GüREŞEN–kayakutlu 1 kho biLİm dergiSİ CİLT: 23 sayi: yil: 2013



Yüklə 411,56 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/12
tarix29.05.2018
ölçüsü411,56 Kb.
#46589
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   12

 

GÜREŞEN–KAYAKUTLU 

 

 

63 



 

 

KHO BİLİM DERGİSİ CİLT: 23 SAYI: 1  YIL: 2013 

 

    Sadece  yapısı  oluşturupdaha  önce  hiç  bir  eğitim  işlemi  yapılmamış  bir 

yapay sinir ağına istenilen çıktıları verdirmek amacıyla yapılan işlem belletmek 

ya  da  kavratmak  (knowing)  olarak  adlandırılabilir.  Değişen  şartlar  nedeniyle 

oluşan  yeni  gözlemleri  kullanarak  yapay  sinir  ağının  mevcut  bir  çıktı  sinir 

hücresinin  ürettiği  sonuçlardaki  hatayı  düzeltmek  için  yapılan  yeniden  eğitim 

ise  düzeltme  (adjusting)  olarak  tanımlanabilir.  Bir  yapay  sinir  ağının  mevcut 

yeteneklerine ek olarak yeni bir yetenek kazandıracak şekilde yeni bir çıktı sinir 

hücresi eklenerek eğitimi ise öğrenme (learning) olarak adlandırılabilir. 

    a. Motivasyon (Motivation) 

      Mevcut  yazın  incelendiğinde kavrama, düzeltme ve öğrenme için tek  bir 

kavram;  “öğrenme”  kullanıldığı  görülmektedir.  Bu  da  mevcut  durumdaki 

eksikliğin  tanımlanmasını  zorlaştırmaktadır.  Yazında  bulunan  algoritmalardan 

yapay  sinir  ağlarının  ilk  defa  eğitenler  kavramaya  karşılık  gelmektedirler. 

Değişen çevre şartlarına göre bir yapay sinir ağının tekrar kavratma yapılarak 

hata seviyesinin azaltılması ise düzeltmeye karşılık gelmektedir. Bütün bunlara 

karşılık bir yapay sinir ağına yeni bir yetenek kazandıracak şekilde yeni bir çıktı 

sinir 

hücresi 


ekleyen, 

kısaca 


öğrenme 

yapan 


algoritmalar 

ise 


bulunmamaktadır. 

 

      Yazındaki  bütün  YSA  inşa  algoritmaları  YSA’nın  çıktı  katmanını  ve 



burada  bulanan  çıktı  sinir  hücre  sayısını  sabit  tutup,  kavrama  işlemini 

uygulamaktadırlar.  Mevcut  algoritmalardan  bazıları  çıktı  sinir  hücrelerini  yapı 

olarak  da  sabit  tutmaktadır.  Bazıalgoritmalar  ise çıktı  sinir  hücresini  gizli  sinir 

hücresine  çevirerek yeni  bir  çıktı  sinir hücresi eklemektedirler.  İşlevi  eski çıktı 

sinir  hücresinin  hata  miktarını  düzeltmek  olan  bu  yaklaşım  da  YSA  yapısına 

yeni bir işlev katmadığından öğrenme olarak adlandırılamaz. 

 

    b. Amaç (The Goal) 

 

      Bu  çalışma  yapay  sinir  ağlarına  yeni  işlev  kazandırmak  için  yeni  sinir 



hücresi  eklemek  üzere  yoğunlaşmıştır.  Daha  önce  çalışılmamış  olan  çıktı 


 

GÜREŞEN–KAYAKUTLU 

 

 

64 



 

 

KHO BİLİM DERGİSİ CİLT: 23 SAYI: 1  YIL: 2013 

 

hücrelerini  ekleyen  bir  algoritma  geliştirilmiştir.  Bu  yeni  algoritmanın 

performansını  sabit  sayılı  çıktı  sinir  hücresine  sahip  yapay  sinir  ağları  ile 

karşılaştırarak performansının ölçülmesi amaçlanmıştır. 



    c. Katkı (Contribution to Literature) 

      Bu  çalışmada  boş  bir  çıktı  katmanına  sahip  bir  YSA  ile  başlayan  ve 

istenilen  miktarda  yeni  çıktı  sinir  hücresi  ekleyerek  YSA  inşa  eden  yeni  bir 

algoritma  geliştirilmiştir.  Bu  algoritma  bir  yapay  sinir  ağının  çıktı  katmanını 

sıfırdan  oluşturabileceği  gibi  daha  önce  eğitilmiş  bir  yapay  sinir  ağına  yeni 

işlevler eklemek için çıktı sinir hücresi ekleyebilmektedir. 

 

      Her  yeni  eklenecek  çıktı  sinir  hücresi  için  bir  aday  havuzu 



oluşturulmaktadır.  Oluşturulan  bu  havuzda  yakın  işleve  sahip  hücrelerin  bilgi 

birikimini  kullanabilmek  için  rassal  ağırlıklı  adayların  yanında  mevcut 

hücrelerinin kopyalanması, toplanması, bileşimi ve bölünmesi ile oluşturulmuş 

çıktı sinir hücreleri de kullanılmaktadır. 

 

      Aday  havuzundaki  çıktı  sinir  hücreleri  arasından  en  uygun  adayı  tespit 



etmek  ve  öğrenmeye  olan katkısını  geçerlemek  için  yeni  bir  çapraz geçerlilik 

yöntemi  geliştirilmiştir.  Bu  yönteme  K’nınL’li  çapraz  geçerliliği  (L  of  K  cross 

validation) adı verilmiştir. 

    ç.Çalışmanın organizasyonu (Organization of Study) 

      Amacı ve  mevcut yazın taraması  verilen  çalışmanın geri  kalan kısmı  şu 

şekildedir:  ikinci  bölümde  FA01V01  algoritması  açıklanmış  ve  algoritmanın 

sözde programı verilmiştir. Aynı bölümde aday havuzu oluşturmada kullanılan 

yöntemler  açıklanmış  ve  modellerin  değerlendirme  şekillerine  değinilmiştir. 

İkinci Bölümün son kısmında ise bu çalışmada kullanılan “ve”, “veya” ve “özel 

veya” bütünleşik mantık problemi açıklanmıştır. 

 



 

GÜREŞEN–KAYAKUTLU 

 

 

65 



 

 

KHO BİLİM DERGİSİ CİLT: 23 SAYI: 1  YIL: 2013 

 

      Çalışmanın  üçüncü  bölümünde  ise  önerilen  algoritma  bahsedilen 

bütünleşik  mantık  problemine  uygulanmıştır.  Algoritmanın  uygulanma 

platformu  ve  geliştirilen  NeuroBee  yazılımı  açıklanmıştır.  Ayrıca  algoritmanın 

kıyaslamasını  yapmak  üzere  aynı  problem  NeuroSolutions  v.5.05  yazılımının 

çok  katmanlı  algılayıcı  modellerine  uygulanmıştır.  Üçüncü  bölümün  sonunda 

elde  edilen  sonuçlar  paylaşılmıştır.  Son  bölümde  ise  elde  edilen  bulgular 

değerlendirilmiş ve ileride yapılacak çalışmalar hakkında öneriler sunulmuştur. 

 

 

2. LİTERATÜR TARAMASI (LITERATURE REVIEW) 



 

    Yapay  sinir  ağının  en  uygun  yapısını  bulmak  için  dört  temel  yaklaşım 

vardır.  Bu  yaklaşımlar  yapıcı  (constructive)  algoritmalar,  budama  (pruning) 

algoritmaları, 

düzenleme 

(regularization) 

algoritmaları 

ve 


evrimsel 

(evolutionary) algoritmalardır (Kwok ve Yeung, 1997a). 

 

    Yapıcı algoritmalar göreli olarak daha küçük bir yapay sinir ağı ile başlarlar. 



Daha sonra gizli sinir hücreleri ve gizli katmanlar eklemek suretiyle yapay sinir 

ağının  yapısını  büyütürler. Bu algoritmalarda temel  amaç mümkün olduğunca 

küçük bir ağ yapısı ile istenilen seviyede hata oranını yakalamaya çalışmaktır. 

 

    Budama algoritmaları ise göreli büyük bir yapay sinir ağı yapısı ile başlarlar 



ve  istenilen  hata  seviyesini  sağlayacak  şekilde  ağ  yapısından  bazı  gizli  sinir 

hücrelerini çıkartırlar. Mozer ve  Smolensky (1989) bunu yapmak için daha  az 

önemli gizli  sinir  hücrelerini  (GSH’lerini)  tespit  edip  bunları  yok  ederek  yapay 

sinir  ağı  yapısını  uygun  boyuta  getirmektedir.  Karnin  (1990)  ise  hata 

fonksiyonun mevcut  GSH’lerin silinmesine  duyarlılığını  hesaplayarak budama 

işlemini  gerçekleştirmektedir.  Castellano  ve  diğ.  (1993)  ise  3  farklı  budama 

algoritmasını;  Sietsma  ve  Dow  (1988),  Burkitt  (1991)  ve  Pelillo  ve  Fanelli 

(1993)’nin  algoritmalarını  karşılaştırmışlardır.  Castellano  ve  diğ.  (1997)  ise 

problemden bağımsız tekrarlayan bir budama algoritması geliştirmişlerdir. 

 



Yüklə 411,56 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   12




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə