Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

dü manıdır. M nd n  ahim ver n ba ı alma s n, Yoxsa yapı aram  ah y h rind n.  

Burda tab etm di acı, haq söz . Atdı mür kk bi m n q l msiz . Dedi: - S n  

axmaqsan, üst lik nadan. Qayanı suylamı qorxudacaqsan? Gah m n  çör k ver, su  

ver deyirs n, Gah m ni  ah il  h d l yirs n.  ahı kim oturdub taxta? M n özüm!  

M n m n q  el y n gec -gündüzü. Aya ım altıdır  ahların ba ı, T k m nd n ötrüdür  

ah ya ayı ı. M nd n almasaydı  ah hün rini, K rk sl r yey rdi beyinl rini."  

Mür kk b qabını çırpdı ba ıma, Aldı atımı da, silahımı da. C llada tap ırdı: -  

Apar zindana. Altı il olar ki, dü mü m qana. Qan olan ür yim q ml r yoludur.  

Gec m, gündüzüm d  d rdl  doludur.  ah aldı könlünü, onu ox adı. S rv t, x l t  

verdi, mal ba ı ladı. Gördü ki, açılıb qa ı, qaba ı.  kiqat böyütdü verdiyi  

ba ı. YEDD NC  M ZLUMUN  KAY T  Min t

kkür etdi  aha yeddinci, Gül nd   

göst rdi bir neç  inci. Dedi: - Nur alıram ulu göyl rd n, Dünyadan  l üzmü  bir  

zahid m m n. M n kim m? Gözl ri gen açılan  am. Özümü xalq üçün çox yandırmı am.  

Oxuyub aqib t c rid sini, Tamam t rk etmi m Yer kür sini. Gec  namaz üst ,  

gündüz orucam. Yem kd , yatmaqda yox bir ilticam. Gündüzl r yemir m, duz-çör yim  

yox. Gec l r yatmıram, ev-e iyim yox. Bir köhn  m b dd  tutmu am q rar. Duam,  

ibad tim - t k p rv rdigar. Hamı razı qalsın m nd n dünyada Deyib duam il   

salmı am yada. M ni ça ırtdırdı bir s h r v zir. Uzaqda oturdu, tökdü d  t dbir.  

Dedi: -  zab vers m, dözm lisiniz. S nd n  übh liy m,  übh m yaman pis.  

Soru dum: - Ay a am, n d ndi  übh n? M n ki, ya ayıram n  cür demis n... Dedi: -  

B d duandan qorxuram yaman, Ölüm ist yir m s n  tanrıdan. Saçırsan üstün  l n t  

v  qar ı , Cövh rin pislikd n, kind n yaranmı . Qorxuram ox d y  h d f  bir gün,  

Qorxuram b d duan ba ıma dü sün.  dav t odundan, pis qar ı ından Birc  çınqı  

dü s , od tutaram, qan! T kc   lini yox, ey qoca köp k, Boynunu sındıram,  

ba layam g r k. N  Tanrıdan qorxdu, n  bir kims d n. Atdılar zindana, öldüm  

qüss d n. Burda yeddi ildir z ncirl nmi m, D yirman h rl y n öküz kimiy m.  

Ba layıb  limi o, bir z ncir , M ns  cüt  limi ulu göyl r ! O, m ni ayırmı   

xeyir-duadan, M n onun canını eld n-obadan. O, m ni salmı dır qalaya, b nd . M n  

onun qırmı am dir yini d . Tanrım özü m ni yetirdi  aha, Onun b han si k silib  

daha.  ah qucdu zahidi, üz tutdu xeyr  - O kafir öldür n mücahid  ir : - Düz  

sözü birc dir: qorxur tanrıdan. Aldı ı n f s d  yalandır, yalan! Zahid duasından  

n  cür qorunur? Ba ı pambıq il  k sir o quldur. Da ı öz ba ına dü dü v zirin,  

L n ti özünü yandırar y qin. Onun küt ba ını ayıraram m n  yr nc b d nind n,  

mmam sind n. Götür, s nin olsun bütün s rv ti, Ba ı, malı-mülkü, a  imar ti. -  

Xayır! Özün üçün qatla o f r i. M n ç rx m, b lk  d  ç rxin gün i. Verirs ns ,  

bundan yax ısını vur. Xasını vermi m,  n xasını ver! Sonra o, çal ısız ba ladı  

r qs . V  el  getdi ki, görm di kims . B li, haq yolçusu,  r vardı onda, Göyü  

qaldırardı m rur ba ında.  ndiki d st l r bir azca nacins. Üzü adam üzü, içi  

div, iblis. Xalis bir  rabı tapınca, inan, Min qora yem y  m cbur olursan.  

D ryada n  üçün bulanıqdı su? Çünki çirk axıdır min zülm t quyu. Kimdir kamil  

adam? Xamdan, nak sd n Cibini ba layan,  lini üz n. B HRAMIN ZÜLMKAR 

V Z R   

ÖLDÜRTM S  Gün in üzünd  Yerin kölg si, A  toza bürünüb qara p rd si. Bu torpaq  

kür d  B hramın q mi Asıldı ba rından qara da  kimi. N  cür çıxarmalı güld n  

tikanı? Hardadır qurtulu , nicat imkanı? Bu c fake  cahan müsib td dir, Çar   

zülmd  yox,  dal td dir. V zirin i l ri yada dü li, Qalır qula ının dibind   

---

li. Yatmır, yata bilmir x cal tind n. Çimir d  etmir heç gec  sübh c n. Dan üzü  

zülm tl  mübariz d  Gün  reyhan  kir mavi kuz d . Ya ı , ya mur gör n reyhanlar  

kimi Al m  dür s pdi  ahın  ah q lbi.  mr etdi qurulsun bir dar a acı, Bir d   

q bul taxtı, - saray gültacı! Yanında m murlar,  li qılınclı,  yl di taxtına  

ah - qızıl taclı.  dal t d v si çapır zirv d ,  öhr tli ki il r xeyli q lbid .  

Uca da lar kimi tama açılar Dünyaya  z m t, l yaq t saçar. Zülmkar v ziri dartıb  

birt h r Ba dan aya ad k z ncirl dil r. Asdılar dipdiri dar a acından, Kor bir  

o ru kimi naçar verdi can. "N  q d r qalxsa da göy  s dası, Bir gün yer  g lir  

zülmün arxası. B dnamlıq g tirir x yan t ancaq, H r pisliyin sonu pis bir  

oyuncaq. Vay toxumu  k n bir gün vay d r r, Onu haqqın  li gora gönd r r.  dal t  

acizdir dem  heç zaman,  dlin hökmünd dir yer, göy, asiman. Kim qoyursa ç kic,  

mıx qaba ına, Künd  hazırlayır öz aya ına". Saldı xatirin  el h yatını, Çobanla  

köp yin  hvalatını. Ça ırdı, çobana b x  etdi  ahlıq, H m lütf göst rdi, h m  

xeyirxahlıq. Kims  bir-birin  olmasın günü Deyib dibd n k sdi zülmün kökünü.  

Gördül r  ahba ı açıb min çiç k, D miri z r olmu , palazı ip k. Gücl ndi ordusu,  

x zin si d , Düz ötdü, dayandı da  zirv sind . Ç N XAQANININ B HRAMDAN ÜZR  

ST M S  V zir g b rmi dir, e itdi xaqan,  l ç kdi B hrama  ng l olmaqdan.  

Elçil r gönd rdi, üzr ist y r k.  ahsız bir n f s d  almadı gerç k. - Vaxtında  

öldürdün! - dedi - v ziri, B lk  v ziri yox, fitn ni,  ri. O, m ktub yazaraq  

ça ırdı bizi, Aldı da, çaldı da ür yimiz. O - adamaldadan, m n d  - sad dil.  

Ba ımı, beynimi yedi o qatil. Yazırdı: "- Yol açıq, qızıl da bol-bol. Yatır  

umursansa, dayanma, tez ol! Cama  sir olub  ah öz ba ında, Bacarmır üzün  su  

vurma ı da. S n  d msaz olmaq m qs dim, q sdim... Qılıncı s n g tir, ba ı m n  

k sim."  ahdan x b r tutub m n anladım ki, H r  ey  ksin dir da la z r t ki.  ah  

- barı  zamanı - ba lar reyhanı,  ah döyü  zamanı - da lar qaplanı! Qula ı  

h lq li bir qulam  aha, Türk idim, önünd  h b

m daha. Qızım k nizindir, ona  

özün bax. Tacım astananın tozudur ancaq." Xarabkar v zirin h r  srarını, X yan t  

timsalı m ktublarını Yı mı dı, vermi di ged n elçiy ,  xs n B hram  aha  

çatdırsın dey . El  ki, m ktublar  lin  keçdi, Katib q l mi t k  ah itil di. -  

ükür, ba ımızdan açdıq b lanı. G r k möhk m olsun haqqın divanı.  dal t ülk ri  

-  ahın maya ı, Oldu gözl rinin qarası, a ı.  dlin ulduzunu gör nd n b ri, Ona  

qurban etdi yeddi peyk ri. X z l x yalları  ah ayaqladı, Yalnız  dal t  könül  

ba ladı. B HRAMIN SONU V  MA ARADA YOX OLMASI Bu inci sapına inci 

düz n  r Yerin  

qula ına taxanda gövh r Dedi: - O zaman ki, yeddi güln f s, O yeddi  fsan , o  

yeddi günb z. B hrama b x  etdi yeddi qızıl cam, Beyin günb zini dinl di B hram:  

- Bu torpaq günb zli s n m evind n Ç kin ki, ç kinsin ölüm d  s nd n. Qaynadı,  

od saçdı alovlu kür : - Neçin qulaq asdın  fsan l r ? Gördü busat açmı   

göygünb z f l k Bütün gümb zl ri alt-üst ed c k. Tap ırdı göyl r  yeddi günb zi.  

Ba qa bir günb zin tapıldı izi. Bir ölm z günb z ki, qiyam t d k Orda m st  

oluban uyusun g r k. Yeddi möbid o lu möbid s sl di, Yeddi m rd  verdi yeddi  

m b di. Burda alı dırdı oca ı, odu. Yeddi günb z yeddi at gah oldu. Altmı a  

çatanda o s rvin ya ı, Yas m n bitirdi b növ  saçı.  l ç kdi özün  s cd   

qılmaqdan, Tanrı s cd sin   yildi müdam. Bir gün t xtü-taca  lvida etdi, Ba ında  

dostları,  ikara getdi. El  çapırdı ki, o m rd süvari, Ov deyil, özüydü ovu,  

ikarı. Qo un s p l ndi ovla a do ru, Yı dılar n  q d r maralı, guru. Çoxu gur  

---

g zirdi, B hram is  gor. Çapırdı, üzünd  ilahi bir nur. T klik goru hara, çöl  

guru hara? Tor atdı içind  yatan  ikara. Ahu, gur axtarma  ar yerd , ey nur.  

Onun ahusu ah, guru da gordur. Dikdiri a anda dayandı Gur - xan, G ldi, bir gur  

keçdi düz qaba ından. Nicat m l yidir, d rk el di  ah, C nn tin yolunu ni an  

verir, ah. Qıy vurub atına cür t g tirdi, Sür ti üstün  sür t g tirdi.  ikarın  

ardınca uçan o t rlan Keçdi biyabandan, x rab zardan. Dörd qanad taxmı dı sanki  

k h ri, Ardınca qaçırdı xidm tçil ri. Bir ma ara vardı çölün sonunda, Yay  

s rinl y rdi buz quyusunda. Yol yox qapısına, bacası vardı. O da quyu kimi d rin  

v  dardı. Gur getdi, qorxmadan kahaya girdi. Arxasınca ged n  ah özg   irdi.  

D rin ma araya yetirdi sanki Özüyl  Key - Xosrov x zin sini. Ma ara p rd si  

gizl tdi  ahı. Qucdu öz yarını, oldu p nahı. Ke ikçi cavanlar orda qaldılar,  

Kahanın a zında m sk n saldılar.  ç ri girm y  tapmadılar yol, Geri qayıtma a  

cür tl ri yox. Yola göz dikdil r soyuq n f sl , Haçan görün c k a  tozlu  öl ?  

N hay t, gözl r  bir  öl  dü dü, Qo un dörd t r fd n g ldi, yeti di. Baxdılar  

kahaya, bildil r  lan: Ba ında aparmı  möhr ni ilan. Açdı ke ikçil r böyük  

srarı, Kaha nec  uddu m rd  hriyarı. -  ahı c zb el di  ikar - möcüz , Sürdü  

köhl nini bu dar d hliz . Heç k s inanmadı bu bakir söz , Kim köm k el sin o  

köm ksiz ? Dedil r: - Bu söhb t bombo  x yaldı, Hansı a ılsızlar a zına aldı?  

Da dı, allah haqqı, filb d n xosrov, Bu darısqal yer  gir  bilm z o. Bil n yox:  

ba  fili meysiz hallanıb, Yuxu görüb Hindistana yollanıb. F l yin yemidir fil  

b d nli  r, F l k ba dayanı kim aça bil r? - Taxtın x lif si hanı, ey ç ri?  

Möhk mc  döydül r ke ikçil ri. Yazıqlar ah ç kdi, tüstül ndi ah, Bird n s da  

g ldi: - Kahadadır  ah. Siz geri qayıdın... onun i i var, Burda i  gör c k ulu  

hriyar. Sird n agah oldu say-seçm   rl r, Girdil r kahaya ayıq, s f rb r. Dibi  

ba lı kaha qaranlıq, soyuq. Hörümç k xeyli çox, bir milç k d  yox. Soyuq  

ma arada isti göz ya ı, Yüz yol aradılar h r çapıq da ı.  ahı bulmadılar...  

g zib o ki, var Qıvrılan, açılan ilan oldular. Q mli gözl rind  ya  sına-sına,  

X b r gönd rdil r  ah anasına. Ciy ri da lanmı  anası g ldi, Hanı da lar boyda  

o lu, igidi? Çoxu gözl ril  axtarır onu, Ana ür yil  g zdi o lunu. Aradı, ba   

vurdu zülm t d hliz . Quru tikan tapdı, gül g z -g z . Da -da , t p -t p  qızıl  

tökdü ki, Qazsınlar kahanı, söksünl r dibi. Gördü dar quyunu, b s x zin ni? Yox,  

tapa bilm di öz Yusifini. Qarının qazdı ı çin-çin çuxurlar O yerd  h l  d  durur  

yadigar. Tanıyan adamlar - sirr  a ina, "B hram-Gur kahası" deyirl r ona. Orda  

b lk  qırx gün torpaq qazdılar, Cahanda n  q d r m zar qazan var. Qazdılar,  

dibind n lap su çıxınca, Heç k s x zin ni tapmadı ancaq. Yerd n göy  uçmu  halal  

adamı Yerd  axtarma ın m nası varmı? Göy  hli,  lb tt , göyl rd  olar. Yerd   

sür-sümüyü qalar yadigar. Ç rxin altındadır h r xilq t, inan. Bir anası -  

torpaq, bir anası - qan. Qan anası onu naz il  b sl r, Torpaq anası da qoynuna  

s sl r. B hramı axtardı nahaq anası, B hramı qucmu du torpaq anası. Yer aldı,  

verm di öz balasını, Ana çar saza çar  sazını. Topraq anasında min c fa gördü,  

Yazıq qan anası dözm di, öldü. Beyni andıranda qaynar qazanı, E itdi Hatifd n  

g l n s danı: "- S n ey divl r kimi vurnuxan Ana. Qeybin qu  südünü axtaran Ana!  

Tanrı bir  man t vermi di s n , Aldı, apardı da öz al min . Göyl r aparıbsa  

man tini, Özünü öldürm  qafill r t ki.  l atma f l y , öz i ind  ol. Qayıt,  

macal azdır, d rd,  zab bol-bol." E idib Hatifd n bu t s llini, Anası B hramdan  

üzdü  lini. O lunun i l ri k sil n yerd  Ba lı ür yini açdı min d rd . Tacını,  

---

taxtını varis  verdi. Varisi olanlar m g r öl rmi? S n ey B hram-Gurdan yazan  

Nizami, G l,  b s axtarma s n o m zarı. N  q bri b llidir, n  q bristanı, Kim  

qaytara bil r ged n insanı? Baxma ki, bir zaman gur ovlayardı, Gur belind  da ı,  

dam ası vardı. Axtarma adının da  oldu unu, Gör nec  da ladı z man  onu. Min gur  

aya ını qıran filb d n Qurtula bilm di gur t piyind n. Bu torpaq evind  iki qapı  

var: Bu ba dan gir nl r o ba dan çıxar. Ey eni-uzunu be  qulac insan, Dörd küplü  

boyaqçı dükanındasan! Tanı yer adlanan bu  jdahanı, Öz r ngin  salır h r bir  

loxmanı. Cismini, t p nd n dırna ınacan  man t almısan Yer adlı xıltdan. Bu  

r ngl r, donlar ki, sonu küldü, kül, N  üçün onlara verirs n könül? Üzl ri  

örtül n, ged nl r ki, var, Bu r ngd n, qokudan xilas olublar. Ged nl rd n heç  

k s qiyam t d k Örtülü üzünü göst rm y c k. Gec  x t rlidir, yol da qorxulu.  

Dar a çoxdan yatıb, ayıqdı o ru. Torpaq dü gününü torpaq doyurar, N fsin  qul  

olan daim alçalar. Ey  li yuxarı, insan o lu, s n Neçin  l altında qan-ya   

tök s n? Qalx, ucal, göy s nin  laltın olsun. Qaç yerd n, göy uçar qanadın  

olsun. Yer  baxma. Göy  yüks l n insan, Ta ki, ucalıqdan yıxılmayasan! Göyün  

ulduzları h mayilindir. Hamsı v saitin, dürrün, hilindir. S ns n gen macalı  

darısqallı ın. S ns n T nglu ası, bu x yal ba ın. Neçin özg l r  açdırasan fal?  

S ns n onlar üçün  n yax ı timsal. S nd n nur alanlar parlaq, üzü a . Neçin  

ulduzlardan dü müs n uzaq? Nöqt ni b sl y n bir x td n qeyri Bütün h rfl r s nin  

d ft rind di. Haqqı tanıma a b l dçi s ns n, Haqqa  ükr el y n m l k özüns n.  

Yax ıya yax ı bax, pis olmayasan. Göz qoy yırtıcıya, can yırtmayasan. Yaman da,  

yax ı da s nin malındır, Lakin s ad tin öz kamalındır. Döys n, çör kli bir  

qapını döy s n, Da a çıx, heç bir k s çıxa bilm y n! Göz yumma i ı a... p rd li  

gözl r M l kd n, saflıqdan, göyd n gen dü r. Göy üçün örn kdir bu yer, bu  

torpaq, S n ev sahibis n, m l kl r - qonaq. S n bu dörd c h tli bazardan çıx,  

get. S n bu dörd ünsür , yet r, vida et! Dörd tüstü bacası olan hücr d n C zana  

g lm sin könül, göz n d n? O ru evi kimi qapısı iki.  yyar torbası t k  

dördgu dir ki... Zorla qovulmamı  özün çıx k ndd n, Öz öküz yükünü e

y  ver  

s n. Ruhun qanaddır, uç... a ırdı cismin. At, yükün az olsun, miniyin yeyin.  

Ruhu b d nind n b rk tutanların Ölümü n hs olur, halı da  a ın. Ruhu k f  

ed nl r -  n böyük hün r. Onlar b d nsiz d  ya aya bil r. Ey b han  g z n, güman  

etm  çox: Bu iki al md n ba qa heç n  yox. Bir kaha boydadır qavradı ımız,  

slind  dünyaya sı ı mayırız. Bizd n xeyli uzaq min-min xilq t var, Bu nurdan,  

zülm td n x b rsiz, naçar. Yaradılan çox-çox, yaradansa bir. Bunu anlamayan bir  

heç, bir q bir. Bu yeddi lövh li, dörd soylu n q i Birc  q l m ç kib, yox özg   

ki i. Yeddi yox, yetmi  qat olsa da göyl r, Vahid irad y  t slimdir b

r.  

Birdir ilkin t kan, sonuncu p rgar, Birliyi pozma a qadir gücmü var?! Çox da  

fikir verm  s n ikiliy , D rk et kainatı bir v hd t dey . Birlikd n düz lib bu  

qo alıqlar, Qo alıq ged rs , birlik yen  var. Ayaqüstü g lir bu ev  h r k s, El   

o cür gedir. Getm y  bilm z. Bu evd  asta g z, oxdur gözü, ox. B z n gec tutsa  

da, tez öldürür çox. Demir m acizi tez verir bada, Heç k s unudulmur  

haqq-hesabında. Yüz min hoqqa, oyun çıxarsan da s n, Öz ruzundan artıq yey   

bilm zs n. Göyün buz ba lamı  bir hovuzu var, Buz il  n  q d r f xr etm k olar?  

Neçin büzü ürs n, görüb rüzgarı? Ölm mi d n önc  diri ol barı. Al mi çarx kimi  

h rl n nl r d  Bir gün yerd  qalır, qupquru yerd . Burulan ç rx onu gör nec   

burdu, Heç k s  qalmayan... q sdin  durdu. Bu qoca dünyanın nem tl rind n Yalnız  

---

öz payını vaxtında dad s n. S ni h lak el n balta, qılınc, ox Bir az yüngül  

olsan, qıvrılmazsan çox. Bir az s n qanadlı, uç yüngül, asan. Ölm mi , ölümd n  

can qurtarasan. Azalt yem yini, evini xar et, Sürünm , dünyadan qanadlarla get!  

S n nicat taparsan iki köm kl : Çox-çox b x  el m k, az-az yem kl . Kimdir yer  

üzünd   n kamil insan - Özg y  çox ver n, özü az alan. Çatıbmı rütb y  çox-çox  

yey nl r, Yaxud az ver nl r, az i l y nl r?! Kiml r ki, az verir ayranı, ya ı,  

Onu möhk m tutur dar a  alla ı. Kimdir gör bu k ndd  hörm tli insan." Yax ılıq  

ed nmi, ya qızıl yı an? Dünyada kamill r, k ml r d  çox-çox, Dünya heç birin   

qalmayıb ancaq. S nin  t yini,  lini k s n Bir  m l  n  cür könül ver s n? S n  

gül tök ba ına h r imar tin, Torpaq, kül deyilmi  sli, fitr ti? F l yin torundan  

tez qaç, tez ç kin. Sakın, dar a acı olar minb rin. M sih diri-diri ç kildi  

dara, Sakın, birc  M sih b sdir rüzgara. Yer  hli qalxsa da  r d n o yana, Yer  

yen  ç k c k onu kamına. Tacını f l y  ucaldan bel , Lap yeddi ölk d n bac alan  

bel  Bir d  görürs n ki, getmi dir bada. Batmı dır ba ı da, ba a rısı da. Yerin  

x zin si ilansız deyil, S ni xar etm y  o çoxdan mail. De, hansı ba da var  

tikansız xurma,  lansız nu möhr , ya xalsız alma? Yaman yax ı il  edir h sbhal,  

irnid  z h r var, z h rd s  bal. Birc   irni yey n varmıdır m g r Ardınca  

yem sin tikan, ya ne t r?  an quran arıya b nz r bu rüzgar: Quyru unda ne t r,  

a zında bal var. Zülm t, nur p rd si altında b z n Ulaq uzaq olmur  sa  

mehrind n. Göst r taxt ucaldan bir tac o lunu, Sonda Yer  zabla udmasın onu!  

Yar b, b x  et biz  el  bir  kin, Pe manlıq verm sin, b hr , bar versin!  

M rh m t qapısı aç Nizamiy , Qapında b x  el  tac Nizamiy . M n  s n vermis n  

z ld n ad-san, Son da yax ı olsun, ulu Yaradan! K TABIN SONU V   L DD N 

KÖRP   

ARSLANA XEY R-DUA M n  ahın  ksini Rum çe nisin  G nc d  h kk etdim bu nadir  

l l .  ahın l l üstün  yazdım adını, Özü cilalasın istedadımı. Çin taclı, Rum  

üzlü  ahım alır bac - Çin cizy  verm kd , Rum is  x rac. Dinin rüknüdür ki,  

çatmı dır ona B xtiy u b xti d ,  y u taxdı da.  lini öpm y  yer-göy qalxı ar,  

Onun c lalıyla kainat ya ar. Göy ona xidm tl  alır göy payı - Bir cüt a  çör yi  

- Gün l  Ayı. Özünün mü k saçan mürüvv til  Paylayır al m  dürr, inci, löl .  

Yerd n  r  q d r bombo , a  köpük. Birc  nur qayna ı odur - saf, böyük! Sail   

s xada yox b rab ri M kk nin qumundan çox verir z ri. Od, at  x d ngi  

yandırdı ı t k Onun qılıncıyla yanır da -k s k. Tükü iki böl n söyüd oxu var -  

Da ın göb yind n naf  çıxarar. Sübhün süngüsünü qapır zirehi, Süngüsü qoparır  

q m rd n zehi. Can zirehi bilir o, altı yönü, Yeddi f l k onun - k m r düyünü.  

Ey  ah, bel ba layıb s n  Nizami, S nin  lind dir dövrün nizamı. Yer s nin  

q drinl  ucalır göy , Göyl r f xr el yir s n varsan dey . Suda göy  klis n -  

yaxın v  uzaq, Aynada gün s n - t mkinli, parlaq. S ns n dövrümüzün qaimi, ey  

pir! Qaim g l  bilmir, s nd n ç kinir. Hamıdan üstüns n m l kl r kimi, Hamıdan  

ucasan f l kl r kimi. Adına ba ladım bu l l kitabı, Adından nur alan göz l  

kitabı. Kitabın tacına l li taxanda Adını yazdım ki, çatmasın yada. B y ns n,  

s rim k s rli, qadir - S nin taxtın kimi yüks l c kdir. Tikanın üstün  bal  

tök n  air Ona t r ng bin - t b rrik deyir. Yox, m nim könlümün ba qadır barı -  

O, süd  qatılmı  baldır,  an balı! Onun h r misrası balgöb k  ncir, Badam l p si  

t k saf, l zz tlidir. Hüsnünd n nur alar sur tp r stl r. Üzüm  hdi iç r kim  

m zmun ist r. Ba lı sandıqçadır - inci, dürr dolu. Göz l t behl rdir açarı,  

---

yolu. Dü m z h r boyuna o dürrün sapı, G r k açar tapsın, açılsın qapı. Yamanlı,  

yax ılı h r s trim z rdir, R mzd n, hikm td n i ar l rdir. M nim h r  fsan m  

ayrılıqda, bil Sonsuz x zin dir,  fsan  deyil. Hansı bir  ndamın göd ks  donu,  

M n öz  erim il  uzatdım onu. Uzun don geyibs  bir  ux gül ndam, Donunu beytiml   

qayçılamı am. Al, töhf  verir m, qollu-qanadlı. Sümüyü ya lıdır, iliyi dadlı.  

er  cilv  verib göst rdim hün r, Hüsnün  s n, dedim, salasan n z r. X rci az,  

g liri çoxdur  erimin. Bir l l sandı ı var h r bir s trimin. T r, ip k yarpaqlı  

qönç l r kimi H r bakir  beytim alır min q lbi. H r s tri - qızıldan, h r sözü -  

dürd n Saf  erim xalidir bo  ibar d n.  kic  h rf il  danı sam da m n, Tikan  

çıxarıram milyon ür kd n. M n Yeddi sirrimin x zin sin  Min b z k vurmu am, b x   

edib s n . B z k vurmu am ki, s rraf gözl rin Vüs td n h zz alıb bir az  

dinc lsin. Ba rı çox geni dir yeddi ota ın, Dolan,  övq  g lsin gözün, qula ın.  

M nim göz l  erim - inc  gülb d n Ç kinir, ya ınır dargözlül rd n. Yeddi  

x zin dir bu yeddi nigar, Zülfünün altında qızıldan açar. Yalnız açar tapan  

sandı ı açar, O sandıq üzün  gövh r, dürr saçar. Ney k r q l mli bir n qqa am  

ki, Ba ım xurma verir  an balı t ki. Hün r tarlasını q l mim biçdi, Sünbülüm  

yanında Ütarid heçdi. Kim deyir, sözçünü xo lamaz sözçü? Aldı sünbülümü Sümbül   

bürcü.  ah baxsın t bimin söz qalasına, Z rg rs n, dürrümü buyur, al, sına.  

Ruyindiz qalası m n  borcludur, Versin h r s trim  qızıl, ya billur. Yox, borclu  

olsa da qarnı bo  deyil, Misd n töküls  d  dirh mi var, bil! O da ın d miri yüz  

f rs ng d k L l, almaz saçır - h r bir  im k. Dostların ovcuna l l qoyur  

ksiz, Dü m n dabanına biz batırır, biz. Qala yox, K b dir müs lmanlara,  

Müq dd s m b ddir daim onlara. Ruindiz - möhk mlik, s rtlik r mzidir, Yerin  

qızıl mıxı, tunc m rk zidir. Ona göz dik nl r g lib çatmadı, Qorxudan  

zirehi-z hri partladı. Ona bir qapıdır - C b l - ür - R hm , Bu - Qubeys tacında  

dönmü  k m r . Memarın, p rgarın x tti var olsun, Gün li nöqt si  r  qoyulsun.  

Hasar  hat li qaladan y qin Aparar m ktubu  aha göy rçin. Aparsın göy rçin,  

çıxsın yuxum çin, Dürrü dada çatan bir m rd  versin. M n öz diyarımda dustaq  

kimiy m, Arxam, önüm ba lı... dair m möhk m. Nam ni ba ladım qu  aya ına,  

Azadlıq g tirsin qoy  ahdan mana. Ey X tay geyimli, ey x ta ört n! F l yi qul  

ed n hökmün   hs n. S n  m h bb tl  co anda q lbim, Bir gör n  yaratdı sehrbaz  

t bim. Be  yüz doxsan üçd  gül açdı t qvim, Ad-sanıma layiq dastan bitirdim.  

Orucluq ayının ondördü idi,  kindi ça ıydı, b li, ikindi. S n   rma anım mübar k  

olsun, Yeri taxtın kimi qoy yüks k olsun! Dirilik suyu iç bulaq beytimd n, Ta  

ki, Xızır t ki ölm zl

s n. Ey  ah,  b di qal bu  ahlı ında, Elin gözü s nd ,  

s n  adlı ında.  g r incim s n, üzürlü saysan.  nc  bir m tl bi açardım  lan.  

S nin bayramların t mt raqlıdır,  b di bayramın m n  ba lıdır. S nin min x zin n  

g ldi-ged rdir, M nims  gövh rim ba qa gövh rdir. M clisin be  yüz il d ym sin  

da a, Yen  da ılacaq... S n uzun ya a! Ancaq x zin  ki, verdim  lin , Min il yol  

yolda ı olacaq s n . Hikm tli  erimd n ilham al müdam, S n  alqı ımla  

tamamlayıram: Qızıl üzüyün  b xtin qa  olsun, F l k üz ngind  bir f rra  olsun.  

Dövl tin  n böyük bir dövl t olsun,  in ba dan-ba a s ad t olsun!