Məsələn, o, türklərin bir hissəsini "tatar" adlandırdı: "Qafqaz tatarları" (biz), "Krım tatarları"
və "Qazan tatarları". Sadəcə olaraq, o, türkə "tatar" adı qoymaqla onu türklükdən
uzaqlaşdırmağa çalışırdı. Hətta bir vaxt bizim dilimizin adını "oğuz dili" qoymaq istəyiblər -
hələ XIX əsrdə rus imperatorluğuna təklif ediblər ki, bunların babaları oğuzlardır, gəlin onların
dilinin adını "oğuz dili" qoyaq, "türk dili" olmasın. "Türkmən dili" adlandırmaq təşəbbüsləri də
olub - təki "türk" sözü aradan çıxsın.
Bəli, "türk" sözünə qarşı dünyada bir müharibə başlayıb. XIX əsrdə ruslar fikirləşib tapıblar ki,
bura Azərbaycandır, biz bunları "azerbaydcantsı", dillərinisə "azerbaydcanskiy yazık" adlandıra
bilərik. Bu, Stalinin yox, XIX əsr imperiyasının siyasətidir və hətta Abbasqulu ağa Bakıxanovu
da karıxdırıb.
Mirzə Kazım bəyin özü "aderbidjanskoye nareçiye" termini işlədir.
Bakıxanov ondan qabaqdır da. O, rusca qeydlərində dilimizi gah "tyurkskiy yazık", gah
"tyuretskiy yazık", gah da "tatarskiy yazık" adlandırır. Əsərlərinin siyahısını verəndə artıq
göstərişlə "türk"dən uzaqlaşır, "tatar"a keçir.
"Türk" adı o qədər ümumiləşib ki, o, bu adı daşıyanlarçün qürur qaynağı, düşmənçünsə
qorxu, vahimə mənbəyidir. Bu vahiməni götürməkçün "türk"ü parçalayır, ayır - buyur
siyasətini ustalıqla yerinə yetirir.
Bəs türkün gerçək tarixi haradan başlayır? Araşdırmalarımın sonunda gördüm ki, nəinki
türkün, bütövlükdə dünyanın tarixi Turandan başlayır. Şumer miladdan 3 min il əvvəl mövcud
olub, üstünə indiki eranı da gələndə edir 5 min il, yəni Şumerin 5 min il tarixi var.
Azərbaycanınsa tarixi Şumerinkindən qabaqdır. 6 min - 7 min il qabaq Azərbaycan
mədəniyyəti olub - böyük Kür-Araz mədəniyyəti! Bu mədəniyyət sonralar Şumerə keçib, ona
təsir edib, orada yayılıb.
Bəs Kür-Araz mədəniyyətinin özü haradan gəlib? O, böyük Turana daxildir. Turanın da
mərkəzi Xəzər ətrafı və İssıkgöldür. Moskvada çıxan nüfuzlu bir curnalda oxumuşdum ki,
alimlər artıq etiraf edirlər ki, bizim eradan qabaq X-IX minilliklərdə Turan ovalığında böyük bir
mədəniyyət olub və bütün mədəniyyətlər oradan getməyə, yayılmağa, çözələnməyə başlayıb.
Bu vahid mədəniyyət mərkəzinin sərhədləri söykənir Əfqanıstana, söykənir Hindistanın
şimalına (Hindistana girmir), söykənir Çinə (Çinə də girmir) və söykənir bir də Azərbaycan da
içində olmaqla Xəzər ətrafına (burada geniş yayılır). Bu mədəniyyətdən danışarkən, məsələn,
bildirilir ki, ən qədim bürünc, qızıl əşyalar Orta Asiyada tapılıb. Svastika elə, xaç elə, yaxud
dünyanın mühüm aparıcı rəmzləri - onların hamısı qazıntı nəticəsində tapılan və xristianlıqdan
5 min il qabağa aid şeylərdir.
Elə bizim bayrağımızdakı 8-guşəli ulduzun özü.
Bəli, bəli. Bunların hamısı oradan çıxıb və buna "Böyük panteon" deyilir. Buradan belə
nəticəyə gəlinir ki, mədəniyyətlərin ilkin mərkəzi sərhədlərini cızdığım Turanda olub, hind-
avropalılar da, türklər də oradan çıxıb, sami mədəniyyəti də hər şeyi oradan götürüb.
Qəribədir ki, indi bu mədəniyyətə yiyələnməyə çalışaraq söyləyirlər ki, onu elə hind-
avropalılar yaradıb. Soruşanda ki bəs oradakı türklər necə olub, deyirlər ki, o türklərlə indiki
türklər fərqlidir. Sözə bax! Sadəcə olaraq, indi də istəyirlər ki, bunu sübut etsinlər ki,
doğrudur, Turanın əhalisi türkdür, ora türk məkanıdır, ancaq ən qədim əhalisinin kökündə
hind-avropalılar dayanır - sonradan hind-avropalılar çıxıb gedib, yerində türklər qalıb.
Yaxud da onlar türklərə qarışıblar...
Yəni özlərindən nəzəriyyələr çıxarırlar. Amma gerçəkliksə qətiyyən belə deyil. Bu, tamam
başqa sistemdir.
"Dünya tarixində din-ruhani sisteminin köklərini tapmaqçün xeyli axtarışlar aparmışam"
Bəy, Sizi həm də din tarixi üzrə mütəxəssis kimi tanıyırıq...
Dünya tarixində din-ruhani sisteminin köklərini tapmaqçün xeyli axtarışlar aparmışam.
Məsələn, deyək ki, Qut Tanrı adıdır və Almaniyayadək gedib yayılıb.
Fars dilindəki müasir "xuda" sözü də oradandır.
"Xuda" sözü "qutay"dandır; əslində o, "xuday"dır. Farslar miladdan öncə IX-VIII əsrlərdə
"Xuday-namak" kitabı yazıblar. Oradakı "xuday" "qutay"dır, bu "qut" deyil.
Kökündə "qut" durur da.
Hə, kökündə dayanır: "qutay", yəni "ay qutu", "ay Tanrı". "Ay Tanrı", "gün Tanrı", "ulduz
Tanrı" çox-çox sonralar "Oğuznamə"lərdə "Ay xan", "Ulduz xan" və "Gün xan"a çevrilib.
Demək, öncə olur "ay qut", "gün qut", "ulduz qut"; bunlar Tanrının sifətləridir. Onun yerdə
təmsilçisi insan olandan sonra insan xan sayılır: Ay xan, Gün xan, Ulduz xan; o daha qut ola
bilməz - qut Tanrının sifətidir. Mən Kələkidə elmlə məşğul olarkən Turan arealındakı çox
mühüm bir şeyin - Su dövlətinin izinə düşərək onu öyrənməyə başladım. Dövlətin və tayfanın
adı sudur - birbaşa suyun müqəddəsliyiylə bağlıdır.
Qədim türklərdə "Su" dastanı da var axı?
Bəli, bəli. Su həm də "Şu"dur - Şu xaqan. Suyun müqəddəsliyini əks etdirir. Sonra gördüm ki,
bu, çox böyük problemdir. Müəyyən qədər onun tezislərini yazdım, amma özünü işləməyi
saxladım, çünki kənddə işləyə bilməzdim, çətindir. İmkanım olsa Azərbaycanda bu mövzunu
araşdırmaqçün 15-20 nəfərlik bir alimlər toplusu yaradardım. Ya belə olmalıdır, ya da mən
siyasi həyatdan uzaqlaşandan sonra bütün işimi bu məsələnin həllinə yönəldəcəyəm.
Mən gözləyirdim ki, Oljas Süleymenovun "Min söz"ü çıxsın (o, bu adda kitab yazdığını mənə
demişdi), çünki bilirəm ki, o da bunlardan yazacaq. O, min qədim türk sözünün izahını verir.
Məsələn, "manqurt" sözü Çindən Avropaya qədər yayılıb. "Muğan" sözü necə olur Koreyada
da var (sərkərdə adı olub), Azərbaycanda da (yer adıdır) və muğların ona nə dəxli var?
Muğlar məsələsinə gələndə fikirləşdim ki, bu ad IV-V əsrlərdə yarana bilər; Mani peyğəmbər
Mani-Muğ dininin aparıcısıydı.
Çindəydi də o?