273
vürlərinin XII əsrədək artıq müəyyənləşməsinin məziyyətləri və
əlamətləri üzərində aparılan araşdırma kimi burada Azərbaycan ədə-
bi və bədii yaradıcılıq nümunələrindən – nağıl, əski türk dastanla-
rı, rəvayət və əfsanələrin, tarixi-sosial anlamda xüsusi mövqeyi ilə
seçilən – Tanrıçılıq, İslam dininin və qədim türk inamlarının das-
tanla ortaq cəhətləri müstəvisində nəzərdən keçirilməsi lazımdır.
Yazılı ədəbiyyat nümunəsi olmasına qədər «Kitabi-Dədə Qorqud»
VII əsrədək şifahi şəkildə mövcud olduğundan xalqımızın mənəvi,
pedaqoji və psixoloji dünyagörüşü nümunələri də məhz qədim döv-
rlərlə əlaqədar mahiyyətə malik olması ilə dastanda əksini tapmış-
dır. Buna görə də «Kitabi-Dədə Qorqud»u tədqiqata cəlb edərkən
məhz qədim dövrlərin dünyagörüşü materiallarına müraciət etmək
lazımdır. Bu zaman aşağıdakı ədəbi-bədii və milli-mənəvi abidələr
nəzər-nöqtəsində saxlanılmalıdır:
1. III-V əsrlərdə Azərbaycanda qıpçaq türklərinin və bunların ar-
dınca oğuz türklərinin məskunlaşması istər «Azərbaycan xalqının,
istər Azərbaycan etnik-mədəni sisteminin, istərsə də Azərbaycan
epos təfəkkürünün təşəkkülündə daha böyük rol oynamışlar ki, bunu
sonrakı dövrlərin ən müxtəlif (dil, mədəniyyət, ictimai təfəkkür və
s.) fakt-əlamətləri təsdiq edir» (2; 146). Bu zaman «Kitabi-Dədə
Qorqud» dastanlarının yaranması prosesi başlamışdır. Burada «Ər-
gənəkon», «Boz qurd» dastanları olan Göy türk dastanlarının təsirlə-
rinin, «Köç», «Törəyiş kimi» uyğur dastanlarının faktlarının, «Oğuz
kağan» oğuz dastanının obraz, motiv və süjet xətlərinin mükəmməl
şəkildə qovuşduğunu müşahidə edə bilirik. «Kitabi-Dədə Qorqud»
həm dastan, həm də kitab olaraq türk xalqlarının istər bədii təfəkkü-
rünü dastan halında, istərsə də tarixi, etnomədəni, elmi, siyasi və so-
sial görüşlərini kitab halında özündə cəmləşdirmişdir. Bunun nəticə-
sidir ki, burada mifoloji qat zəngin şəkildə sintez halında əksini tapır.
2. VI əsrdən İslam dininin Azərbaycanda yayılması ilə «Dədə
Qorqud» kitabında yeni qat – dini-mistik qat zənginləşir. Artıq ob-
razlar dinin səlahiyyətində idarə olunur, qədim obrazlardan Qorqud
Pedaqogika, Fəlsəfə, Psixologiya
274
DƏDƏ QORQUD ARAŞDIRMALARI
Ata, Qazan xan İslamiyyətin təmsilçisinə çevirlirlər və xalqa onların
timsalında dini tərbiyə aşılanmağa başlanır. Təsadüfi deyil ki, on-
ların şəxsiyyətində İslam təbliğatçılığı ilə yanaşı qədim türk inanc-
lar sisteminə məxsus əlamətlər yaşamaqdadır. Qorqud Ata qopuzu,
alqışı və qarğışı, ad vermə müqəddəsliyi onun peyğəmbəri görməsi
ilə bərabər vurğulanır. Qazan xan yuxuya inamı ilə, içki məclisləri
təşkil etməsilə, qurda, suya, it kultuna inamı əks etdirməsilə yanaşı
məscid tikilişində və məscidlər təsis etməkdə, namaz qılmaqda təs-
vir edilir.
3. Qonşu xalqların və dövlətlərin mədəni həyatının dastanda əksi
də özünəməxsus psixoloji məqamlardandır. Belə ki, qədim inamlar-
la yaşayan Tuman qalasının təkurunun xalqının ölülərin diri olması
inamına qarşı Qazan xanın tənələrini, Qanturalının Trabzon təku-
runun qəddar əmrinə qarşı igidliklə uğurlarını göstərməklə dastan
yaradıcıları geniş erudisiyaya və dünyagörüşü nümayiş etdirmişlər.
Müxtəlif xalqlar və tayfaların spesifik cəhətlərini göstərərək dastan
müəllifləri Azərbaycan xalqına nəinki maraqlı süjet izləməyi təklif
edir, eyni zamanda onun tərbiyə işində müxtəlif istiqamətli pedaqoji
iş görmüş olurlar. Burada davranış tərbiyəsi xüsusilə geniş əksini
tapmışdır.
«Dədə Qorqud» kitabının bu cəhətlərini konkret faktlar əsasında
nəzərdən keçirdikdə aydın olur ki, kitabın bədii mətni dəyərli pe-
daqoji mahiyyət daşıyır. Burada təlim, tərbiyə, özünüdərk, milli qü-
surun yaradılması, şəxsiyyətin formalaşdırılması və eyni zamanda
etnik mənəviyyatın gücləndirilməsi işlərinin aparılma mexanizmi
məqsədyönlü şəkildə problem kimi ortaya qoyulmuşdur. Bir boy-
dan digər boya fərqli problemlər qoyulsa da, ümumilikdə pedaqoji
mahiyyət qabarıq bir folklor nümunəsi kimi bu dastan da didaktik
mahiyyətə malikdir və bu da onun milli dəyərini yüksəldir və xalqın
mütəşəkkil şəkildə milli ideya və milli dəyərlər ətrafında birləşməsi-
ni təmin edən tərbiyəvi əhəmiyyətini əsaslandırır.
Etnik xarakter etnik psixologiyanın və pedaqogikanın mühüm
275
tərkib hissəsidir. O, etnik simanı müəyyənləşdirən başlıca ünsürlər-
dən biridir. «Kitabi-Dədə Qorqud» da davranış psixologiyası etnik
psixologiyanın ayrılmaz hissəsi kimi etnik xarakteri müəyyən edir.
Oğuzların etnik xüsusiyyətləri onların qonaqpərvərliyi, əliaçıqlı-
ğı, sədaqətlərində, dözüm və səbr etmək keyfiyyətlərində, döyüşdə
mərdliklərində və s. məqamlarda əksini tapır. Qadınlar haqqında da-
nışılarkən dastanda onların «dörd cür» olması vurğulanır və əyani
olsun deyə misal və onların dilindən ifadələr, cümlələr, spesifik kə-
lamlar verilir.
Qarılar dört dürlüdür:
Birisi solduran sopdur,
Birisi dolduran topdur.
Birisi evin dayağıdır,
Birisi necə söylərsən, bayağıdır (1; 22).
Bundan əlavə qadınların bu xasiyyətlərinin açıqlanmasını nəin-
ki dastanın «Müqəddimə»sində görürük, eyni zamanda Dirsə xanın
xatununun, Qazan xanın xanımı Burla xatunun, Banuçiçəyin, Qantu-
ralının, Selcanının, Dəli Domrulun xatununun və s. xanımların tim-
salında igid, ağıllı, tədbirli, qorxmaz, sədaqətli görürüksə, Qısırca
yengənin, Boğazca Fatmanın, Aruzun xatununun simasında mənfi
xasiyyətli qadınların pislənildiyini müşahidə edirik. Dirsə xanın
xatunu cəsarətlə tədbir tökür, Dirsə xanı doğru haqq yoluna çəkir,
oğlu Buğacı xilas edir, ata və oğul arasında yaxınlaşmağa nail olur.
Tədbirli və ağıllı olan bu qadın sevilərək təsvir edilir. Aşağıdakı ifa-
dələrlə bu qadına hörməti görmək mümkündür: «Dirsə xan arvadının
sözü ilə böyük məclis qurdurdu, Allahdan istəyini dilədi» (1; 178),
«Arvadı belə danışanda Dirsə xan cavab vermədi» (1; 182), «Oğlan
anasının sözünü sındırmadı» (1; 184).
İgid və cəsarətli Selcan xanımın davranışı vasitəsilə dastan müəl-
lifləri qadının gözəl sifətlərini aşağıdakı kimi açıqlayırlar:
Pedaqogika, Fəlsəfə, Psixologiya
Dostları ilə paylaş: |