başlıcası türk xalqlarının tarixən istifadə etdiyi ərəb əlif
basının əvəzinə yeni "asan" öyrənilən əlifba tətbiq etmək,
xalqın tarixinin öyrənilməsində ən mö'təbər mənbələr
olan açıq səma altındakı "etnoqrafik muzeylərini-qəbir-
stanlıqlannı" müəyyən bəhanələrlə dağıtmaq, xalqın "ta
rixi möhürü" sayılan toponimik adları-yer adlarını dəyiş
dirmək kimi tədbirlərin həyata keçirilməsini ön plana çək
miş və aramsız davam etdirmişdir. Əlbəttə, Çar Rusiya
sının bu tədbirləri ön plana salması, heç də, təsadüfi deyil.
Bu bir sıra tarixi qanunauyğunluqlarla bağlıdır:
Birincisi, xalqın tarixən istifadə etdiyi əlifbanı xalqın
əlindən almaq, müasir nəsli soy kökündən, mənşəyindən,
tarixindən ayırmaq, xalqı parçalamaq və zəiflətmək ide
yasım həyata keçirməkdə imperiya siyasətçilərinə ən mü
hüm kömək vasitəsi olur. Azərbaycan-türk xalqının tari
xən istifadə etdiyi ərəb əlifbasının dəyişdirilməsi ideyası
hələ XIX əsrin ortalarından irəli atılmış olsa da, Çar Ru
siyası belə bir addım atmaqdan çəkinmişdir.
Nəhayət, XX əsrin birinci rübündə Çar Rusiyasının va
risi rolunda çıxış edən keçmiş Sovetlər imperiyası tarix
səhnəsinə gəlir. Bu imperiya elə yarandığı ilk günlərdən
"panislamizm", "pantürkizm" və "panturanizm" kimi uy
durma ideologiya istiqamətlərini güclü şəkildə davam
etdirir. Bu ideologiya, hər şeydən əvvəl, müsəlman-türk
dünyasına qarşı istiqamətlənmişdir. Məhz belə bir ideoloji
uydurmanın ilk "qələbəsi" 1926-1929-cu illərdə özünü
büruzə verdi. Keçmiş Sovetlər imperiyası türk xalqlarının
tarixən 1200-1300 il istifadə edib, tamamilə mənimsəmiş
256
olduğu ərəb əlifbasını "yadlaşdırıb" xalqın əlindən aldı və
onun əvəzinə latın qrafikası əsaslı əlifba verdi...
Burada yeri gəlmişkən, bir məqamı
da qeyd etmək yerinə
düşərdi. Məlumdur ki, Azərbaycan xalqı təxminən iki əsrə
yaxın Çar Rusiyasının və onun varisi kimi çıxış edən So
vetlər imperiyasının müstəmləkəsi altında olmuşdur. Bu
müstəmləkəçilərdən birincisi, dünyada "xalqlar həbs
xanası", kapitalist dövləti, kimi, ikincisi isə, "beynəlmiləlçi",
"demokratik", "bərabərhüquqlu", "sosialist ittifaqı-dövləti""
kimi tanınmışdır. Bu, hər iki dövlət qurumu öz strateci ide
ologiyasına görə, bir medalın iki üzü olub, bir-birinin müs
təmləkəçilik, "parçala, hökmranlıq et" siyasətini davam
etdirmişlər. Bu "bir medalın iki üzünü" bir-birilə müqayisə
etdikdə, aydın oldu ki, medalın birinci üzü - "xalqlar həbs
xanası" adlanan çar Rusiyası, medalın ikinci üzü olan Sovet
lər imperiyası ilə müqayisədə çox humanist olmuşdur. Yə'-
ni, Azərbaycan, eləcə də, digər türk xalqlarının da tarixən
istifadə etdiyi ərəb əlifbasının dəyişdirilməsi barədə təx
minən 70 il mübarizə aparılsa da, Çar Rusiyası xalqın tarixi
mədəniyyətinə nisbətən "humanist" münasibət göstənniş,
xalqın tarixi əlifbasını dəyişməyə cəsarət etməmişdir. So
vetlər imperiyası isə, elə öz, varlığının ilk illərindən "mə
dəni" repressiyalar" tətbiq etməyə başladı. Bu repressiyanın
ilk qurbanı da türk xalqlarının 1200-1300 il istifadə etdiyi,
tam mə'nası ilə mənimsəmiş olduğu ərəb əlifbasının latın
qrafikası əsaslı əlifba ilə dəyişdirilməsi, xalqın öz soy kö
kündən və tarixindən ayrılması oldu (I929-cu il). Bax, bu
dur! Sovet "demokratiyası"nm nəticələri...
257