51
Kars qalası salam topu atdımı?
Sən yaparkən orda zəfər şənliyi
Məğlub düşmən qaşlarını çatdımı? (42, 152-153)
Şair bu şeirdə Qafqaz İslam Ordusunun bütünlüklə
Qafqaz türklərinin yurduna gəldiyini diqqətə çatdırmışdır.
Ə.Cavad burada Qars qalasından Türk ordusuna salam
topu atılmasını da təsadüfi olaraq işlətmir. Şair Qarsın er-
mənilərin tamah saldıqları Türk torpağı olduğunu yada
salmaq istəmişdir. O, Qafqaz İslam Ordusunu fəxrlə «şanlı
ölkənin şanlı ordusu» – deyə təqdim edir. Ə.Cavad onun
gəlişinin məqsədini aydın şəkildə bildirir. Şairə görə, Qaf-
qaz İslam Ordusunun «Turandan rusu qovmağa» gəlmə-
sindən hər yer, o cümlədən öz sırasını gözləyən Dağıstan
dağları da sevinib şadlanır, Kür və Araz çayları sevincdən
coşur:
Gəldiyin gün Kürün axar-baxarı
Əski günahlardan silkindi, çıxdı!
Eşidib Gümrüdə
*
təkbir səsini
Araz sevincindən dünyanı yıxdı!
Türk əsgərinin keçib getdiyi yerlərdə abadlıq və əmin-
amanlıq hökm sürdüyünə inanan prof. Əflatun Saraçlı bu
cəhətləri belə mənalandırır: «Türk ordusuna» şeirində…
Türkiyə
əsgərlərinin
Qafqazdakı
qəhrəmanlıqları,
qardaşın-qardaşa təmənnasız köməyi və bunun düşmənlərə
görk olması da əks olunur» (112, 142).
Ə.Cavad şeirinə belə bir qeyd də vermişdir: «Bu
parça Bakını fəth edən əsgərlərə ithaf edilmişdir (42,
152).
*
Эцмрц – Совет Ермянистанында ады Ленинакан олараг
дяйишдирилмиш гядим тцрк торпаьы
52
B.Nəbiyev şeirin məna və məzmununu belə ümumi-
ləşdirir: «Ə.Cavad Azərbaycan xalqını bolşevik-daşnak
əsarətindən xilas etmək üçün gəlmiş türk ordusunu öz
əsərlərində dərin səmimiyyətlə qarşılayır, onun təkcə
azərbaycanlılar qarşısında deyil, bütün türklər və
tərəqqipərvər dünya qarşısında tarixi xidmətlərini
tərənnüm edirdi. «Türk ordusuna» şeirində hər şey olduğu
kimi, öz adı ilə verilir, qardaş ölkənin xilaskar ordusu
Turandan rus işğalçılarını qovduğu üçün alqışlanırdı.
Viran edilmiş xan sarayı da, xalqın müsibətləri üçün qan
ağlayan Araz da, Kür də, Qara dəniz də, vüqarlı Qars
qalası da, uca Dağıstan dağları da türk ordusunun
insanpərvərlik missiyası sayəsində öz həyatlarının yeni
mərhələsinə qədəm qoyurlar» (102, 55).
Əhməd Cavad Qafqaz İslam Ordusunun qələbələrlə
dolu yürüşünü sanki addım-addım izləmiş, onu öz şeir-
lərində sevinc və qürur hissi ilə tərənnüm etmişdir. «Ey
əsgər» şeiri bu baxımdan maraq doğuran nümunələr-
dəndir. Orada türk ordusuna müraciətlə deyilir:
Dağa, daşa sancağını öpdürüb,
Duman kimi bu dağları bürüdün!
Dənizlərə salam rəsmi yapdırıb,
Göylərdəki bulud kimi yürüdün!
Yürü, yürü batan günün izinə!
Gülümsəyir doğan günəş yüzünə! (42, 151)
Bu şeir öz ruhu, üslubu ilə M.Ə.Yurdaqulun «Yürü,
oğlum, yürü git, Ya qazi ol, ya şəhit!» beytində olduğu
kimi hücum marşı təsiri bağışlayır.
Ə.Cavad türkün məhz İslam inamlı olmasını da
Türkiyə ordusunun əsas keyfiyyətlərindən sayır və bu
cəhətin «əsən yel» vasitəsi ilə «eşitməyən qulaqlara» da
53
çatdırılmasını vacib sayır:
Ey Türk, sənin hansı dində olduğun,
Minarəyə buyur, bizə söyləsin!
Eşitməyən qulaqlara səsini
Əsən yelə buyur, xəbər eyləsin!
Yürü, yürü batan günün izinə!
Gülümsəyir doğan günəş yüzünə! (42, 152)
Ə.Cavad bu şeirində Qafqaz İslam Ordusunun Azər-
baycanda həyata keçirdiyi xilaskarlıq işlərini də xüsusi
nəzərə çatdırır. Şair Qafqaz İslam Ordusunun Azərbay-
candan düşmənləri qovduqdan sonra ölkənin dinc həyata
qədəm qoymasını arzulayır və xilaskar orduya iftixarla
təşəkkürünü çatdırır:
Şu qarşıkı duman çıxan bacadan
Sən gəlmədən iniltilər çıxardı.
Geciksəydin məzlumların fəryadı
Yeri, göyü, kainatı yaxardı!
Yürü, yürü batan günün izinə!
Gülümsəyir doğan günəş yüzünə! (42, 152)
Ə.Cavad onu da xüsusi olaraq vurğulayır ki, azadlıq,
istiqlaliyyət və ədalətin bərpası üçün gələn, üzünə doğan
günəşin də gülümsədiyi türk əsgərinin ayaq basdığı yerlər
qaranlıqdan çıxıb, aydınlığa qovuşur.
Azərbaycanı Turanın bir parçası, Osmanlı türklərinin
nənə torpağı hesab edən şair türk ordusunun xilaskarlıq
missiyasından və əldə etdiyi qələbələrdən doğan sevinc və
coşqu hisslərini belə ifadə edirdi:
«Durnalarla göndərdiyim salamı
Yetirdimi sana ninen torpağı?!» (42, 152)
54
Bu sevinc və coşqu «İstiqlal zəfərinin dastanı» kimi
qiymətləndirilən (182, 3) «Bismillah» şeirində özünü
daha qabarıq şəkildə göstərməkdədir. Bu şeir də 1918-ci
ildə, sentyabr ayının 15-də Bakının Qafqaz İslam Ordusu
tərəfindən ruslardan və erməni daşnaq qüvvələrindən,
həmçinin ingilis əsgərlərindən tam azad edilməsi
münasibəti ilə yazılmışdır. Ə.Saraçlı «Bismillah»
şeirindən bəhs edərkən yazır: «…İlk baxışda «Bismillah»
sözü dini məna təsiri bağışlasa da, o vətən, azadlıq, inam
anlamındadır. Bakının düşmənlərdən təmizlənməsi, qardaş
Türkiyə
ordusunun
yardımı,
başkəndin
Bakıya
köçürülməsi, birlik, qardaşlıq, qələbə əzmi vətəndaş şairin
odlu
misralarında əzəmətli səslənir» (112, 142).
Ə.Cavadın şeirə «Bismillah» adını verməsi təsadüfi deyil
və əslində müqəddəs vətən torpağı üçün başlanmış olan bu
işə Allahdan xeyir-dua diləyidir. Bakı şəhərinə müraciətlə
yazılan bu şeirdə əsgərlərin «zəfər topları»nın
gurultusundan, qələbə Sevincindən coşan ürək döyüntüləri
böyük fərəh və sevinclə qələmə alınır:
Atıldı dağlardan zəfər topları,
Bürüdü elləri əsgər, bismillah!
O xan sarayında çiçəkli bir qız
Bəkliyor bizləri zəfər, bismillah!
Ey döyünən yürək, dumanlı şəhər,
Bilirmisən, bu zor gurultu nədir?
Aç sisli qoynunu, ordumuz gəlir,
Nişanlın qoynuna girər, bismillah! (42, 147)
Şair Türk ordusunu rəmzi şəkildə Bakının istəklisi,
nişanlısı kimi təqdim edir. İnanır ki, «şəhərin sisli, du-
manlı qoynuna» onun istəkli nişanlısı girməklə hər iki
həsrətli vüsala çatıb, bu vüsalın şirinliyindən «məst ola-
Dostları ilə paylaş: |