112
Hüseynqulu, Ağalı tipli toponimlər daha çox şəxs adları ilə
bağlıdır. Çox güman ki, həmin toponimlərdə yaşayış
məntəqəsini salan əsas şəxslərin adları toponimdə əksini
tapmışdır.
Quru Araz, Dovşan qışlaq, Illi Qarakilsə, Kolanlı aralıx,
Məzrə Şorsu kəndi, Şamburd dərəsi, Ulya Sarvanlar tipli
toponimlərin yaranmasını isə müxtəlif səbəblərlə izah etmək
mümkündür.
3.2. Ermənistanın türk mənşəli etnotoponimilərinin
fonetik xüsusiyyətləri.
Onomastik vahidlərin fonetik dəyişikliklərə uğraması daha
çox müşahidə edilir. Bu cəhət müxtəlif səbəblərlə izahlanır. Hər
şeydən əvvəl qeyd etməliyik ki, onomastik vahidlərin böyük bir
qismi tarixən qədim dövlərdən yarandığı üçün onlar dilin
inkişafı nəticəsində müəyyən dəyişmələrə məruz qalırlar. Bu
xüsusiyyət etnonim və etnotoponimlərdə özünü daha çox büruzə
verir. Müəyyən fonetik dəyişmələrə uğrama, məruz qalma dil
əlaqələrindən, linqvistik arealdan və həmçinin nitq xüsusiyyət
-
lərindən doğan qanunauyğun hadisələr sırasına daxildir. Yer
adlarında fonetik dəyişmə ümumi leksik fonda nisbətən ləng baş
versə də, onlar öz izlərini yaxşı saxlayırlar. Bununla yanaşı, onu
da qeyd etmək lazımdır ki, onomastik vahidlərdə, o cümlədən
yer adlarında elə dəyişmələr baş verir ki, onları asanlıqla bərpa
etmək mümkün olmur. Bu zaman bəzi adların linqvistik təhlili
ilə əlaqədar olan fikirlərin çoxu bir-birini tamamlamaq əvəzinə,
biri o birini təkzib edir. Qəbilə və tayfa adları əsasında yaranan
etnotoponimlər, xüsusən areal etnotoponimlərdə fonetik
dəyişmələr aşkar hiss edilir. Konkret nümunələrə müraciət edək.
Ikinci fəsildə Abas tayfasının adı əsasında yaranmış
etnotoponimləri nəzərdən keçirdik. Bu tayfanın adı haqqında
maraqlı fikirlər vardır.
113
Tatarıstanda Apas kəndi, Apastovo rayonu, Apaç kəndi,
Apaz kəndi vardır. Kazan xanlığında Aqaç-Aqan-Opaç kəndləri
olmuşdur(102, 284).
Tarixi mənbələrə görə xəzərlərin avaz və ya abas tayfası,
peçeneqlərdə abas tayfası olmuşdur. Peçeneqlərdə Abas şəxs adı
da işləkdir (141, 40). Qeyd etdiyimiz kimi ərəb dilindən keçmiş
Abbas antroponimi və onunla bağlı toponimlər də az deyildir.
Verilmiş nümunələrdə ç-z-s keçidləri aydın hiss olunur. Bunula
yanaşı, aqaç-avn-apaç sırasındakı n fonemini izah etmək
müəyyən çətinlik yaradır. Fonetik dəyişmələr baxımından türk
mənşəli Əfşar, Gəncə, Şəki, Qayı, Qarxun, Kəmər, Boyat etnik
anlayışlı adlar xarakterikdir.
Əfşar tayfasının izi Abşeron, Avaş (Şamaxı), Avuş (Şə-
rur), Avur (Yardımlı), Avşar (Ağcabədi) yer adlarında sax-
lanmışdır. Kürdovşarı muğam adında da əfşar tayfası-nın izi
mühafizə olunur. Tədqiqatçıların diqqətini daha çox əfşar tayfası
ilə bağlı Abşeron sözünün quruluşu cəlb edir. A.Məmmədov
Abşeron sözünün izahı ilə əlaqədar yazır: «…rus tarixçisi və
etnoqrafı N.Zeydlis və coğRafiyaşünas I.Qan Abşeron sözünün
«Ab-şoran» sözündən əmələ gəldiyini sübut etməyə səy
göstərmişdir. Lakin bu fikrin heç bir elmi əsası yoxdur.
Azərbaycanda aparılan son tədqiqatlar göstərir ki, Abşeron,
«Əfşarani» sözünün təhrif edilmiş formasıdır. Bu toponim isə
tayfa adı ilə bağlıdır.
Q.Qeybullayevin məlumatına görə I.P.Petruşevski əfşar
tayfa adını etnik cəhətdən təhlil edir. Belə fikir irəli sürür ki,
həmin tayfa Qacarlarla birlikdə Monqol qoşunları ilə Orta
Asiyadan Irana gəlmişlər. Onların bir hissəsi isə Teymurləng
zamanında Azərbaycana köçürülmüşdür.
Bizə elə gəlir ki, əfşar|afşar adında 2-ci heca təşkil edən
şar komponentinin özü qədim sözyaratma Vasitəsidir. Çünki bu
komponentin özü qədim sözyaratma vasitəsidir. Çünki bu
komponentin özü qaraşar, alışar sözlərində işləndiyi kimi onun
114
«sar» formasında anlautda işlənməsi Qusar, Amsar kimi
toponimik vahidlərdə təsadüf edilir.
Bu mənada təsəvvür edilməlidir. Bu mənada Azərbaycan
ərazisindəki avaş, avuş və avur yer adlarının mənşəyini də eyni
kökdən hesab etməyə tam əsas vardır. Əfşar /Afşar sözündə v(f)
səsi keçidi qanunauyğun olduğu üçün həmin qanunauyğunluq
eyni dərəcədə Avaş, Avuş, Avur adlarının 1-ci komponentlərinə
də şamil edilə bilər.
Peçeneq tayfa adı ilə bağlı etnotoponimlər Ermənistan
ərazisində az deyildir. Bu tayfanın adında da fonetik dəyişmələr
özünü göstərir. Şahbuz rayonunda Biçenek oykonimi vardır. Bu
adın arealı Gürcüstan, Şimali Kafkazı əhatə edir. Osetiyanın
müasir toponomik sistemində də bitsenqa toponimi vardır.
Ukraynayda peçeneq Xarkov vilayətində və Ivanofran-
kovskda, Belorusiyada Peçenecen toponimləri qeydə alınmışdır
(96, 34-35).
Rumıniyada Peçenyaqa və Biçeneq variantları vardır. Tür-
kiyədə dörd Peçeneq adlı toponim, Iranda Bidcenabad, Bid-
cenavand toponimləri qeydə alınmışdır (96, 35). Göründüyü
kimi p-b, ç-c, q-k keçidləri özünü göstərir.
Özbək, altay, qaraqalpaq və sair türkdilli xalqların tərki-
bində tayfa, nəsil, qəbilə adı kimi işlənən as//az (130, 204-205)
etnoniminə hələ qədim türk yazılarında az budun (az xalqı)
şəklində rast gəlmək olur.
Orta əsr mənbələrində türkdilli az tayfalarının adı Şimali
Qafqazdan tutmuş Orta Asiya və Altaya qədər yayılmışdır, lakin
daha qədim mənbələr (xett, urartu, latın, erməni və s) az
etnonimini Kiçik Asiyadan Azərbaycana qədər müşayiət edir.
Bu mənbələrdə az sözü etnonim və etnotoponim kimi xatırlanır:
Azzi ölkəsi (xett), Aza//haza məntəqəsi (latın), Aza
etnotoponimi (urartu) və nəhayət, indiki Aza kəndi
(Naxçıvanda).
Qədim erməni mənbələrində işlənən Asiaçpor (asların
çökəkliyi), Asiaçor (asın dərəsi) toponimlərindəki as tayfalarının
Dostları ilə paylaş: |