MiRZƏ ƏLƏKBƏr sabiR

545 

 

Hophopnamə 

S i y y ə m a - hələ; xüsusilə birinci növbədə. 

S i y r ə t - xasiyyət, təbiət. 

S o f i (və ya sufi) - sufizm tərəfdarı; dindar, zahid. 

S o q a q - küçə. 

S o v q - bazar, meydan. 

S ö v g ə n d  - and, and içmə. 

S ö v q  (etmək) - yönəltmək, göndərmək, sürmək; təhrik etmək, salışdırmaq.  

S ö v m - oruc. 

S ö v m ə ə - hücrə; ibadətgah, zahidlərin yaşayış yeri. 

S ö v r - öküz bürcü, günəşin il müddətində dövr etdiyi 12 bürcdən biri.  

Su- tərəf, cəhət, səmt, yan. 

S u a l -  dilənmə, dilənçilik; d ə s t i - s u a l ı n -  dilənən əlin, dilənçi əlin. 

S u d - fayda, xeyir. 

S u d m ə n d  - xeyirli. 

S u f i -  təsəwüfə mənsub adam. 

S u r - şadlıq; ziyafət; toy. 

S u r a x - beşik, dəlik. 

S u r ə t -  gözəllik; zahir tərəf, gözə görünən tərəf, «məna»nın əksi.  

S u r ə t n ü m a  - təsvir edici, surət göstərici, canlandıncı. 

S u z - yanma. 

S u z a n - yanar, yandıran; a h i-d i 1 i-s u z a n - yanan qəlbin ahı. 

S u z i ş - yanma, yaxılma, əzab; böyük acı təsir. 

S ü a 1 - dilənmə, dilənçilik. 

S ü b h a n ə k ə  - əhsən sənə, afərin sənə, alqış sənə. 

S ü b ü 1 - yollar; h a d i y i - s ü b ü l  - doğru yol göstərən. 

S ü c u d - səcdə. 

S ü f ə h a - səfıhlər. 

S ü h a - ulduz adı. 

S ü h u 1 ə t - asanlıq. 

S ü x ə n - söz. 

S ü x ə n d a n  - yaxşı danışan. 

S ü x ə n d a n a n  - sözbilənlər, ağıllı adamlar. 

S ü x ə n s ə n c  - düz, gözəl söz söyləyən. 

S ü x ə n v ə r  - natiq, dilavər; uzundilli. 

S ü k u n - durma, sakin olma. 

S ü 1 u k - bir ictimai təbəqəyə daxil olma; məslək sahibi olma. 

S ü m m ə - sonra; v ə s ü m m ə  - sonra da, yenə də. 

S ü n - sənət; əsər. 

S ü r x - qırmızı, al. 

S ü r u d - nəğmə, şərqi. 

---

546

 

 

Mirzə Ələkbər Sabir 

S ü r u r - şadlıq, fərəh, sevinc. 

S ü r u r a b a d  - sevinc, şadlıq yeri, keyf-zövq məkanı. 

S ü t u r a n - at, dəvə; minik və yük heyvanları. 

S ü u b ə t - çətinlik. 

S ü v ə r - surətlər, şəkillər, rəsmlər. 

Ş a d a b - sulu, təzə, təravətli. 

S a d i - şadlıq. 

Ş a h b a z -  şahin, qızıl quş; məc. qəhrəman, igid adam. 

Ş a h i n ş i k a r  - şahin ovlayan. 

Ş a h r a h - böyük, geniş yol. 

Ş a i q -  şövq və həvəs edən, bərk istəyən. 

Ş a k i - şikayətçi. 

Ş a k i r -  şükr edən, razı olan. 

Ş a k i r a n - şükr edənlər. 

Ş a m -  axşam. 

Ş a m i l   o l m a q  -aid olmaq, əhatə etmək. 

Ş a y a n - layiq, dəyər. 

Ş a y ə g a n  - layiq. 

Ş a y ə s t ə - layiq, yaraşan. 

Ş e ş d ə r - nərdin altı xanası. 

Ş e y d a -  dəli; a ş i q i - ş e y d a  - dəli aşiq. 

Ş e y i d b a z  - arvadbaz. 

Ş e y t ə n ə t  - şeytanlıq, hiylə, fəsad, fitnəkarlıq. 

Ş ə b -  gecə; ş ə b i-y ə s - qəm gecəsi. 

Ş ə b a h ə t - bənzəyiş, oxşarlıq. 

Ş ə b a n ə - gecəyə mənsub. 

Ş ə b i - e h s a n  - xeyrat gecəsi (axşamı). 

Ş ə b i h -  bənzəyən, oxşayan. 

Ş ə b i s t a n -   gecə  gəzintisi;  c ə m a ə t   i - ş ə b i s t a n   -  gecə  gəzintisinə  çıxmış 

adamlar; hərəmxanalar. 

Ş ə b p ə r ə t ə b a n  - yarasa təbiətlilər. 

Ş ə d a i d - şiddətli. 

Ş ə ğ a 1 - çaqqal. 

Ş ə k i b a - səbir edən; səbrlilik. 

Ş ə k v a - şikayət. 

Ş ə k v i y y a t  - şikayətlər. 

Ş 

ə  q  q  ü  1  q  ə  m  ə  r  -  ayı  iki  yerə  bölmək  (Məhəmməd  peyğəmbərin  göstərdiyi 

mocuzələrdəndir). 

---

547 

 

Hophopnamə 

Ş ə m a t ə t - özgənin bədbəxtliyinə sevinmə, bədxahlıq. 

Ş ə m ə n d ə f ə r  

- qatar, 

dəmiryolu. 

Ş ə m s -  günəş. 

Ş ə m ş i r -  qılınc. 

Ş ə n -  şöhrət, hörmət. 

Ş ə n i ə — pis, murdar, xəbis; əxlaqa toxunan; i x t i r a a t i - ş ə n i ə  - zərərli (dinə zidd) 

ixtiralar. 

Ş ə r a k ə t - şəriklik, şərik olma. 

Ş ə r a r - qığılcımlar. 

Ş ə r a r ə - qığılcım. 

Ş ə r a r ə t - fəsadçılıq. 

Ş ə r -  şəriət, islam qanunları. 

Ş ə r a f d a r  - şərəf sahibi, hörmətli. 

Ş ə r ə r - qığılcım. 

Ş ə r ə f y a b  - şərəfli. 

Ş ə f ə q q ə t  - şəfqət, mehribanlıq, ata-ana duyğusu kimi təmiz, səmimi sevgi. 

Ş ə fi q - şəfqətli. 

Ş ə h a n - şahlar. 

Ş ə h b a z - qızıl quş. 

Ş ə h d - bal. 

Ş ə h i d a n - şəhidlər. 

Ş ə h i d ə -  şəhid olmuş, məhv olmuş qadın və ya qız. 

Ş ə h i r - şöhrət qazanmış, məşhur. 

S ə h 1 a - ala; tünd mavi; d i d e y i-ş ə h 1 a - ala göz, ala gözlər. 

Ş ə h r i y a r  - şah, hökmdar; ş ə h r i a r i - h ü r i y y ə t  - azadlıq padşahı. 

Ş ə x s i y y ə - b i r  adamın nəfsinə, öz şəxsi arzularına aid olan. 

Ş ə r’ə n - şəriət ilə, şəriət qanunu üzrə. 

Ş ə r i -  şəriətə uyğun. 

Ş ə r i f -  şərəfli, çox hörmətli. 

Ş ə r m - utanma; həya etmə, eyib bilmə. 

Ş ə t r ə n c - şahmat. 

Ş ə t v a - qışa məxsus. 

Ş ə v v a l -  ərəb qəməri aylarının onuncusu, şəvval ayı. 

Ş i a r - əlamət, nişan, fərqləndirici cəhət. 

Ş i k ə n c ə - əzab. 

Ş i k ə s t ə - b ə s t ə  - sınmış, istifadəyə yaramayan. 

Ş i k ə s t ə r ə q ə m  - şikəstə xətti ilə yazan; qırıq yazan, yaxşı yaza bilməyən. 

Ş i q a t - ittifaqsız, ayrılıq; ixtilaf. 

Ş i r d i 1 - aslan ürəkli. 

Ş i r i-j ə y a n - coşmuş, qəzəblənmiş aslan. 

---