Milli Təhlükəsizlik və Hərbi Elmlər – National Security and Military Sciences
№3 (4)/2018
HƏRBİ HUMANİTAR ELMLƏR
MILITARY HUMANITIES
65
asanlıqla keçmiş, ponton körpülər quraraq tank və piyadalarını qarşı tərəfə keçirmişdi. Bu ponton
körpülər isə Misir ordusunun öncəki təlimləri zamanı istifadədən sonra gizli şəkildə həmin ərazilərdə
saxlanılmışdı. Halbuki, İsrailin o zamankı baş naziri Qolda Meyrin sonradan etiraf etdiyi kimi onlar
nə müharibənin başlanacağından tam xəbərsiz olacaqlarını, nə müharibənin oktyabr ayında
başlayacağını, nə də düşmən ordunun belə asanlıqla Sinay qumlaqlarından keçə biləcəyini
gözləmirdilər [13]. Lakin hadisələrin sonrakı gedişində taktiki səhvlərə yol verən Misir ordusu
Sinayın dərinliyinə doğru irəliləyərkən 100-ə yaxın tank itirdi. Öz növbəsində 2-ci və 3-cü Misir
orduları arasındakı qorunmayan boşluqdan istifadə edən general Şaron 7 tankla sürətlə bu sahəni
keçərək Şüveyş kanalına çıxmışdı. Misir ordusu tezliklə əlavə qüvvələrlə möhkəmləndirilmiş bu
qruplaşmaya yaxınlaşmağa macal tapmamış və həmin hadisə müharibənin taleyinin həllində böyük
rol oynamışdı.
Vyetnam və Əfqanıstan müharibələrində bütün döyüşən tərəflər hərbi hiylədən yararlanırdılar.
Məsələn, 60-cı illərdə amerikalılar Vyetnam döyüşçülərini hiylə ilə düşərgədən çıxararaq əlaqələrini
kəsir və məhv edirdilər. Amerikalıların burada istifadə etdiyi hiylə üsullarına təmamilə yeni silah
növlərinin tətbiqi, “təbii” və ya “coğrafi” müharibənin aparılması (məsələn, bəndin dağıdılması ilə
əraziləri sel sularının basması) da aid edilə bilər. Vyetnamlı döyüşçülər də yollarında tələlər qurmaqla
və yeraltı keçidlərdən istifadə etməklə amerikalı hərbçilərə ciddi ziyan vururdular. Əfqanıstan
müharibəsi zamanı bu dəfə SSRİ tərəfindən partizan hərəkatının miqyası və rolu düzgün
dəyərləndirilmədi. Amerikalıların Əfqanıstan əməliyyatları daha müvəffəqiyyətli olsa da, onlar
tərəfindən tətbiq olunan Con Boydun “müşahidə-orientasiya-qərar-hərəkət” üsulu da istənilən
nəticəni vermədi [14, s.14]. Taliblər üzərində qələbədən sonra münaqişə uzunmüddətli partizan
hərəkatı forması aldı. Yaraqlıların məhv edilməsi və Əfqanıstanda tam stabillik yaratmaq vəzifəsi
hələ də həll olunmamış qalmışdır. Burada çətin coğrafi şərait və ayrı-ayrı qüvvələr arasındakı məqsəd
müxtəlifliyi qələbənin əldə edilməsini çətinləşdirdiyi kimi, partizanların təşkil etdiyi pusqular və “Əl
Qaidə”nin müxtəlif zamanlarda fərqli, hətta bir-biri ilə düşmən olan qüvvələrlə ittifaq bağlamaq kimi
hərbi hiylə tətbiqi böyük rol oynayır. Doğrudur, İraq əməliyyatları amerikalılar üçün daha uğurlu
oldu. Bu uğurun əsas səbəblərindən biri də hərbi hiylənin yeni üsullarının tətbiqi idi. Amerikalılar
tərəfindən İraqda tətbiq olunan yeni hərbi əməliyyatlarının formaları rəqib üçün gözlənilməz
olduğundan hərbi hiylə elementi hesab oluna bilər:
İraq üzərində hava məkanının gizli şəkildə tam ələ keçirilməsi. Bu əvvəlcədən “qeyri-uçuş
zonası”nın yaradılması, sonradan isə hava hücumundan müdafiə sistemlərinin məhv edilməsi yolu ilə
əldə edilmişdir. Havada üstünlüyü ələ keçirən amerikalılar müharibə başlayana qədər İraqın hərbi
obyektlərinin böyük qismini məhv edərək, ərazinin 75 faizini artıq nəzarətə götürə bilmişdilər. Belə
gizli hava əməliyyatının nəticəsi olaraq Amerika qoşunlarının “hazırlıqsız” hücumu həm iraqlılar,
həm də bir çox hərbi analitiklər üçün gözlənilməz oldu;
Amerika kəşfiyyatı öncədən İraqda gizli fəaliyyət göstərərək, bütün mühüm hərbi
obyektlərin yerini dəqiqləşdirmiş, İraq hərbçiləri arasında əlaqələr yaratmış, müxalifətlə münasibət
qurmuşdu.
Aparılan informasiya kompaniyası ilə belə bir fikir formalaşdırılmışdı ki, Amerika hərbi
texnikası səhrada hərəkət edə bilməz, ondan yalnız iki çay arasında istifadə etmək mümkündür.
Nəticədə, İraq hərbi komandanlığı müasir mexanikləşdirilmiş hissələrin səhra şəraitində hərəkətini
doğru qiymətləndirməmiş və əsas diqqəti iki çay arası əraziyə yönəltmişdi. Burada standart “qüvvəyə
qarşı qüvvə” şəklində cəbhə əməliyyatları gözləyərək zirehli tank hissələrini şəhər ərazilərindən
çıxarmış, düşmən aviasiyası üçün açıq ərazidə yerləşdirmişdi.
Amerikalılar cəbhədə hücum zamanı bir sıra taktiki yeniliklər tətbiq etmişlər - məsələn, bir
briqada yaşayış məntəqələri və müqavimət mərkəzlərindən yan keçərək maksimal sürətlə irəliləyir,
arxasınca gələn ikinci briqada bu obyektləri təcrid etdikdən sonra üçüncü briqadanın gəlişi ilə yenidən
irəliyə doğru hərəkət edir, beləliklə, yüksək hərəkət tempi əldə edilirdi. Nəticədə, düşmənin bir gün
ərzində təxminən 20 km irəliləyəcəyini gözləyən İraq komandanlığı onu çox qısa müddətdə dərin
arxa cəbhədə gördü.
|