sisatlarmı, digər tərəfdən isə onun bəzi prinsiplərinin inkişaf
etdirilməsinə yönəldilmişdir.
Fransada hökumətin təşkilatı sisteminin yaradılması XIX əsrin
əvvəllərində
meydana gəlmiş, hal-hazıra kimi qüvvədədir.
Nazirliklərin mərkəzi aparatlan, nazirliklərin tərkibində bürolar
yaradıldı və onların fəaliyyətləri müəyyən edildi.
Eyni zamanda, ərazi idarəetmə strukturları da yaranmağa başladı,
ərazi idarəetmə strukturlarına kommunalar və departamentlər daxil
edildi.
Fransada idarəetmə sistemində və inzibati hüququn əsas təsi-
satçısı olan prefektlərin də strukturlannda dəyişikliklər baş verdi. Bunun
nəticəsində Fransa hökuməti və digər idarəetmə orqanları belə bir
nəticəyə gəldilər ki, prefektlər olmasaydı, nailiyyətlər də əldə etmək
olmazdı. Napaleon bununla bağlı olaraq qeyd etmişdir ki, XIX əsrin
əvvəlində idarəetmə strukturlarında apanlan dəyişikliklərin, o cümlədən
prefektlər haqqında edilən dəyişikliklərin dünyada analoqu yoxdur. Onun
fikrincə, XIX əsrdə aparılmış, edilmiş bu islahatlar nəticəsində
prefektlərin adları dəyişilərək respublika komissarları ilə əvəz edildi.
Nəhayət, piramidanı Dövlət Şurası tamamladı, onun hüququ əsası isə
XIX əsrdə qoyuldu.
Liberal prinsiplər ilk növbədə dövlətin öz inzibati ərazi bölmələri
ilə qarşılaşdı, dövlət isə idarəetmə sistemində üstünlük təşkil etdi.
Müəyyən Desentralizasiya meyilli ərazilər üçün 1884-cü ildə
qanun qəbul edilərək ona bir sıra dəyişikliklər edildi. Dövlətin tələblərinə
əsasən idarəetmə orqanları öz səlahiyyətlərini həyata keçirərkən qarşılıqlı
münasibətlərin yaradılması prinsipinə əməl edirdilər. İdarəetmə orqanları
isə bu işdə imkan daxilində xüsusi sahibkarlardan yararlanırdılar. Həmin
qanun Fransada bu günə kimi öz qüvvəsini saxlayır.
Siyasi liberalizmin əlamətləri, yəni hələ o dövrdə mətbuata,
yığıncaqların keçirilməsinə dövlət tərəfindən verilən azadlıqlar qanun-
laşdırıldı. İdarəetmə sisteminin özündə də liberalizmin, məmurların və
qulluqçuların hüquqları təmin edilirdi. Fransada vəzifəli şəxslərin iş
fəaliyyətlərinə və həyat tərzlərinə gündəlik olaraq nəzarət etmək üçün
onların əleyhinə dosyelər açılması barədə 1905-ci ildə qanun qəbul
edildi. Həmin qanuna əsasən, məmurlar haqqında dosyeyə daxil olan
məlumatlar barədə onun özünə məlumat verilmir, onları vəzifədən azad
edəndə və yaxud vəzifələrini dəyişdirəndə dosye materiallarından
istifadə edilirdi.
İnzibati hüquqda hələ o dövrdə bir sıra
prinsiplər meydana
18
Xüsusi sahibkarlıqla məşğul olan təşkilatların sayının äürətlə artması ilə
əlaqədar xüsusi hüquq ümumi hüquqla birləşdi.
Bunun nəticəsi olaraq isə inzibati işlər üzrə məhkəmələr
təcrübədə bir sıra problemlərlə üz-üzə qaldılar.
Dövlət Şurası isə yeni problemlərlə üzləşdiyindən, onların həlli
yolları axtarılırdı. Lakin elə problemlər də olmuşdur ki, onlar müasir
dövrə kimi öz həllini tapmamışdır. Bu problemlər həm iqtisadi, həm də
sosial sahələrə aid idi. Yaranmış problemləri aradan qaldırmaq üçün
dövlət mütəmadi olaraq idarəetmə orqanlarının fəaliyyətinə nəzarət
edirdi. Bu məqsədlə bir sıra normativ aktlar qəbul edilmiş və hökumətin
proqramına əsasən, bəzi dövlət strukturları sahibkarların sərəncamına
verilmişdi. Məsələn, avtomobil yollarının tikintisi və istismarı xüsusi
sahibkarların sərəncamında idi. Bu tədbirlər 1981-ci ilə kimi davam
etmişdir. Həmin ilin may ayının 10-da hökumət nəqliyyatı, sənaye
müəssisələrini, maliyyə idarələrini öz sərəncamına götürdü. Bununla
inzibati hüququn dairəsi yüngülləşməyə başladı. İnzibati hüquq milli
birliyi qoruyub saxlamaq məqsədilə cəmiyyətin bütün strukturlarında
vahid davranış qaydalarına əməl edilməsinin normativ qanunlarla
tənzimlənməsini tələb edirdi. İnzibati hüququn əlamətləri hüquqi
normalarla müəyyən edilmişdir. Doktrina və sənədlər inzibati hüququn
alətləri hesab edilir.
Doktrina dedikdə, hüquq elmində möhkəm təcrübəsi və idarəetmə
nəzəriyyəsindən ibarət olan mürəkkəb birliklər kompleksi başa düşülür.
İnzibati hüququn kursu onun ümumi nəzəri hissəsi ilə şərh edilir.
Bu kurslar iki kateqoriyaya ayrılır: Birinci kateqoriyaya
universitet proqramlarına uyğun olan və öz həcminə görə qısa kurslar,
dərsliklər və dərs vəsaitləri aiddir.
İkinci kateqoriyaya isə ixtisaslaşdırılmış elmi əsərlərdə,
dissertasiyalarda, jurnallarda və bir sıra tədqiqatlarda və dərc edilən
məqalələrdə öz əksini tapan müddəalar aid edilir. 1974-cü ildə professor
M.Valinin şərəfmə «Hakim və ümumi hüquqa dair 40-dan çox məqalə
dərc edilmişdir.
Bir sözlə, Dövlət Şurasında qəbul edilmiş rəylər təkcə idarəetmə
aktı deyil, həm də doktrinanın tərkib hissəsi hesab edilirdi. Ona görə də,
inzibati hüquq normaları və prinsipləri təhlil edilir, əhali arasında izahat
işi aparılırdı ki, bu da mühüm təsir qüvvəsinə malik idi.
Azərbaycanda, o cümlədən Sovet İttifaqı dövründə inzibati hüquq
1949-cu ildə meydana gəldi və həmin
ildə hüquq sisteminin bir
20