downloaded from KitabYurdu.az
165
Quruluşca Naxçıvan və Şəki bölgələrində Salvartı (Salvartu) dağ adları ilə eynidir.
Babək üsyanı ilə ə laqədar ərəb mənbələrində Həştadsar dağının adı çəkilir.
Z. M. Bünyadov P.Şvarsın belə bir fikrin i qeyd edir ki, guya bu ad farsca ―s əksən
zirvə‖ de mə kdir (75, 293). Bu, yanlış fikird ir. Əslində oronim danışıqda əvvəlinə
“h” səsi əlavə olunmaqla “as”, “tad” (Dav - ər – rud oronimində olduğu kimi)
―təpə‖ və izer – ―aşırım‖, ―dağ keçid i‖, ―dağ çökəyi‖, (bax: İzirtu toponiminə)
sözlərindən ibarətdir. Başqa sözlə, ―Aşırımlı dağ silsiləsi‖ mənasını verən
Aştadizər ad ı danışıqda Aştadzar, Aştadsar və Haştadsar formalarına düşmüşdür.
Babək üsyanının əhatə etdiyi əra zidə ə rəb mənbələrində Darva z dağının
adı çəkilir. Hazırda Zəngəzurda Bazarçayın sol sahilində Darvaztəpə dağı vardır.
Şəki qalası da bu dağda yerləşirdi. Bu toponimin farsca darvaza – ―keçid‖, ―qapı‖
kimi izahı səhvdir. Gu man ki, türkcə tör, tər – ―dağ vadisinin ən uca hissəsi‖,
―yüksək dağ örüşü‖, ―yayla‖ və Bəzz toponimində olduğu kimi, baz – ―təpə‖
sözlərindən ibarət olan ad danışıqda təhrifə uğrayaraq ―Darvaz‖ formasına
düşmüşdür.
Ərəb coğrafiyaçısı İbn əl Fəqih Cənubi A zərbaycanda Səfidrud çayının
sahilində Tarm adlı mahal qeyd edir (I, 38,). Bu toponim q ədim türkcə tarim –
―çay sahili‖, ―çayın qollara ayrılan yeri‖ (100; 145, 544) sözünd ən ibarətdir. Orta
Asiyada Tarim – Də rya, Təkla- Məkanda Ta rim, Tyan – Şanda Ta rim (145, 544)
türk toponimləri ilə müqayisə olunur. Şah İsmayıl Xətai ilə bağlı hadisələrdə XV
əsrin axırında Qızıl Üzən çayının sahilində Taro m, Taru m kimi çəkilir.
Yaqut Hə məvi Cənubi Muğanda Bəzz qalasının ya xınlığında Abraştavim
adlı dağın adın ı çəkir (32, 7). Bu toponim ―Abraştarim‖ kimi o xun malıdır:
katiblə rin səhvi üzündən ərəb əlifbasının “re” işarəsi “vav” işarəsi kimi ya zılmış
və demə li, “tarim” ko mponenti “tavim” kimi get mişdir. Toponim fa rsca ab – ―su‖,
―çay‖, Ərəs (Araz çay ının tələffü z forması) və türkcə tarim – ―çay sahili‖, ―çay ın
qolları ayrılan yeri‖ sözlərindən ibarətdir.
Şübhəsiz, bu toponimlər əvvəlki əsrlərdə yaran mış adlard ır.
Gətird iyimiz misallar Atropatena ərazisində əhalinin türk – azə rbaycanlı
olduğunu aydın göstərir.
A t r o p a t e n a n ı n t ü r k t a y f a l a r ı. Yu xarıda biz albanların b ir
hissəsinin Atropatenada Midiya dağlarında yaşaması barədə Strabonun məlu mat ını
gətirmişik. Strabonun vaxt ında Midiya dağla rı dedikd ə şübhəsiz ki, Atropatena
dağları nəzərdə tutulurdu. Müəllif yazır ki, albanlar kellər, kaduslar, utilər və
mardların qonşuluğunda yaşayırlar (Strabon, XI, 7, 1). ―M idiya dağları‖ Xəzərin
cənub- qərbindəki indiki Talış dağlarıd ır. Astaraçayla Qarasu çayı arasında
yerləşən bu dağlar Bağrov dağları da adlanır. De mə li, türk a lbanların bir hissəsi
talışların ulu əcdadları sayılan kaduslarla b ir ərazidə yaşayırdı. Bu ərazi
Atropatenaya mə xsus id i. Bunu ―Midiya dağları‖ ifadəsi də göstərir. Bu qiy mət li
mə lu matı toponimik fakt lar da təsdiq edir. XIX əsrdə Yard ımlı rayonunda Albani
adlı kənd vardı. Peştasar dağ silsiləsinin cənub – qərb yamacı indi də Alvana
downloaded from KitabYurdu.az
166
adlanır. Cənubi Azərbaycanda əhalisi azərbaycanlılardan ibarət Alvan və Alvanaq
adlı yaşayış məntəqələri vard ır (200). (Qədim türk dilləri üçün ―v‖ səsi səciyyəvi
deyil, alban etnoniminin ―a lvan‖ formasına düşməsi səciyyəvi b- v
əvəzlən məsindən irəli gəlir).
Yaqut Hə məv i Cənubi Azə rbaycan əra zisində indiki Qaradağ bölgəsində
Arşak adlı mahal adın ı çəkir. XIV əsr müəllifi Həmdullah Qəzvin i tərəfindən
Ardjak kimi yazılmış bu toponim Artsak – ―Sak yüksəkliyi‖ adın ın fonetik
formasıdır. Yaqut Həməvi yazır ki, Arşak Bəzzin yaxınlığında dağlıq ərazi adıdır.
Bu toponim cənubda Qaradağ mahalında Ərş ə formasında qalmışdır. Ərş ə Savalan
dağından şimalda Qaradağ silsiləsilə Talış dağları silsiləsinin b irləşdiyi yerin adıd ır.
Cənubi Azə rbaycan ərazisində Qarqar, Qərqər – Nəsir, Baba Qa rqar,
Karkara k, Kə rkə rə, Kə rkə r, Ala mdar – Qarqar adlı kəndlə r vard ır (200). Bu
toponimlə r Atropatenada yaşamış türk qarqarların adı ilə bağlıdır.
Albaniyada və Ermən istanda yaşamış türkdilli
Şirak tayfasının
Atropatenada da yaşadığını V əsr müəllifi Feofilakt Simo kattanın Atropatenada
Siraqan yaşayış məntəqəsini qeyd etməsi təsdiq edir. Həmin müəllif Muğanda türk
tayfaların ın yaşadığını yazmışdır (bax: 85). Hazırda Cənubi Azərbaycanda Şirac –
Xeyl və Şirac məhəllə ad lı kəndlə r vard ır və bu toponimlə rdə ―şirak‖ etnonimi
―şirac‖ şəklində qalmışdır. Yu xarıda b iz dedik ki, siraklar A zərbaycanda Çiraq və
Çiraqlı da adlan mışlar. Cənubi Azərbaycanda Çirak, Çiraq – Abdal, Çeraktəpə,
Çirakçi, Çeraq lu, Çeraqil (―Çirak‖ etnonimi və il – ―tayfa‖ sözündən), Sirak və
Şirakdeh kəndləri vardır (200).
Albaniyada erkən orta əsrlərdə yaşamış Aran adlı türk tayfasının adı
Cənubi Azə rbaycanda Arançı, Orancaq, Oranar (― Oran‖ etnonimindən və ər- ― kişi‖ ,
―igid‖, ―döyüşçü‖ sözündən), Aran , Aranlı kəndlərinin (bax: 3, 85) adlarında iz
qoymuşdur. Qeyd etmək lazımd ır ki, hələ X əsr müəllifi Əbu Dulaf Cənubi
Azərbaycanda Şiz (yəni, Gəncə) ya xın lığında Arran adlı kəndi qeyd etmişdi (I, 79)
ki, bu da ərəb dili əsasında “r” səsinin qoşalaşması ilə Aran toponimidir.
Cənubi Azərbaycanda ―hun‖ etnonim ilə bağlı olan ―Unar‖ (―hun‖
etnonimi və ə r – ―kişi‖, ―ig id‖, ―döyüşçü‖ sözündən), ―Xuniabad‖ və ―Xunan‖
toponimlə rin i hələ Yaqut Hə məv i (XIII əsr) qeyd etmişdir (32).
Şimali Azərbaycanda Biləsuvar, həm də Şabran toponimlərində əksini
tapmış türk ―Sabir‖ (Savar, Suvar) etnonimi Cənubi Azərbaycanda Bala Savar,
Savar – Ka late, Savarabad, Savaran və Savarçı yaşayış məntəqələrinin (200)
adlarında qalmışdır.
Türkmənşəli Sadak tayfasının adı isə Sadiq, Sadaqian və Sadak
kəndlərinin (200) ad larında aydın görünür.
Yu xarıda Şimali Azərbaycanda türk dondarlarla bağlı toponimləri
göstərmiş və ―Şuşu‖ toponiminin dondarlarla bağlı olduğunu demişik. Maraq lıd ır
ki, Cənubi Azə rbaycanda da Tundar, Şiş ə və Şişəvan kəndləri var (200).
Aydın olur ki, erkən orta əsrlərdə A lbaniyada yaşamış Gorus (Xorus,
Dostları ilə paylaş: |