17
17
çalışmalıdırlar. Çünki onlar, islama qarşı biganə
olduqları təqdirdə hökmranlıq edə bilməyəcəklərini
başa düşürdülər. Müxtəlif soylara aid olan afrikalı,
avropalı, asiyalı və xüsusilə də iranlı və ərəbistanlı
müsəlmanların vahid bir hökumət tərkibində
yaşamaqları, yalnız onların islam və Qurana etiqad
etməkləri və xəlifəni islami bir rəhbər kimi
tanımaqları
sayəsində
mümkün
olmuşdu.
Məlumdur
ki,
müsəlmanlar
xəlifənin
islam
qanunlarına laqeyidliyini, onun ziddinə əməl
etdiyini duyar və dərhal öz müstəqilliklərini elan
edərdilər...
Çünki, İran, Şam, Suriya və Afrika əhalisinin Şam
hökumətinə itaət etmələrinin heç bir lüzumu yox
idi!! Ağıllı, siyasətçi və düşüncəli xəlifələr başa
düşürdülər ki, zahirdə də olsa, müəyyən qədər
islam qanunlarına riayət etməlidirlər. Lakin Yezid
ibni Müaviyədə belə bir düşüncə və dərrakə də yox
idi. Açıq-aydın hər cür günaha əl atan Yezid islama
və camaata qarşı etinasızlıq edir, dini hüdudları
aşmaqdan çəkinmir və aşkara çaxır içib, sərxoş
halda məclisə daxil olurdu. Amma tarixdə bu kimi
işlər Müaviyənin haqqında söylənilməmişdir.
Bütün tarixçilər Yezidin meymunbaz olduğunu
yazmışlar. Onun əbaqeys ləqəbli çox sevdiyi bir
18
18
meymunu var idi. Anası bədəvi bir qadın olduğuna
görə
səhrada
böyümüş
və
bədəvilik
xüsusiyyətlərinə malik olmuşdu. Buna görə də o, it
və meymuna çox maraq göstərirdi.
Məsudinin Mürəvvicüz-zəhəb adlı kitabında
yazdığına görə,
Yezid
bu
meymuna
ipəkdən
toxunmuş
rəngarəng paltarlar geyindirər, onu ölkənin yüksək
rütbəli siyasi və hərbi şəxsiyyətlərindən yuxarıda,
öz yanında oturdardı.
İmam
Hüseyn
əleyhissəlam
bu
barədə
buyururdu:
“Müsəlmanların başçısı Yezid kimi bir şəxs olan
zaman islamla vidalaşmaq gərəkdir.”
Bəli, bu kimi alçaq bir şəxsin vücudu, islamın
əleyhinə bir növ əks təbliğat idi. İmam Hüseyn
əleyhissəlamdan belə bir şəxs üçün beyət istəyirlər,
lakin o Həzrət bu işdən imtina edərək “Heç vaxt
beyət etmərəm” deyir, onlar isə heç cürə bu fikirdən
daşınmaq istəmirdilər. Beyətdən imtina etmək o
deməkdir ki, İmam hökumət qarşısında heç bir
məsuliyyət daşımır, onu rəsmiyyətlə tanımır,
qayda-qanunları qəbul etmir və hökumətə qarşı
etiraz fəryadı yüksəldirdi. Elə həmin səbəbə əsasən
onlar, İmamın beyət etməməsini və xalq arasında
19
19
azad şəkildə yaşamasını qəbul edə bilmir və bu işi
hökumətə qarşı böyük təhlükə sanırdılar. Belə bir
şəraitdə İmam nə etməli və onların beyət tələbi
qarşısında hansı mövqeyi seçməli idi?!
İmam “beyət etmirəm”-deyə, cavab verdi.
Onlar “beyət etməsən səni öldürərik” dedilər.
İmam buyurdu: “Mən ölümə hazıram, beyətə
yox.”
Bəni-üməyyə tayfasından olan Mədinə hakimi
imamı çağırtdırdı. Söz yox ki, Bəni-üməyyənin
bütün üzvləri azğın və iyrənc adamlar idi, amma bu
şəxs (Mədinə hakimi) başqaları ilə müəyyən qədər
fərqli idi. İmam (ə) Abdullah ibni Zübeyr ilə
birlikdə Mədinənin Rəsulullah məscidində idilər.
Bu zaman hakimin məmurları içəri girib hər ikisini
hakimin yanına dəvət edərək dedi:
Hakim sizi istəyir və sizinlə işi vardır. İmam
onun cavabında buyurdu:
Siz gedin, biz də sonra gələrik...
Abdullah ibni Zübeyr “getməyimizin nə iradı
vardır? O, ki, bizi indi istəyib”-deyə İmama
müraciət etdi. İmam buyurdu: “Mənə elə gəlir ki, o,
bizi beyət almaq üçün çağırır!” Abdullah ibni
Zübeyr: “Bəli, elə mən də sizin kimi düşünürəm.”
20
20
İmam “səncə nə etməliyik?”-deyə əbdüllahdan
soruşdu:
O, fikirləşib “sonra qərarımı söyləyərəm”-dedi.
Abdullah gecə ikən kəsə yolla Məkkəyə qaçdı.
İmam əleyhissəlam isə Bəni Haşim gəncələrinin
bir neçəsini öz ətrafına toplayıb buyurdu: “Siz
eşikdə qalın, səsim ucalan zaman içəri daxil olun,
amma astadan danışsam yerinizdən tərpənməyin!”
Uzun illər Mədinə hakimi olan və alçaqlıqda
şöhrət qazanmış Mərvan Həkəm məktubu İmama
təqdim etdi.
Həzrət: “Nə istəyirsiniz?”
Mərvan çox yaltaqlıqla dedi: “Bütün xalq Yezidə
beyət etməyə hazırdır, Müaviynin nəzəri də belədir
və islamın məsləhəti də bunu tələb edir!! Sizin də
beyət
etmənizi
xahiş
edirəm,
sizin
bütün
əmrlərinizə itaət olunacaqdır və buyurduğunuz
nöqsanlar da aradan qaldırılacaqdır.”
İmam: Siz nə üçün məndən beyət istəyirsiniz?
Camaat üçün beyət istəyirsiniz, yoxsa Allah
üçün?
Siz başqalarını beyətə razı etmək üçün məndən
beyət almaq istəyirsiniz, mənim bu xəlvət otaqda
sizə beyət etməyimin faydası nədir?!-buyurdu:
Hakim imamın sözünü təsdiq etdi.
21
21
İmam buyurdu: “Qalsın sonraya, mən indi
gedirəm.”
Hakim dedi: “Çox yaxşı, gedin!”
Mərvan ibni Həkəm dedi: Nə deyirsiniz?
“Buyurun gedin” nə deməkdir?! Onun buradan
çıxıb getməsinin mənası budur ki, “mən beyət
etmirəm və etməyəcəyəm də.”
Mərvan irəli gedib “indicə xəlifənin əmrini yerinə
yetirməlisən”-dedi.
Bu söz onun ağzından çıxan kimi İmam onun
yaxasından yapışıb göyə qaldırdı və var gücü ilə
yerə çırparaq buyurdu: “Sənin bu sözləri deməyə
ləyaqətin çatmır.” İmam oradan çıxıb getdi və üç
gecə Mədinədə qaldı. O Həzrət gecələr Rəsuli-
əkrəmin məzarı üstünə gedib dua edərdi: “İlahi!
Məni özün razı olduğun yola hidayət et!”
Bir gecə İmam əleyhissəlam dua edərək yatır və
Rəsuli-əkrəmi yuxuda görür. Bu sadiq röya ona
ilham və vəhy kimi bir hökm idi. Elə buna görə də o
həzrət ertəsi gün Mədinədən çıxıb mərkəzi yolla
Məkkəyə doğru hərəkət etdi. İmamla səfərə
çıxanların bəzisi deyirdilər: “Sizin mərkəzi yolla
getməyiniz məsləhət deyil, yaxşısı budur ki,
naməlum cığırlarla gedəsiniz. Çünki mümkündür
Dostları ilə paylaş: |