MahirəNərimanqızı
Yüklə 2,94 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 15 Sonadək bu dünyanın SavaĢına varmısan? Üzü soyuq qıĢına, YağıĢına varmısan? Yolların sınağına Çəkilməyə varmısan? Mənimlə bir yaĢayıb... Bir ölməyə varmısan? Söylə...tale qatarı... Mənimlə bir varmısan? Bircə an düĢündünsə, Demək ki,Ģübhəlisən, Keç get,tale qatarı... ***** DƏRBƏND... Dəmir qapılarını Yuxum açıb haçansa... DaĢ olmuĢ yaddaĢından Ruhum uçub haçansa... Nağılımda gəzmiĢəm qala divarlarını... Dədəm Qorqud qopuzla igidləri öyəndə Qızını,gəlinini, Çiçəyini ,suyunu söz ilə bəzəyəndə... Bəndlər kəsib aranı... www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 16 Zaman keçib, çarx dönüb Dağlar yadda saxlayıb Igidlərin igidi,ər Qaraca Çobanı... Sürüsündən yağıya bircə baĢ da verməyən, Yurdundan ,torpağından bircə daĢ da verməyən, Var üçün, Ģöhrət üçün düĢmənə baĢ əyməyən, Kafərlə savaĢında cüt qardaĢ Ģəhid verən... Yurd üçün Qazan xanla qol-qola qılınc vuran... Tariximin Ģərəfi həkk olunub sinənə... Qürurla bax sabaha...fəxrlə dön ...dünənə... BaĢını uca saxla dağlar tək...məğrur Dərbənd! Səndə Qorqud ruhu var... Övladları mərd Dərbənd! Müqəddəs iĢıq kimi ...müqəddəs bir nur kimi Sən vətən qoxulusan... Sən Bakı qoxulusan...sənTəbriz qoxulusan... Sən ana qoxulusan...sən ata qoxulusan... Əbədi sevgi kimi Dərbənd, Qorqud ruhlusan! *** www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 17 Payız... Payız yuxusuna dalır təbiət... Göylər yüngülləĢir... Torpaq dincəlir... Biri –birini qovan günlərin Dalınca sürünən yorğunluq gəlir... YağıĢlar danıĢır bulud dərdini... Dəniz duyğulanır yağıĢ səsindən... Kədərli bir nəğmə çökür duman tək Dünyanın hansısa qərib üzündən... Əlləri titrəyir...uzanan vaxtın... Qəlbi saplağından alıb üzüncə... Saralan hər ömrün...solan hər anın Dönüb arxasınca baxır gizlicə... Son bahar... çırpınır təzad içində... Ayrılan yolların izi göynəyir... Hər solan yarpağın ...otun yerində... Qaralan ocağın közü göynərir... Budaqlar baĢ-baĢa verib uyuyur... Nağıl havasına köklənir gecə... Kiminsə yuxusu çəkilir göyə... Payız həsrətində təklənir gecə... www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxananın e-nəşri Nisə Bəyim. “Duyğu yağıĢları” 18 Dünya qəribləĢir payız köçündə... Bir qəlbin iĢığı öləzəyincə... Əlləri titrəyir uzanan vaxtın... Ölən bir ümidi dəfn eləyincə... *** Bir ağız layla... Deyən olsaydı mənə... Ruhum uyuyardı... Rahatlanardı qəlbim... Ürəyim boĢalardı... Çıxardı bağrımın tikanı... Yaram sağalardı... Gözlərim doyunca ağlardı... Bir ağız layla deyən olsaydı... Bir qətrə insaf qalsaydı... Ölərdim... Uf demədən... Ağı deyən olsaydı... Üstümdə... Ağlayanım olsaydı... *** Saçları ağ bulud olub... Əlləri ağac olub... Gözləri bitməz bir yol ... Yumrulanıb sac olub... Yüklə 2,94 Kb. Dostları ilə paylaş:
|