Al-lulu vəl-mərcan
Yüklə 5,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Lə Təhzən İnnəallahə Məanə
850
1887. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “(Bir zaman) İsrail oğullarından bir dəstə yox olmuşdur. Onların başlarına nələr gəldiyini heç kəs bilmir. Mən isə onların siçana döndüyünü güman edirəm. Belə ki, siçana dəvə südü verilsə, içməz, qoyun südünü isə içər 153
”. (Əbu Hureyra): “Mən bu hədisi Kəbə danışdıqda o (məndən) soruşdu: “Sən Peyğəmbərin bu əhvalatı danışdığını eşitmisənmi?” Mən: “Bəli!” dedim. O, bu sualı dəfələrlə təkrar etdikdə mən dedim: “Məgər mən Tövrat oxuyuram?! 154 ” (Buxari 3305, Muslim 7688, 2997/61)
1888. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Mömin bir yuvadan iki dəfə sancılmaz 155
”. (Buxari 6133, Muslim 7690, 2998/63)
153 Vaxtı ilə İsrailin özünə dəvə ətini və südünü haram buyurması Peyğəmbərimizi belə deməyə vadar etmişdir. 154
Əbu Hureyra bununla demək istəmişdir ki, o, rəvayət etdiyi hədisi Tövratdan yox, məhz Peyğəmbərdən öyrənmişdir. 155 Yəni, bir işdə başına müsibət gələrsə, ikinci dəfə o işi görməz.
851 1889. Əbu Bəkrə demişdir: “(Bir dəfə) bir nəfər Peyğəmbərin yanında başqa birisini tərifləməyə başladı. Bu vaxt (Peyğəmbər ) dedi: “Vay sənin halına! Sən qardaşının boynunu qırdın! Sən qardaşının boynunu qırdın!” O bunu dəfələrlə təkrar etdikdən sonra buyurdu: “Sizdən biriniz öz qardaşını tərifləməyi lazım bilsə, qoy desin: “Filankəsi (filan cür adam) hesab edirəm. Onun (həqiqətdə) nə cür insan olduğunu isə ancaq Allah bilir. Mən Allaha rəğmən heç kəsi təmizə çıxartmıram. Mən onu filan cür adam hesab edirəm.” Əlbəttə, əgər onun bu cür insan olduğunu bilirsə (belə desin).” (Buxari 2662, Muslim 7693, 3000/65)
1890. Əbu Musa rəvayət edir ki, Peyğəmbər bir kimsə başqasını tərif etdikdə həddini aşdığını gördükdə: “Onu həlak etdiniz və ya belini qırdınız” deyə buyurdu. (Buxari 2663, 6060, Muslim 7696, 3001/67)
1891. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Yuxuda gördüm ki, misvakla dişlərimi təmizləyirəm. (Elə bu vaxt) mənim yanıma birisi digərindən yaşlı olan iki nəfər gəldi. Mən misvakı onlardan kiçik olanına uzatdım. Mənə: “Böyüyə ver” deyildi. Mən də onu daha böyük olanına verdim.” (Buxari 246, Muslim 7700, 3003/70)
852 1892. Aişə demişdir: “Peyğəmbər elə bir tərzdə danışardı ki, onun sözlərini saymaq istəyən adam onu saya bilərdi.” (Buxari 3567, Muslim 7701, 2493/71)
1893. Bəra İbn Azib deyir ki, Əbu Bəkr atam evdə olduğu vaxt yanına gəldi və ondan bir minik dəvəsi aldı. Əbu Bəkr, atam Azibə dedi: “Mənimlə bərabər oğlunu da göndər evə qədər ötürsün. Mən də heyvanı sürərək çölə çıxdım. Atam dəvənin pulunu alırdı. Bu vaxt Əbu Bəkrə: “Ey Əbu Bəkr! Peyğəmbər ilə bərabər getdiyiniz zaman nələr baş verdi? Onu bizə danış” dedi. Əbu Bəkr: “Bəli, bütün gecəni yol getdik. Nəhayət günəş zenitdə idi. Yol təmamilə boşalmışdı. Oradan heç kimsə keçmirdi. Gözümüzə uzun kölgəli bir qaya görsəndi. Onun üzərinə günəş düşməmişdi. Qayanın yanında endik. Mən qayanın kölgəsində Peyğəmbərin dincəlməsi üçün yerə bir şeylər salaraq əlimlə bir yer hazırladım. Sən yat Ya Rəsulullah! Mən də ətrafa nəzər salım ki, düşmən olmasın. Peyğəmbər yatdı. Mən də ətrafı araşdırmaq üçün çıxdım. Qoyunlarını qayaya tərəf gətirən bir çobanı gördüm. O, da bizim kimi qayanın kölgəsində faydalanmaq istəyirdi. Mən: “Sən kimi çobanısan” dedim. O: “Məkkə əhalisindən və ya Məkkəli birinin” dedi. Mən: “Sənin qoyunlarında süd varmı?” dedim. O: “Bəli, sağaram” dedi və bir qoyun tutaraq (sağdı). Mən:
853 “Məməsini torpaqdan, otdan təmi və pislikdən təmizlə” dedim. Ravi: “Mən Bəranı əlini digərinə vuraraq işarə etdiyini gördüm. Çoban çox az bir süd sağdı. Peyğəmbər üçün apardım. Peyğəmbərin isə su içdiyi, dəstəmaz aldığı bir qabı vardı. Onun yanına gəldim. Yuxudan oyatmamaq üçün oyanana qədər gözlədim. Südün üstünə bir az su da tökdüm, hətta qabın aşağı hissəsi soyudu. Peyğəmbər oyandıqda ona: “İç” dedim. Peyğəmbər içdi, mən də bundan xoş oldum. Peyğəmbər: “hərəkət etmək vaxtı gəldi” deyə buyurdu. Mən: “bəli” dedim. Günəş batmağa meyl etdikdə hərəkət etməyə başladıq. Arxamızca Suraka İbn Məlik düşmüşdü. Mən: “Bizə yaxınlaşır” dedi. Peyğəmbər: “Lə Təhzən İnnəallahə Məanə - Üzülmə, Allah bizimlədir və onu əleyhinə dua etdi”. Bundan sonra Surakanın atı qarnına kimi torpağa batdı. Zənn edirəm biz bu vaxt düz və sərt bir ərazidə idik. Suraka: “Mən bilirəm ki, siz mənim əleyhimə bəd dua etmisiniz. İndi isə xeyir dua edin. And olsun ki, mən sizin ardınızca düşməyəcəyəm və hər kəsi sizdən geri döndərəcəyəm. Bu sözdən sonra Peyğəmbər ona xeyir dua etdi. O da qurtuldu. Geri döndükdə qovuşduğu hər bir kəsi geri çevirdi. Suraka bizə bu cür köməklik göstərdi”. (Buxari 3615, Muslim 7706, 3015/5)
Yüklə 5,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|