12
məhəlləsi olmuş, onların tikdirdikləri evlərdən ötən əsrin 50-ci
illərinədək qalmışdı. İndiki Qayadalı kəndindən 1.5 km yuxa
rıda Lahıc kəndi, Qayadalıdan 1 km aşağıda isə Mişkəncə
kəndi olmuşdur. Lahıc 4-cü əsrdə İranın Lahican əyalətindən
köçüb Azərbaycana gəlmiş tatlara mənsub qəbilə adıdır. La
kin bizim kəndimizin ərazisinə gətirilmiş lahıclar və mis-
kincəlilər xanlıqlar dövründə zorla köçürülüb gətirilən əhali
olmuşdur. Bir-neçə onillikdən sonra ruslar Azərbaycanda
əmin-amanlıq yaratdıqda həmin əhali öz doğma yurdlarına
qayıtmışlar. Onlar bu yerlərdə az müddət yaşadıqlarından
digər kəndlərlə qohumluq əlaqəsi yaranmamış, köçüb
getdikdən sonra da həmin əhali ilə əlaqə olmamışdır. Zorla
köçürülmüş əhali çox işgüzar olmuş, qısa müddətdə özlərinə
şərait qurmuş, miskincəlilər yaşadıqları yerə Kələva babadan
su xətti də çəkmişlər.
Yerfi kəndi uzun müddət əhalisinin sayına görə qonşu
kəndlərdən üstün olmuş, bəzən dini, bəzən idarəçilik baxı
mından mərkəz rolunu oynamışdır. 1831-ci il siyahıya alması
na görə Yerfidə 79, Qonaqkənddə 63, Cimidə 64, Söhübdə 56,
Xaltanda 62 təsərrüfat olmuşdur.
Bu siyahıya almadan təxminən 100 il əvvəl, bu günümüzdən
300 il əvvəl haqqında bizə bəzi fikirləri çatdıran mənbə
kəndimizdə olan nəsil adlarıdır. 1831-ci ildə yüzbaşı Əhmədin
atası Həşimin 90 yaşı vardı. Həşimin atası Ağakişidir. Ağakişi
Yerfiyə 20-30 yaşlarında gəlib, ailə qurub, məskunlaşıbsa bu
təxminən 1735–40-cı illərə aiddir. (Kənddə nəsil adları bu
dövrdən, kənardan gələnlər olduqda işlənməyə başlamış,
sanki “biz”, “siz” deyilmişdir.) Gələnlərin bir qismi ailə şək-
lində deyil, tək kişidən ibarət olmuş, burada evlənmişdir.
Bu gün Yerfidə yaşayan əhaliyə görə aşağıdakı nəsilləri sa
dalamaq olar: Musalılar, Nurəlilər, Nağılılar, Davudlular,
Əliməmmədlilər, Ağakişililər, Cinitlilər, Günəşlilər, Əlixan-
lılar, Qaralar.
Nəsillərdən sonrakı babaların adı ilə əqrəbalar yaranmışdır
ki, bəziləri bunları da nəsil kimi təqdim edirlər. Məsələn, Mu
salılar – Bağırlı, Koxa Musalı, Cıncıq Musalı; Əliməmmədli
13
oğru və keçəl Əliməmmədli kimi əqrəbalara ayrılmışdır.
Ağakişililərə əmioğlu deyən Hacıbabalılar, Nağılılara əmioğlu
deyən Qaralar da bu qəbildəndir. Beləcə, Seyidəmirlilər, Mol
lağalılar, Şalyarlılar, Məhməsəylilər, Yaqublular, Şıxbabalılar,
Babaxanlılar əsas qollardan ayrılmışdır. Yuxarıda deyildiyi
kimi, XVIII əsrdə kəndə gəlmiş Ağakişi Şamaxının (indiki
Kürdəmir ərazisi) Xınıslı kəndindən, Günəş Dərbənddən, Qa
ralar Qarabağdan, Cinitlilərin babası isə indiki Türkiyə
ərazisindən gəlmişdir.
Haşiyə. Deyilənlərə görə Günəş Dərbənddə bir xanın
mehtəri olmuşdur. Mehtər xanın qızı ilə gizli sevişmişdir. İşin
üstü açılanda xan nökərinin öldürülməsinə göstəriş vermiş
dir. Bunu qızdan eşidən Günəş Dərbənddən qaçıb Qubanın
Növdün kəndinə gəlmiş və burada evlənmişdir. Dərbənd Qu
baya birləşdikdən sonra xan təsərrüfatı ilə Nügədi yaxınlığın
da köç salır. Günəş hələ də xanın onun sorağında olduğunu
eşidib Yerfiyə qaçır. Yerfidə də evlənir, 7 oğlu olur. Bu, 1831-ci
il siyahısında var. Növdündə ailəsi qaldığından orda da
Günəşlilər vardır. Növdün tat kəndləri əhatəsində olan türk
dilli kənddir, yerfililərlə əlaqəsi vardır (Quba Dövlət arxivi,
fond 137, siyahı–1, saxlama vahidi 1–71).
Belə bir sual yaranır, niyə nəsil adı kimi məhz 1831-ci il si
yahıya almasında olan adamların atasının adı ilə götürülüb?
O vaxtdan yüz il əvvəl yaşamış bir babanın adı ilə tanına
bilməzdimi? Cavab elə sualın özündədir. Bu nəsil adlarının
meydana çıxmasına, elə rusun siyahıya alması səbəb olmuş
dur.
XVIII əsrdə xanlıqlararsı vuruşmalar vaxtı başqa yerlərdən
Yerfiyə, eləcə də Yerfidən köçmələr olmuşdur. Ağakişililərin
Yerfiyə gəlişi 1735-1740-cı illərə, Günəşlilərin nümayəndəsi
Günəşin gəlişi isə 1760-cı illərə düşür. Yerfidən gedib İsmayıl
lı rayonunun Cülyan və Müdrü kəndlərində məskunlaşanların
tarixi isə hələ ki, məlum deyil.
Deyilənlərin doğruluğuna inanmaq üçün bir sıra mənbələrə
diqqət yetirmək münasib olar. A.Bakıxanov “Gülüstani-İrəm”
adlı əsərində yazır: “Samur nahiyəsindəki Mişkincə kəndinin
14
əhalisini 1-ci Şah Təhmasib Səfəvi Astarabad hüdudundan
buraya köçürmüşdür. Bu nahiyədə yalnız Mişkincə kəndi şiə
məzhəbidir”( səh.20 ). “Şeyx Əli xan qəflətən gedib Dərbəndin
Ulus nahiyəsinin 9 kəndini köçürüb Qubaya gətirdi” (səh.
215). “Şirvanlı Mustafa xan, Xançobanı tayfasını toplayıb
Ağsu şəhərini Fit dağına köçürməyi əmr verdi. Yaşayış
vəsaitinin azlığından və soyuğun şiddətindən əhalıinin bir
çoxu fəlakət və zillətə məruz qaldı, bir çoxu da Qubaya və
Dərbəndə dağıldı.” (səh. 206)
İskəndər bəy Hacıniski “Qubalı Fətəli xan” əsərində yazır
ki, Fətəli xan Dərbənd bəyləri ilə gizli əlaqəyə girdi, onlara o
vaxta qədər bəxşişlər verdi, nəvaziş göstərdi ki, onların
bəziləri Qubaya köçdülər. 1759-cu ildə Dərbəndi bir güllə belə
atmadan işğal etdikdən sonra da Quba ərazisinə köçmə və ya
köçürülmələr olmuşdur.
Şahin Fazil Fərzəlibəyli də “Quba tarixi” kitabında yazır:”
Kizlyar komendantı general-mayor fon-Fraundorf tərəfindən
Həştərxan qubernatoruna göndərilən 8 dekabr 1759-cu il ta
rixli məktubla məlumat verildiyinə görə, müttəfiqlərin
birləşmiş qoşunları sürətlə Dərbəndə gedərək oraya tabe olan
kəndlərin əhalisini Quba kəndlərinə köçürməyə başladılar.”
A.Bakıxanov yazır ki, Dərbəndin sünni əhalisi sufi məz-
həbdilər. Qubanın da sünni və safii məzhəb olan kəndləri çox
dur. Qatı dindar olmasalar da yerfililər də sünni, safii məz-
həbdirlər.
1813-cü il Gülüstan, 1828-ci il Türkmənçay müqavilələri ilə
Azərbaycanın şimalı Rusiya tərəfindən işğal olunduqdan son
ra 1831-ci ildə ilk dəfə siyahıya alınma aparıldı. Siyahıya al
mada ailədə yalnız kişi cinsindən olanlar yazılırdı. Həmin
dövrdə qadınların siyahıya alınmasına müsəlman kişisi heç
cür razı olmazdı. Siyahıya diqqət etdikdə bunu da görmək
mümkündür ki, hələ heç bir ailədə soyadı işlənmir. Hər bir
nəfər özünün və atasının adı ilə göstərilir.
Bu siyahının hər bir yerfilinin evində olmasını istədiyi-
mizdən olduğu kimi burada verməyi münasib bildik.
Dostları ilə paylaş: |