__________Milli Kitabxana__________
42
Natiq onu da vurğuladı ki, “Azərbaycan təmsilçisi İbrahim
Əbilov etimadnaməsini təqdim etdikdən bir neçə gün sonra
Azərbaycanın Ankarada təmsilçiliyinin açılışı oldu. Azərbay-
canın bayrağını isə Mustafa Kamal Paşa qaldırdı. Mustafa
Kamal Paşa orada tarixi bir çıxış etdi. Böyük Millət Məclisinin
sədri kimi Azərbaycan bayrağını qaldırmaq vəzifəsi ona veril-
diyinə görə təşəkkür etdi və dedi ki, Türkiyə və Azərbaycan
arasındakı səmimi əlaqələrin, qardaşlığın səviyyəsinin izah
olunmasına heç bir lüzum yoxdur. Zati-aliləri, bugünkü açılış
mərasiminin sonunda, fərqli bir dövrdə, tarixi yenidən yaşamaq
və tarixin səhifələrini vərəqləyərək eyni qaydada Türkiyənin
bayrağını qaldırmağınızı xahiş edirəm” (15).
Göründüyü kimi, mədəni əlaqələrimizə nəzər salarkən, ən
başlıcası onu qeyd etmək lazımdır ki, Türkiyə – Azərbaycan
mədəni əlaqələri təkcə dövlətlərimiz arasında deyil, insanları-
mız arasında da inkişaf etməkdə və genişlənməkdədir. Bu artıq
qarşısında heç kəsin dayana bilməyəcəyi bir axına çevrilmişdir
(56, s. 343-344).
Azərbaycan – Türkiyə mədəni əlaqələrinə böyük töhfələr
bəxş etmiş Heydər Əliyev deyirdi ki, “Bizim tariximiz bir, dili-
miz bir, dinimiz birdir... Biz bütün imkanlardan istifadə etməli-
yik ki, mədəni-humanitar və digər əlaqələr lazımı səviyyədə
inkişaf etdirilsin... Türk xalqı ilə Azərbaycan xalqının tari-
xində, milli ənənələrində, mədəniyyətində çox oxşarlıq var...
Ona görə də Türkiyə ilə Azərbaycan arasındakı əlaqələrin sıx
olması təbii bir haldır” (56, s. 339).
Türkiyə ilə Azərbaycan arasındakı tələbə mübadiləsi, tele-
viziya və radio yayınları, əlifba birliyi kimi önəmli əlaqələrin
daha vaciblisi, hər iki ölkənin mədəni siyasətlərindəki hədəf
birliyi və milli mədəniyyəti birgə inkişaf etdirmək məqsədidir.
Belə ki, mədəniyyət ayrıca bir amil olmaqla yanaşı iqtisadi,
siyasi, hərbi və buna oxşar digər siyasətləri müəyyən edən bir
amildir.
__________Milli Kitabxana__________
43
Xalqlarımız arasındakı əlaqələrin inkişafında
tarixilik amili
Azərbaycan-Türkiyə diplomatik-siyasi əlaqələri hər nə
qədər müştərək və ortaq tarixi, milli-mənəvi təməllər üzərində
qurulsa da, ümumilikdə milli təəssübkeşliklə məhdudlaşmır.
Məlim olduğu kimi beynəlxalq normlara görə, dövlətlərin xari-
ci siyasi fəaliyyətləri milli amillərə dayanılarak deyil, tərəflərin
mənafe tarazlığına dayanılaraq qurulur. Ancaq dövlətin xarici
siyasi fəaliyyəti ilə onun vətəndaşlarının və uygun ölkə vətən-
daşlarının milliyyəti məsələsi ciddi araşdırmaların aparılmasını
zəruri edir. Xalqın soykökü, xarakteri, xarici münasibətlərinin
tarixi təcrübəsi, onun qurduğu dövlətin münasibətlərinə və in-
kişafına bu və ya başqa şəkildə təsir edir. Bəzən dövlətlərarası
münasibətlərin tamamən milli amilə dayanılarak qurulduğu id-
dia edilir (126, s. 10-17). Milli mənsubiyyət dövlətlərarası mü-
nasibətlərin inkişafında yeganə şərt olmasa da, heç şübhəsiz ən
mühüm amildir. Və bu, özünü xüsusilə, Azərbaycan – Türkiyə
mədəni əlaqələrində aşkar şəkildə büruzə verməkdədir.
Sovet dövründə Azərbaycan – Türkiyə münasibətlərinin,
mədəni əlaqələrinin bütün tərəfləri təhrif edilmişdir. İstiqlaliy-
yətini, millət kimi varlığını itirmək təhlükəsi olduğu vaxtlarda
Azərbaycan türklərinin Türkiyədən yardım istəməsi səbəbi ilə
Osmanlı ordusu və Azərbaycan könüllülərindən ibarət “İslam
ordusu”nun xalqımıza göstərdiyi yardım insafsızcasına işğal
kimi qiymətləndirilmişdir (148, s. 25).
Bunun tamamilə əksinə olaraq başda M.Ə.Rəsulzadə ol-
maqla mühacir Azərbaycan ziyalıları mövzunu tərəfsiz və doğ-
ru biçimdə araşdırmış, sanballı əsərlər yazmışlar. Bu səbəbdən
də M.Ə.Rəsulzadə, M.B.Məmmədzadə, H.Baykara, Ə.Qaraca
kimi məfkurə sahiblərinin kserokopya halında dağıdılan əsərlə-
ri xalqımız arasında sevilə-sevilə oxunmuşdur (148, s. 24-26).
Beynəlxalq münasibətlər sistemində Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin yerini təhlil edən tədqiqatçı M.Abdullayev
__________Milli Kitabxana__________
44
yazır ki, Mayın 28-də Milli Şura Azərbaycanın dövlət müs-
təqilliyi haqqında bəyannamə qəbul etdi və iyunun 16-da Azər-
baycan Milli Şurası və müvəqqəti hökuməti Gəncəyə köçdü.
İyunun 24-də isə M.Ə.Rəsulzadə başda olmaqla Azərbaycan
nümayəndə heyəti İstanbula getdi. Nümayəndə heyətinin qar-
şısında duran əsas məqsəd Dördlər ittifaqı dövlətləri və Qaf-
qazda yeni yaranmış dövlətlərin nümayəndələrindən ibarət
konfransda iştirak etmək, Osmanlı hökuməti ilə bir sıra məsə-
lələri müzakirə etmək idi. İstanbulda Azərbaycan heyəti mü-
hüm görüşlər keçirərək istiqlal bəyannaməsini bu ölkələrin
nümayəndələrinə təqdim etdi. Müharibədə Dördlər ittifaqı
dövlətlərinin vəziyyəti ağırlaşdıqca İstanbul konfransının baş
tutması ehtimalı azalırdı. Buna baxmayaraq Azərbaycan nüma-
yəndə heyətinin keçirdiyi görüşlərin böyük faydası oldu. Nü-
mayəndə heyətinin xahişini nəzərə alan Osmanlı hökuməti on il
müddətinə 2 milyon lirə həcmində borc verməyi qərara aldı.
Azərbaycan pullarının çapı da İstanbulda başlandı. Osmanlı hö-
kuməti Azərbaycan heyətinin xahişlərini nəzərə alaraq Azər-
baycana kitab və müəllim göndərməyə razılıq verdi (5, s. 65).
1920-ci il yanvar ayının 12-də Parisdə Sülh konfransının
Ali Şurası müxtəlif xalqların nümayəndələrinin iştirak etdiyi
məclisdə Azərbaycan Demokratik Respublikasının istiqlaliyyə-
tini tanıdı, onun müstəqilliyi haqqında bir gün öncə çıxarılan
qərar təntənəli surətdə elan olundu. Bu xəbər Türkiyədə də
böyük əks-səda oyatdı. Türk mətbuatında bu xəbərlə bağlı
yazılar çap edildi. Belə yazılardan birini də Türkiyənin tanın-
mış yazıçısı, milli novella və hekayənin banisi, istedadlı sənət-
kar Ömər Seyfəddin (1884-1920) yazmışdır (101, s.13).
Ömər Seyfəddin ölümündən bir qədər əvvəl yazdığı və
“Türk dünyası” jurnalında nəşr etdirdiyi “Azərbaycan istiqla-
liyyəti münasibətilə” adlı məqaləsi ilə Azərbaycan Demokratik
Respublikasının müstəqilliyinin təsdiq edilməsini böyük bir
fərəh hissilə, sevinclə qarşılayır və Azərbaycan Demokratik
Cümhuriyyətinin müstəqilliyini bütün türklərin istiqlaliyyəti
Dostları ilə paylaş: |