Mer ku si o. Hörmətli pişiklər şahı, sənin doqquz canından yalnız
birini. Əgər arzu eləsən, yerdə qalan səkkizini də almağa hazıram.
Qılınanın qulağından dartıb, qınından çıxart. Cəld ol, yoxsa mənim
qılıncım sənin hər iki qulağını kəsib atar.
T i b a 11.
Sənin qulluğunda hazıram hər vaxt. (Qılıncım
sıyırır.)
R om e o. Merkusio, tez qoy qılıncı qına.
M e rk u s io. Ağa, di buyurun, növbə sizindir.
Vuruşurlar.
R om e o.
Benvolio, gəl, biz qılıncımızla
Vurub yerə salaq silahlarını.
Cənablar, ayıbdır, vuruşursunuz?
Axı, vuruşmağı qadağan edib
Hersoq Veronanın küçələrində.
Əziz Merkusio, Tibalt, dayanın!
Tibalt Romeonun qolunun altından vurub
Merkusionu yaralayır.
Öz adamları ile aradan çıxır.
M e rk u s io.
Mən yaralanmışam. İkinizin də
Ocağınız keçsin, həyatım sönür.
O getdi, özü də sağ və salamat?
Be nv ol io. Necə? Yaralandın?
M e rk u s io.
Azca cızılıb,
Elə bu da bəsdir. Hanı nökərim?
Ey, ey, cüvəllağı, qaç həkim çağır.
Nökər gəlir.
R om e o. Cİrəkli ol, dostum, yaran çox deyil.
M e rk u s io. Hə, quyu kimi dərin, kilsə qapısı qədər enli deyil.
Ancaq bu da kifayətdir. Sabah məni axtarsan, meyitimi taparsan.
Mənim işim bitib. Mən bu dünyadan köçməliyəm. İkinizin də oca-
ğınız keçsin! Lənət şeytana, it də, siçovul da, siçan da, pişik də adamı
ölümcül cırmaqlaya bilərmiş! Ah, lovğa, alçaq, kitab üzrə vuruşmaq
85
downloaded from KitabYurdu.org
Uilyam Şekspir
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
öyrənən dələduz! Sən iblis kimi hardan peyda olub aramıza soxuldun?
Məni sənin qolunun altından vurub yaraladı.
R om e o. İstəyirdim sizə yaxşılıq edim.
M e rk u s io.
Benvolio, məni tez evə apar.
Az qalır qəşş edim. İkinizin də Ocağınız
keçsin! Necə də məni Məzarda qurdlara
yem elədiniz.
Nə yaman məhv oldum, ikinizin də...
Merkusio ilə Benvolio gedirlər.
R om e o.
Hersoqun ən yaxın qohumudur o,
Mənim əsl dostum. O mənə görə
Sağalmaz, ölümcül bir yara aldı.
Biz qohum olsaq da bir saat əvvəl, Tibalt
ləkələdi mənim adımı.
Ah, qəşəng Cülyetta, sənin gül hüsnün
Qəlbimi incəltdi qadın qəlbitək.
Mum kimi yumşaldı polad xislətim.
Benvolio qayıdır.
Be nv ol io.
Romeo, Romeo, ah, Merkusio!.. Öldü o
mərd insan! O igid insan! Yerə nifrət
edib, vaxtından çox tez Onun cəsur ruhu
uçdu göylərə.
R om e o.
Bu nəhs gün gətirər sonsuz fəlakət,
Əvvəli qorxuncdur, axırı dəhşət.
Tibalt qayıdır.
Be nv ol io. Yenə azğın Tibalt gəlir bu yana.
R om e o.
86
O sağdı, o çatdı şöhrətə-şana. Merkusio
öldü. Zərif yumşaqlıq,
downloaded from KitabYurdu.org
Zərif buludların qoynuna yüksəl. Qoy
alovlu qəzəb bələdçim olsun. Tibalt,
əclaf sənsən, başımız üstdə Durub tənha
ruhu Merkusionun, Gözləyir ki, ona
yoldaş olasan.
İndi ya sən, ya mən, ya hər ikimiz
tlçub getməliyik onunla birgə.
Tib a lt .
Onunla dost idin, yaramaz uşaq,
İndi onunla da sən gedəcəksən.
R om e o.
Qılınc həll eləyər bu məsələni.
Vuruşurlar. Tibalt yıxılır.
Be nv ol io.
Şəhər əhli gəlir, Romeo, tez qaç.
Artıq Tibalt öldü, sən ələ keçsən,
Hersoq asdıracaq səni o saat.
Durub mat-mat baxma, tez aradan çıx.
R om e o.
Taleyin əlində oyuncağam mən.
Be nv ol io. Neçin dayanmısan, ölüm gəzirsən?
Romeo gedir. Şəhərlilər gəlir.
Bi rin ci ş ə hə r li.
Tibaltmı öldürüb Merkusionu?
O qatil, o quldur hayana qaçdı?
Be nv ol io. Odur uzanıbdır.
Bi rin ci ş ə hə r li.
Senyor, qalx yerdən,
Hersoqun adından hökm edirəm mən.
Dustaqsan, dur gedək, əmrə qulaq as.
Hersoq öz əyanları ilə,
Montekki, Kapuletti isə öz arvadları ilə və
başqaları daxil olurlar.
H e r s oq. Saldı bu davanı hansı yaramaz?
87
downloaded from KitabYurdu.org
Uilyam Şokspir
DÜNYA ƏDƏBİYYATI KLASSİKLƏRİ
Be nv ol io.
Mərhəmətli Hersoq, mən bircə-bircə
Deyim bu nəhs dava başlandı necə. Bu adam
öldürdü Merkusionu, Cavan Romeo da öldürdü
onu. Le d i Ka p u le t t i.
Tibalt, göz işığı, ciyərparası!
Əziz qardaşımın əziz balası.
Ah, hersoq, ah, ərim, axdı qanımız.
Bizə nə dağ çəkdi gör düşmanımız!
Ədalətli hersoq, qana qan gərək,
Bu saat Montekki versin can gərək.
H e r s oq. Bu qanlı davaya kimdir səbəbkar?
Be nv ol io.
Tibaltdır bu işə bais, hökmdar.
Ağır təhqir etdi o, Romeonu,
Romeo ədəblə ona dedi ki, Davanın-
dalaşın mənası yoxdur,
Bu həm də cinlədər əlahəzrəti.
Bu hörmət, bu izzət, bu mehribanlıq
Davakar Tibaltı sakit etmədi.
O daha da qızıb, Merkusionun
Köksünə yönəltdi polad qılıncı.
Coşqun Merkusio coşdu bu zaman,
Dəhşətlə çırpıldı qılınc qılınca.
Romeo araya girib qışqırdı:
“Aralanın, dostlar! Ayrılın, dostlar!”
Qorxunc zərbələri qorxu bilmədən O
öz silahıyla dəf eləyirdi.
Qılıncı yeridib qərəzkar Tibalt
Qolunun altından gənc Romeonun
Öldürdü yenilməz Merkusionu.
O qaçdı, tezliklə qayıtdı yenə.
İntiqam fikrinə düşdü Romeo,
Vuruşma od saçdı ildırım təkin.
Onları ayırmaq istəyirdim ki,
Tibalt bir tir kimi yerə uzandı.
88
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |