20
hüquqlarının pozulmasında biabırçı akt kimi izah olundu. Bununla yanaĢı,
uĢaqların erməni idealı haqqında “biliklər”ə yiyələnməsinin artıq texniki bir iĢ
olduğu qriqoryan kilsəsinin və öz dərsliyi olan erməni məktəbinin imkanlarından
yararlanmaqla bağlı icmalara müraciət edildi. Beləliklə, ermənilik çox tez bir
zamanda Osmanlı Türkiyəsinin qeyri-müsəlman əhalisi ilə, Rusiya da daxil
olmaqla, Qərb sivilizasiyası arasında siyasi vasitəçi rolunu oynamağa baĢladı.
Gürcü tədqiqatçılarının fikrincə, ermənilik yuxarıda göstərilən üsulla Gürcüstan
ərazisində də etnik gürcülərin bir hissəsini assimilyasiya edib.
Kütləvi Ģüur stereotiplərinin klassik idarəçiliyi üzrə sınaqdan çıxmıĢ alət
olan ənənəçilik XIX yüzillikdə çat verməyə baĢladı. Yeni dövr köhnə dünyanın
bərpasının təkamülü üçün konstruktiv ideyalar təklif etmədiyindən, iĢarələnmiĢ
çatlardan kövrək siyasi attisizm orbitinə mağara adamının ruhunun qovuduğu
təhlükəli geosiyasi sirlər çıxarıldı.
Aydındır ki, məhz onların yeni metodologiyadan məhrum olmuĢ tarix -
müntəxəbat elmi onlarla bağlı faciəli nəticələrdən yan keçməyə çalıĢmıĢ, ən yaxĢı
halda isə köhnə sxem üzrə araĢdırmıĢdır. Yeni dünya düzümünün yaradılmasında
Ģəxsi ssenarini gerçəkləĢdirmək uğrunda mübarizə aparan hakimiyyətin müxtəlif
beynəlxalq mərkəzləri arasındakı sonsuz qarĢıdurmalar son nəticədə və hər hansı
məntiqə zidd olaraq onların birgə davranıĢ xəttinə səbəb oldu.
Təsadüf deyil ki, bəzən bu xətt hansısa separat razılaĢma əməli kimi də
qavranılır: Ġnsanların etnik mənsubiyyətinə və dini sistemlərə münasibətinə
baxmayaraq, onların kütləvi Ģəkildə öldürülməsinin əsl səbəblərini yaxĢı-yaxĢı ört-
basdır edən proqram tərəflərin hər birinin maraqlarını müəyyənləĢdirirdi. Proqram
çox vaxt hadisələrin real gediĢi ilə bağlı olmayan və hətta buna zidd yeni
illüziyaların süni və planlı Ģəkildə yaradılması yolu ilə gerçəkləĢirdi.
Bundan baĢqa, XIX əsrin əvvəllərində bu zəmində tarixi reallığın yeni -
virtual reallığa çevrilməsi üzrə qeyri-müəyyən transformasiyalar baĢ verdi. Bu
mövzu üzərində ayrıca dayanmadan əlavə edim ki, cücərtisi tədqiq olunan dövrə
düĢən məhz bu kvintessensiya ən yeni tarixdə ideoloji (virtual) vektorun inkiĢaf
xarakterini xeyli müəyyənləĢdirmiĢdir. Xoloskost və QULAQ eyni biçimli
anlayıĢlar olub, virtual gerçəkliyin qurbanları kimi baĢa düĢülür. Lakin matrisanın
miqdar amillərinin özgə gerçəkliyə keçidinin özünəməxsus totem iĢarəsi kimi yeni
keyfiyyətdə qayıdıĢı əvvəlcə praktiki əhəmiyyət kəsb edirdi: bəĢəriyyətə qarĢı
saysız-hesabsız cinayətlərin - geosiyasi sirlərin qurbanlarını bürün fəal siyasi
oyunçular tərəfindən gizlətmək.
Hamının və hər Ģeyin total məhv edilməsi “dəyərlər Ģkalası” üzrə insan
ağlının qəbul edəcəyi heç bir sxemə sığıĢmadığından yeni mifologemin - dünya
ictimai Ģüurunu manipulyasiya edə bilən alətin yaradılması lazım gəldi. Bu zaman
idarəetmə sxemləri ənənəvi düĢüncə stereotiplərinə əsaslanırdı: baĢlıca olaraq
sivilizasiyalararası müharibələr və dinlərarası təhdidlərlə bağlı əvvəlki emosional
ehtiyatlar iĢlənildi. Matrisanın XIX əsrin axırlarına qayıtması onu deməyə məcbur
21
edir ki, məhz bu dövr sonradan virtual monstrlar - faĢizm, kommunizmi və
ermənilik doğuraraq insana qarĢı maksimum nifrət yaradıb.
Əyalət elitasına, kütləvi psixoza arxalanan matrisanın kazuistikası da məhz
bundan ibarətdir. Bir də ki, mən erməniliyin ən görkəmli ideoloqlarının çıxıĢ və
məqalələrinə, erməni mənbələrinə daha çox etibar edirəm, məsələn, Njde
psevdonimi (ləqəbi) ilə daha yaxĢı tanınan Q.Ter-Arturyana. Erməni ziyalılarına
ünvanladığı məktubunda o, aĢağıdakıları qeyd edir: “Dilənmək və göz yaĢları -
bütöv bir xalqın psixologiyasıdır, bizim yeganə siyasi silahımızdır. Ümumiyyətlə,
dilənmək murdar Ģeydir. Dilənçiyə ürəkləri yandığı üçün yox, iyrəndiklərindən
kömək edirlər”.
Daha sonra: “Ġnsanların, hətta ən ləyaqətsiz adamların da yazığı gəlməsi
üçün zəhlətökən dilənçi eqoizmi mütləq təbii sayılır. Əgər o, üstəlik əlildirsə, daha
zəhlətökən və tələbkar dilənçi olur. Bax, dilənçi eqoizmi və əlil tələbkarlığı xalqın
psixologiyasına çevrilib”.
“Mayk Arlen” təxəllüsü ilə daha yaxĢı tanınan erməni yazıçısı Tiqran
Kuyuncanın Amerika jurnalında nifrətlə: “Ermənistan! Ah, rəzil qapıçı! deməsi heç
də təsadüf deyil.
Yeri gəlmiĢkən, hiddətlənmiĢ Njdenin məktubunda ona müvafiq istinad var.
Bilirsinizmi, ermənilik üçün bu cür proklamasiya səciyyəli, mərhələli
məqalə və çıxıĢlara görə Njde xarizmatik Ģəxsiyyətə çevrilir. Yeri gəlmiĢkən,
dünyanın gələcək qüvvə mərkəzləri modeli kimi göstərilən etnokorporasiyanın
yeni inkiĢaf dövrünün ideologemlərini məhz o, iĢləyib hazırlamıĢdır.
BaĢqa sözlə, əgər müxtəlif ölkələrin parlament üzvləri hələ bu yaxınlara
qədər “əyri ayaq AykanuĢun düz ayaqları” sxemini ancaq AykanuĢun gözü yaĢlı
martisasına Ģəfqətlə yanaĢdıqlarına və iyrəndiklərinə görə təsdiq edirdilərsə,
Amerika parlamentarilərinin bu mövzuya müraciətinin səbəbi tam baĢqadır. Bu,
beynəlxalq erməniliyin yeni siyasi rolu ilə bağlıdır.
Ayrıca götürülmüĢ bir millətin - Tanrı tərəfindən seçilmiĢliyi ideyası
fövqəlinsanın mövcudluğu barədə laboratoriya versiyaları kimi həmiĢə ciddi
münaqiĢələrə səbəb olub. Söhbət etnokorporasiyanın qloballaĢmasından gedirsə,
bu hal xüsusilə nəzərə çarpır. Mahiyyətcə, ermənilik məhvə məhkumdur və özünü
alman nasizmi lə sovet hakimiyyətinin aqibətindən qoruya bilməz. Üçüncü
etnokorporasiyanı da, yəqin ki, nə vaxtsa eyni tale gözləyir. Bu gün hamı böyük
müharibənin olacağını söyləyir, onu gah Dəccalın gəliĢi, gah da gözlənilən
demoqrafik partlayıĢla bağlayırlar və s.
Erməniliyin inkiĢafının yeni dövrünü və formatını təsvir edən Njde özü isə
bu haqda belə deyir: “Sülh Ģəraitini hətta “normal” adlandırmaq olmaz.
Planetimizdə sülh yoxdur və bəĢər tarixində də ola bilməz. Müharibə xalqların
tarixində qaçılmaz məqamdır, o, təkcə Ģüurlu hesablamalara əsasən aparılmır.
Müharibə - insan təkamülündə ən coĢqun təzahürlərdəndir. Müharibə instinktdir.
Ġnsanların, belə deyək, özlərindən asılı olmadan, idrakın, oxlaq qanunlarının
Dostları ilə paylaş: |