11
alimdir. Təəssüf ki, bəzi elmsizlər, daha doğrusu, elmə at belin-
də gələnlər, onun nə demək olmasının mahiyyətinə varmayan-
lar bu böyüklüyə qayğı göstərmək əvəzinə, böyük alimə
sıxıntılar yaşatmaq yolunu tutur, müraciət və xahişlərinə belə
cavab verməyi özlərinə rəva bilmirlər. Ancaq bilmirlər ki, Paşa
müəllimin böyüklüyünə kölgə salmaq mümkünsüzdür.
“Molla Cümə (həyatı və yaradıcılığı)” kitabının uğurlu
cəhəti ondadır ki, Paşa müəllim illərlə gördüşü işlərə, topladığı
şeirlərin mahiyyətinə, hər bir nümunə haqqında deyilənlərə,
misra, söz fərqliliklərinə axıra qədər aydınlıq gətirmək yolunu
tutur. Böyük ustadın könül dostlarının, yaxınlarının, qohum-
larının, eləcə də şəyirdəlinin dedikləri və özünün ciddi tədqi-
qatçı mühakimələri əsasında bütün incəliklərinə qədər diqqət
yetirir.
Molla Cümə haqqında ilk bilgilərimi hələ keçən əsrin 70-
ci illərinin axırında pedaqoji institutun birinci kursunda Paşa
müəllimdən almışam. İçimdə Molla Cümə sevgisinin qığılcım-
ları, yaradıcılığına sonsuz rəğbət həmin vaxtdan baş qaldır-
mışdır. Düzdür, hələ orta məktəbdə oxuyarkən aşıq məclis-
lərində “İsmi Pünhan, niyə məndən küsübsən” misralı şeirini
eşitmişdim. Ancaq sonrakı tanışlığım və bu günə qədər olanlar
Paşa Əfəndiyevin yazdıqları ilə bağlanır və kitablarına yazdı-
ğım yazılarda da bunu müxtəlif səviyyələrdə qeyd etmişəm.
Kitab be
ş bölmədən ibarətdir. Birinci bölmə “Yenə Mola
Cümə haqqında”, ikinci bölmə “Molla Cümənin ədəbi irsi mü-
qəddəs və toxunulmazdır”, üçüncü bölmə “Məktublar, ərizələr,
xahişnamələr”, dördüncü bölmə “Axtarışlar, tədqiqatlar, tapın-
tılar”, beşinci bölmə “Əlavələr” adlanır. Bunların hər birisi
problematikası, məzmunu, zəngin fakturası ilə mühüm əhə-
miyyət daşıyır. Araşdırmada əksini tapan bir sıra yazılar
müxtəlif illərdə mətbuat səhifələrində işıq üzü görmüşdür.
Lakin Paşa müəllim onu qəzet səhifələrində itib-batmaq təhlü-
kəsindən xilas etmiş, bir kitab halına gətirmişdir. “Bir daha
Molla Cümə haqqında”, “Molla Cümənin yeni əlyazması”, “El
12
sənətkarının sorağında”, “Molla Cümənin ölümü haqqında
həqiqət”, “Molla Cümənin gözəlləri”, “İsmi Pünhan kimdir”,
“Molla Cüməni kim öldürüb”, “Molla Cümənin əsərlərində
işlənən tarixi, əfsanəvi, əsatiri şəxs və obrazlar” “Molla Cümə
– böyük ustad”, “Molla Pənah Vaqif və Molla Cümə” və s.
yazılar hər birisi böyük bir reallığın, qaranlıq və müşküllərin
açılmasına səbəb olmuşdur. Bütün bunlarla folklorşünas alimi-
miz böyük sənətkarın ədəbi irsini yox olmaqdan xilas etmiş,
qaranlıqların aydınlaşmasına yardımçı olmuşdur. Əks təqdirdə
Molla Cümə də digər ustadlarımız kimi müəmmalarla üz-üzə
qalmalı olacaqdı. Əməkdar elm xadimi, görkəmli folklorşünas
bu böyük işləri ilə Molla Cümənin ədəbi irsini, haqqında olan
həqiqətləri yox olmaqdan qorumuş, Azərbaycan xalqına,
bütünlükdə türk dünyasına ərməğan etmişdir. Belə böyüklərdən
hələ çox öyrənəcəklərimiz var. Onlar bizim üçün örnək,
nümunədir. Paşa Əfəndiyevin “Mola Cümə (həyatı və yara-
dıcılığı)” kitabı bu möhtəşəmliyin göstəricisidir.
Mahmud ALLAHMANLI
filologiya elmləri doktoru, professor
13
BİRİNCİ BÖLMƏ
YENƏ MOLLA CÜMƏ HAQQINDA
İki dünya fikrin çəkib dolubam daşıram,
Əqil-kamal sarıdan Məcnunun yoldaşıyam.
Molla Cümə
Molla Cümə. Böyük insan, böyük şəxsiyyət, böyük sə-
nətkar, ömrünün yarısını həyat və yaradıcılığına həsr etdiyim
elimin müdrik nəğməkarı. Elə bu yaxınlarda yenidən yadıma
düşüb ki, mən ilk dəfə onunla nə vaxt və harada tanış olmuşam.
Hələ uşaqlıq vaxtında eşitmişdim ki, Molla Cüməni həyətində
öldürüblər, özü də soldatlar öldürüblər. Oxuculardan üzr istəyi-
rəm, hələ əlavə də edirdilər ki, Molla Cümə aftafa ilə bir sol-
datın başını yarıb. Aşığın “Sən ağlayanda” qoşması və “Pəri”
müxəmməsi haqqında hətta çox az da olsa məlumatım var idi.
Sonralar mən aşığı və onun yaradıcılığını unutdum. İlisudan
Qaxa gəldim. 1946-cı ildə Qaxda orta məktəbi bitirdim və ra-
yonda ilk medala sahib oldum. Həmin medalı bağrıma basaraq
respublikamızın fəxri olan Pedaqoji Universitetin dil və ədə-
biyyat fakültəsinə daxil oldum. Fakültəni fərqlənmə diplomu
ilə başa vurdum. Həmin fərqlənmə ilə məni aspiranturada sax-
tadılar. Oldum professor Mikayıl Rəfilinin aspirantı. Bundan
da xoşbəxt nə ola bilərdi. Aspirant kimi folklorla məşğul olan-
da, aşıq sənətini tədris edəndə, təbii Molla Cümə az da olsa
yadıma düşürdü. Ancaq toplamaq, nəşr edib axtarışlar, tədqiqat
aparmaq barədə heç düşüncələrim olmamışdı. 1950-1958-ci
illərdə Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi kafedrasının müdiri
professor Mikayıl Rəfili ilə işləmişəm. 1958-ci ildə qəflətən
professor M.Rəfili 53 yaşında dünyasını dəyişdi. Bakı Dövlət
Universitetindən professor Feyzulla Qasımzadəni Pedaqoji İns-
tituta kafedra müdiri gətirdilər. Ona biz hörmət əlaməti olaraq
“Mirzə” deyirdik. Bir-iki il Mirzə ilə işlədim. Bir gün o, məni
yanına çağırdı. Dedi ki, gələn il üçün elmi-tədqiqat işi möv-
Dostları ilə paylaş: |