Deyinib söyürəm bütün gün boyu
Pinti qabyuyantək! Tfu! Ayıb olsun!
Oyan, ey beynim!
Mən eşitmişəm ki, hər hansı cani
Qətl səhnəsinə baxdığı zaman
Elə sarsılır ki, onun varlığı
Tez büruzə verir cinayətini.
Cinayətin dili yoxsa da, ancaq
Danışır qəribə işarələrlə.
Gedib tapşıraram aktyorlara,
Atamın qətlinə bənzər səhnəni
Əmimin önündə canlandırsınlar.
Əmim dəhşət ilə ona baxanda
Mən de diqqət ilə izlərəm onu.
Özünü itirib şaşırsa əgər,
Onda mən bilirəm nə edəcəyəm.
Bəlkə də, gördüyüm həmin o kölgə
Qorxulu şeytandır. Şeytan ən gözəl
Cildlərə girməyi bacarır, axı.
Bəli, ola bilsin, ruhumu əzən
Ağır sarsıntıdan, sonsuz kədərdən
Sui-istifadə edir o məlun.
Əziz görkəmində əziz atamın
Gəlib çəkir məni fəlakətlərə.
Təsdiq etmək üçün şübhələrimi
Mənə daha möhkəm bir əsas gərək.
Bu əsas - bu güzgü yalnız səhnədir,
Göstərər kralın vicdanı nədir.
Gедир.
ÜÇÜNCÜ PƏRDƏ
BİRİNCİ SƏHNƏ
Qəsrdə bir otaq
Kral, kraliça, Poloni, Ofeliya, Rozenkrans və Qildenstern daxil
olurlar.
Kral.
Dolanbac, dolayı suallarla siz
Öyrənə bilmədiz dinc həyatım
Bu cür təhlükəli əsəbiliklə,
Qorxunc dəliliklə keçirir nədən?
Rozenkrans.
Etiraf edir ki, pozulub halı,
Ancaq səbəbini demək istəmir.
Qild e n st e r n.
Heç vəchlə söz ala bilmədik ondan
Biz əsl mətləbi hər soruşanda
Qoyub dəliliyə özünü bu vaxt
Sözü sapdınrdı çox məharətlə.
K r a 1 i ç a. O sizi yaxşımı qəbul eylədi?
Rozenkr ans. Lütfkar, mehriban centlmen kimi
Qildenstern. Fəqət danışırdı yaman könülsüz.
Rozenkrans.
Olduqca xəsisdi sual verməkdə,
Cavab verməkdəsə səxavətliydi.
Крал i ç a. Onu əylənməyə razı saldınız?
Розенkrans.
Xanım, iş düzəldi özü-özünə
Biz yolda rast gəldik aktyorlara,
Ona deyən kimi sevindi qəlbən.
Yəqin saraydadır o aktyorlar.
Prins əmr elədi, məncə, bu axşam
Tamaşa versinlər.
Poloni.
Bu çox doğrudur.
O mənə tapşırdı, zati-alilər,
Dəvət edim sizin hər ikinizi. .
Lütf edin, gəlin!
Kral.
Məmnuniyyətlə!
Onun belə işlə maraqlanmağı
Mənim ürəyimi çox sevindirir.
Cavan centlmenlər, həvəsləndirin
Onu daim bu cür əyləncələrə.
R o z e n k r a n s . Biz öz canımızı əsirgəmərik.
Rozenkransla Qildenstern gedirler.
Kral.
Əziz Gertruda, gülüm, sən də get.
Hamletin dalınca gizlicə, xəlvət
Adam göndərmişik, dilə tutaraq
Hamleti buraya gətirəcəkdir.
Prins təsadüfən görürmüş kimi.
Ofelyam burda görəcək indi.
Qızın atasıyla mən də bir yanda
Qanuni casustək gizlənib onun
İzləyərik hər bir hərəkətini,
Öyrənib bilərik onu üzən dərd
Məhəbbət qəmidir, yaxud başqa şey.
Kraliça.
Bu saat gedirəm. Ah, Ofeliya,
Arzu edirəm ki ulu göylərdən,
Hamletin bu ağır xəstəliyinə
Sənin gözəlliyin səbəb olaydı.
Ümid edirəm ki, təmiz ismətin
Onu qaytarardı adi yoluna,
Ona da, sənə de şərəf olardı
O f e 1 i y a. Kaş Allah eləsin!
Kraliça gedir.
Poloni,
Ofeliya, sən
Qızım, hərlən burda. Siz əlahəzrət,
Lütf edin, buyurun biz də gizlənək.
(Ofeliyaya).
Bu kitabı oxu, onda tək-tənha
Gəzməyin heç kəsdə şübhə oyatmaz.
Əzəldən belədir dünyada insan.
Mömin görkəmində, pir libasında
Hətta şeytanı da aldada bilir.
K r a 1 (kənara).
Oh, necə də düzdür! Bu sözlərlə o
Mənim vicdanımı qamçılayır ki!
Ənlik, kirşan altda qəhbənin üzü
Qəşəng sözlər altda gözə çarpmayan
İyrənc əməlimtək çirkin deyildir.
Dəhşətdir daşımaq bu ağır yükü!
P o 1 o n i. O gəlir, bir yana çəkilək, milord.
Kral ve Poloni gedirler. Hamlet gəlir.
H a m 1 e t.
Olum, ya ölüm, budur məsələ.
Hansı şərəflidir? Azğın taleyin
Müdhiş oxlarına susub dözməkmi,
Yoxsa fəlakətlər nəhrinə qarşı
Silaha sarılıb üsyanmı etmək?
Ya qələbə çalmaq, ya həlak olmaq?
Ölmək - yuxulamaq, yalnız budur, bu!
Bununla ürəyin ağrılarını,
Əzəldən insanın nəsibi olan
Minlərlə dərdləri, iztirabları
Bir anın içində unuduruq biz.
Bumu gecə-gündüz dua oxuyub
Arzu etdiyimiz gözəl aqibət?
Ölmək- yuxulamaq, əbədi yatmaq,
Sonra yuxu görmək! Bax, budur əngəl.
Biz canı qurtarıb işgəncələrdən
Ölüm yuxusunda nə görəcəyik?
Budur yolu kəsən. Bu səbəb bizi
Məcbur edir çəkək ömrümüz boyu
Bütün zillətləri, müsibətləri.
Yoxsa kim dözərdi, kim dözərdi, kim
Zamanın cövrünə, həqarətinə,
Zalımın zülmünə, haqsızlığına,
Lovğa əyanların təkəbbürünə,
Tapdanmış sevginin əzablarına,
Acgöz hakimlərin əclaflığına,
Qansız nazirlərin sırtıqlığına,
Hər cür şərəfsizin şərəfliləri
İyrənc təhqirinə, istehzasına?
Bunlardan əbədi qurtarmaq üçün
Bir xəncər zərbəsi kifayət ikən
Həyatın rəzalət yükü altında
Neçin sürünürük inildəyərək?
Bizi vadar edən buna nədir, nə?
Yalnız bircə qorxu, bircə vahimə:
Biz dərddən qurtarıb öləndən sonra
O məchul aləmdə nə olacaqdır?
Ordan qayıtmayıb hələ heç bir kəs.
Bu fikir sarsıdır iradəmizi,
Bizi məcbur edir daim, həmişə
Çəkək bu tükənməz məşəqqətləri,
Məlum əzablardan yaxa qurtarıb
Naməlum dərdlərə can atmayaq biz.
Bu dəhşət qorxağa çevirir bizi,
Puç olur ağlımız, qətiyyətimiz,
Solur cürətimiz bir çiçək kimi.
O böyük təşəbbüs, o ali məqsəd
İtirir adını, öz mənasını.
Sus... sus! Ofeliya?
Ey qəşəng pəri,
Hər zaman özünün dualarında
Xatırla mənim də günahlarımı.
O f e l i y a.
Milord, çoxdandır ki, görmürəm sizi,
Bu müddət ərzində
yaxşıydınızmı?
H a m 1 e t. Təşəkkür edirəm, yaxşı, lap
Dostları ilə paylaş: |