78
Əhməd Sami Elaydi
187). Bu anlayışa əsasən Anar peşəkarcasına real Azərbaycanı
deyil, istədiyi və arzularına uyğun olan Azərbaycanı təsvir edir.
«Utopiya, nağıllara xas xəyali bir cənnət ölkə dizaynıdır.
İçində yaşanılan konkret, real cəmiyyət və dövlət nizamından
məmnun olmama, əskikliklərin və səhvlərin tənqid olunması,
bundan başqa hər cür xoşbəxtliklərin, gözəlliklərin, yaxşılıq-
ların, bərabərliyin hakim olduğu xəyali, düşsel bir məkan, cə-
miyyət və dövlət modeli təsəvvürüdür» (164, s. 246). Bu kon-
tekstdə yanaşıldıqda Anar məhz utopik və xəyali düşüncələrə
söykənərək vətənin taleyi ilə bağlı bir sıra məsələlərə aydınlıq
gətirməyə çalışır.
Yazıçı romanın ilk hissəsində iqtisadiyyatı, mədəniyyəti,
sosial şəraiti inkişaf etmiş bir ölkə kimi Azərbaycanı təsvir
edir, hətta göstərir ki, ölkəni ən çox narahat edən problem –
Qarabağ münaqişəsi həll olunmuşdur. Müəllif bu məqamı belə
təsvir edir: «İndi Azərbaycan əhalisinin rifah səviyyəsinə görə
ərəb əmirliklərini arxada buraxmış, iqtisadi və mədəni inkişafı
etibarilə ən qabaqcıl Avropa ölkələrinə çatmışdı. Son iki ildə
səhiyyə xidməti, orta və ali təhsil, çörək, kommunal xidmət-
lər (mənzil elektrik, qaz, su haqqı), şəhər nəqliyyatı (taksidən
başqa) pulsuz olmuşdu» (14, s. 309).
Buna əlavə olaraq göstərilir ki, Azərbaycanın qədim əra-
ziləri qaytarıldı, Şimali və Cənubi Azərbaycan vahid dövlət
oldu. «Keçmişlərdə Hökumət evi adlanan bina indi Odlar sa-
rayı adlanırdı. Sarayın dörd qülləsinin üstündə dörd tərəfdən
on altı daimi məşəl yanırdı – bu məşəllər Quzey və Güney
Azərbaycanın on altı tarixi ərazisini, vaxtilə Xanlıqlar ad-
lanan əraziləri təmsil edirdi – sağ cinahda Bakı, Gəncə,
Qarabağ, Şirvan, Şəki, Naxçıvan, Lənkəran və Quba, sol ci-
nahda Təbriz, Ərdəbil, Zəncan, Marağa, Urmiya, Qaradağ,
Maku və Xoy» (14, s. 324).
Yazıçı bu hissədə yeni Azərbaycan dövlətinin əsaslarını
təsvir etməyə davam edir. O, Azərbaycanın yeni vəziyyətini
Müstəqillik dövrü Azərbaycan romanı
79
təmin edən konstitusiyaya nəzər salmağı da unutmur: «Milli
Məclisin iclas salonunda Dövlət bayrağı və gerbiylə bərabər
Ana Yasanın əsas müddəaları da həkk olunmuşdu: «Birləşmiş
Azərbaycan Respublikası Azəri türk millətinin vahid, azad,
müstəqil, demokratik, dünyəvi dövlətidir. Azərbaycan respub-
likasının bütün vətəndaşları irqindən, millətindən, dilindən, di-
nindən, sosial durumundan, sinfi mənsubiyyətindən, cinsindən
asılı olmayaraq bərabər hüquqlara malikdirlər. Azərbaycan
böyük Türk dünyasının ayrılmaz parçasıdır» (14, s. 329-330).
Göründüyü kimi, yazıçı bu müddəalarda Azərbaycanın
uzun müddət münasibəti kəsilmiş olan türk dünyasına qovuş-
masını vurğulayır.
Romanın bu hissəsində diqqəti çəkən məqamlardan biri mil-
li özünəqayıdış, kökədönmədir. Belə ki, romanda küçələrin, uni-
versitetlərin, meydanların adları dəyişdirilmiş, Türk dünyasının,
o cümlədən, Azərbaycanın tarixində mühüm rol oynayan böyük
şəxsiyyətlərin adlarından istifadə olunmuşdur. Onun təsvir etdi-
yi Azərbaycanın Füzuli universiteti, Mahmud Qaşqarlı universi-
teti, Hunlar, Manas, Orxon meydanları, Boz qurd heykəli, Nuru
paşa prospekti, Mürsəl paşa prospekti və Ənvər paşa prospektlə-
ri var. Daha mühüm bir məqam yazıçının bu əhvalatları Novruz
bayramı fonunda təsvir etməsidir. Şübhəsiz ki, bu təsadüfi deyil.
«Anarın əsərinin başlanğıcında təsvir etdiyi təntənəli şəkildə ke-
çirilən Novruz bayramı milli-mənəvi dəyərlər üzərində kök at-
mış, şaxələnmiş, boy vermiş, illəri, qərinələri özündə yaşatmış,
cilalanmış milli xalq bayramıdır» (121, s. 250).
«Türk millətinin öz həyat fəlsəfəsindən, təbiət düşüncəsin-
dən doğmuş», «tarix boyu etnosun həyatında da bir dönüş və
təzələnmə nöqtəsi olaraq düşünülmüş» (24, s. 278) Novruz
bayramı romanda milli-etnik düşüncənin özünəməxsus təza-
hür şəkli kimi şərtlənir.
Yazıçı bu hissədə istədiyi və arzuladığı yeni Azərbaycanı və
ölkənin istiqlaliyyətinə nail olunmağını təsvir etdikdən sonra
80
Əhməd Sami Elaydi
mühüm bir məqama toxunur. Bu məqam istiqlaliyyəti qoru-
yub saxlamağın daha əhəmiyyətli olması ilə bağlıdır. Çünki
Azərbaycan öz müstəqilliyini bir daha itirərsə, yenidən onu
qaytarmaq ciddi çətinliklərlə müşayiət oluna bilər. Ona görə
də yazıçı bu sitatla utopiya ilə əlaqəli birinci nağılı yekunlaş-
dırır: «İlahi, bu günümüz üçün sənə min şükür. Bu xoşbəxtliyi
xalqıma, dostlarıma, ailəmə çox görmə. Ən pis günümüz bu
olsun. Tarix boyu çox əzablara, məşəqqətlərə tuş olduq, ağır
günlər yaşadıq, öldü-qaldıyla üz-üzə durduq. Axır ki, iradə-
mizlə, ağlımızla, halal zəhmətimizlə ağ günə çıxdıq, bu günü-
müzü qazandıq. Bu günümüz sonsuza qədər davam etsin, Uca
Tanrım, amin» (14, s. 344).
Romanın ikinci hissəsi də Məlikməmməd nağılından gətirilən
sitatla başlayır: «Bir də gördü ki, ağ qoçnan, qara qoç budu dö-
yüşə-döyüşə gəlir. Məlikməmməd o saat sıçrayıb ağ qoçun belinə
mindi. Amma ağ qoç bunu qara qoçun belinə tulladı. Qara qoç da
Məlikməmədi götürüb qaranlıq dünyaya apardı» (14, s. 345).
Bu parçaya diqqət yetirdikdə onun təsadüfi səciyyə daşı-
madığını görməmək mümkün deyildir. Ondan belə bir nəticə
çıxarmaq olar ki, işıqlı və qaranlıq dünya arasında savaş gedir.
Əgər işıqlı dünya öz varlığını möhkəm qoruyub saxlamazsa,
gec-tez sıradan çıxmış olar.
«Ağ qoç, qara qoç» romanının ikinci nağılı isə birinci
nağıla tam kontrast təşkil edən hadisə və epizodlarla mü-
şayiət olunmaqdadır. Burada böyük güclərin siyasi-iqtisadi
maraqlarının kəsişdiyi Azərbaycanın dövlət müstəqilliyini
itirərək müxtəlif zonalara bölünməsi təsvir olunmuşdur»
(114, s. 491).
Belə ki, ölkənin paytaxtı Bakı üç hissəyə - zonaya parçalan-
mışdır. Birinci zona Behişti-Badi-Kübə, ikinci zona Bakı kom-
munası, üçüncü zona isə Baku siti adlanır. Zonaların hərəsinin
öz xüsusiyyətləri var. Hər şeydən əvvəl bu zonaların xüsusiy-
yətlərinə nəzər salaq.
Dostları ilə paylaş: |