), rasizmin
onların əsas məqsədi, irqi ayrıseçkiliyin isə düşüncə
tərzləri olduqlarını unutmaq olmaz.
Rasizmin ideoloji dəstəklənməsini iki cəhətdən:
anadangəlmə bioloji təməl xüsusiyyətlərin mövcudluğu
faktı və insanların mədəniyyətlərindəki prinsipial fərq
lərin mövcudluğu ilə doğrultmağa çalışırlar. Bunun
nəticəsi kimi “ali irq”, “müstəsna millət” və s. kimi
sərsəm ideologiyalar intişar tapır, etnik təmizləmə təklif
olunur.
İctimai şüur səviyyəsində kollektiv identiklik, müəy
yən insan birliyinə mənsubluğu dərk edən etnosa daimi
sosial-mədəni antiteza: “biz-onlar”, “özümüz-yadlar və s.
sxemlər xasdır. Buna görə də etnos elə insanların mədəni
Fəsil I. Qloballaşma. Modaııiyyət fenomeni qloballaşma kontekstindo 61
birliyidir ki, özünü başqa, analoji insan birliklərindən
fərqləndirir, özünəməxsusluğunu dərk edir. Özünüdərk
həm real mövcud olan ümumi birliyin ifadəsi kimi və həm
də (ən vacibi) özünün başqa birliklərdən fərqli olduğunu
anlamağın ifadəsi kimi mövcud olur. Həmçinin tarixi
mənşə və talenin ümumiliyi, tarixi hadisələrdə iştirakın
xarakteri kimi məsələlər özünüdərkin dayaqlandığı
amillərdir.
Etnik mənsubiyyətin məcburi, sərəncamla dəyiş
dirilməsi cəhdləri tarixdə çox böyük müqavimətlərlə
üzlənmişdir. Çünki insanın öz xalqına mənsubluğu hissi
onun identikliyinin kökü, özəyi, özünü şəxsiyyət kimi hiss
etməsinin əsasıdır. Etnosun mədəniyyəti onun bir sistem
kimi sabitliyini və inteqrasiyasını təmin edir. “Bu
mədəniyyət’’in elementləri ikinci funksiyanı da, “biz” və
“onlar”
simvollarının
fərqləndirilməsini
də yerinə
yetirirlər.
Mədəniyyətin differensiasiyası gedişində dil, din,
sənət, siyasi-mədəni təsisatlar və s. kimi identiklik
nümunələrindən biri, sistem yaradıcı faktor qismində^
konkret etnik birliyi başqasına münasibətdə təşki
latlandıran qüvvə rolunda çıxış edir.
Bu və ya digər amilin rolu və əhəmiyyəti əsasən nisbi
xarakter daşıyır.
Etnik mədəniyyətin hansısa bir
xüsusiyyəti, başqa mədəniyyətdə bunun olmamasına
rəğmən müxtəliflik və fərqliliyin əsas göstəricisi olur. Bu
fərqli xüsusiyyət tarix boyu yalnız mədəniyyətlərin təbii-
mahiyyət əlaməti kimi deyil, onları ayıran ziddiyyət,
qarşıdurma, özgəlik kimi başa düşülmüşdür.
“Özgə”lərə münasibətdə həmrəy olmaq, daxili
kollektiv identikliyin əsas mexanizmi kimi özünü göstərir.
Kütləvi şüurda həmişə əksini tapan ən müxtəlif növ
etnosentrizm təzahürlərinin səbəblərindən biri budur.
Başqa mədəniyyətə münasibət ən müxtəlif daxili və
xarici amillərin təsirindən asılı olaraq dəyişkən xarakterə
malikdir. Bu münasibət məsələn, yalnız maraq, fayda
Dostları ilə paylaş: |