downloaded from KitabYurdu.az
169
Manna ərazisində bə zi türkmənşəli şə xs adların ın İran dilləri əsasında izah
edilməsi nəticəsində belə yanlış nəticə çıxarmışla r ki, guya artıq er. əv. IX əsrdə
Mannada İrandilli əhali də yaşayırdı. İqrar Əliyev Atropatenanın tarixinə dair
əsərində E.A. Qrantovskiyə istinad edərək Mannada kifayət qədər İrandilli
ünsürlərin o lduğunu yazmışdır (50, 22). Onun fikrincə Atropatenanın əhalisi
əsasən İrandilli idi (yenə orada). Odur ki, S.Qasımova III – VII əsrlərdə Cənubi
Azərbaycanda ―qədim İran Mid iya dia le ktləri‖ ifadəsini işlət mişdir (114, 181).
Cənubi A zərbaycan əra zisində əhalinin İrantip li a zəri dilində danışması fikri də
bununla bağlıdır.
X əsr ərəb müəllifi Yəqubinin Azərbaycanda yaşaması haqqında
mə lu mata əsaslanırla r: ―Azərbaycanın şəhər və mahallarının əhalisi əcə m azə rilə ri
ilə Babəkin olduğu əl – Bə zz şəhərinin sahibləri qədim Cavidanilərin qarışığıd ır‖ (I,
34). Bu mə lu matda atropatenlilərin ha mısının a zəri d ilində danış ması göstərilmir.
Sübut olunmuşdur ki, azəri dilinə aid materiallar Cənubi A zərbaycanın şimal – şərq
kuncünə - Ərdəbil mahalına aiddir (142, 208). Həm də qeyd olunur ki, bu dildə
mə lu matla r XIV əsrə qədər gə lir, halbuki XIV əsrdə Cənubi A zərbaycan ərazisində
əhalinin İran mənşəli dildə danışdığını demək yalnız elmi naşılıqdır, heç o lmasa
ona görə ki, artıq bu zaman Azərbaycan ədəbi dili mövcud idi. A zəri dilini müasir
talışların dili saymaq olar və bir sıra tədqiqatçılar, o sıradan rus və fars alimləri
belə də ya zırlar. La kin Azə rbaycan tədqiqatçısı yazır ki, Atropatenanın əhalisin in
böyük hissəsi azəri dilində danışırdı (114, 43). A zərbaycan xalqın ın tarixi haqqında
belə qondarma fikirlə r yüzlərcəd ir, qoy birisi də o lsun, bu fikirlə r qayaya atılan
kəsəklərd ir.
Atropatenada əhalinin türkmənşəli d ildə (la lin əhali bu dili ―türk d ili
adlandırmayıb‖, Manna və Midiya tayfaları türkmənşəli ellər id i, lakin onlarda
―türk‖ etnonimi yo x idi) danışdığını sübut edən ən tutarlı fakt budur ki, mannalar er.
əv. VIII – VII əsrlərdə iranlılaşmamışdır; Mid iya xalqı İran mənşəli o lmadığ ına
görə, mannaları assimilyasiya edib iran lılaşdıra bilməzd i. Atropaten xalqı Manna
və Maday etnoslarının b irbaşa varisi, atropatenlilərin d ili isə əsrlə r boyu davam
etmiş etnik prosesin nəticəsində təşəkkül tapmış türktipli d il idi. Eradan əvvəl IV
əsrdən sonra isə bu türkdilli etnos İrandilli o la bilməzd i. Ədər belə proses getsəydi,
onda atropatenlilə r e lə farsdilli o lardılar. Madayların d ili İrantipli deyildi və biz
onların da türkdilli olduğunu yuxarıda demişik. Deməli, Manna ərazisində ənənəvi
dil heç bir assimilyasiyaya məru z qalmamışdır. VII əsr ərəb mənbəyində
Azərbaycan ―türklə r ö lkəsi‖ adlanırsa, Bu türklə rin dili necə İran mənşəli ola
bilərd i? İran tədqiqatçıları Sə fa Rəhimzadə və Əh məd Kəsrəvi yazırlar ki, a zəri d ili
talışların və kürd lərin dili idi (bu barədə bax: 85). Əgər talışlar erkən orta əsrlərdə
Atropatenanın əhalisinin əksəriyyətini təşkil etməmişsə, məntiq i nəticə aydındır:
onda bu azəri dili bütün atropatenlilə rin dili ola bilmə zdi. Ona görə də Cənubi
Azərbaycanın böyük hiss əsində əhalinin azə ri dilində danışması haqqında A.
P.Novoseltsevin fikri (150, 41) yanlışdır. XI əsr şairi Qətran Təbrizin in
downloaded from KitabYurdu.az
170
poeziyasındakı ço xlu A zərbaycan – türk sözləri səlcuq – oğuzlarına qədər
formalaşmış ü mu mxalq türk dilin in mövcud olduğunu göst ərir. Dey ilən lərdən
başqa nəticə də alınır: əgər azəri dili Atropatenanın şimalında yaşayan talışların,
kürdlərin, tatların və b. dilidirsə, və əgər bu tayfalar azlıq təşkil edirdisə, onda
Atropatenada İrandilli Atropaten xalqı mövcud ola b ilməzdi. Beləliklə, İ. H.Əliyev,
E. A.Qrantovski və A.P.Novoseltsev Atropatenxalq ını İrandilli saymaqda haqlı
deyillə r. Əgər Atropaten xalq ı İran mənşəli idisə, de mə li, İran əra zisində iki
İrandilli xalq varmış: farslar və atropatenlilər. Bəs necə oldu ki, səlcuq – oğuz
işğalı nəticəsində farslara nisbətən çoxsaylı atropatenlilər türkləşdilər, farslar,
kürdlər, talışlar yo x? A xı bütün İran səlcuqların işğalı altında id i?
Deyilənlərdən görünür ki, Cənubi Azərbaycan əra zisində er. əv. IV əsrdən
XI – XII əsrlərə qədərki Atropaten xa lqı tə miz türkmənşəli idi və səlcuq oğuzla rı
orada heç kimi assimilyasiya etməmişdilər. Unudulur ki, səlcuq oğuzların ın
tərkib ində gəlmiş tayfala rın ço xu (əfşarla r, qacarlar və b.) İranda indi də etnoqrafik
qruplar şəklində yaşayırlar.
La kin erkən orta əsrlərdə Cənubi Azə rbaycan ərazisinə b ir sıra yeni türk
tayfaları gəlib məskunlaşmışdır. Bunu Cənubi A zərbaycanda ço xlu etnotoponimlər
də aydın göstərir. Gəlmə türk tayfalarının etnik prosesdə iştiraketmə dərəcələ ri
mü xtəlif olsa da, onların hamısı azərbaycanlıların təşəkkülündə rol oynamışlar.
La kin bu prosesdə yerli türk etnosları hə mişə aparıcı rola ma lik o lmuşlar, çünki
şəhərlər və mədəni mərkəzlər bu etnoslara məxsus id i. Atropatenada ümu mxalq
dili Manna və M idiya dövründə əsası qoyulmuş özül üzə rində təşəkkü l tap mışdı və
X əsrdə artıq ―Azərbaycan dili‖ adlan ırdı. Çünki əgər biz Atropaten xa lqın ın
mövcud olduğunu qəbul ediriksə (xoşbəxtlikdən əksər tədqiqatçılar bunu
danmırlar), onda bu xalqın ü mu mxalq danışıq dili də olmalı idi. Deməli, ―azəri‖
sözünün Azərbaycan türk etnosu və Azərbaycan türk dili anlayışları ilə heç b ir
əlaqəsi yoxdur, yalnız A zərbaycanda yaşadıqlarına görə, həm İrandillilərə, həm
Türkdillilərə şamil edilə bilən addır. ―A zəri türkcəsi‖ anlay ışı da məhz
―Azərbaycan türk dili‖ mənasındadır.
Bəs atropatenlilərin d ili necə adlan ıb? Bunun üçün iki qiy mət li məlu mat
var. Əl – Biruninin (973- 1048) ―Azərbaycan dili‖ və Xətib Təbrizin in (1012-
1088) ―A zərbaycan dili‖ ifadələri göstərir ki, ―A zərbaycan dili‖ dedikdə VII əsrə
qədərki dövrə a id etsək ―Atropatena (ölkəsinin) dili‖ mənasındadır. De mə li,
―azərilər‖, ―azəri dili‖ anlay ışları ilə ―azərbaycanlılar‖ və ―A zərbaycan dili‖
anlayışları eyni deyil. A zəri d ili Atropatenada İrandilli əhalinin dili, Azərbaycan
dili isə burada yaşayan və çoxluğu təşkil edən türkmənşəli əhalin in dili idi.
Alban və Atropaten (Azərbaycan) xa lqların ın etnik mənsubiyyətləri
barədə demək istədiyimiz q ısaca bunlardır.
Yu xarıda deyilənlərə yekun vuraraq belə nəticəyə gəlmək olar ki,
Azərbaycanın qədim və erkən orta əsrlə rə dair yazılmış etnik tarixinin indiki
vəziyyəti qəti surətdə tarixi həqiqəti ə ks etdirmir. Buna görə xalq ımızın
Dostları ilə paylaş: |