XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
373
Laurensiya şərə güc, zor yolu ilə qarşı durmamaq, güclülərin
qarşısında miskincəsinə geri çəkilmək, küt itaətkarlıq
göstərmək fəlsəfəsinə, köləlik əhval-ruhiyyəsinə nifrət ifadə
edir. O, kəndlilərin qorxaqlığını qamçılayır, öz qızını
zalımların əlində qoyan atasını ata adlandırmaqdan utandığı
bildirir. O, üzünü atasına, başqa kəndlilərə tutaraq deyir: "Siz
qoyunsunuz, Qoyun bulağı da sizə məskən olmağa çox
layiqdir... Siz dovşan kimi qorxaqsınız, anadan ağciyər
doğulmusunuz! Sizdə insan qanı yoxdur! Zavallılar! Öz
arvadlarını yad kişilərin ağuşuna atanlar! Bir danışın,
dillənin görək axı bu qılıncı niyə belinizdən asmısınız hə!?
Bu, belinizdən asılmış mildən başqa bir şey deyildir!
Yaradana and olsun ki, elə bir şey edəcəyəm ki, bütün
qadınlar ayağa qalxsın, qoy zalımlardan öz intiqamlarını
özləri alsınlar. Onları öz qanlarına qəltan eləsinlər! Bax o
vaxt sizi daşa basacaqlar! Arvadlar! Qorxaqlar..."
Laurensiyanın nitqi cəsarət, şücaət və qələbəyə
inamla doludur. Onun sözlərindən təsirlənən kəndlilər üsyan
edirlər. Dəyənək, qılınc, cida və nizələrlə silahlanmış kütlə
"Satqınlara, zalımlara ölüm!", "Fuente Ovexuna! Fernan
Qomesə ölüm!", "Yaşasın Fuente Ovexuna! Yaşasın kral
Fernando!" şüarları ilə hərəkətə gəlir. Kişilər də, qadınlar da
qızmış pələng kimi hücuma keçirlər. Fernan Qomes
öldürülür, parça-parça edilir, onun əsgərləri isə qaçırlar.
Kəndlilər möhtəşəm bir qələbə qazanırlar, şənlik edirlər,
oxuyurlar, gülürlər, zarafatlaşırlar. Mübarizəyə qalxmış xalq
öz həqiqi varlığını təsdiqləyir, gücünü nümayiş etdirir.
Lakin Laurensiyanın atası, dünya görmüş Esteban
yaxşı başa düşür ki, kilsə əyanları bu hadisəni eşidib sakit
oturmayacaqlar, divan-dərəni kəndə töküb cinayətkarı
tapmağa çalışacaqlar, istintaqlar aparılacaq, məhkəmələr
qurulacaqdır. Qoca məsləhət görür ki, danışıq vaxtı hamı
Fernan Qomesi kim öldürmüşdür deyə soruşanda ancaq bir
Afaq Yusifli İshaqlı
374
cavab versin! "Fuente Ovexuna". Adamları hazırlamaq,
öyrətmək, sınaqdan çıxarmaq üçün yalançı bir məhkəmə
məclisi qururlar. Esteban özünü hakim elan edib adamları
bir-bir dindirir. Maraqlı burasıdır ki, yalançı məhkəmə
hakimi olan Esteban öz həmyerlilərini "köpək", "oğru"
adlandırır, onlara qışqırır. Burada dramaturqun hakim
təbəqələrə qarşı istehzasını duymaq o qədər də çətin deyildir.
Kral məhkəməsi, doğrudan da, gəlib çıxır, qəddar bir
sərtliklə təhqiqat aparırlar, üç yüz adama işgəncə verib
həqiqəti öyrənməyə çalışırlar. Qocalara və uşaqlara da aman
verilmir. Lakin üsyanın təşəbbüsçüsü kim olmuşdur,
komandoru kim öldürmüşdür suallarına hamı ancaq bir
cavab
verir:
Fuente
Ovexuna.
Xalqın bu kütləvi
qəhrəmanlığı hamını heyran edir.
Fuente Ovexunalılar ən dəhşətli işgəncə, istintaq vax-
tında da zarafatlarından qalmırlar. Menqoya işgəncə verərək
ondan həqiqəti öyrənmək istəyən hakim axırda yorulub əldən
düşür. "İlahi, hələ mən ömrümdə beləsinə rast gəlməmişəm.
Bu qədər əzab-əziyyətə tab gətirib zarafatından əl çəkmir.
Yeganə axırıncı ümidim ancaq buna idi. O isə hamıdan
inadcıl çıxdı. Onları buraxın getsin, boğuldum, əldən
düşdüm! Daha dözə bilmirəm." Məhkəmə hakiminin bu son
sözləri xalq gücünün başqa mövqedən olan etiraflarından
başqa bir şey deyildir.
İstintaqdan sonra hamının alqışları altında bir neçə
qədəh içən Menqodan Frondoso indi arxayın halda bir daha
soruşur: "Komandoru kim öldürdü?" Menqo yarızarafat, yarı
ciddi belə cavab verir: "Əmi, mən nə bilim! Get bunu Fuente
Ovexunadan soruş, mən nə bilim!" Eyni sualı Frondoso
Laurensiya ilə tək qalan zaman ona da deyir, lakin ondan da
eyni cavab alır.
Esteban isə kəndlilərlə birlikdə kral Fernandonun
qəbulunda komandorun kim tərəfindən öldürüldüyünü belə
XVII əsr Qərbi Avropa ədəbiyyatı
375
izah edir: "Mərhum komandoru parçalayıb axırına çıxan
ancaq eşidilməmiş zülm, əzab-əziyyət oldu. Başına
gələnlərin hamısının günahkarı özü idi, öz hərəkətləri." Kral
vəziyyətlə tanış olandan, kəndliləri dinləyəndən sonra
"hərgah heç bir dəlil, heç bir sübut olmayıbsa, daha
mühakimə etməyə lüzum yoxdur. Cəza tədbiri görmək
yersizdir! Cinayət ağır deyilsə, bunu bağışlamaq olar!"
deyərək istintaqı dayandırdı və Fuente Ovexunanı öz
himayəsinə alır.
Komediya zülmə, haqsızlığa qarşı xalq qəzəbini ifadə
edən ən güclü əsərlərdən biri kimi qarşılanmış və
qiymətləndirilmişdir.
M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Dövlət Akademik
Dram Teatrında Lope de Veqanın "Sevilya ulduzu" /1953/,
"Valensiya divanələri" /1963/ əsərləri müvəffəqiyyətlə
tamaşaya qoyulmuşdur. 1974-cü ildə isə AZƏRNƏŞR onun
dörd pyesini azərbaycanca çap edib oxuculara çatdırmışdır.
KALDERON
/1600 - 1681/
Lope de Veqadan sonra İspaniyanın ikinci böyük
dramaturqu
Pedro
Kalderondur.
Yaradıcılığının ilk
dövrlərində şən, oynaq komediyaları ilə Lope de Veqanın
humanist ənənələrini davam etdirən Kalderon tədricən
dəyişir, tutqun, qaşqabaqlı bir sənətkara çevrilir. Feodal-
katolik irticasının amansızlığı, inkvizisiya məhkəmələrinin
və tonqallarının alovları humanist idealların süqutuna,
tənəzzülünə gətirib çıxardı. Hər gün xalqın gözü qarşısında
insan ancaq cismən deyil, həm də mənən məhv edilirdi.
Kilsənin törətdiyi cinayətlər onu qorxmağa, inanmağa,
Dostları ilə paylaş: |