8
Britaniya (70), İrlandiya (70%), Çexiya, kapitalizmə yeni keçən
ölkələr, həmçinin ABŞ, Kanada və Avstraliya daxildir.
Pivənin geniş yayılmasını bir neçə amil şərtləndirir. Buraya ilk
növbədə istehsalı üçün geniş çeşiddə xammal bazasının
mövcudluğu (arpa, buğda, çovdar, qarğıdalı və s. dənlilər); ikinci,
digər alkoqollu içkilərlə müqayisədə nisbətən aşağı dəyəri və
nəhayət az miqdarda alkoqola malik olması aid edilə bilər.
Pivə çox vaxt alkoqol kimi deyil, “soyuducu içki” kimi
istehlak olunur. Pivəyə bir sıra zəif inkişaf etmiş Afrika və Latın
Amerikası ölkələrində də üstünlük verilir.
Ənənəvi “şərab” ölkələri – Fransa (istehlakda şərabın payı
70%-dir), İtaliya (75%), Argentina (75%), Çili və Gürcüstandır.
Dünyada üzüm şərablarının istehlakı digər alkoqollu içkilərlə
müqayisədə xeyli azdır.
Tünd içkilər üstünlük təşkil edən ölkələrə - Polşa (
istehlakda
payı
60%), Ukrayna (70%), Rusiya (75%) demək olar ki, bütün MDB
ölkələri (Gürcüstan istisna olunmaqla), Pribaltika, mərkəzi
Amerika və Cənub-Şərqi Asiyanın bir çox ölkələri həmçinin
Nigeriya daxildir. Tünd spirtli içkilər nəqliyyata çox davamlı olub,
saxlanma müddətinin uzunluğu ilə seçilir. Bu, onların xarici ticarət
şəbəkələrində geniş yayılmasına zəmin yaradır.
Alkoqollu içkilər istehlakı səviyyəsini müəyyən edən vacib
amillərə ölkənin mədəni səviyyəsi, ilk növbədə isə din amili aid
edilir.
Aşağı istehlakla səciyyələnən ölkələr zolağının sərhədi
alkoqolu qəti qadağan edən İslamın və onun istehlakını pisləyən
buddizmin yayılma sərhədlərinə uyğun gəlir. Bir sıra ölkələrdə, o
cümlədən Pakistan, Banqladeş və Əfqanıstanda alkoqol demək
olar ki, istehlak olunmur. Bu cür “Ayıq zolaq” Morokko və
Əlcəzairdən - İndoneziyayadək davam edir.
Mədəni xüsusiyyətlər baxımından diqqəti cəlb edən isə bir sıra
Avropa ölkələrində istehlak həcminin inkişaf edən vəziyyətdə,
yaxud stabil yüksək olmasıdır. Böyük Britaniya və İrlandiyada
alkoqollu içkilərin yüksək istehlakı içkilərin müəssisələrdən
9
(Almaniyada pivə müəssisələrindən) açıq aparılma ənənəsinin
olmasıdır.
Çox vaxt müxtəlif növ istehlak bazarlarını vacib amil kimi
təhlil edəndə ölkədəki həyat səviyyəsinə baxılır. Lakin alkoqol
istehlakında onun istehlak səviyyəsi ilə bu və ya digər ölkənin
inkişaf səviyyəsi arasında birbaşa asılılıq aşkar edilməmişdir.
Alkoqol istehlakına görə eynilik təşkil edən iki diametral əks–
(daha az və daha çox inkişaf edən) ölkələr qrupu səciyyələndirmək
olar. Məsələn: bir tərəfdə – zəif inkişaf etmiş Uqanda (15 yaşından
artıq hər adambaşına 18 ℓ təmiz spirt – 2005-ci il) Burundi (9
ℓ/adam), Haiti (8), İvedelula (9), Dominik (7,5); digər tərəfdə - çox
inkişaf etmiş Böyük Britaniya (12) Fransa (11), Almaniya (12)
Lüksemburq (16 ℓ/adam) dayanır. Yaxın miqdar səciyyələri arxa-
sında prinsipial keyfiyyət fərqləri gizlənir. Daha geri qalmış
ölkələrdə alkoqollu içkilərin yüksək istehlak səviyyəsi aşağı həyat
səviyyəsinin və çox hallarda stress faktorlarının, ictimaiyyətdəki
gərgin münaqişlərin nəticəsidir (məsələn, “öncüllər”dən olan
Uqandada 20 ilə qədər davam edən vətəndaş müharibəsi). Daha
sakit daxili vəziyyətli zəif inkişaf etmiş ölkələr adətən alkoqollu
içkilərin yüksək istehlak göstəricilərinə malik olmurlar. Əsasən
aşağı keyfiyyətli alkoqol istehlak edilən zəif inkişaf etmiş
ölkələrdə bir litr alkoqol istehsalına çəkilən xərclər inkişaf etmiş
ölkələrdəki analoji xərclərdən xeyli aşağıdır.
Avropa mədəniyyətli inkişaf etmiş ölkələrdə alkoqollu
məhsulların istehlak səviyyəsi son vaxtlar bütün qrup ölkələr üçün
orta səviyyəyə - yəni 10,5-11,0 ℓ/adama çatır. Daha çox kənara
çıxmalara İsveçrə və Norveçdə (“Avropa səviyyə”sindən aşağı),
həmçinin İrlandiya, Böyük Britaniya və Lüksemburqda (yüksək)
təsadüf olunur.
Ümumiyyətlə dünyada içkilər istehlakının ölkələr üzrə fərqli
xarakterdə olması nəzərə çarpır.
Alkoqollu içkilərin illik istehlak dinamikasına nəzər saldıqda
(2000 və 2007-2010-cu illər) aydın olur ki, 15 yaşından yuxarı hər
adama təmiz spirt istehlakı üzrə MDB və Şərqi Avropa ölkələri
10
artan dinamikalı ölkələr qrupuna aid edilə bilər. Bu qrupa 2000-ci
ildə 10 lirtdən çox, 2007-2010-cu illərdə isə 14 litrə yaxın olmaqla
Belarus liderlik etmişdir. Buraya həmçinin Koreya, Sloveniya,
Rusiya, Slovakiya, İspaniya, Belçika, Avstraliya, Polşa, Finlan-
diya, Ukrayna, Yeni Zenlandiya, ABŞ, Kanada, İsveçrə, Qaza-
xıstan, Norveç, Meksika aiddir.
Azalma yönümlü ölkələr qrupunda Çexiya lider olub, 2000-ci
ildə hər adama orta hesabla 16 litrə yaxın təmiz spirt istehlak
olunsa da sonrakı illərdə azalma müşahidə edilmişdir. Bu qrupa
həmçinin Fransa, Avstriya, İrlandiya, Almaniya, Macarıstan,
Portuqaliya, Danimarka, Böyük Britaniya, İsveçrə, Niderland,
Yunanıstan, Yaponiya, İtaliya, İsrail, Türkiyə daxildir.
İstehlak strukturuna nəzər saldıqda aydın olur ki, inkişaf etmiş
ölkələrdə təlabat zəif alkoqollu içkilər yönündə dəyişmişdir.
Rusiya içkilər strukturunda həmişə tünd alkoqol dominantlıq
etsə də, son 20 ildə pivənin xüsusi çəkisində artım müşahidə
olunmaqdadır.
“İdeal” istehlak strukturu (Q.Edvards, P.Anderson, T.Babor
və b. görə) belə hesab olunur: pivə 50%; şərab 35%; tünd içkilər
15%. Qeyd etmək yerinə düşər ki, belə struktura Belçikada təsadüf
olunur.
Ümumiyyətlə əhalisinin yüksək gəlir səviyyəsi olan ölkələrdə
(AB, ABŞ, Kanada, Avstraliya, Yaponiya) alkoqol istehlakının bir
qədər azalması müşahidə edilir ki, bu da həmin ölkələrdə sağlam
həyat tərzinə üstünlük verilməsi ilə əlaqədardır. Iqtisadi baxımdan
inkişaf etməkdə olan ölkələrdə əksinə, əhalinin gəlirlərinin artması
ilə alkoqol istehlakının yüksəlməsi müşahidə olunur. Bu qrupa
Meksika, Braziliya və Çin aiddir.
Dostları ilə paylaş: |