İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
113
Bu cür uyğunluq Şovenin şəxsiyyətinə komedik, eyni
zamanda müsbət çalar verirdi. Nikolya Şovenin
“bioqrafiyası” 1845-ci ildə Jak Araqonun (Jacques Arago)
“Şovinizm” məqaləsində, sonra isə Pyer Larussun (Pierre
Larousse) “Böyük lüğət”ində çap olunmuşdur.
Tədricən Şoven bir çox bədii əsərlərin dramatik
obrazına çevrilir və onun şəxsiyyəti haqqında çoxlu miflər
yaranır. Bəzi yazıçılar isə öz əsərlərini Şovenin bioqrafik
təsviri kimi də yayırdılar. Vodevil qəhrəmanının
xarakterinin XIX əsrin ortalarında Fransada yaranan
millətçilik dalğası ilə üst-üstə düşməsi „şovinizm“
anlayışının meydana gəlməsinə gətirib çıxarmışdır.
64
Sonralar bu termindən hər hansı bir millətin və ya
dövlətin hərbi üstünlük ideyasına sadiqliyini ifadə etmək
üçün işlətməyə başlamışlar. Birinci dünya müharibəsi
illərində şovinizm təcavüzkarlıq və qələbə, məğlubiyyətlə
hesablaşmamaq və qisas almaq siyasəti kimi
formalaşmışdır.
İşğalçılığa meylli olan sosial-siyasi qüvvələr
şovinizm hissini həmişə qızışdırmağa çalışırlar. Şovinizm
daha həssas formalarda özünü büruzə verərək, iqtisadi
ekspansiyaya, siyasi təzyiq və mədəni hegemonluğa
üstünlük verir, millətlərarası və dövlətlərarası, eyni
zamanda dövlətdaxili münasibətlər səviyyəsində də təzahür
edə bilir.
64
http://ru.wikipedia.org/wiki/Шовен_Николя
KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
114
Azsaylı xalqların „istismar olunmalarını“ bildirmək
üçün işlədilən və irqçiliklə, milli azlıqları əsarətdə
saxlanılması ilə səsləşən „hakim millətçilik şovinizmi“
anlayışı müasir politologiyanın vəzifələrinə o qədər də
uyğun gəlmir. Şovinizm bonapartçılığın, faşizmin, irqçi-
liyin, militarizmin qarışığıdır və „böyük“ milli nailiyyətlərə
və vəzifələrə sadiqliyi şişirtməklə, müasir siyasi şüurda
pozucu rol oynayır. XX əsrin 70-ci illərindən etibarən isə
şovinizm termini obrazlı şəkildə bir sosial qrupun digəri
(digərləri) üzərində hakim olmasını bildirmək üçün („kişi
şovinizmi“) işlədilməyə başlanılmışdır.
65
İngilisdilli ölkələr-
də şovinizm anlayışı ilə yanaşı bu mənanı verən cinqonizm
termini də işlənir.
Millətçilik termini problematikaya müracət edən
subyektlərin mövqeyindən, tərəflərin maraqları baxımından
onlar üçün mütləq „obyektiv“ və ya „qeyri-obyektiv“
olmasından, daha dəqiq desək, bu kontekstdə anlayışın
özünün bir qədər mücərrəd xarakter daşımasından (tərəflər
biri-birlərini millətçilikdə günahlandırır və sübut üçün
kifayət qədər materiallar təqdim edə bilirlər) asılı olaraq,
müxtəlif çalarlar kəsb edir. Konkret olaraq, Azərbaycan
elmi fikrində və jurnalist ictimaiyyətində millətçilik - bir
milləti başqa bir millətə tabe edən ideologiya, psixologiya,
sosial təcrübə, dünyagörüşü və siyasət; milli müstəsnalığı
65
Politologiya. Ensiklopedik lüğət. - Bakı: „Elm“ nəşriyyatı, 2007.
səh. 270.
İlham A.Mazanlı_________________________________________________________
115
və üstünlüyü təbliğ edən, millətin qeyri-adiliyini və digər
xalqlardan üstünlüyünü təbliğ edən, milli ədavəti qızışdıran
məfkurə kimi nəzərdən keçirilir.
66
Millətçilik bütün dünyada geniş yayılmışdır və
özünü bütün ölkələrin ictimai həyatında büruzə verir.
Amma çoxmillətli, əhalisinin etnik tərkibi müxtəlif olan
ölkələrdə daha ciddi xarakter alır. Millətçilik dünyada
müstəmləkə sisteminin parçalandığı, müstəmləkəçiliyə və
yarımmüstəmləkəçiliyə qarşı xalq hərəkatının gücləndiyi bir
dövrdə müxtəlif xalqların dünya siyasətində və iqtisadi
münasibətlərində tam və bərabər hüququnu tələb etməyə
başladığı illərdə çox qüvvətli təkan əldə edir.
Millətçilik çoxşəkilli və çoxsaxəlidir, hər hansı
konkret bir şəraitdə belə özünəməxsus məna kəsb edir və
onun qarşıya qoyduğu vəzifə və təzahür formaları müxtəlif
olur. O, həm faşizm qiyafəsində, həm də irqçilik şəklində
görünə bilir, eyni zamanda marksizm-leninizm maskası
geymək, liberal və demokratik xarakter almaq
xüsusiyyətlərinə malikdir. O, həm böyük dövlətçilik
şovinizmi, həm də kiçik xalqların millətçiliyi, zorakı
assimilyasiyanın daşıyıcısı, milli məhdudiyyətçilik,
qapalılıq, təklik və avtarkiya qiyafəsində də meydana çıxa
bilir. Millətçilik həm inkişaf etmiş, həm geridə qalmış
66
Politologiya. Ensiklopedik lüğət. - Bakı: „Elm“ nəşriyyatı, 2007. səh.
146-148.
KİV millətlərarası və dövlətlərarası münasibətlərin təkmilləşdirilməsi faktoru kimi
116
ölkələrdə, həmçinin orta iqtisadi inkişaf səviyyəsində olan
ölkələrdə də ciddi ideya-siyasi qüvvə olaraq qalmaqdadır.
Böyük rus filosofu N.A.Berdyayev millətçiliyi bir
tərəfdən mürtəce, dağıdıcı, zooloji, digər tərəfdən isə
nəzəri, yaradıcı, milləti ictimai tərəqqi yolu ilə irəli aparan
məfkurə kimi nəzərdən keçirir. Məsələnin bu cür qoyuluşu
ümumiyyətlə, millətçiliyin müxtəlif təzahür formalarını
eyniləşdirərək, onun haqqında dəqiq münasibət
formalaşdırılmasında çətinlik törədən nəzəri fikirlər üçün
səciyyəvidir.
Sosializm cəmiyyətində bütün insanlar, o cümlədən
sahə mütəxəssisləri, siyasi funksionerlər nəzəri və siyasi
fəaliyyətlərində millətçilik haqqında V.İ.Leninin
mülahizəsinə əsaslanırdılar: „Məzlum millətin hər bir burjua
millətçiliyində zülmə qarşı ümumdemokratik bir məzmun
vardır, biz də məhz bu məzmuna qəti tərəfdar çıxırıq“.
67
V.İ.Lenin əzilən, məzlum xalqlarda baş qaldıran millətçiliyə
bəraət qazandırırdı.
Keçmiş SSRİ-də məsələnin nəzəri cəhətdən bu cür
qoyuluşu beynəlmiləlçiliklə millətçilik arasında çox sərt
qarşıdurma forması - ya beynəlmiləlçilik, ya da millətçilik
kimi qəti forma yaratmışdı. Milli məsələyə, yəni milli
maraq, dəyər, mədəniyyət, dil və s. məsələlərə toxunmaq
cəhdi həmişə millətçilik kimi damğalanırdı. SSRİ-nin
67
Lenin V.İ. Əsərlərinin tam külliyyatı, 25-ci cild, səh. 295.
Dostları ilə paylaş: |