28
Dializ
böyrək transplantasiyası sahəsində 40 illik təcrübəmizə əsaslanaraq
bəzi xüsusiyyətləri təqdim edirik.
1. Böyrək çatışmazlığı olan xəstələrin müayinəsi və müalicəsi
ilə məşğul olan həkim-nefroloqlar həmçinin tibbin başqa sahə-
lərini bilməli reanimasiya, terapiya, urologiya, kardiologiya, endo-
krinologiya, immunologiya, transplantalogiya sahəsində də yaxşı
biliklərə yiyələnməlidir, çünki nefroloji xəstələrdə bütün orqan və
sistemlərin zədələnməsi müşahidə edilir. Hemodializ Mərkəzində
çalışan həkimlər həmçinin nefrologiya şöbəsində fəaliyyət göstərir,
xəstələri müşahidə və müalicə edir, XBÇ ilə olan xəstələri hemodializ
müalicəsinə qədər müşahidə edir və böyrək əvəzedici terapiyaya
hazırlayırlar (mərkəzi venalara kateter qoyur, arterio-venoz fi stula
formalaşdirir, peyvəndlər aparır, ürək-damar sistemi problemlərini
həll edir və s.). Bu da bir tərəfdən, xəstələrin müalicə nəticələrinin
yaxşılaşmasına, digər tərəfdən, həkimlərin hərtərəfl i inkişaf etməsinə
şərait yaradır.
2. Hemodializ üçün mərkəzi venalara kateterin qoyulmasını,
arterio-venoz şuntu və arterio-venoz fi stulanın formalaşdırılması
nefroloqlar tərəfi ndən aparılır ki, bu da ağırlaşmaların baş verməsinin
tezliyini azaldır.
3. Böyrək transplantasiyası zamanı əsas işləri nefroloji briqada
görür və başqa həkim briqadalarının işini koordinasiya edir, xəstələri
əməliyyata hazırlayır və əməliyyatdan sonrakı dövrdə müşahidə
edirlər.
4. Böyrək transplantasiyasından sonra xəstələrin nefroloqlar
tərəfi ndən dispanser müşahidəsi aparılır, onlara dövlət tərəfi ndən
pulsuz verilən lazımi immunosupressiv preparatlarla təmin edir,
dərmanların dozasını seçir, köçürülən böyrəyin funksiyasını nə-
zarətdə saxlayır, müşahidə oluna bilən ağırlaşmaların qarşısını alır,
lazım gəldikdə xəstələri yenidən dializ müalicəsinə keçirirlər.
5. Beləliklə, nefroloq tibbin bütün sahələrini bilməyə məhkum
olunmuş bir mütəxəssis kimi yetişir və inkişaf edir. Müasir alman
29
Fəsil 1.Dializin_tarixi'> Dializin tarixi
klinisisti E.Ritzin (2009) qeyd etdiyi kimi, “artıq hər bir nefroloq
daha çox ürək haqqında düşünməli, hər bir kardioloq daha çox
böyrək haqqında fi kirləşməlidir”.
30
Dializ
Fəsil 2
XBÇ-nin etiopatogenezi, klinikası
X
roniki böyrək çatışmazlığı (XBÇ) simptomkompleks olub
birincili və ikincili xroniki böyrək xəstəlikləri zamanı
nefronların tədricən məhvi və böyrək parenximasının sklerozu
nəticəsində meydana çıxır. Sayı 2,4 milyona qədər olan nefronların
yarısının sıradan çıxması hələ hemostazın pozulmasına səbəb olmur.
Ancaq fəaliyyət göstərən nefronların sayı 25%-dən aşağı düşdükdə
XBÇ-nin başlanğıc əlamətləri aşkar olmağa başlayır. Bu zaman
normal böyrəklərin yerinə yetirdikləri funksiyalar tədricən pozul-
mağa başlayır və bu dəyişikliklər getdikcə proqres edir. Terminal
XBÇ mərhələsində hər iki böyrəkdə olan nefron populyasiyasının
ancaq 10%-ə qədəri və ondan da az miqdarı toxunulmaz qalır və
fəaliyyət göstərir.
2.1. Böyrəyin funksiyaları
Normal böyrəklərin kompleks requləedici, ekskretor, sintezedici,
endokrin, metabolik funksiyaları vardır. Hemodializ ancaq bu funk-
siyaların bəzilərini əvəz edə bilir.
Böyrək funksiyaları:
I. Requləedici funksiyalar:
1. hüceyrəxarici mayenin həcminin sabitliyini saxlamaq – nat-
riumun və suyun ekskresiyası və ya retensiyası;
2. plazma osmolyarlığının sabitliyinin qorunması – diurez və an-
ti diurez vasitəsilə;
3. turşu-qələvi müvazinətinin tənzimi – ammoniumun əmələ gəl-
məsi və ekskresiyası, titrələnən turşuların ekskresiyası, bikarbona tın
reabsorbsiyası və ekskresiyası;
4. kalium balansının qorunması – xüsusən onun distal kanalcıqlarda
sürətli ekskresiyası hesabına;
5. kalsium, fosfat və maqneziumun balansının təmini.
31
II. Ekskretor funksiyalar:
1. kiçik molekulyar çəkiyə malik maddələr (və ya molekul kütləsi
< 500 Dalton) – kreatinin, sidik cövhəri və s.;
2. azot mübadiləsi məhsullarının bəzi komponentləri və ya başqa
”uremik” toksinlər;
3. orta molekulyar çəkiyə malik maddələr(və ya 500-200 Dalton).
III. Filtrasiya olunmuş zülalların metabolizmi – hormonlar da
daxil olmaqla.
IV. Sintez funksiyası:
1. eritropoetin;
2. renin – angiotenzin;
3. başqa lokal aktiv, hemodinamik hormonlar, prostaqlandinlər,
azot oksidi və endotelin daxil olmaqla;
V. 25–hidroksixolikalsiferolun aktivləşməsi (1–hidroksilləşdiril-
məsi ilə).
Böyrəklərin bu funksiyaları böyrək toxumasında baş verən
bir çox proseslərlə həyata keçirilir: yumaqcıqlarda qanın maye
hissəsinin ultrafi ltrasiyası, kanalcıqlarda reabsorbsiya və sekre-
siya və yeni maddələrin sintezi. Beləliklə, “böyrək funksiyası” və
“sidik əmələgəlmənin əsasında duran proseslər” nəinki böyrəklərin
fi ziologiyasını düzgün başa düşməyə kömək göstərir, həmçinin müa-
sir təbabətin ən lazımlı istiqamətlərindən olan böyrək xəstəliklərinin
profi laktikasınin və müalicəsinin düzgün qurulmasında klinisistlərə
böyük yardım edir.
2.2. XBÇ-nin etiologiyası
XBÇ-nin əsas səbəbləri aşağıdakılardır:
– böyrək yumaqcıqlarının zədələnməsi ilə keçən xəstəliklər
(xroniki qlomerulonefrit (XQN), yarımkəskin qlomerulonefrit),
böyrək kanalcıqlarının və interstisial toxumanın pozğunluqları ilə
gedən xəstəliklər (pielonefrit – PN, interstisial nefrit – İN);
– böyrəklərin zədələnməsi ilə keçən birləşdirici toxumanın diffuz
Fəsil 2. XBÇ-nin etiopatogenezi, klinikası