Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

h rgah, Saxlardı sürünü salamat, gümrah.  l rim  h rd  uzun ç k nd , Özü  

qaytarardı sürünü k nd . Neç  il bel c  v fadar oldu,  li düz, özü d  düzilqar  

oldu. Günl rin bir günü yazıb vara a, Ba ladım qoyunu hesablama a. N  gördüm?  

Çatı mır yeddi ba  qoyun. Dedim: - Bu ka ızı k nara qoyun. Bir h ft  keçm mi   

bir d  sayanda Yen   skik g ldi, susdum bu anda. Gözl dim, yatmadım b z n  

gec l r, Gör k hansı h rif bu yurda g l r? Ke ikd  sübh c n oyaq qalsam da,  

Çalmadı qula ım bir s s, bir s da. S n dem , it m nd n qat-qat ayıqmı . Sürü  

saxlamaqda xeyli sayıqmı . Bir d  dürüst-d qiq qoyunu saydım, Yen   skik g ldi  

say açıq-aydın. Çox g zdim p ri an, bu sirr n  sirdi: Sürüd n qoyunlar hey  

skilirdi. Günün altındakı buz t k  riyir, Qoyunlar gedirdi iki bir, üç bir.  

N hay t m ni d  tora saldılar, Olub qalanımı z kat aldılar. Sürü sahibiydim,  

varım - x zin . Endim adi çoban d r c sin . Bu g rdi  da  basdı ciy rl rim , Q m  

gözüm  girdi, d rd iç rim . Dedim: b dn z rd n d yib bu ziyan, Hansı qurda, qu a  

getsin b s güman?  ir-aslan hökmünd  bel  köp kn n Hansı yırtıcıdır a nalıq  

ed n? Bir d f  yatmı dım arx qıra ında, Ayıldım rüzgarın meyxo  ça ında.  

S ssizc  uzadıb  l-aya ımı, Nazbalı  etmi dim öz çoma ımı. Gördüm bir di i qurd  

g ldi uzaqdan, Bizim erk k getdi  ld n, ayaqdan. Di i it dilil  ça ırdı onu, O,  

getdi, bulayıb it quyru ünu. Yürüdü, yalmandı, döndü ba ına, L hl di, hayqırdı,  

olunca a na. Tozanaq qopardı, min oyun qurdu. Axır ki, di inin üst  oturdu. Kam  

aldı, dinc ldi uzanan köp k. A zını sükutla möhürl y r k. Rü v tmi vermi di di i  

qurd önc , Öz z hm t haqqını g zirdi m nc . N h ng quyru unu gücl  sürüy n Sürü  

göz lini qapdı sürüd n Yedi birn f s  o a zı yanmı , Çoxdan bu rü v t  o,  

dadanıbmı . S n dem  m lun it uyub  hv t , Veribmi  sürün o k mfürs t . Erk k  

ki, di ini ç kib yata a, Sürü qurban gedib e qbazlı a. Onu  fv el dim bir neç   

d f . Bir gün: - Yet r! - dedim - baxmısan kef . Qurd il  bir yerd  tutub  

saxladım. Günahı üstünd  bura ba ladım.  g nc  ver r k dustaq etdim ki,  mr   

t slim olsun b nd miz t ki. Sürünü a ıran qurdmu bu harın, Yoxsa q ssabıdır  

qoyunlarımın? X yan t eyl di o,  man t , Öz  minliyini satdı  hv t . Q rara  

g ldim ki, ölünc y d k Aman görm y c k bu satqın köp k. C za verdim axır  

cinay tkara, Göz  görünm sin qoy üzüqara. B hram  ah çobanı zirv d  gördü, Üz   

vurmasa da, ibr t götürdü. Hekay t r mz imi , anladı bunu. Duz-çör k k s r k  

t rk etdi onu. Dedi öz-özün : "Adi çobandan M n  ahlıq öyr ndim, çıxmasın  

yaddan! M n d  bir çobanam, r iyy t sürüm, G r k xalqa layiq bir dövran sürüm.  

B sir t  hlis  v zirim m nim, Dem li, sürüy  zamindi, zamin. Düzgün qurulmasa  

i in özülü, Sor u-sual ed m g r k v ziri. Hanı ordu, qo un, s rle k r hanı? Alim  

yox olmu sa, b s minb r hanı? N dir yurdu tutan k saf t, deyin! Kimdir s b bkarı  

viran liyin?! - Bura tez ça ırın i  baxanı, Versin dustaqların sadala ını!  

Tutuldu d ft r  o, baxan kimi, Gün onun gözünd  qara d ft rmi? Gördü bir al m  

var, ba ı b lalı. Aya ı z ncirli, ba rı yaralı. Xeyir- r b ndind  gördü yazı  

var: " ah ölüm k ss  d  v zir ba ı lar". Gördü rüsvay edib o, hökmdarı, Öz adına  

çıxıb yax ılıqları.  ah bildi, d rk etdi bu, n  üsuldur - Evi talan ed n ev  

o rusudur. Bildi ki, tap ırıb sürünü qurda, V zir köp k kimi satqındı burda.  

tl r it i ini bel c  görür,  hv t  satılıb yalandan hürür.  ah buyuruq verdi  

m rdi-m rdana: - Tutub bu v ziri, atın zindana! Qalsa v zif d , s ddi su yarmaz,  

Heç k s  leyhin  q l m çıxarmaz. Onu c lalından uzaqla dırsam, Qaranlıq gec d   

---

öl  saçar  am. B HRAMIN ZÜLMKAR V Z RD N HESAB Ç KM S  Gün  

"ditd" el yib dan  

sökülünc , F r ini qatladı qaranlıq gec . Sübh iki qılıncla k sib, do rayıb  

Qanil  doydurdu  jdaha Ayı. B hram r iyy ti q sr  ça ırıb, Açdı göyl r boyda  

q bul çadırı. Kiçikl r arxada, böyükl r önd  H r ki i yer tutdu öz c rg sind .  

Saray qapısından girdi Rast - Röv n, S dr mövqeyin  üz tutdu  n- n. - Öz  

yerind  otur! - qı qırdı sultan. Hökm keçdi onun yeddi qatından. - Ey m nim  

ölk mi viran  qılan, Ey yurdu rövn qd n, abırdan salan! Gövh rl  doldurub öz  

x zin ni, Neçin quru yerd  qoymusan m ni?! K smis n ell rin haq n f sini,  

Yemis n ordunun azuq sini.  ll rin qanlıdır dirs y  kimi, Çapıb talamısan  

b nd l rimi. Vergi  v zin  bac ist mis n, X rac  v zin  tac ist mis n! N  m nd n  

utandın, n  çör yimd n, L n t c md yin , alçaq, acgöd n! Na ükürlük ed n  n yava  

k sdir, Çör yi itir n kaf rd n pisdir. Nem tin haqqını itirm y n  r Özün  daha  

bol nem t g tir r. Adın Rast - Röv n... b li, Düz - Aydın. T rsavand adınla  

g r k bataydın. N  üzl  baxırsan m nim üzüm . N  qo un qalıbdır, n  d  x zin .  

Ölk m viran olub zülmünd n s nin, Qo un qan a layır  lind n s nin. Güman etmis n  

ki, m n tutanda cam, Q fl t yuxusunda itib batacam. Ey m nim taxtımı laxladan  

l in, Belini qırmısan r iyy timin. M ni torpaq udsun, qaldıranda cam, B hram  

qılıncını yaddan çıxarsam. Bad  v  rud il  m st olsam da, bil: N  yerd n  

qafil m, n  göyd n qafil. B hram bu sözl rd n ilg k yaratdı, V zirin boynuna bir  

k m nd atdı. Bir qanlı c llada hayqırdı b rkd n: - Apar c h nn m  onu c nn td n!  

K m nd düz ltdil r  mmam sind n, Zindan silk l ndi sürünm sind n. Aya ı künd li,  

qolu z ncirli... O v zirmi, yoxsa bir cani-cinni. Zülmün q hr manı q z b  g ldi.  

Car ç k n carçılar g ldi, n  g ldi: - Siz ey zülm  lind n cana g l nl r, Siz ey  

zil nl r, incidil nl r! Q bul ed c kdir  ah hamınızı,  ahdan t l b edin öz  

haqqınızı!  lana dön c k pis  m ll ri, Çalacaq v ziri - qanlı  jd ri.  ah bel   

buyurur dustaq - b xtsiz : Qan olmu  q lbini qoy açsın biz . H r k s öz d rdini  

desin, danı sın. Haqqın açarıyla qıfılı açsın. Dustaqlar m hb si az qala d ldi,  

ahın hüzuruna min d rdli g ldi. Yeddi dustaq seçdi d rd içind n  ah, Ki, sorsun  

halını, olsun da agah. - N dir  slin, n slin? Hardansan, söyl . De, günahın  

n dir, s hvin, suçun n ? B R NC  M ZLUMUN  KAY T  Var ol, ey  hriyar, ba a 

dü   

m ni: S nin dü m nini  zsin dü m ni. Tökdü Rast - Röv n gözüm ya ını,  zabla  

öldürdü qan qarda ımı. Apardı n  q d r heyvanı vardı, Üst lik ömrünü ç kdi,  

apardı. Qam tli, qüdr tli, göz l cavandı, Zülmü e id nl r halına yandı, M n  

l n t ya dırdım zalım adama, O, m ni tutdurub basdırdı dama. Dedi: - S n  

dü m nin havadarısan, Qarda ın  qr bdir, özün d  ilan. Sonra bir qurluya i ar t  

etdi, M nim var-yoxumu o, qar t etdi. Zorla aya ımı qandalladılar. Zindana  

saldılar, hayıf aldılar. Canını qurtardı öl n qarda ım, M nims  yandırır yeri  

göz ya ım. Bir ildir ç kir m bu müsib ti, Mübar k falımdır  ahın sur ti. Dustaq  

danı dıqca fa  etdi onu, V zirin canavar quduzlu unu. Ona qaytarıldı mal-dövl t,  

oda. Öl n qarda ının qan bahası da.  ah ona b x  etdi  adlıq, azadlıq. - Get, i   

ba ındasan, qüdr ts n artıq!  K NC  M ZLUMUN  KAY T   aha tapınmaqla  lac  

axtaran  kinci dusta ı dinl di B hram. Xeyir-dua verdi uzun-uzadı, Sonra öpüb  

yeri söz  ba ladı: - M nim çox  ahan  bir ba ım vardı, Baxsam, gözl rim  i ıq  

olardı. Behi t xalçası t k yamya ıl, geni . Meyv li budaqlar ba -ba a vermi . O,  

---