Моррининг сешанба дарслари
Yüklə 1 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Mich Elbom. Morrining seshanba darslari
www.ziyouz.com kutubxonasi 8 – Hali aniq bilmaymiz. Reaksiyalaringiz sust. Reaksiyasi sust? Bu nima degani boʻldi? Va nihoyat, 1994-yil, issiq va nam avgust kunlarining birida Morri xotini Sharlotta bilan nevrolog huzuriga tashrif buyurdi. Shifokor yangilikni aytishdan avval ulardan oʻtirib olishlarini soʻradi: Morrida yon amiotrofik skleroz (ALS), asab tizimining beshafqat xastaligi – Lu Gerig kassaligi aniqlanibdi. Hali bu kasallikning davosi topilmagandi. – Bu dardni qanday orttirdim? – soʻradi Morri. Hech kim buni bilmasdi. – Kasallik oʻlimga olib boradimi? – Ha. – Demak, oʻlaman? – Ha, – dedi shifokor. – Juda ham afsusdaman. U deyarli ikki soat davomida sabr bilan Morri va Sharlottaning savollariga javob berdi. Xayrlashish chogʻida shifokor ularga ALS haqida maʼlumotlar yozilgan mitti broshyuralarni berdi. Ular bankda hisob raqami ochishda taqdim etiladigan broshyurachalarni eslatardi. Tashqarida quyosh charaqlar, odamlar oʻz tashvishlari bilan yugurib yurardi. Ana, bir ayol avtoturargoh hisoblagichiga tanga tashlashga oshiqmoqda. Boshqasi esa bozor- oʻcharini yelkalab olgan. Sh arlottaning xayolida minglab oʻylar gʻujgʻon oʻynardi: “Qancha vaqtimiz qoldi ekan? Endi nima qilamiz? Qanday kun koʻramiz?” Keksa professorim esa bu paytda atrofda hayot bir maromda davom etayotganidan hayratda edi. “Hayot toʻxtab qolishi kerakmasmidi? Na hotki odamlar menga nima boʻlganidan bexabar boʻlishsa?” Biroq hayot toʻxtab qolmadi, u Morrining ahvoliga eʼtibor ham bergani yoʻq. Morri madorsiz qoʻllari bilan mashina eshigini ochar ekan, oʻzini tubsizlik qaʼriga qulayotgandek his qildi. – Endi nima boʻladi? - oʻyladi u. Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 9 Keksa professorim savollariga javob izlar ekan, kasallik uni tobora yengib borardi: kundan-kun, haftama- hafta… Bir kuni ertalab mashinasini garajdan olib chiqayotib, tormoz pedalini bosishni zoʻrgʻa uddaladi. Shu bilan mashina haydashdan ham voz kechildi. Hadeb qoqilavergach, hassa sotib oldi. Shu tarzda mustaqil yurishga ham yakun yasaldi. U muntazam Yosh nasroniylar jamiyatiga suzishga qatnardi, lekin endi mustaqil yechinishni ham eplolmay qoldi. Ilk marta shaxsiy yordamchi yollashiga toʻgʻri keldi – Toni ismli ilohiyot fanlari talabasi uning suv havzasiga tushib-chiqishi va suzish kiyimini kiyib- yechishiga yordam beradigan boʻldi. Yechinish xonasidagi suzuvchilar oʻzlarini ularga qaramayotgandek tutar, biroq bari bir tomosha qilishdan tiyila olmasdi. Shu bilan hayotini begona koʻzlardan yashirish imkoni ham boy berildi. 1994-yilning kuzida Morri Brandeys kampusiga universitetdagi soʻnggi kursini oʻtib berishga keldi. Kelmasa ham boʻlardi. Universitetdagilar tushunishardi. Shuncha odamn ing koʻz oʻngida azob chekib nima qilasan? Uyda oʻtir. Bitmagan ishlaringni yakuniga yetkaz. Ammo Morri ishdan ketishni xayoliga ham keltirmasdi. Morri oʻttiz yildan ortiq unga ikkinchi uy vazifasini oʻtagan auditoriyaga oqsoqlanib kirib keldi. Hassa yordamida yurgani sababli kursisiga yetib olishga bir muncha vaqt ketdi. Va nihoyat kursiga joylashib oldi; koʻzoynagini tushirib, unga jimgina tikilib oʻtirgan yosh chehralarga qaradi. – Doʻstlarim, barchangiz bu yerga ijtimoiy psixologiya fanini oʻrganish uchun yigʻilgansiz degan fikrdaman. Men yigirma yildan beri shu fandan dars berib kelaman va bugun birinchi marta bu kursga yozilish tavakkalchilik ekanini aytib qoʻyishni lozim topdim, chunki tuzalmas dardga chalinganman. Umrim semestrni yakunlashga yetmay qolishi mumkin. Buni muammo deb |