Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi 015 Cilt: Sayı: Manas Journal of Social Studies


İzmir ve Serbest Cumhuriyet Fırkası



Yüklə 0,83 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə6/14
tarix26.10.2018
ölçüsü0,83 Mb.
#75625
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14

İzmir ve Serbest Cumhuriyet Fırkası 

 

419 

bizzat  Adalet  Bakanı‟nın  müdahalesini  gerektirdi.  Ancak  Ģiddet  sadece  Ġzmir‟le  sınırlı 

değildir.  KemalpaĢa  ilçesinin  Armutlu  köyü‟nde,  mitinge  katılımları  engellemek  isteyen  bir 

karakol komutanı silahı alındıktan sonra, sandalyeyle dövülmüĢtür (Anadolu, 24 Ekim 1930). 

Durum  gerçekten  ciddidir.  Köroğlu  Gazetesi‟nin  bir  haberine  göre,  Adalet  Bakanı  Mahmut 

Esat  Bozkurt,  KuĢadası‟na  giderken  köylülerin  tepkisinden  çekinerek  otomobilinin  farlarını 

yakmayınca,  bir  kiĢiyi  ezmiĢtir.  Hafif  bir  yaralanmayla  atlatılan  bu  kaza,  aslında  iktidarın 

Ege‟de ne derecede tecrit edildiğini gösteriyor

 

(Köroğlu, 13 Eylül 1930). 

 

Fakat  bu  büyük  seferberliğin  iktidar  cephesinde  hoĢ  karĢılandığı  söylenemez  ve 



göstericiler sadece karın tokluğu peĢinde koĢan bir « çıkar topluluğu » olarak değerlendirilir: 

« […] halkın Fethi Bey‟e gösterdiği temayül Fethi Bey‟in programını benimsediği için değildir. Çünkü 

Fethi Bey, bu gün için bile Halk Fırkası programımdan esaslı bir surette ayrılan bir program meydana 

koymamıĢtır. Halkın sıkıntı içinde bulunan kısımları, gelen adamı ceplerini dolduracak ve onları iktisadi 

refaha eriĢtirecek  bir mesih telakki etmiĢtir » (Anadolu, 21 Eylül 1930). 

 

Olayların bilançosu, bir ölü, onlarca yaralı, bir milyon lirayı aĢkın maddi zarar ve üç 



yüzden  fazla  tutuklama.  Keçeciler  Karakolu‟nda  yürütülen  soruĢturmada  tutuklanan  elliye 

yakın eylemcinin adını Anadolu ve Hizmet gazeteleri nüshalarından tespit edilebilir. Bunlar: 

Ġncirtepeli  garson  Ġngiliz  Hakkı,  Komünist  Kerim,  Garson  Sabri,  Aypark  Gazinosu  Ģef 

garsonu  Rıza  ve  arkadaĢları,  (24  eylülde  kefaletle  tahliye  edildiler)  Ahmet  Asım,  doktor 

Bedri, Seyit Ahmet, Garson Nuri, Yahudi Mehmet, Fotoğrafçı Kemal (Olayları fotoğraflarken 

tutuklandı),  Niyazi,  Selanikli  Hüseyin,  ġefik  oğlu  Hüseyin,  incir  amelesini  greve  zorlayan 

Boksör Selami, Kocakafa Ahmet, ġen Gazino sahibi Hakkı, iĢçi Ahmet, avukat katibi ġevki, 

Alaiyeli Ahmet Hamdi, Kadri Mahmut, Ġhtiyat Zabiti (muvazzaf yedek subay) Ġsmail Hakkı, 

Fadıl,  emekli  pilot  Necati,  Antalyalı  Sait  Ahmet,  Tütüncü  Mehmet,  ġah  Ġsmail,  yemiĢ 

çarĢısında  katip  Seyit  Ahmet,  Çorbacı  Tataroğlu,  Yıldırım  ġevki,  Bekçi  Mustafa  (Mitinge 

katıldığı için Çolakkapı Karakolu‟ndaki iĢine son verilmiĢtir), Ġstanbul‟dan mitinge katılmak 

için  gelen  Mehmet  adlı  bir  komünist,  ĠkiçeĢmelik‟ten  sandıkçı  Abdullah  oğlu  ġevket, 

Çorakkapılı  Kürt  Mustafa,  Mahmut,  Mehmet  oğlu  Ahmet,  Halit  oğlu  ġeref,  Bekir  oğlu 

Ahmet,  Ġdris  oğlu  Nuri,  Süleyman  oğlu  Muhittin,  Selami,  Ahmet  oğlu  Maksut,  Ali  Hayri, 

Mehmet  Hüseyin,  Ali  oğlu  Remzi,  Ahmet  oğlu  Mustafa,  muakkip  ġefik,  seyyar  tesviyeci 

Recep,  Kadir,  Ispartalı  Necati  ve  zeytin  tüccarı  Dağkızılcalı  Hüseyin  Çömezzade  ve  iki 

arkadaĢı. 

 

Listenin  detayları,  Ģiddetin  toplumsal  cepheleri  ve  Okyar‟ı  karĢılayan  on  binleri 



besleyen  toplumsal  katmanların  ipuçlarını  veriyor.  Çocuk,  genç,  yaĢlı,  zengin  ve  fakiri 


Manas Journal of Social Studies 

 

420 

birleĢtiren  bir  çizgide,  taĢra  eĢrafından,  köylüsüne,  gayrimüslim,  çeĢitli  mezhepler,  orta 

kademeli memur, küçük burjuva ve lakaplardan anlaĢıldığı üzere göçmenler, çeĢitli ırklardan 

Müslümanlara  uzanan  geniĢ  bir  yelpazede,  neredeyse  bütün  toplumsal  katmanları  kapsayan 

bir katılım söz konusu. Ġhtilal tutkusu içindeki komünistler ve gazino çalıĢanlarının son derece 

aktif  olduğu  eylemler,  aynı  zamanda  4  Eylül  seferberliğinin  giriĢimcileri  ve  aracılarına  dair 

ipuçları veriyor.  

 

7 Eylül sabahı Ġzmirliler miting için yeniden sokaklardaydı. Yoğun güvenlik kordonu 



altında,  ĠkiçeĢmelik,  EĢrefpaĢa,  Kestelli,  Kasaplar,  Balcılar,  Arasta  istikametinden 

Basmahane‟ye kadar uzanan  yoksul mahallelerden  yoğunlukla, ama elbette Ġzmir‟in tamamı 

ve taĢradan gelenler, yüz elli araçla ücretsiz olarak stadyuma taĢınmıĢtır. Bütün engellemelere 

rağmen,  taĢradan  yoğun  bir  katılım  vardır.  Liman  amelesi,  yönetici  engelini  erken  mesai 

yapma  çözümüyle  aĢarak  mitinge  gitmiĢtir.  Ġzmir  Palas‟tan  Alsancak‟a  uzanan  insan  seli, 

saatler öncesinden stadyumu doldurmuĢtur. Bir yerel gazete miting günü izlenimlerini Ģöyle 

aktarıyor:  

« Alanda toplanan zümre zabit, memur, tüccar, esnaf, iĢçi avukat, doktorlar, Amerikalılar, Ġtalyanlar ve 

bilhassa Fransızlar, tribünlerde Ģık elbiseleriyle salon kadınları, iĢçi elbiseleriyle tütün, incir ve üzümde 

çalıĢan kadınlar ve ev kadınları vardı. Nutuk nedeniyle çarĢılar kapanmıĢtı. Manifaturacılar, ufak büyük 

esnaf  mağazalarını  kapatmıĢlardı.  ÇarĢılarda  büyük  bir  sessizlik  hüküm  sürüyordu.  Tribünler,  localar, 

koĢu pistleri, futbol sahası, hatta gol büstlerin üzerleri bile halkla dolmuĢtu. Stadyumda ine atacak yer 

kalmamıĢtı.  Nutka  geç  yetiĢenler,  stadyum  duvarlarına,  etraftaki  büyük  mağazaların  çatılarına,  hatta 

ağaçlara tırmanmıĢlardı » (Hizmet, 8 Eylül 1930). 

 

Okyar,  vizyonunu  açıkladığı  nutkunun  bir  anında,  fesin  geri  getirileceğine  dair 



dedikodulara cevap vermek isteyince, dinleyiciler cümlenin sonunu beklemeden, Ģapkalarını 

yere  atıp  çiğnemiĢtir.  Nutuk,  alkıĢlar  arasında  sona  ererken,  halkın  coĢkusu  rıhtım  boyunca 

yapılan  eğlenceler,  yöresel  oyunlar  ve  zeybeklerle  hürriyet  bayramı  kutlamalarına 

dönüĢtürülmekteydi.  ġehrin  her  katmanından  oluĢan  kalabalığın  bu  ortak  tepkisi  derin 

anlamlar  taĢıyor.  Zira  iflas  etmiĢ  bir  tüccar,  mübadil  ya  da  bir  köylü  için  Ģapka,  biri 

diğerinden  tamamen  farklı  bir  gerçeği  simgelemekte.  Mustafa  Kemal,  kalabalıkların  Ģapka 

krizi  ve  Halk  Fırkası  burjuvasının  baskısı  altında,  «  CumhurbaĢkanı  olarak  devleti,  ebedi 

baĢkanı olarak da Cumhuriyet Halk Fırkası‟nı koruma (Ġnsel, 2005: 70)

 »

 

refleksini ön plana 



çıkarmaya karar vermiĢtir:  

«  Ben Cumhuriyet  Halk Fırkası‟nın umumi  reisiyim.  Bu teĢekküle tarihen bağlıyım.  Bu bağı  çözmek 

için hiçbir sebep ve gereklilik yoktur ve olamaz. Ġzmir‟de bir gazete idarehanesine ve  Cumhuriyet Halk 

Fırkası merkezine, her ne sebep ve Ģekilde olursa olsun gerçekleĢmiĢ saldırılardan ve hükümet ricaline 




Yüklə 0,83 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə