X FƏSİL. Cənubi Amerikada İnteqrasiya Assosiasiyası. Latın Amerikası İnteqrasiya Birliyi. MERKOSUR
Latın Amerikasında inteqrasiya proseslərinin təkamülü və inkişafı
Cənubi Amerikada Azad Ticarət Zonası (ALADİ)
Latın Amerikası İnteqrasiya Assosiasiyası (LAİA)
Cənubi Amerikada Vahid Bazar (MERKOSUR).
1) XX əsrin 50-ci illərinin sonunda Latın Amerikası ölkələri inteqrasiya birlikləri yaratmaq istəklərini bildirmişdilər. Bu regional iqtisadi inteqrasiya qurumunun məqsədləri aşağıdakı məsələlərin həllində tapılırdı.
Dar çərçivədə olan milli bazarların aradan qaldırılması və optimal miqyasa qədər vahid iqtisadi məkanı genişləndirmək.
Milli istehsal emal sənayelərinin ümumi bazasını yaratmaq.
Beynəlxalq ixtisaslaşma və istehsalatda əməkdaşlığa əsaslanaraq, birgə fəaliyyətlə iqtisadi komplekslər yaratmaq.
Kollektiv proteksionizmin üstünlüyünü qorumaq.
Xarici kapital əsasında sənayenin unifikasiya bacarıqlarını yüksəltmək.
Xarici borcları azaltmaq və s.
İnteqrasiyanın birinci dalğası 1960–70-ci illəri əhatə etmişdir. Bu dövrdə Latın Amerikası Azad Ticarət Zonası, sonra isə Latın Amerikası İnteqrasiya Assosiasiyası formalaşmışdır. Mərkəzi Amerika Ümumi Bazarı, And qrupu, Karib Cəmiyyəti və Latın Amerikası iqtisadi sistemi kimi birliklər yaranmışdır.
Latın Amerikası Azad Ticarət Zonasının yaradılması haqqında razılaşma 1960-cı il 18 fevralında Argentina, Braziliya, Meksika, Paraqvay, Uruqvay və Çili tərəfindən əldə edilmişdir. Latin American Free Trade Agreement (LAFTA). 1961-ci ildə isə iştirakçı dövlətlər arasında bu müqavilə qüvvəyə mindi. Gələcəkdə LAFTA-nı LAİA əvəz etmişdir. O bütün Latın Amerikası ölkələri üçün açıq bir qurum olmuşdur. LAFTA-nın məqsədi iştirakçı ölkələrin iqtisadi yüksəliş tempini artırmaq və inkişaf etmiş ölkələrin iqtisadi təzyiqinə tab gətirmək ilk növbədə ABŞ və Qərbi Avropa təzyiqlərinə.
2) Latın Amerikası Assosiasiyası Latın Amerikası ölkələri arasında ən iri ticarət-iqtisadi inteqrasiya qruplaşmasıdır. Təşkilat, 1980-ci ildə təsis edilmişdir. LAİ-nin yaradılmasının əsas məqsədi, Latın Amerikası regionunda iqtisadi və sosial inkişafı təmin etmək üçün vahid bazar yaratmaqdır. LAİ-ya 11 üzv ölkə Mərkəzi Amerika və Cənubi Amerika dövlətləri daxildir. Üzv dövlətlər öz aralarında prefensial ticarət haqqında razılaşma imzalayırlar. Nəzərdə tutulur ki, inkişaf etmiş dövlətlər, daha az inkişaf ölkələrə ticarət sahəsində güzəştlər etsin. Latin Amerika inteqrasiya Assosiasiyanın üzvləri üç qrupa bölünmüşdür. İnkişaf etmiş (Argentina Braziliya, Meksika ) orta səviyyəli (Venesuela, Kolumbiya, Peru, Uruqvay, Çili) və ən az inkişaf etmiş (Boliviya, Paraqvay, Ekvador) kimi ölkələr qruplaşırlar. Ümumilikdə bu inteqrasiya məkanı 20 milyon km2 sahəni əhatə edir və ərazisində 493 milyondan artıq əhali yaşayır. Təşkilatın rəsmi dilləri ispan və portuqal dilləridir.
1969-cu ildə, Mərkəzi və Cənubi Amerika ölkələri iqtisadi cəhətdən inteqrasiya etmək məqsədilə, regional təşkilatın təsis edilməsi haqqında razılığa gəldilər. And ölkələri qrupu, Latın Amerikası Azad Ticarət Zonasını təsis etdilər. 1980-ci ildə isə həmin birliyə üzv ölkələr təşkilatı daha da təkmilləşdirmək məqsədilə yığışaraq ALADİ – Latın Amerikası İnteqrasiya Assosiasiyasını yaratdılar. Əvvəlkindən fərqli olaraq yeni inteqrasiya qurumu, onun tərkibinə qatılmaq istəyən hər hansı bir ölkəni qəbul edə bilərdi. Həmçinin, ALADİ-yə üzv ölkələr həm öz aralarında həm də regiondan kənar ölkələrlə ikitərəfli razılaşmalar bağlaya bilərdilər. Bu zaman, həmin ölkələr assosiasiyanın digər üzvləri qarşısında məsuliyyət daşımırdı. Bütün bu şərtlər öz əksini, 1980-cı il avqust ayının 12-də imzalamış Montevideo Müqaviləsində tapmışdır. Məhz müqavilədə nəzərdə tutulan şərtlərə uyğun olaraq, Meksika həm ALADİ-yə üzv olmuş və həm də NAFTA-ya qoşulmuşdur. Müqavilənin 44-cü maddəsində bu məsələlər öz əksini tapmışdır. Montevideo müqaviləsi, ALADİ-ni yaradan və idarə edən qlobal hüquqi çərçivə sənədidir. Montevideo müqaviləsi aşağıdakı prinsipləri əsas götürülür: plüralizm, həmrəylik, çeviklik, fərqli yanaşma və müxtəliflilik. ALADİ 1981-ci ildən fəaliyyətə başlamışdır. Üzv dövlətlər, 1984-cü ildə Regional Tarif İmtiyazları cədvəlini qəbul etmişdir və gömrük tariflərini tənzimləmişdir.
ALADİ-nin məqsədi Latın Amerikası Azad Ticarət Zonası kimi fəaliyyət göstərən təşkilatın bazasında yeni ümumi Latın Amerikası vahid bazarını yaratmaqdır.
İnteqrasiya Assosiasiyasının strukturuna aşağıdakı orqanlar daxildir:
Baş Katiblik
Xarici İşlər Nazirləri Şurası
Qiymətləndirmə və Həmrəylik Konfrası
Nümayəndələr Komitəsi
Köməkçi Orqanlar
Yeni yaradılmış təşkilat, onun tərkibinə qatılmaq istəyən hər hansı bir ölkəni qəbul edə bilərdi. Həmçinin, ALADİ-yə üzv ölkələr həm öz aralarında, həm də regiondan kənar ölkələrlə ikitərəfli razılaşmalar bağlaya bilərlər. Bu zaman, həmin ölkələr assosiasiyanın digər üzvləri qarşısında məsuliyyət daşımırdı.
Montevideo Müqaviləsinə əsasən, istəniıən Latın Amerikası dövləti təşkilata üzv ola bilər. Bu müqaviləni ilk olaraq imzalamış ölkələr Argentina, Boliviya, Braziliya, Çili, Kolumbiya, Ekvador, Meksika, Paraqvay, Peru, Uruqvay və Venesueladır. 1999-cu ildə Kuba Respublikası ALADİ-yə üzv olmuşdur. Təşkilatın üzvləri inkişaf səviyyəsinə görə fərqlənirdi.
3) Latın Amerikası İnteqrasiya Assosiasiyası (Latin American İnteqration Associationn, LAİA) 1980-ci il 12 avqustda Montevideo razılaşmasına əsasən yaranıb. Bura 12 dövlət daxil olmuşdur: Argentina, Boliviya, Braziliya, Venesuela, Kolumbiya, (Kuba – 1999-cu ildə daxil olub), Meksika, Paraqvay, Peru, Uruqvay, Çili, Ekvador. Ümumi sahəsi 20 mln km2 , əhalisinin sayı 500 mln nəfərdir. LAİA-nın inteqrasiya istiqamətləri əsas olaraq bunlardır: Çoxtərəfli ticarət əlaqələrinin genişləndirilməsi və ona nəzarət etmək. Milli iqtisadiyyatların bir-birini tamamlamasını formalaşdırmağa təsir göstərmək. İqtisadi əməkdaşlığın tam ətraflı inkişafı üçün ümumi məkan yaratmaq.
İqtisadi inteqrasiyanın konsepsiyalarına uyğun genişləndirilməsi və praktik addımların atılması Latın Amerika ölkələrinin inteqrasiyasına xas olan əlamətdir. Daha bir xarakterik əlamət qitə ölkələri arasında iqtisadi və siyasi proseslərin bağlılığıdır. Yeni inteqrasiya növləri axtarılır. Bu ölkələrin əməkdaşlığında yaxınlaşma və birləşmə prosesləri müşahidə olunur. LAİA çərçivəsindəki dövlətlər arasında əməkdaşlıq, ticarət, gömrük tariflərinin aşağı salınması və iqtisadi qarşılıqlı tamamlama proseslərinə inkişaf etmişdir. Bundan savayı, assosiasiya çərçivəsində əməkdaşlıq, inteqrasiya layihələri həyata keçirilir. İnteqrasiya prosesləri önündə LAİA özünü baş məsləhətçi mexanizmi kimi təqdim edir. Onun funksiyası ikitərəfli və çoxtərəfli ticari-iqtisadi sazişləri qəbul etmək və yerinə yetirməkdir. Əməkdaşlıq çərçivəsində üzə çıxan problemləri birlikdə həll etmək bu qurumun məqsədlərindən biridir. LAİA-nın əsas icraçı orqanı xarici işlər üzrə nazirlər şurasıdır. Xarici işlər üzrə nazirlər şurasında inteqrasiya proseslərinin inkişaf istiqamətlərini təyin edib əlaqələndirirlər.
4) Merkosurun strateji məqsədi – qarşılıqlı intensiv ticarət, investisiyanın effektiv istifadəsi əsasında üzvlərinin iqtisadi artımına zəmanət verən birliyin yaradılması, həmçinin subregional beynəlxalq rəqabət qabiliyyətliliyinin artırılmasıdır.
1960-cı illərin sonunda baş vermiş iqtisadi və siyasi böhrandan sonra Cənubi Amerikada inteqrasiya proseslərinə maraq 1980-ci illərdən başlayaraq yenidən artmağa başladı. Belə ki, 1986-cı ildə Argentina və Braziliya, Latın Amerikasının iqtisadi cəhətdən güclü iki dövləti iqtisadi əməkdaşlıq və davamlı inteqrasiyanın inkişafı haqqında birgə layihələrini irəli sürdülər və başqa ölkələrin bura qatılmasının açıq olduğunu elan etdilər. Bundan sonra Uruqvay və Paraqvay da tez vaxtda onlara qoşuldular. 1991-ci ilin mart ayında Paraqvayın Asunsion şəhərində gömrük birliyi və ümumi bazar – MERKOSUR-un yaradılması haqqında dördtərəfli müqavilə imzalandı. Amma ölkələr arasındakı real ticarət bloku 1995-ci ildən qanuni qeydiyyata alındı. Bu vaxta qədər mürəkkəb hazırlıq işləri gedirdi.
1994-cü ildə Asunsion müqaviləsinə əlavə olaraq sərbəst ticarət zonasının yaradılması və sonradan onun gömrük birliyi ilə əvəz olunmasını təsdiq edən yeni müqavilə imzalandı. 1995-ci ildə bu müqavilə qüvvəyə mindi və birliyin sərhədləri daxilinə üçüncü ölkələrdən məhsul idxalına dair ümumi gömrük tarifləri tətbiq olunmağa başlandı.
Təşkilatın nüfuzu qalxmağa başladıqca, Cənubi Amerikanın başqa dövlətləri də buraya qoşulmağa başladılar. 1996-cı ildə Boliviya, 2000-ci ildə isə Çili assosiasiyaya daxil olunmuş üzvlər kimi təşkilata qoşuldular. 2002-ci ildə isə Venesuela da bu təşkilata üzv qəbul edildi.
MERKOSUR-un əsas idarəedici orqanı Ümumi Bazar şurasıdır. Onlar periodik olaraq dövlət başçıları və ya xarici işlər nazirlikləri səviyyəsində görüşürlər və inteqrasiyanın inkişafı ilə bağlı siyasi planlarını həyata keçirirlər. Əsas icraedici orqan isə Ümumi Bazar qrupudur. Ümumi Bazar qrupu Montevideoda (Uruqvay) inzibati katibliyə və eləcə də birbaşa özünə tabe olan 10 texniki komissiyaya malikdir. Bu komissiyalar ticarətlə, gömrük tənzimlənməsi ilə, texniki normalarla, valyuta-maliyyə siyasəti ilə, makroiqtisadi siyasətlə, quru və dəniz nəqliyyatı ilə, sənaye texnologiyaları ilə, kənd təsərrüfatı və energetika ilə bağlı məsələlərlə məşğul olurlar.
Qeyd olunduğu kimi, MERKOSUR-un təşkilati strukturuna aşağıdakı orqanlar daxildir:
Ümumi Bazar şurası – inteqrasiya prosesləri ilə bağlı ümumi rəhbərlik (Xarici işlər nazirləri səviyyəsində)
Ümumi Bazar qrupu – əsas icraedici orqan
Birləşmiş Parlament komisiyyası – MERKOSUR parlamentinin səlahiyyətli orqanı
Sosial-iqtisadi məsləhət forumu – iştirakçı dövlətlərin iqtisadiyytlarının sosial iqtisadi sektoru ilə bağlı səlahiyyətli orqan
İnzibati katiblik
Texniki komissiyalar
Cənub konusunun ümumi bazarı Latın Amerikasının ən effektiv inkişaf edən inteqrasiya təşkilatlarından biridir. MERKOSUR-un yaradılması iştirakçi ölkələr arasında qarşılıqlı ticarət dövriyyəsinin artmasına gətirib çıxartdı. Belə ki, 1991–1997-ci illər ərzində bu ölkələr arasındakı ticarət dövriyyəsi altı dəfə artdı, amma buna baxmayaraq onların inkişaf etmiş ölkələrlə aralarında olan məhsul dövriyyəsi dəyişmir. Bu ölkələr arasındakı sərbəst ticarət zonasında bütün gömrük rüsumları, 90% məhsullarda digər məhdudiyyətlər aradan qaldırılıb və üçüncü ölkələrlə ticarət zamanı 85% idxal olunan mallara eyni daxili tariflər tətbiq olunur. Yaxın vaxtlarda ümumi valyutanın, vahid maliyyə məkanın yaradılması haqqında da danışıqlar gedir.
İqtisadçıların fikrinə görə, bu təşkilatın yaradılması ona daxil olan ölkələrə öz iqtisadiyyatlarını stabilləşdirməyə kömək etdi. 1990-ci illərdə inflyasiyanın qarşısını almaq idxalın artırılması ilə həyata keçirildi və qiymət siyasətinin qaydaya salınması iqtisadi böhranın qarşısını almağa yardımçı oldu: Misal olaraq Braziliya və Argentinanı göstərmək olar. Belə ki, 1991–1993-cü illərdə Braziliyada iqtisadi durğunluq zamanı yerli sənaye o vaxtlar iqtisadi yüksəlişdə olan Argentinanın bazarına çıxış imkanı olduğu üçün ayaqda dura bildi. Argentinaya da 1994–1995-ci illərdəki iqtisadi böhran zamanı xilasedici qüvvə kimi dinamik inkişaf edən Braziliya bazarı kömək etdi. MERKOSUR-un təcrübəsi göstərdi ki, uğurlu inteqrasiya təşkilatı qurub, inkişaf etmək üçün heç olmasa bu təşkilata daxil olan ölkələr içində ikisinin güclü iqtisadi əlaqələri olmalıdır ki, böhran zamanı zəif vəziyyətdə olan tərəfdaşlarına yardım edə bilsinlər.
MERKOSUR-un fəaliyyətdə olduğu dövrdə Latın Amerikasının digər təşkilatları ilə ticari iqtisadi tərəfdaşlığı getdikcə böyüməyə başladı. Meksika və Çili özlərinin geosiyasi mövqeyindən istifadə edərək NAFTA və MERKOSUR arasında bağlayıcı bənd rolunu oynamağa cəhd göstərirlər. 1991-ci ildə Mərkəzi Amerikada yaradılmış "Mərkəzi Amerika inteqrasiya təşkilatı-SICA" (6 dövlət – Qvatemala, Honduras, Kosta-Rika, Nikaraqua, Panama, Salvador) 1998-ci ildə öz sərbəst ticarət zonasını MERKOSUR-un sərbəst ticarət zonası ilə birləşdirmək haqqında müqavilə imzaladılar.
Qarşılıqlı investisiya qoyuluşları da nəzərə çarpacaq dərəcədə artmağa başladı. Belə ki, 1995-ci ilin dekabr ayında MERKOSUR və Avropa İttifaqı arasında "Regionlararası müqavilə" imzalandı. Bu müqavilədə 2001-ci ilə qədər bu təşkilatlar arasında sərbəst ticarət zonasının yaradılması qarşıya məqsəd qoyulmuşdu. Bu müqavilənin bağlanmasına ən çox təşəbbüs göstərənlərdən biri öz köhnə müstəmləkələri ilə keçmiş ənənəvi əlaqələrini saxlayan İspaniya idi.
Latın Amerikası ölkələri arasındakı uğurlu iqtisadi və siyasi yaxınlaşma ABŞ-ın Qərb yarımkürəsindəki inteqrasiya proseslərini nəzarət altında saxlamasına mane olurdu. Buna gorə də ABŞ 1994-cü ildə Mayamidə Amerika qitəsinin 34 ölkəsinin dövlət başçılarını yığıncağa çağırdı. Burada Latin Amerikasi ölkələrinin iqtisadi inkişafını sürətləndirmək haqqında məsələlər müzakirə olundu və "Amerika qitəsinin sərbəst ticarət zonası (Free Trade Area of Americas – FTAA)"nın yaradılması haqda layihə irəli sürüldü və bəyənildi. Müqavilənin bağlanması 2005-ci ilə qədər yubadıldı. Belə ki, danışıqlar zamanı əsasən 2 layihə müzakirə olunurdu – Baziliya və Amerika layihələri. Brazilya öz layihəsində inteqrasiyanın MERKOSUR və NAFTA simasında ayrı-ayrı inkişafını təklif edirdi. Amerika isə öz layihəsində NAFTA daxilində Latin Amerikası inteqrasiya qurumlarını əritməklə Panamerikan sərbəst ticarət zonası yaratmağı təklif edirdi.
NAFTA-nın MERKOSUR-a ərazi və əhali baxımdan 2 dəfə, ÜDM baxımından 7 dəfə, məhsul dövriyyəsi baxımından 28 dəfə üstələdiyini nəzərə alan Latin Amerikası ölkələri Braziliya layihəsinin lehinə səs verdilər.
Bütün bunlara baxmayaraq, MERKOSUR Latın Amerikasının ən böyük inteqrasiya təşkilatı olaraq öz yerini saxlayır. Belə ki, Latın Amerikasının əhalisinin 200 milyondan çoxu, ÜDM-nin 50%-i, birbaşa xarici investisiyanın 40%-i, məhsul dövriyyəsinin 60%-dən çoxu və daxili ticarətinin 33%-dən çoxu bu birliyin payına düşür.
Ortaya çıxan yaxşı nəticələrə baxmayaraq (digər inkişaf etməkdə olan ölkələrin inteqrasiya qurumları ilə müqayisədə), MERKOSUR da digər inteqrasiya təşkilatlarının üzləşdiyi problemlərlə üzləşir. Üzv dövlətlərin müxtəlif tipli və onların iqtisadi inkişaflarının nisbətən aşağı səviyyədə olması bu təşkilatın qarşılaşdığı ən əsas problemlərdən biridir.
Məsələn, MERKOSUR çərçivəsində böyük və nisbətən güclü "yeni sənayeləşmiş ölkələr", Braziliya və Argentina ilə nisbətən zəif Uruqvay və Paraqvay ilə əməkdaşlıq cəhd edirlər. Vahid sənaye rəqabəti şərtlərinin yaradılması Uruqvay və Paraqvayın sənayeləşməsinin zəifləməsinə gətirib çıxaracaq və bu da onları nisbətən güclü olan qonşulardan asılı vəziyyətə salacaqdır. Buna görə də onlar üçün davamlı olaraq ticarətdə bəzi güzəştlər tətbiq olunur.
İqtisadçıların müşahidələri onu göstərir ki, MERKOSUR ölkələrinin qarşılıqlı ticarətində dünya bazarında rəqabət qabiliyyətliliyi aşağı olan məhsullar üstünlük təşkil edir. Nəticədə qarşılıqlı ticarət istehsalçılar üçün kömək rolunu oynamağa başlayır, amma daha inkişaf etmiş ölkələrin idxal edilmiş məhsullarını seçən istehlakçılar üçün bunun heç bir faydası yoxdur. Başqa inteqrasiya qurumlarının təcrübəsi onu göstərir ki, "ikinci dərəcəli əmtəələr"lə qurulan qarşılıqlı ticarət heç də uzunmüddətli perspektivə malik deyil. Bunu da qeyd etmək lazımdır ki, Cənub konusunun ölkələri arasında regiondaxili məhsul dövriyyəsində yüksək texnologiya məhsullarının payı getdikcə artır: əgər 1970-ci ildə maşınqayırma sahəsindəki hasilat 3,4% idisə, 1985-ci ildə 12,6%, 1996-ci ildə isə 16,4% olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |