Zəhərlənmə zonası
- ərazisinə insanlar, k/t heyvanları və bitkiləri üçün müəyyən
müddət ərzində təhlükə törədən miqdarda qorxulu kimyəvi maddələr, yaxud bioloji
maddələr yayılmış və ya gətirilmiş (küləklə və s.) əraziyə deyilir.
Zəhərləyici maddə (ZM)
- canlı qüvvələri zəhərləməklə müvəqqəti sıradan çıxaran
və ya məhv edə bilən kimyəvi birləşmələrdir, kimyəvi silahın əsasını təşkil edir.
Zərbə dalğasının cəbhəsi
- partlayış mərkəzindən ətrafa yayılan çıxılmış havanın
atmosferdəkindən artıq təzyiqə malik ön həddinə deyilir.
2.Risk anlayışı, riskin idarə olunması,riskin növləri.
Risk dedikdə hər hansı bir əməli iş, yaxud hadisə zamanı baş verə biləcək arzu
olunmuş nəticələr başa düşülür. Riskin dərəcəsi belə nəticələrin baş verməsi
ehtimalına və yaxud itkilərin gözlənilən miqyasına görə müəyyən edilir. Riski
qabaqcadan görüb onun zəiflədilməsi üçün tədbirlər həyata keçirilməsinə riskin
idarə edilməsi deyilir.
Risk onun qiymətləndirilməsi əsasında idarə edilir. Riskin qiymətləndirilməsi isə
onun dərəcəsinin bir sıra amillərdən asılılığının müəyyən olunmasına deyilir, belə
ki, risk aşağıdakı amillərdən asılı olur:
· nəzərdən keçirilən obyektin müəyyən təhlükəli təsirlərə məruz qalmağa meyilliyi;
· bu obyektin həmin təsirlərə həssaslığı, yaxud təsirə qarşı müqavimətdə zəif
cəhətləri;
· bu obyektin təsirlərdən mühafizə edilməsi (olunması) dərəcəsi.
Əgər risk xeyli yüksəkdirsə onda obyektin mühafizə qabiliyyətini mümkün qədər
artırır, onun təsirə məruz qalma meylliyini və ya təsirə həssaslığını azaldırlar.
Bəzi hallarda riski əvvəlcədən hesablayır, digər hallarda isə onu itkilərin
kəmiyyətinə görə keçmişdə baş vermiş zərərə görə qiymətləndirirlər. Buna görə də
bir sıra hallarda “risk” və “zərər” terminləri eyni mənada işlədilir.
“Risk anlayışı”, təhlükəsizlik anlayışının əksidir.
Təhlükəsizlik nəzərdən keçirilən obyektin elə vəziyyətidir ki, bu zaman onun özü
üçün yaranan risk və ya onun digər obyektlər üçün yaratdığı risk (məsələn AES-in)
yol verilən müəyyən səviyyədən artıq olmur, və ya ola bilsin ki, heç olmur. Riskin
idarə edilməsində məqsəd təhlükəsizliyə nail olmaqdır. Təhlükəsizliyin vacibliyi
son dərəcə aydın, riskin qiymətləndirilməsinin məntiqi olduqca sadədir və belə
hesab etmək olardı ki, təhlükəsizliyin hər yerdə və həmişə təmin edilməsi üçün ən
adi sağlam düşüncə belə, kifayətdir.
Riskin əsas növləri təbii, texnogen, ekoloji və sosial xarakterli risklərdir, bunlar
aşağıda geniş izah ediləcək. Təbii və texnogen təhlükələrin törətdiyi itkilərin
kəmiyyətləri 1.1. cədvəlində göstərilmişdir. Sosial səbəblərdən baş verən itkilər isə
ağır olur.
Aydındır ki, riskin idarə edilməsində nöqsanlar olur. Təbii və texnogen risklər üzrə
mütəxəssislər bu problemin səbəblərini elmi-metodiki və informasiya sahələrində
olan çatışmazlıqla, habelə riskin idarə edilməsi üzrə tədbirlər üçün ayrılan vəsaitin
kifayət dərəcədə olmasında görürlər. Həqiqətdə isə bu problemin kökü insanlar
(əhali, hakimiyyət nümayəndələri və s.) tərəfindən riskin necə dərk edilməsi və
qiymətləndirilməsinin xüsusiyyətlərindəndir. Mütəxəssislər, xüsusi vəzifələrin
icrası və ayrı-ayrı obyektlər üzrə iqtisadi hesablamalar əsasında, riskin ancaq
konkret bir növünün idarə edilməsinə dair tövsiyyələr verirlər. Real həyat
hadisələri və risk haqqında elm, sanki müxtəlif dillərdə danışır, bir-birini çətin
anlayırlar.
Buna görə də riskin qiymətləndirilməsi üzrə üç amilə - təsirə məruz qalma
meyilliyinə, təsirə həssaslığına və mühafizə dərəcəsinə. Dördüncü daha bir amil -
riskin sosial psixoloji cəhətdən dərk edilməsi amilini də əlavə etmək vacibdir.
Məhz bu amil həlledici və mühafizə tədbirlərinin maliyyələşdirilməsi də daxil
olmaqla, hərtərəfli təsirə malik əsas bir amildir.
Risklərin ayrı-ayrı müxtəlif növləri öyrənilərkən bu növlərin bütün çoxluğu da
nəzərdən qaçırılmamalıdır. Ədəbiyyatda cürbəcür təbii, texnogen, sosial, hərbi-
siyasi, iqtisadi, demoqrafik, etno-mədəni (etnik), ərzaq qıtlığı və s. kimi risk
növlərinin adlarına rast gəlinir. Cəmiyyətdə və istehsalatda bu və ya digər
prosesləri izləyən müşahidəçilər orada qeyri-sabitliyin yüksəldiyini aşkar etdikcə,
riskin növləri üzrə terminlərin sayı da çoxalır. Riskə diqqətin artması ümüdverici
haldır. Lakin arzu olunardı ki, risk barədə terminlərin dəqiqliyinə də diqqət
yetirilsin.
Yəqin ki, bütün növlərini:
1. Onların mənbələrinin yerinə görə cəmiyyətdə, təbiətdə və ya texnosferdə olan
risklər; 2. Mənsub olduğu obyektlərə - ünvanlara görə - cəmiyyətə aid (C), təbii
mühitə aid (T) və texnosfera aid (Tex) tiplərə ayırmaq mümkündür. Bu zaman
riskin mənbələri və mənsubiyyəti üzrə 8 cüt risk tipi meydana çıxır: C-C; C-T; C-
TEX; TEX-TEX; TEX-C; TEX-T; T-C; T-TEX; Göründüyü kimi burada T-T risk
cütü yoxdur, çünki təbiət özü-özünə zərər yetirmir, əgər söhbət təbii ehtiyatların
itkilərindən gedirsə. Müəllifin istifadə etdiyi terminlər aşağıdakı mənaya
malikdirlər: ekoloji risk ünvanı üzrə (C-T; TEX-T) ifadə edilir, iqtisadi risk
həmçinin (C-TEX; TEX-TEX; T-TEX); təbii və texnogen risklər mənbəyinə görə;
sosial risklər isə mənbəyinə və ya ünvanına görə ifadə olunurlar. Risklərin bu cür
müxtəlif surətdə müəyyən edilməsi naqolaydır, lakin terminlər artıq sabitləşdiyi
üçün onları dəyişdirmək məsləhət deyil. Təbii-texnogen risk müxtəlif müəlliflər
tərəfindən texnogen (antropogen) amillə gözlənən təbii risk kimi, ya da təbii
hadisələrin doğurduğu texnogen risk (məs., yerin sürüşməsi nəticəsində AES-də
qəza törəməsi) kimi qəbul edilir. Sosial mənbəli və həmçinin sosial ünvana malik
risk, əlavə olaraq, mühafizə obyekti kimi nəzərdən keçirilən bir qrup insana
münasibət baxımından, xarici və daxili risk növlərinə ayrılır. Belə insan qrupları
üçün xarici sosial risk digər qruplar tərəfindən yaranır (məs., dövlət üçün - hərbi
risk, daha güclü xalqlar tərəfindən az saylı xalqlar üçün - etnik risk). Daxili sosial
risk isə bu insan qruplarının öz içərisində meydana çıxır (məs., dövlətdə - ideoloji
siyasi parçalanma və siyasi risk, cinayətkarlıq, intihar halları və s.).
İndi isə insanların fəaliyyəti ilə əlaqədar olaraq riskin dərəcəsinin dəyişməsində iki
ən ümumi qanunauyğunluğu qeyd edək Birincisi, fəaliyyət davam etdikcə risk elə
artır ki, bir vaxt itkilərin kəmiyyəti mənfəətin kəmiyyətindən artıq olur; ikincisi,
müxtəlif mühafizə tədbirləri görməklə riski xeyli dərəcədə zəiflətmək mümkün
olsa da, prinsipcə, o, heç vaxt sıfıra qədər zəiflədilə bilməz.
Bütün deyilənlərdən aydın olur ki, təbii və digər mənşəli riskləri nəzərdən
keçirərkən onların törətdiyi təkcə mühəndis-iqtisadi problemləri deyil, həm də
sosial-iqtisadi problemləri nəzərə almaq vacibdir.
Sosial ekologiya dedikdə, bəşəriyyətin sabit tərəqqisi yollarını tapmaq məqsədi
daşıyan çox cəhətli bilik sahəsi nəzərdə tutulur. Bəşəriyyətin sabit tərəqqisi üçün
isə, təxminən iyirmiyədək müxtəlif - sosial, texnoloji, təbii balansların
tarazlaşdırılması lazımdır, belə ki, bəşəriyyətin durumu məhz belə tarazlığa
əsaslanır. Təbii və digər növ risk (zərər) eyni zamanda bütün balanslar üçün
təhlükə yaradır.
Mütəxəssis baxımından müxtəlif növə aid risklər, təhlükəyə məruz qalan insanlar
tərəfindən nə isə bütöv, vahid bir hal kimi dərk edilir. Bir fəlakətdən digər yeni bir
fəlakət törəyə bilər. Təbii riski təhlil edərkən bu halın nəzərə alınması olduqca
vacibdir.
Riskə meyilli obyektlər sırasına təkcə ayrı-ayrı qurğuları, yaşayış məntəqələrini,
müəyyən sayda əhali qruplarını deyil, həm də hətta qlobal sosial-ekoloji sahəyədək
müxtəlif dərəcəli əhali və təsərrüfat-ərazi komplekslərini də (ƏTƏK) daxil etmək
məqsədəuyğundur.
Buna görə də, məhz itkilərin miqyası müəyyən edilərkən riski idarə edən
mütəxəssislər “kortəbii hadisə termini əvəzinə “fövqəladə hal (situasiya)
termininin işlədilməsinə üstünlük verirlər. Növlərinə və baş verən tələfatı ən aşağı
hüdudlarına görə fövqəladə hal (FH) terminini təbii fəlakətə (kortəbii hadisəyə)
nisbətən daha ümumi anlayışa malik bir mənada işlədəcəyik.
Mühafizə üsulunu seçərkən ən əvvəl belə bir sual qarşıya çıxır: təhlükədən sadəcə
olaraq qaçmaq mümkündür? Təhlükəli halların bəzi növlərinin təsir sahəsi o qədər
məhduddur ki, təhlükəsiz yerə çıxmaq üçün bəzən bir neçə metr kənara çəkilmək
kifayət edər. Təhlükəli halların digər növlərində isə belə imkan olmur, çünki
onların təsir dairəsinin hüdudları qeyri-müəyyəndir. Müxtəlif mühafizə
tədbirlərindən necə istifadə edilməsi isə yaranan vəziyyətə uyğun olaraq və riskin
idarə olunmasının ümumi strategiyasına uyğun surətdə müəyyən edilir.
Yoxlama sualları:
1.Fövqəladə hadisə nədir ?
2.
Zədələnmə ocağı nədir ?
3.Risk nədir ?
Dostları ilə paylaş: |