Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

yaranıb p nah, Bu dünya durduqca qoy  ah olsun,  ah!  AHA T Z M X TABI S n ey  

s ad td n k m r ba layan, Öz tacı, t xtil   rzi saxlayan! Gec  ke ikçidir qara  

hindli t k, Ba layıb belin  Aydan gümü  z ng. H mayil ba layıb m g r sübh  b s?  

Üz ngin ardınca alar xo  n f s. Gec  nök rindir, ba ında ç tri, S nin astanandan  

almırmı  tri? Z ncisif t olar Rum üzlü gündüz, Onu zabitlikd n azad ets niz.  

Göyün göyl r boyda göy sürf sind ,  kic  çör y  göz tikib b nd . Amma süfr n   

s n bir çör k qoysan, Çatar yetmi   xs , yeddi ulduza. Z f r xat miyl ,  

möhrüyl  allah S ninl  x tm edib  ahlı ı, ey  ah! Bu göy ki, gün i qızıl  

çıraqdır, S nin belin üçün kiçik qur aqdır. Ay qızıl t xt qurub, seyrin  dal  

bir: S nin t xtin il  h ms viyy dir. Fitr ti pak olan ya ı  suyu da Bulanıq  

görünür s nin yanında. Görs  qılıncını l l saxsıla ır, Mehrinl  od sönür, da   

yum aqla ır. Cahanda hökm ed n h r bir hökmdar,  lind  s xav t buludu saxlar.  

Qar, ya ı  g tirir özg  buludlar, S nins  buludun gülüstan, bahar.  ahlar qan  

içm kl  süfr  açırlar, Can alandan sonra s xa saçırlar. Amma say  salsan s n bir  

adama, Onu tez ox arsan, gec ça ırsan da. Q drini kim bil r hün rv rl rin?  

Kiml r ki, oxumu  hün r  s ri. N  çoxdur hay-küyü hün r bil nl r, Ondan hün r  

hli xeyirmi gör r? S n m ml k t üçün  ansan,  r fs n, Alqı  kitabları s n   

der: -  hs n! S xav t mülkünd  s nin dövl tin Ç kir ke iyini h r bir xilq tin.  

S nd n gördüyünü din adlı ba ça, Görm yib f rv rdin buludundan da. A b xt  

K yanların tarixd  a kar "Oniki igidi", "Yeddi xanı" var. S n yeddi qat göyd   

oniki bürc , Bugün hökm edirs n, alqı  bu gec . Bu al m b d ndir,  ran da ür k,  

X cal t ç km y k bu sözd n g r k. Candan mühüm olan ür kdir y qin,  ran -  

ür yidir Yer kür sinin! Bu yerin ki, tutmu  neç  bahadır, Dünyada yerl rin  n  

yax ısıdır. Bizim m ml k tin s ns n ür yi, S nin vilay tin - yurdun öz yi.  

sk nd r  öhr tli ey bizim Xızır, Elmin,  dal tin el çıra ıdır.  sk nd r  

d mird n güzgü düz ltdi, Abi-h yat dey  Xızır yol getdi. Güzgü cövh ridir s nin  

tunc min n, Dirilik suyudur ayna x zin n. S n ki, ba  tacısan bu m ml k tin,  

Tanrı h r b ladan saxlayır y qin. Ba ına fırlanan s ad tl  s n, Yeddi vilay tin  

g l c yis n. Be inci iqlimi etmis n abad, Qalan altı iqlim s n  gör   ad!  

Mehrini çox görüb s dl r, s rh dl r, S rh dçi olma ı s nd n dil rl r. Dünyada  

dörd  aha c lal yara mı , S ns n be incisi, s n  min alqı !  sk nd r yanında  

r stu vardı, Elmin i ı ını ondan alardı. Nu ir van b zmi tutdu göyl ri, Çün  

Bozorgmehr idi müdrik v ziri. P rvizin çal ıçı B rb di vardı, Azdı yüz... b lk   

min hava çalardı. Yad et M lik  ahı, müdrik xaqanı, Nizamülmülk idi dini, imanı.  

S n bütün  ahlardan ucasan a kar, Çün Nizami kimi söz ustadın var. Bir gör hansı  

qata qalxıb Nizami, S ns n h r i in  ver n nizamı. Çox  ahlar d m vurur  

s xav tind n, S xası yaranır gop s n tind n.  or torpa a s pir toxumu onlar,  

Sürm ni kor göz  ç k n m lunlar. Bilirmi  or yer  toxum s p nl r, Pe manlıqdan  

savay götürm z s m r. Yeri seçm k g r k, a ac bitirsin, Behi t ba ı kibi meyv   

g tirsin. Bo  yer  tök rs n bad ni saqi, M g r bad  yapan olarmı baqi? Hanı  

s nin q d r s xav t saçan, Elm q sri tik n, qapılar açan?! Götür-qoy eyl dim bir  

xeyli zaman, Gördüm s rrafları s ns n qoruyan. Saxta kimyag rl r acgöd n, harın,  

Uymadın felin  hoqqabazların. B xtinin ulduzu göst rdi s ni, Adına ba ladım bu  

salnam ni. Soru , kimdir xo b xt? O kims l r ki, S pdiyi toxumlar ya adır eli.  

Yeyilir çör yi a ız dadıyla, Tarix v r ql nir onun adıyla.  s r yazmı am ki,  

bilir duyan k s: F l kl r üstünd n x t ç k  bilm z! Yeddi min il keçdi...  

---

bi irdim q

ng, Yeddi  dviyy li el  bir xör k, Yes n, varlı ını g tir r cu a,  

Ye, s nin ruzundur, nu  et, yüz ya a! Ona can vermi m m n öz canımdan,  timd n,  

qanımdan, h y canımdan. Ey f l kd n uca, m l k misallı, F l k  z m tli, m l k  

c lallı! F l y , m l y  n  cür çatım m n? M n insan yarandım adic  gild n.  

st dim q nd,  k r q l miml  m n, Salım qara yerd  bir ya ıl gül n. Nabatsız  

olmasın yolum, sabahım, No ul s p l yim b zmin   ahın. M hr min deyil m, saçım  

k r, q nd, N  q m... duam il  ke ikçin m m n.  ahım bir gün dir... qan ya   

dolusu, Gözl rim-gün i  ks el y n su! Gün  su üzün  en  bils  d , Su çata  

bil rmi gün

 göyd ? Gün

 yana maq mahal olsa da, X yalım oynayır daim  

yanında. Birc  bu t pt z  dürrümd n savay,  ahın x zn sind  h r  ey var, h r  

ey. Al dürrü, R x inin at aya ına, Rütb m  r  çatsın at aya ında. Saqim bulud  

ik n... bu  kin  umu,  ç rmi özg nin quyu suyunu? A zımı ba layıb çox dü ündüm,  

çox:  lind n su içim... ba qa bir su yox! Dürr  qiym t qoysam, ön r d y ri,  

Verir m, d y ri- ahıq n z ri. Zöhr min dinl s n t ran sini, El yeni Ay kimi  

göst r r m ni. Görs n ki, xırdadır naxı , b r-b z k, N  q m, çox gülümü aparıb  

kül k. Haqqın,  dal tin, dinin, yolun var, Ömrün d  uzansın, ulu tacidar! Dinin,  

dal tin al m  a kar, S n  ömür versin qoy p rv digar. Dövl t s rh dl rin polad  

t m lli, Ondan uzaq olsun zavalın  li. SÖZ  S TAY , TÖVS Y  V  ÖYÜD Sözdür 

n  

q dim  ey, sözdür  n t z , Sözü yüz yer  yoz, s rraf ol söz . Varlı ın anası  

bin  tutandan, Sözd n göz l övlad do armı , inan. Sanma ölüb getmi  sözün  

memarı, Yox... söz d nizind  g z s n tkarı. Hansını ist s n g l, adını ç k,  

Sudan ba  qaldırar qızıl balıq t k. Ruh kimi pakiz  söz - ülvi, nadir, Hatif  

x zn sinin ke ikçisidir. Hekay tl r bilir, e idilm mi , Kitablar oxuyur, nitq   

g lm mi . Bu Tanrı vergisi cahanda ancaq, Qalan söz q sridir. Söz ya ayacaq!  

Sözdür g l c y  yadigarımız, Özg  h r n  varsa bo  yeldi yalnız. A ıldan  

ba lamı  a ılsızacan, Bitkid n dürr c n hanı qalan can? Yalnız m nliyini d rk  

el y nl r,  b di varlı a qovu a bil r. Naxı ı oxuyan -  b di, ölm z, Naxı   

tanımayan çox qala bilm z. D rk el y  bils n özünü... vallah, Qalarsan cahanda,  

gets n d  h rgah. Özünd n, sözünd n qafil olanlar Bir qapıdan gir r, birind n  

çıxar. Qapın tüstüsüzdür, p nc r n par-par, Gün  görünmürs  n  faydası var?  

Özünü d rk el , gör n  bilirs n, Bils n öz m zini, ya arı  rs n. S n adi hesabı  

bilirs n  lb t,  ki d f  iki - dörd qütb, dörd c h t. H r k s öz a lından razı,  

xo niyy t, Heç k s öz gilind n yapmaz imar t. Özünü görm y n q fl t s rs mi,  

Özg nin eybini gör  bil rmi? Bah n  g z r ki, ç kilsin qına, Varmı tur  söyl y n  

öz ayranına. Yeti mi  kims n , aqil olan k s, C zri -  s m , inan ba   ym z.  

Elm, idrak  hlidir uzaqgör nl r, Cahilin z hm ti daim bo , h d r. A ıllı  

sarbanlar, karvan ç k nl r, O ruya can verm z, ke ikl  ged r.  tir, mi g aparan  

h r çinli tacir, Mi g üçün kitr d n hasar düz ldir. Uçmaqda qu ların hamsından  

üstün,  anabub qartalı ötür d  bir gün. B ladan uzaqmı adlı-sanlılar? Yalnız  

bo bo azlar x tirsiz qalar. Zir k qu  can atar hey ora-bura, H r iki aya ı  

ili r tora. Harda ki, torpaq t k qarınqulu var, Yediyi yer kimi bir loxma olar.  

Anbardan n  q d r yem aparsa da,  skilm z anbardan birc  arpa da. Tay-tay,  

arpa-arpa çalsan da, inan, Axırda torpa a qaytaracaqsan.  amın alovu t k tac  

uman insan, Gülm d n...  am kimi a lamalısan. O  adlıq m cunu yaqut il  dürr,  

Çoxu a lamaqdır, azı gülü dür. H r sev n könlümün sevil ni var, Bir yar, bir  

---