Microsoft Word yeddi g\366z?l nizami

qaranlı ı. Göyl r kür sin  iksir qatanlar, Gün d n, Aydan da soraq tutanlar  

Göy ünas al t  saldılar n z r, Onda be   yarlı gümü  g zdil r. Lakin n   

tapdılar? Xalis qızıl z r, D nizd n dürr çıxdı, da dan da gövh r. Gördül r:  

varlı ı  z m t dolu Bir  ahdır, Tutacaq z f rl r yolu! Onun taleyi - hut,  

Mü t ri hutda, Zöhr  B hramla bir, l l d  yaqutla. Ay Öküz bürcünd , Tir d   

Cövzada, M rrix  ir bürcünd n azca ucada. Züh l Dol bürcünün çiynind  yatmı ,  

Dü m ni s madan qovub çıxartmı . Z n b yana mada Züh l bürcün , Gün  quzu kimi  

h m l bürcün . H r b xt v r ülk r Mü t ri sayaq,  ahın a  b xtind n verirdi  

soraq. O gec  dan yeri i ıqla doldu, B hram s ad tl   kiz do uldu. Atası  

Y zdigürd - xambeyin, na ı - Bildi: g tirm yib b xti, naxı ı. Heçdi b sl diyi  

bütün dil kl r, Zülmün toxumundan göy rm z  k r. Son iyirmi ild  neç  övladı  

Olsa da, gördül r lap az ya adı. Göyl r  göz qoyan ulduz ünaslar, Göz l cocuq  

üçün verdil r q rar: Yollayaq  c md n,  r bistana, Orda b xti güls , dü r  

dastana. H rinin bir yurddur ver n b xtini, B lk  orda tapar s ad tini. H rç nd  

el içind  bel  m s l var: Ölk  öz  ahıyla s ad t tapar. Atası ayrıldı öz  

balasından, T ki a b xt olsun o lu bir zaman. Süheyl üzlü B hram t rk etdi  

yurdu, Y m n ölk sind  t xtini qurdu. Y zdigürd Nemanı ça ırtdırark n, L l, lal   

il  b z ndi ç m n. Neman gül saçaraq qoy v cd  g lsin, Bir Neman lal si bitir   

bilsin. Xosrovluq libası tiksin  ynin ,  ah  d bi versin qaynar beynin . Neman  

qucdu onu, apardı onu, K cav  eyl di öz a u unu. D nizd n  öhr tli çe m ni  

Neman,  ki gözü bildi, zövq aldı ondan. Dörd il g ldi, keçdi... B hram m rd,  

c sur, Bir arslana döndü, boy atdı m rur.  ah Neman o lunu bir gün s sl di: -  

Ay o ul, ür yim s ks k lidi. Burda yer istidir, hava da quraq, Z rifdir, inc dir  

ahzad  ancaq. Onu b sl m y  bir yer g r k ki, Ba ının papa ı de sin göyl ri.  

Onu  imal yeli ba rına bassın, Nurlu zirv l rd  qol-qonad açsın. Zövq alsın  n  

l tif havadan, sudan.  n göz l iqlimd  can b sl sin, can. Ona toxunmasın iqlim  

x t ri, Saf, pakiz  qalsın fitri gövh ri. S MNARIN S MASI V  XAV RN Q 

Q SR N N  

T K LM S  M nz r atasıyla getdi b rab r, Bir sah  g zdil r - geni , mün vv r.  

Tapdılar yüks kd  el  bir m kan, Bürküd n, buxardan yox bir nam-ni an. Yoxdu o  

diyarda münasib qala, Olan u ramı dı çoxdan zavala. Ustalar s n ti  zizl dil r,  

G lib i  yerini t mizl dil r. Memarlar duruxdu, susdu bir q d r, Münasib g lm di  

göst ricil r. Axırda Nemana yeti di x b r: S n  lazım olan dilli-dilav r  

S n tkar ya ayır Rum ölk sind , Da ı mum el yir od sin sind . Çevik, iti  lli, o  

inc  memar Sam o lu Simnardı, möht

m Simnar! S n ti, qüdr ti al md  m hur,  

Gör nl r ellikc  ona vur undur. Çox q srl r tikmi  Misird ,  amda, H r biri  

kamildir qurulu unda. Önünd  rumlular hindliy  b nz r, Ti sind n sil r tozu  

sinlil r. B nna adlansa da, can verir da a, O, d rs dey  bilir min bir n qqa a.  

Ucalı ı ölç n da ı andırır, Fikri ulduzları i ıqlandırır. N z ri üstürlab  

nk butunun Tozundan tor qürur f l kl r üçün. Rumlu Bulinas t k hün r saçandır,  

R s dl r ba layan, tilsim açandır. Ona b lli göyün min sirr axını, Gün   rri,  

Ayın gec  basqını. Göz l q sr umursan... D v t qıl onu, Yalnız Simnar tik r bel   

bir donu. O, gild n el  bir ta  ucaldar ki, O urlar göyl rin min ülk rini! Neman  

ki, dinl di bu ülvi r yi, Simnar sevgisil  yandı ür yi. Pul, qızıl gücün  i   

gördü  lan, Onu g tirdil r rumlular Rumdan. Neman addımını f r hl  atdı, Simnara  

r b ti yeddi qat artdı. Açdı, m qs dini bildirdi ona, Memar n  umdusa, saldı  

---

sahmana. Yı ıldı bir yer  al tl r, da lar Memar yardımçısı inc  n qqa lar.  

Simnar d mir biç n qadir  lil  O nadir sarayı yapdı be  il . Qızıl barmaqları  

gild n v  da dan Bir q sr tikdi ki, sanki gümü d n. Q sr ki, bürcl ri ucalmı   

Aya, Bir qibl gah olmu  a a, qaraya.  mar t z r, zin t, Simnar naxı lı, Da ı  

alov r ngli, gün  baxı lı. Q sr barda  quran bir f l kdi t k, Önünd  r qs edir  

düz doqquz f l k. T nglu a x yalı q srin  imalı, C nub divarında qürubun alı.  

N q i susuz üçün suya b rab r, Yor unlar görs l r, dinc l rdil r. Gün   

parlayanda da ında par-par, Huril r c nn td  göz yumardılar.  çi behi t kimi  

rahatlıq dolu, Xarici göy kimi b r-b z k yolu. Damı siri üml , südl  sı allı,  

Ayna t k göst rir ya ılı, alı... Üç d f  d yi ir donunu h r gün, Üç r ng b s  

ed rmi  ux g lin üçün? R ngl r b hs  girir: mavi r ng alır, Mavi örp yini  

çiynin  salır. Gün  köyn yini çıxaran zaman, Q sr d  gün  t k saralır  lan.  

Buludlar gün

 kölg  salanda, A  buluda dönüb q sr bir anda. Bir tül niqabı var  

havayla h mr ng: Gahdan rumlu kimi, gahdan z nci t k. Simnar öz i ini bitir n  

zaman Gördül r üstündür saray arzudan. Saray b x  el yir göyl r   öl , Gün   

rövn q tapır Xav rn q il . Simnara o q d r l l saçdı Neman, Üçd n birin  d  yox  

idi güman. D v l r yükl ndi xalis qızılla, Gövh rl , mi g il , alla, ya ılla.  

ah saysız-hesabsız b x i  verdi ki, B lk  kara g ldi bir d  o ki i. Oddan  

sirg s n odunu  g r, Kababın çiy olar, z hm tin h d r. O  l ki, dirh ml   

s xav t saçır, K r m d rgahının qapıçısıdır. Görüb n vazi i, o b nna ki i Dedi:  

- M n  z ld n bils ydim i i, Bundan yeddi d f  göz l gör rdim, Da ın  v zin   

qızıl hör rdim. Bu q d r  namı görs ydim önc , Canımı ver rdim da a, k rpic .  

Çinli naxı ından alardım yardan,  ah m n  x zin  ba ı layardı. Q sr tik rdim ki,  

f l kd n uca, Rövn qi artardı dünya durduqca. - Muzdun çox verils , - sordu  

elba ı - Tik  bil rs nmi bundan da yax ı? - Öyl  tik r m ki, - söyl di Simnar -  

Bu onun yanında heç bir  ey olar. Bu, üç r nglidirs , o yüzr ng olar. Da la yox,  

yaqutla h mah ng olar. Bunun  öl  verir birc  günb zi, O, yeddi günb zl  mat  

qoyar sizi. Bu cavan Nemanı tulladı oda, Yandırdı insanlıq xırmanını da.  ah el   

oddur ki, gur  öl sind n Arxayındır yalnız gend n seyr ed n.  ahın at idir  

gövh rl r saçan, Qar ında gül olur, qoynunda tikan. Üzüm t n yin  b nz r  ah bir  

az, Uzaqda dayansan, s n  sarma maz. El  ki, sarma dı s n  hökmdar, Kökünü,  

gövd ni dibd n qoparar. Neman dü ündü ki, sa  qoysam onu, Tik c k bundan da  

göz l bir donu. M nim ad-sanımı zay ed r onda, Yazdı ı kitabı qaralayar da.  

Neman  mr el di i  gör nl r : - Q srin zirv sind n tullayın yer ! Yazıq  

s n tkarı o qan iç n  ah, Ucaltdı ı da dan nec  atdı, ah! Be  ilin  rzind  bir  

q sr ucaltdı, Birc  qırpımdaca ç rx onu atdı. Bir ocaq qaladı, oduna dü dü. Dama  

gec çıxsa da, tezc  sürü dü. Y qin x b rsizdi bu cür sonundan, Yoxsa qurardımı  

köhk an - eyvan? Yazıq bils ydi ki, qazır gorunu, Üç qulacdan artıq etm zdi  

onu. T xtini el  qur, ey naçar insan, Ordan yıxılanda zay olmayasan. O yüks k  

binadan Nemanın adı Ay kimi, gün kimi qalxıb ucaldı. Xav rn q hakimi saydı xalq  

onu, Bir cadug r bildi bu torpaq onu. XAV RN Q N V SF  V  NEMANIN YOXA 

ÇIXMASI  

B hramın  övk ti verdikc  rövn q, Bir behi t ba ına döndü Xav rn q. Yerin  

qibl siydi göy üçün qoynu, Al m Çin baharı sanırdı onu. Q srin  öhr tind n  

tutaraq x b r, Görm y  g ldil r onu yüz minl r. H r kim görürdüs , g tirib iman,  

Gözüyl  öpürdü astanasından. Üçgünb z m b din h r qapısından Gir nl r eldimi,  

---