www.azadliqciragi.org
30
Dövlət borcları
Smitin dövlətin rolu haqqında məyyən fikirləri onun ümumi prinsipləri ilə fərqli göründüyü
halda, onun siyasi “reseptlər”i də həmiĢəki dəqiqliyi ilə düĢünülmüĢ görünmür. O qeyd edir ki,
hökumətlərin adamların cibindən boĢalda biləcəklərindən də artıq xərcləməyə meyli var.
Beləliklə, o, “Xalqların sərvəti”ni belə bir xəbərdarlıqla sona çatdırır ki, böyük dövlət borcu
xüsusi olaraq zərərlidir.
Borc verməklə hökumətlər kapitalı sərmayə və artımdan yayındırır və onu hökumət
fəaliyyətləri formasında hazır istehlak istiqamətinə aparır. Bu, o deməkdir ki, inkiĢaf büdrəyərək
əsaslı Ģəkildə geri qalır. Bundan baĢqa, hökumətin borc verməsi xalqdan daha artıq vergi tələb
etmədən, siyasətçilərə daha çox funksiyalar əldə etməyə imkan yaradır və onların Ģəxsi hakimiy-
yətini gücləndirir. Və onlar əsasən ödəmələrdən, necə olursa olsun, yayınmaq üçün yollar tapır.
Bu səbəblərə görə, dövlət borcu ancaq bir qrupdan baĢqasına zərərsiz ötürmə deyil. Bu azadlığa
real təhlükədir və demək ki, inkiĢafa, çiçəklənməyə də real təhlükədir.
www.azadliqciragi.org
31
“Xalqların sərvəti” bu gün
Smitin dövrü bizim yaĢadığımız dövrdən çox fərqlidir, Ģübhəsiz, Sənaye Ġnqilabından əvvəlki
hər Ģey dəyiĢib. O, bu gün kapitalizmin əsasında dayanan Ģərik müəssisələrə Ģübhə edirdi,
mübahisə edirdi ki, “böyük sayda sahibkar” onları heç zaman mərkəzləĢdirilmiĢ halda saxlaya
bilməz. Bəlkə də, o, haqlı idi. O, birləĢmiĢ güclərin artmasını, sənaye tullantıları ilə bağlı
problemləri, kağız pulların infliyasiyasını və bu gün iqtisadçıları narahat edən bir çox baĢqa
məsələləri proqnozlaĢdırmamıĢdı.
“Xalqların sərvəti” hələ də iĢləmək, ticarət aparmaq, qənaət etmək və sərmayə qoymaq üçün
birbaĢa hakimiyyətə ehtiyac duymadan azadlıq və təhlükəsizliyin bizi necə irəli apardığını
göstərməklə, içinə düĢdüyümüz ən ağır iqtisadi problemlərin güclü həll yollarını verir. Azad
iqtisadiyyat çevik və adaptasiya olunan bir sistemdir ki, yeni gələn bir sistemin zərbəsinə dayana
bilər və hər hansı gələcək sistemlərin də öhdəsindən gələr.
www.azadliqciragi.org
32
“ƏXLAQİ DUYĞULAR NƏZƏRİYYƏSİ”
“Əxlaqi duyğular nəzəriyyəsi” 1759-cu ildə, Adam Smit 35 yaĢında olan zaman nəĢr olunub.
Əsər onun Qlazqou Universitetində “Etika” haqqında mühazirə kursu əsasında yazılıb. Bu asan
oxunan bir kitab deyil. Smit “Ədəbi və ritorik üslub” üzrə də mühazirə oxuyurdu və əsərin dili
bu günün filosoflarının qısaldılmıĢ elmi nəsrlərindən çox qəlizdir. Həqiqətən, Smitin dostu
Edmund Burke bu əsəri “yazıdan çox rəssamlıq” kimi təsvir edirdi. O, aramla oxunmağı tələb
edir.
Kitabın əsas ideyaları
Ancaq “Əxlaqi duyğular nəzəriyyəsi” real elmi nailiyyət idi. O göstərir ki, bizim əxlaqi
fikirlərimiz və fəaliyyətlərimiz, sosial varlıq kimi gerçək təbiətimizin məhsuludur. Əsər iddia
edir ki, bu sosial psixologiya əxlaqi fəaliyyət üçün ağıldan daha yaxĢı göstəricidir. O, cəmiyyətin
yaĢaması üçün tələb olunan sayıqlıq və ədalətin təməl qaydalarını müəyyənləĢdirir və onun
inkiĢafını təmin edən əlavə, faydalı fəaliyyətləri aydınlaĢdırır.
Şəxsi maraq və rəğbət
Fərd kimi bizim özümüzün öz qayğımıza qalmaq kimi təbii meylimiz var. Bu sadəcə
tədbirlilikdir. Və ancaq sosial varlıqlar kimi – Smit izah edir – bizə baĢqalarına münasibətdə təbii
rəğbət hissi də verilib. (Bu gün o söz baĢqa mənalarda qəbul olunub və
“şəfqət” sözü bu anlayıĢı
daha yaxĢı izah edərdi). Biz baĢqalarını fəlakət içində və ya xoĢbəxt görən zaman, onların
hisslərinə az da olsa Ģərik çıxırıq. Bənzər olaraq, baĢqaları da bizə Ģəfqətlə yanaĢır və bizim
dərdimizə Ģərik çıxır. Amma onların hissləri xüsusilə güclü olan zaman, Ģəfqət hissi onları təhrik
edir ki, bizim təsirsiz reaksiyalarımızla uyğunlaĢmaq üçün hisslərini cilovlasınlar. Tədricən, biz
uĢaqlıqdan yeniyetməliyə doğru böyüdükcə, hər birimiz öyrənirik ki, baĢqa adamlar üçün nə
qəbulolunandır, nə yox. Mənəviyyat bizim sosial təbiətimizdən gəlir.
Ədalət, xeyriyyəçilik və ləyaqət
Bu, ədalət yaradır. Biz mənfəətpərəst olsaq da, yenə baĢqaları arasında onlara zərər
vurmadan yaĢamaq məsələsini həll etməliyik. Bu, cəmiyyətin mövcudluğu üçün önəmli bir
minimumdur. Əgər adamlar uzağa gedir və təqdir olunan yaxĢı əməl – xeyriyyəçilik edirsə, biz
onu alqıĢlayırıq, ancaq biz bu hərəkəti, ədalət tələb etdiyimiz kimi tələb edə bilmərik.
Ləyaqət
Sayıqlıq, ədalət və xeyirxahlıq önəmlidir. Lakin ideal odur ki, hər hansı bitərəf real və ya
xəyali Ģəxs- Smit onu “bitərəf seyrçi” adlandırır – bizim hiss və əməllərimizə tam Ģərik olardı.
Bu özünüidarə tələb edir ki, onda həqiqi ləyaqət var.
Təbii şəfqət hissi ləyaqətin əsası kimi
Smitin dövründəki filosoflar döğru və yanlıĢ hərəkətlərin nədən yarandığının rasional
izahlarını axtarırdı. Ancaq Smit düĢünürdü ki, bizim mənəviyyatımız heç də hesablanan deyildir.
Əksinə, bu, bizi sosial varlıqlar kimi formalaĢdıran təbii bir Ģeydir. Bizim hər birimiz baĢqalarına