Artıq səlahiyyət vermirik sizə.
Nəzakət göstərin danışıq vaxtı,
Qanun sərhədindən kənar çıxmayın.
Gedin, zirək olun, qoy cəldliyiniz
Sədaqətinizi sübut eyləsin.
Korneli, V o l t i m a n d .
Yenə də hər zaman olduğu kimi,
Sizə sədaqəti sübut edərik.
Kral.
Bir şübhəmiz yoxdur, sizə yaxşı yol. ( Voltimand və
Korneli gedirlər).
Hə, Laert, danışın, təzə nə xəbər?
Deyirdiniz, bizdən xahişiniz var.
O nədir ki, Laert? Xeyirlidirsə,
Siz öz arzunuza çatacaqsınız.
Dünyada nə varsa, nə mümkündürsə,
Onu heç vaxt sizdən əsirgəmərəm.
Danimarka taxtı atanız üçün
Əllərin ağıza, başın ürəyə
Xidmət etdiyindən az xidmət etmir.
Deyin arzunuzu!
L a e r t.
Böyük hökmdar,
Lütf edin, qayıdım mən Fransaya.
Bu şanlı tacqoyma mərasimində
Sizə göstərməkçün məhəbbətimi
Mən özüm oradan gəldim vətənə.
Etiraf edim ki, indi yenidən
Fikirlər, arzular, vəzifə borcu
Məni Fransaya çəkir birbaşa.
Təvəqqe edirəm, icazə verin.
K r a 1. Atanız nə deyir, razılaşırmı?
Pol oni.
Hökmdar, o, sonsuz yalvarışıyla
Meni cana yığdı, təngə gətirdi.
Nəhayət, razılıq verdim mən ona.
Xahiş eyləyirəm, izin veriniz.
Kral.
Uğur olsun, Laert, öz vaxtınızı
Necə istəyirsiz, elə keçirin.
Hə, indi əzizim, mehriban Hamlet,
Ey mənim qohumum, ey mənim oğlum...
H a m 1 e t (kənara). Qohumdan çox yaxın, oğuldan uzaq.
K r a 1. Yenə qəm buludu alıb üzünü?
Hamlet.
Əksinə, hökmdar, şadlıq günəşi
Onu daha artıq nura qərq edib.
K r a 1 i ç a.
Ah, Hamlet, gecətək tökmə qaş-qabaq,
Krala səmimi bir dost təki bax.
Gözünü zilləyib sən nə vaxtacan
Atanı torpaqda axtaracaqsan?
Bilirsən, əzəldən dünya belədir.
Canlılar öləcək, bax təbiətə,
Hamı bir-bir köçür əbədiyyətə.
H a m 1 e t. Hə, dünya belədir.
K r a 1 i ç a.
Bəs nədən sənə
Bu matəm görünür təkcə, yeganə?!
H amlet.
Görünür! Yox, xanım, düzü belədir.
"Görünür?!" sözünü bilmirəm qəti.
Nə qara plaşım, nə yas paltarım,
Nə acı fəryadım, sonsuz göz yaşım,
Nə də ki üzümü tutan qəm-kədər,
Dünyada əzabı, dərdi əks edən
Heç bir şey, heç bir şey mənim qüssəmi
Heç vaxt həqiqətən göstərə bilməz,
"Görünmək", bu özü bir tamaşadır,
Bunu hər bir adam oynaya bilər.
Mənim qəlbimdədir dərdim, möhnətim,
Göstərmək deyildir onu adətim. Kral.
Atana bu qədər yas saxlamağın
Tərifəlayiqdir, gözəldir, Hamlet,
Fəqət bilməlisən, sənin atan da,
Onun atası da atalarmı
Taleyin hökmüylə itirib bir vaxt.
Oğulluq borcudur, atamız üçün
Biz gərək bir müddət matəm saxlayaq.
Ancaq ömür boyu qəmə qərq olub
Yas içində qalmaq günahdır, inan.
Kişiyə yaraşmaz belə bir kədər.
Bu kədər iradə zəifliyini,
Ağıl azlığını, qəlb korluğunu,
Avamlığı aydın göstərir, oğlum.
Ən adi, təbii bir hadisətək
Olacaq bir işə zidd çıxıb nədən
Deyinək, biz onun dərdini çəkək?
Yox, yox, bu günahdır göylər önündə,
Təbiət önündə, mərhum önündə,
Dünya yaranandan bu günə kimi
Ölən ataların cənazəsini
"Belə olmalıdır" sözləri ilə
Qəbrə yola salan insan ağlının
Qarşısında böyük bir qəbahətdir.
Bu sonsuz kədəri dəfn et torpağa,
Bu gündən özünə ata say bizi.
Qoy aləm bilsin ki, bu tacın-taxdın
Ən yaxın adamı sənsən dünyada.
Oğluna ən böyük sevgi bəsləyən
Atadan mən səni az sevməyirəm.
Təhsilini davam eyləmək üçün
Vittenberqe getmək niyyətindəsən.
Bu heç cür yatmayır ürəyimizə.
Ey əziz oğlumuz, vəliəhdimiz!
Xahiş eyləyirik, dəyiş fıkrini,
Gözümüz önündən getmə uzağa,
Sənin hər qayğını çəkək özümüz.
K r a 1 i ç a.
Qoyma yerə düşsün ananın sözü,
Getmə, bizimlə qal, burda qal, Hamlet.
H a m 1 e t. Sizə tabe olmaq borcumdur, xanım.
Kral.
Bu necə də həlim, gözəl cavabdır.
Ev sənindir, oğlum. Xanım, gəl gedək.
Hamletin bu zərif, qəşəng sözləri
Mənim ürəyimə sevinc gətirdi.
Bunun şərəfinə badə içəndə „
Hər qədəhdən sonra top nərələri
Gərək buludları lərzəyə salsın.
Yerdə çaxan şimşək göylərdə bu gün
Əks-səda versin. Gəlin gedəyin.
(Hamletdən başqa hamı gedir).
H a m 1 e t.
Ah, insan bədəni, necə möhkəmsən!
Əriyib dönmürsən göz yaşlarına.
Ey qadir yaradan, intiharı kaş
Yasaq etməyəydin biz insanlara.
İlahi, ilahi! Mənə bu dünya
Necə də mənasız, miskin görünür.
Hər yanda rəzalət, hər yanda dəhşət!
Baxımsız bağçanı kol-kos basantək,
Əclaflıq, alçaqlıq tutub dünyanı.
Bu iş nə tez oldu, nə cür baş verdi!
İki aydır ölüb, iki ay olmaz.
Elə gözəl kral, nəcib bir insan...
O, günəş Allahı Apollon idi,
Bu, içki tanrısı yaramaz Satir.
O mənim anamı elə sevirdi,
Qoymurdu üzünə meh də toxunsun.
Ey yerlər, ey göylər, yada salımmı?
Atamın boynuna sarmaşıb anam,
Ona məftunluqla baxar, baxardı,
İndisə aradan bircə ay keçmiş...
Bunu düşünməsəm daha yaxşıdır.
Qadınlar, qadınlar, sizin adınız
Etibarsızlıqdır aləmdə yalnız.
Bircə ay! Matəmli Niobeyatək
Göz yaşı içində mərhum atamın
Tabutu dalınca getdiyi zaman
Geydiyi başmaqlar köhnəlməmişdən
O qadın, o anam, aman ilahi...
Ağılsız, duyğusuz vəhşilər belə
Ondan daha artıq yas saxlayardı.
O mənim əmimə ərə gedibdir.
Gör kimə? Atamın öz qardaşına.
Mənim Herkulesə bənzədiyimtək
Onun da atama bənzəri vardı.
Ancaq tək bircə ay! Saxta göz yaşı
Hələ qurumamış yanaqlarında
O ərə gedibdir. Qorxunc sürətlə,
Belə bir tezliklə izdivac etmək!
Yox, yox, xeyir deyil bu işin sonu.
Partla, ey ürəyim, partla, parçalan;
Dilim susmalıdır, mən susum gərək!
Horatsio, Marsel ve Bernardo daxil olurlar.
H o r a t s i o. Möhtərəm prinsə salam, ehtiram!
H a m let.
Sizi sağ-salamat görməyə şadam.
Horatsio! Bu nədir, səhv görür gözüm?!
H o r a t s i o. Özüdür, ömürlük sizin qulunuz.
H a m l et.
Horatsio, sən dostum olasan deyə
Mən özüm olardım ömürlük qulun.
Mənim əziz dostum! Vittenberqdən
Səni nə gətirib axı buraya?
O da Marseldirmi?
M a r s e 1. Mehriban prins...
H a ml e t .
Mən sizi görməyə ürəkdən şadam...
(Bernardoya).
Axşamınız xeyir.
Dostları ilə paylaş: |