Ma’lumki, badiiy til keng imkoniyatlarga egaligi, adabiy tildan farqli o‘laroq, shevalarga xos bo‘lgan so‘zlar (dialektizmlar), turli kasb-hunar sohalari, uslubiy qatlamlar, tarixiy, eskirgan so‘zlarni qo‘llay olishi bilan ajralib turadi Adabiyotning asosiy quroli – so‘zning kuchidan samarali foydalanib, asarlarini bashariyat uchun mangu tuganmas xazina sifatida qoldirgan shoir, tarixnavis, tarjimon hamda davlat va jamoat arbobi Muhammad Rizo Ogahiy serqirra ijod sohibidir. Uning «Ta’viz ul-oshiqin» («Oshiqlar tumori») deb nomlangan devonida g‘azal, muxammas, murabba’, musaddas, masnaviy, shuningdek, fard, tuyuq, qit’a, ruboiy, muammo kabi yigirmadan ortiq janrdagi salkam yigirma ming misrali lirik merosi jamlangan. Ogahiy Sharqning xilma- xil she’riy shakllaridan to‘liq foydalangani holda ularda ijtimoiy-siyosiy, axloqiy-didaktik, tabiat tasviri bilan bog‘liq mavzularni haqqoniy aks ettirdi. Lekin shoir she’riyatining aksariyat qismi ishqiy mavzudadir. Ogahiy lirikasida ishq-muhabbat yetakchi motivlardan biridir. Bu motiv nafaqat ko‘hna, an’anaviy, ayni vaqtda zamonaviy va betakror xususiyatlarga ham ega Shoir badiiy tafakkurining ko‘lami va ko‘rkamligiga nazar tashlar ekanmiz, Shoir badiiy tafakkurining ko‘lami va ko‘rkamligiga nazar tashlar ekanmiz, Ogahiy o‘z ijodida turli she’riy san’atlar- mubolag‘a, tashbeh, istiora, tamsil, tazod, husni ta’lil, talmeh, tardi aks, kitobat, tazmini muzdavaj kabilardan mohirona foydalanganligining guvohi bo‘lamiz. Bu til vositalari shoir she’riyati, jozibadorligini ta’minlagan. Ulardan ayrimlarini tahlilga tortmoqchimiz. Qasdi jon ul ko‘zlar etmish emdi yo‘q chiqmoq amon,
Dostları ilə paylaş: |